Burned Faith — ศรัทธาที่ถูกเผา
อย่าเรียกว่าครอบครัว
ว่าถ้าคนที่เรารักเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
นีน่า|nina
เรเวียร์ กลับมาแล้วใช่ไหม
เข้าไปล้างห้องน้ำหลังบ้านด้วย ขี้ฝุ่นเต็มพื้นอย่าทำเป็นแกล้งลืมอีกละ
นีน่า|nina
นี่ อย่าแค่“ครับ”แล้วเงียบ ฉันถามอะไรก็ตอบให้ชัดเจน!!! เอ๊ะ หรือเอาเวลาไปคุยกับแฟนจนไม่มีสมอง
ธนา|t-na
นีน่า ใจเย็นหน่อยน่า เรเวียร์แม่ก็เหนื่อยทั้งวันแล้ว อย่าทำตัวเรื่องมาก
เรเวียร์|ravier
เขาไม่ใช่แม่ผม
นีน่า|nina
หืม? แกว่าอะไรนะ?
เรเวียร์|ravier
…ไม่มีอะไรครับ เดี๋ยวผมล้างให้
นีน่า|nina
ดีมาก ทำตัวให้มีประโยชน์บ้าง
แกอยู่บ้านนี้ฟรี ๆ มากี่ปีแล้ว คิดว่าคนอื่นเค้าไม่เหนื่อยหรือไง?
ธนา|t-na
นีน่า พอเถอะ เดี๋ยวผมคุยกับลูกเอง
นีน่า|nina
ลูก? ลูกแกคนเดียวมั้ง
ถ้าฉันมีลูกอย่างมัน ฉันคงเอาไปปล่อยตั้งแต่แรก
เรเวียร์|ravier
เราว่างช่วงเย็นวันนี้…
อยากเจอหน่อย คุยด้วย
วัฒน์
อืม…
วันนี้เราไม่ว่างนะ
ต้องไปงานกับครอบครัว
เอาไว้วันหลังละกัน
เรเวียร์|ravier
งั้นเหรอ…
เราแค่…อยากเจอหน้า
รู้สึกไม่ไหวเท่าไหร่
วัฒน์
โว๊ะ…อีกแล้วเหรอเวียร์
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะที่นายบ่นว่าท้อ
เราก็เหนื่อยเหมือนกันอะ
วัฒน์
นายต้องเข้มแข็งกว่านี้ได้แล้ว เรไม่ได้มีเวลามานั่งปลอบทุกวันนะ
หรือว่านายไม่มีอย่างอื่นในชีวิตนอกจาก “ความรู้สึก”?
เรเวียร์|ravier
ไม่ใช่แบบนั้น… เราแค่รู้สึกว่าโลกมันไม่เหลือใครแล้วจริงๆ
วัฒน์
ก็ใช่ไง
โลกมันก็แบบนี้แหละเวียร์
ใครเข้มแข็งกว่า…ก็อยู่รอด
นายอ่ะ อ่อนเกินไป
เรเวียร์|ravier
เธอดูเปลี่ยนไปมากนะ
เรเวียร์|ravier
ขอโทษนะ…
รบกวนอีกแล้ว
เราแค่รู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจเลย
ทั้งที่พยายามจะนิ่ง จะไม่คาดหวังจากใครแล้วนะ
มายด์|mind
เธอไม่ได้รบกวนเราเลยนะเวียร์
เราดีใจที่เธอคุยกับเรา
อย่างน้อย…ก็ยังมีเราที่อยู่ตรงนี้
เรเวียร์|ravier
ขอบใจมาก…
แค่มีใครสักคนที่ไม่ผลักเราทิ้ง
มันก็พอจะให้หายใจได้บ้าง
มายด์|mind
ถ้าเหนื่อย…ก็พิงไหล่เรานะ
เราไม่ปล่อยให้เธอล้มเด็ดขาด
เรเวียร์|ravier
ถ้างั้น…เราขออะไรสักอย่างได้ไหม?
เรเวียร์|ravier
อย่าทิ้งเรานะ…
แค่นายอย่าเป็นอีกคนที่หลอกเรา…ก็พอแล้ว
มายด์|mind
เราสัญญา…
(ส่งสติ๊กเกอร์หัวใจ 💙)
แต่ขณะเดียวกัน ในอีกแอปหนึ่ง
นีน่า|nina
ยาเริ่มออกฤทธิ์ยัง?
มายด์|mind
เขาเริ่มเบลอๆแล้วค่ะ พูดช้าลง ไม่มีสมาธิเลย
บางครั้งจำว่าตัวเองพูดอะไรไปยังไม่ได้
นีน่า|nina
ดี… ฉันไม่อยากให้หมอนั่นมีสิทธิ์อะไรในมรดก
ยิ่งดูบ้า ดูหลุดเท่าไหร่ ก็ยิ่งง่าย
มายด์|mind
แล้วหลังจากนี้…?
นีน่า|nina
ปล่อยให้เขาคลั่งไปเลยสิ
สุดท้าย…คนที่ไม่มีใครอยู่แล้ว
ก็จะไม่มีสิทธิ์จะอยู่ที่ไหนอีกเลย
“ครอบครัว” คือคำพูดที่สวยงามเกินไป
“คนรัก” คือคำหลอกลวงที่ทำให้คนหวัง
และ “ความหวัง”…
ก็เป็นสิ่งแรกที่ถูกทำลายเสมอ
ถ้ามีคนถามว่าเชื่อในความรักไหม
คำตอบของฉันคือ—
“เคยเชื่อ…จนกระทั่งพวกเขาพังมันด้วยมือของตัวเอง”
ของเน่าในบ้านหลังเดิม
เสียงรองเท้ากระแทกกับพื้นไม้ลั่นเอี๊ยดอ๊าดดังขึ้นทีละก้าว เมื่อเรเวียร์ก้าวเข้าบ้านหลังที่เขาไม่เคยรู้สึกว่า “เป็นบ้าน” จริงๆ สักครั้ง กลิ่นอับชื้นของน้ำยาถูพื้นเจือกลิ่นอาหารบูดจากครัวด้านใน ลอยแตะจมูกแทบจะในทันที
นีน่าอยู่ตรงนั้น กำลังนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาหนังเก่าๆ มือข้างหนึ่งกำลังถูเล็บ ขณะที่อีกข้างกดโทรศัพท์อย่างไม่แยแส
นีน่า|nina
กลับมาแล้วเหรอ หึ นึกว่าจะค้างที่ไหนให้สมกับความเป็นเด็กใจแตกของแกซะอีก”
นีน่าพูดโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้ามอง
เรเวียร์วางกระเป๋าลงอย่างเงียบๆ ไม่ตอบโต้ แต่แววตาเขาเริ่มมีประกายบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม
นีน่า|nina
เดี๋ยวไปล้างห้องน้ำด้วยล่ะ หลังบ้าน ทั้งข้างบนข้างล่าง ฉันอ้วกใส่ไว้เมื่อเช้า — แต่ไม่ต้องห่วง แกมันชินกับของเหม็นอยู่แล้วนี่”
เขายืนนิ่ง ก่อนจะตอบเสียงเรียบ
นีน่าเงยหน้ามองทันที เสียง “ครับ” นั้นมัน…ไม่ใช่แบบเดิม มันไม่มีแววกลัว ไม่มีการง้อ หรือการยอมแพ้ มันนิ่ง…แต่เย็นยะเยือกจนเธอรู้สึกแปลก
นีน่า|nina
ทำเสียงแบบนั้นทำไมวะ!? อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าตบแกนะ!”
เธอลุกขึ้นทันที ปลายเล็บแหลมจิกเข้าที่แขนเขาเต็มแรงจนเป็นรอย
เรเวียร์|ravier
ให้แรงกว่าครั้งก่อนหน่อยนะครับ จะได้หลุดไปเลยสักที”
เสียงฝ่ามือฟาดเข้าที่ใบหน้าข้างขวาของเรเวียร์เต็มแรง
นีน่า|nina
ปากดีนักนะ! ฉันน่าจะจับแกโยนออกจากบ้านตั้งแต่แม่แกตายแล้วด้วยซ้ำ! ทำเป็นซึน กินข้าวฉัน อยู่ใต้หลังคาฉัน แล้วมาทำหยิ่งใส่?
เรเวียร์หันกลับมาช้าๆ เลือดซึมจากมุมปาก เขายิ้ม…ยิ้มแบบที่นีน่าไม่เคยเห็นมาก่อน มันไม่ใช่รอยยิ้มของเด็กอ่อนแอ แต่มันคือรอยยิ้มของคนที่ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
เรเวียร์|ravier
แม่ผมตายเพราะใครดีนะ? เพราะรถล้ม…หรือเพราะโดนคนบางคนจ้างคนมาฆ่า?
นีน่าชะงัก มือที่กำลังจะเงื้อขึ้นอีกครั้งสั่นอย่างเห็นได้ชัด
นีน่า|nina
แก…พูดบ้าอะไรเนี่ย?!
เรเวียร์|ravier
ผมรู้หมดแล้วครับ — พยาบาลคนนั้นน่ะ ดูจะพูดเก่งกว่าที่คุณคิด
เรเวียร์เอียงหน้า รอยยิ้มยังไม่หายไป
นีน่ากรีดร้องแล้วพุ่งเข้ามาผลักเขาอย่างแรง ทั้งสองล้มกลิ้งลงกับพื้น พื้นไม้กระแทกกับแผ่นหลังเขาจนเจ็บแปลบ แต่เขายังหัวเราะ
ธนา|t-na
พอแล้ว!! หยุดนะ!!
ธนา|t-na
เธอทำบ้าอะไรนีน่า!!
นีน่า|nina
คุณถามฉันเหรอ!? แล้วไอ้ลูกของคุณมันพูดบ้าอะไรกับฉันเมื่อกี้? มันใส่ร้ายฉัน!”
เรเวียร์|ravier
พ่อ…แม่ตายไปเพราะอะไรครับ?
น้ำเสียงที่เคยเรียบเย็นนั้นตอนนี้กลายเป็นตวาดด้วยความเจ็บปวดลึกที่สุด
เรเวียร์|ravier
พ่ออยากรู้หรือไม่อยากรู้กันแน่
เรเวียร์|ravier
ไม่เป็นไรครับ
เรเวียร์|ravier
ผมหาความจริงเอง
คุณเป็นใครคะ
หน้าบ้านวัฒน์ / เวลา 19:04 น.
เรเวียร์|ravier
เรามาแล้วนะ
อยู่หน้าบ้านนาย
ขอเราพักตรงนี้แค่คืนนี้…
เสียงฝีเท้าเปล่าๆ เบาๆ เดินใกล้เข้ามา
ประตูเปิดอย่างช้าๆ พร้อมกับกลิ่นน้ำหอมหวานจัดที่ผสมกับกลิ่นกายร้อน ๆ — กลิ่นที่เรเวียร์จำได้แม่น
ตรงหน้าคือผู้หญิงคนหนึ่ง…
เธอสวมแค่บราสีดำ กับกางเกงในลูกไม้สีเดียวกัน
เสื้อคลุมหลุดลุ่ยพาดอยู่แค่ไหล่ข้างหนึ่ง
ผมเธอยุ่ง หน้าแดงจัด หายใจหอบเล็กๆ เหมือนวิ่งมา หรือ…เพิ่ง “ขึ้นเตียง” เสร็จ
ในคอเธอยังมีเสียงครางสะอึกๆ หลุดลอดออกมาแบบไม่ตั้งใจ
เรเวียร์|ravier
วัฒน์อยู่มั้ยครับ
หญิงสาวชะงักไปนิด ก่อนจะยิ้มจาง ๆ แบบคนงง ๆ แต่ไม่หยาบคาย
???(กิ๊ก)
อ๋อ…เขาอยู่ค่ะ กำลัง…พักอยู่ข้างบน”
???(กิ๊ก)
เมื่อกี้เพิ่ง…แบบว่า…เหนื่อยนิดหน่อยน่ะค่ะ
เธอพูดเบา ๆ ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายใคร
ไม่ได้พูดหยาม หรือดูถูก — แค่พูดตามความจริง
วัฒน์
เวียร์นายไม่ควรมาตอนนี้กลับไปเถอะ
เรเวียร์|ravier
นายอยู่กับผู้หญิงคนอื่นงั้นเหรอ
วัฒน์
อย่าทำให้มันแย่กว่านี้เลยเวียร์
นายควรปล่อยกูไปได้แล้ว
📷 [ภาพแนบ: รอยแดงที่ข้างคอของหญิงสาวคนนั้น / ด้านหลังมีเสื้อผ้าผู้ชายกองอยู่บนโซฟา]
เรเวียร์|ravier
เธอไม่ได้ทำอะไรผิด
เธอไม่ได้ว่าอะไรเลย
แค่…ยืนอยู่ตรงนั้นในสภาพที่กูเคยยืน
เคยหอบ เคยเปลือยใจ — เหมือนเธอในคืนนี้
แต่คนที่เคยกอดกูในแสงไฟสีเดียวกัน
ตอนนี้…กอดคนอื่นแทนแล้ว
เรเวียร์|ravier
งั้นกูไม่รบกวนแล้ว
ขอบใจที่สอนให้รู้ว่า
เวลาแย่ที่สุด…ก็อย่าไว้ใจใครเลย
📍โลเคชัน: ออกจากพื้นที่
📱 มือถือ: ไม่มีสัญญาณ
เรเวียร์|ravier
ทำไมกูต้องเจอแบบนี้ด้วย
เรเวียร์|ravier
ไม่มีคนรัก
เรเวียร์|ravier
ไม่มีคนแคร์
เรเวียร์|ravier
มีแต่คนหักหลัง
เรเวียร์|ravier
ถ้าพวกมึงโดนแบบนั้นบ้าง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
