คุณหนูเอาแต่ใจกับคุณชายจอมเนี้ยบ!!
แนะนำตัว-เรื่องย่อ
แอด
กองทัพ อายุ 27 ปี นักธุระกิจหนุ่มผู้บริหารบริษัทเงินทุนชั้นนำของประเทศและมีสาขาไปทั่วโลก
แอด
ทายาทคนโตของตระกูลเลิศมงคลศิริ มีนิสัยสุขุมและเยือกเย็นเจ้าระเบียบ เนี้ยบสุดๆ เอาจริงเอาจังกับชีวิตมากๆ ไม่ชอบการบังคับเกลียดคนโหกหลอกลวงและความไม่เพอร์เฟคสุดๆ
แอด
เขามีแฟนสาวที่เพอร์เฟคไปซะทุกๆอย่างที่รักกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมและมีโครงการจะแต่งงานกัน
แอด
แต่แล้วก้อมีเหตุทำให้รักสะดุดเข้าจนได้
แอด
สร้างความเจ็บปวดหัวใจให้เขาไม่ใช่น้อย
แอด
เขาและน้องชายหลีกเลี่ยงการถูกบังคับให้แต่งงานมาตลอด
แอด
แต่แล้วก้อหลีกเลี่ยงไม่ได้
แอด
ยะหยา หรือ ญานิน อายุ 20 ปี กำลังเรียนด้านการออกแบบดีไซต์ที่เมืองนอก
แอด
สาวน้อยผู้มั่นใจในตัวเองสูงมีความเป็นตัวของตัวเองเอาแต่ใจนิสัยคุณหนูสุดๆ ไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบเกลียดการดูถูกคนและการเอารัดเอาเปรียบทุกรูปแบบ
แอด
เธอถูกเรียกตัวกลับทั้งๆที่กำลังยุ่งกับการเตรียมโปรเจคใหญ่เพื่อเข้าประกวดครั้งสำคัญ
แอด
ด้วยเรื่องที่เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะเกิดกับชีวิตของเธอได้
แอด
จากเด็กสาวที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กๆต้องมาถูกบังคับให้แต่งงาน
แอด
เพื่อแลกกับการไม่ให้ครอบครัวล้มละลาย
แอด
เธอจะทำยังไงเมื่อต้องเลือก
แอด
เอาแค่นี้ก่อนนะค่ะแอดเล่าเพลินจนจะจบเรื่องละ
แอด
นางเอกต้องถูกเรียกตัวกลับระหว่างที่กำลังเตรียมตัวทำเรื่องที่สำคัญที่สุดในชีวิต
แอด
จากคุณหนูผู้เพรียบพร้อมทุกสิ่งทุกอย่างไม่เคยต้องทำอะไรมีเงินทองจ่ายไม่ขาดมือใช้แต่ของแบรนด์เนมหรูๆต้องมาตกกระป๋องเพราะที่บ้านเกิดล้มละลาย
แอด
แถมยังถูกบังคับให้แต่งงานเพื่อแลกกับหนี้ก้อนโตอีก
แอด
สาวมั่นอย่างเธอต้องทำยังไงเพื่อให้หลุดพ้นจากเคราะห์กรรมครั้งนี้(ตามที่เธอคิด)มาดูกันค่ะ
แอด
กองทัพผู้มีความเป๊ะในทุกๆเรื่องเจ้าระเบียบทุกกระเบียดนิ้ว จะรับมือกับว่าที่เจ้าสาวจอมซ๊กม๊กในสายตาของเค้าอย่างไร
แอด
แอดว่าจะไม่เล่ามากละเชียว😁😁
แอด
ขอบคุณทุกการติดตามทุกกำลังใจนะคะ
ปะทะ
ยะหยา
//เดินอย่างรีบเร่งคุยโทรศัพท์พลางเดินพลาง//
ลีน่า
แกมาถึงเมืองไทยแล้วเหรอวะยะหยา
ยะหยา
ใช่...พึ่งลงเครื่องมาตะกี้เลยนั่นแกอยู่ไหน
ยะหยา
อ้าว!!แล้วแกไม่มารับชั้นเหรอ
ลีน่า
ก้อกะลังไปไง..รถติดโคตรวันศุกร์แบบนี้แกเอ๊ย!!
ลีน่า
ทำไมแกไม่เลื่อนมาไฟท์อื่นวะ..วันหยุดยาวแบบนี้ไม่จำเป็นชั้นไม่อยากออกจากบ้านเลยจะบอกให้
ยะหยา
ชั้นมีธุระด่วนแกก้อรู้ขืนชั้นกลับช้ากว่านี้มีหวังไม่ได้กลับแน่ๆ
ยะหยา
อืมมม...ชั้นก้อจะไปเอากระเป๋าแล้วไปนั่งรอแกละ
ยะหยา
//กะลังหันไปจุ๊บตอบ//
ยะหยา
เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยนะลุง!!😤😤
กองทัพ
คุณรึเปล่าที่มัวแต่คุยโทรศัพท์ไม่ดูทางน่ะ
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
เป็นไงมั่งครับนาย
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
//ช่วยปัดๆตามตัวจัดเสื้อผ้าให้อย่างไว//
กองทัพ
ไม่เป็นไร..รีบไปกันเถอะเดี๋ยวจะตกเครื่อง
ยะหยา
ชนละไม่คิดจะขอโทษกันมั่งเหรอ
กองทัพ
ทำไมต้องขอโทษผมไม่ได้ทำไรผิด
กองทัพ
ผมไม่ได้มีเวลาว่างหรอกนะ
กองทัพ
เวลาของผมน่ะเป็นเงินเป็นทอง
ยะหยา
ชั้นก้อเป็นเงินเป็นทองเหมือนกัน
ยะหยา
ถ้าคุณไม่ขอโทษชั้นอย่าหวังจะได้ไป
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
คุณครับ..ขอโทษนะครับ
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
คุณเดินมาชนนายผมเองนะครับ
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
ผมเดินตามมาผมเห็นผมเป็นพะยานได้
ยะหยา
ใครต้องการพะยานแบบนายกันล่ะ
ยะหยา
ถ้าไม่ขอโทษชั้น...ชั้นจะตะโกนว่าคุณสองคนน่ะทำร้ายร่างกายชั้น😤😤
กองทัพ
//มองอย่างดูถูก...// เฮ้อ!!
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
ครับ//หยิบเช็คส่งให้//
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
นี่เป็นค่าเสียหาย...รับไป!!
ยะหยา
ห๊ะ!!😲😲ชั้นไม่ใช่ขอทานนะคุณ
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
ผมก้อไม่ได้ว่าเป็นขอทานนะครับ
กองทัพ
สาระรูปงี้...ไม่ใช่เหรอวะ..🤔🤔
กองทัพ
//มองตั้งแต่หัวจรดเท้า//
ยะหยา
ไอ้ลุงบ้า...หนอยดูถูกชั้น
ยะหยา
//หยิบเช็คมาฉีกจนละเอียด//
ยะหยา
คนบ้าเงินอย่างพวกคุณน่ะ
ยะหยา
วันๆคงรู้จักแต่เงินไม่รู้จักน้ำใจ
ยะหยา
แก่ไม่แก่เปล่ายังหลงลืมความเป็นคนอีก
ยะหยา
ไม่ขอโทษละยังเอาเงินมาฟาดหัวชั้น
ยะหยา
ชั้นจะบอกให้นะ...ชั้นก้อมีเงินน่ะ
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
นายครับผมว่าเผ่นเหอะครับ
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
พวกแกจัดการจับยัยนี่ไว้
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
//หันไปสั่งลูกน้องอีกที//
ลูกน้องสองคนรีบเข้าจับตัวไว้
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
//ยื่นนามบัตรใส่กระเป๋าให้//
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
นี่เป็นนามบัตรผม..ถ้ามีไรให้ติดต่อผม
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
นายผมกำลังรีบ
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
ไปครับนาย//พากันเดินออกไป//
ยะหยา
เฮ้ย!!!ไรวะถือว่าพวกมากเหรอ
ยะหยา
จะรีบไปซื้อเรือดำน้ำรึไง😠😠
ยะหยา
//พยายามดิ้นเต้นแร้งเต้นกาอยู่อย่างโมโห//
กองทัพ
ไรของเค้า!!น่าเบื่อ!!😤
ยอร์ช(เลขาพระเอก)
ใช่ครับนาย...น่าเบื่อ😁
หนี
ลีน่า
เป็นไรวะให้นั่งรอแป้บเดียวทำหน้ายังกะหมาโดนเอามาปล่อยวัด
ยะหยา
อย่ามากวนชั้นกะลังอารมณ์ไม่ดี
ลีน่า
อารมณ์ไม่ดีอะไรอีกวะ
ลีน่า
ชั้นก้อรีบมาสุดๆละนะ
ลีน่า
//รีบเข้าไปลากกระเป๋า//
ลีน่า
นี่แก...จะไม่ช่วยชั้นหน่อยเหรอ
ยะหยา
ไปๆๆชั้นเซ็งไม่มีอารมณ์ลากกระเป๋า😤😤
ลีน่า
ตั้ง2-3ใบแกกะจะกลับมาอยู่ยาวรึไง
ลีน่า
ห๊ะ!!แล้วทำไมของแกเยอะจังล่ะ
ยะหยา
นั่นน่ะ...ของฝากแกกะยัยอิงจ้า😁😁😁
ยะหยา
ของชั้นน่ะ...แค่ที่สะพายอยู่เนี่ย//ยื่นเป้ให้ดู//
ลีน่า
กรี๊ดๆๆเพื่อนเลิฟ...//กอด//
ยะหยา
ไม่ต้องมาประจบ..ของก้อเอามาฝากละก้อลากไปเองละกัน
ลีน่า
มีอีกซัก10ใบก้อลากไหวแกรรรร😁😁
ลีน่า
ไปๆๆดีนะวันนี้ชั้นเอารถยนต์ป๊ามา
ลีน่า
ถ้ามามอไซต์ของชั้นมีหวังได้เหมารถอีกคัน😁
ลีน่า
//ลากของตามหลังออกไป//
ยะหยา
นี่ห้องแกเหรอวะลีน่า
ลีน่า
หอพักนักศึกษาได้แค่นี้แหละ😁😁
ยะหยา
โห..อยู่อย่างโลวววอ่ะ
ลีน่า
จะเรื่องมากไปทำไมล่ะก้อแค่ที่นอนป่ะ
ยะหยา
ดูสิ!!ห้องก้อแคบๆเล็กๆ
ลีน่า
นี่น่ะหรูสุดละถ้าพ่อชั้นไม่ใช่เจ้าของมหาลัย
ลีน่า
ชั้นคงไม่ได้ห้องส่วนตัวหรอกคงต้องอยู่ห้องรวมแหละ
ยะหยา
แล้วแกจะแยกมาอยู่หอทำไม
ยะหยา
ทำไมไม่อยู่บ้านกะพ่อ-แม่ล่ะ
ลีน่า
ชีวิตวัยรุ่นนะแกไม่มาสัมผัสความอิสระแล้วจะเป็นวัยรุ่นได้ไง😁😁
ยะหยา
จร้าาา...แม่นกพิราบน้อย😁😁
ยะหยา
//วางกระเป๋า...กอด//
ลีน่า
ว่าแต่...ทำไมแกไม่ตรงกลับบ้านไปเลยล่ะ
ลีน่า
อ้าว!!ไม่อยากกลับแล้วกลับมาทำไม
ยะหยา
ชั้นต้องกลับมาตามคำสั่งแม่กะป๊าน่ะ
ยะหยา
ชั้นก้อไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรอยู่ๆก้อโทรให้กลับ
ยะหยา
แต่ชั้นน่ะอยากทำให้ป๊ารู้ว่าชั้นไม่อยากกลับ
ยะหยา
ชั้นก้อเลยหนีมาอยู่กะแกไง
ลีน่า
โอ๊ย!!ชั้นละเบื่อความเอาแต่ใจของแก
ลีน่า
มีแต่ป๊ากะแม่แกละมั๊งที่ทนนิสัยหยั่งงี้ของแกได้
ยะหยา
ป๊ากะแม่ชั้นจะต้องตามหาชั้นให้วุ่นแน่ๆ🤭🤭
ยะหยา
ที่นิวยอร์กก้อไม่เจอ...ที่ไทยก้อไม่เจอ
ยะหยา
แกห้ามบอกท่านเป็นอันขาดนะว่าชั้นอยู่นี่น่ะ
ยะหยา
ท่านคิดไม่ถึงแน่นอนว่าชั้นจะมาอยู่หอแบบนี้🤭
ยะหยา
พอท่านเลิกตามชั้นก้อค่อยกลับไปนิวยอร์คไง
ลีน่า
เอาที่แกสะบายใจเลย😖😖
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
