เสียงหวีดร้องของเบรก ฉับพลัน

แสงไฟหน้ารถสาดกระทบใบหน้าเธอ

และในเสี้ยววินาทีนั้น—นิชา ไม่คิดว่าเธอจะ “ตาย”

เธอเพิ่งกลับจากห้องประชุม ที่เจรจาเรื่องการควบรวมกิจการระดับพันล้านเสร็จสิ้น พร้อมรายชื่อบริษัทย่อยที่เตรียมจะกวาดซื้อในไตรมาสหน้า

ในมือเธอยังถือแท็บเล็ตที่มีแผนกลยุทธ์ 5 ปี

แต่เสี้ยววินาทีนั้น รถบรรทุกฝ่าไฟแดงก็ไม่สนว่าคุณจะเป็น CEO หรือคนไร้บ้าน

—เสียงดังสนั่นเงียบหายไป พร้อมกับทุกอย่างที่เธอเคยมี

...

ทว่าโลกกลับมืดอยู่เพียงครู่เดียว

เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง…สิ่งแรกที่เห็นคือเพดานไม้แกะสลักลวดลายวิจิตร

กลิ่นน้ำมันหอมระเหยลอยคลุ้งในอากาศ และมีม่านผ้ากำมะหยี่สีมรกตพริ้วไหวข้างเตียง

…ไม่ใช่โรงพยาบาล

…ไม่ใช่บ้านของเธอ

…ไม่ใช่โลกของเธอเลยด้วยซ้ำ

"คุณหนู! ในที่สุดท่านก็ฟื้น!"

เสียงสาวใช้สาวน้อยในชุดกระโปรงฟูฟ่องร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก เธอวิ่งเข้ามาหา ขณะที่น้ำตารื้นในดวงตากลมโต

นิชารู้สึกเหมือนร่างกายไม่ใช่ของตัวเอง

มือเรียวยาว ขาวซีดแบบที่เธอไม่เคยมีในโลกก่อน

เส้นผมยาวถึงกลางหลังเป็นสีน้ำตาลทองสว่างนุ่มละมุนอย่างกับหลุดจากนิยายแฟนตาซี

และยิ่งตกใจขึ้นไปอีก…เมื่อเธอสบตากับเงาในกระจกเงาบนโต๊ะเครื่องแป้ง

—ใบหน้าเด็กสาววัย 17 ปี สวมชุดนอนลูกไม้สไตล์ยุโรปเก่า

ไม่ใช่ตัวเธอ

แน่นอนว่ามันไม่ใช่ "นิชา CEO ผู้ครองธุรกิจระดับประเทศ"

“ข้า…อยู่ที่ไหน…” เธอกระซิบอย่างไม่มั่นคง

แต่ข้อมูลจาก “ความทรงจำ” ที่เริ่มหลั่งไหลเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ทุกอย่างกระจ่าง

เธอ…ตายแล้ว และเกิดใหม่

ในร่างของ "คุณหนูนิชา แห่งตระกูลเบลมอร์"

ขุนนางหญิงตระกูลเก่าแก่ในอาณาจักรอาร์เวล

แต่ตระกูลนี้—กำลังอยู่ในขาลง

ชื่อเสียงพังพินาศ

พ่อป่วยหนัก

ทรัพย์สินร่อยหรอ

หนี้สินล้อมรอบ

และที่เลวร้ายที่สุด…คือ คุณหนูนิชาเดิม เป็นคนอ่อนแอ หวาดกลัว และไร้ความกล้าอย่างสิ้นเชิง

"ตลกดี…ฉันจากโลกที่ใช้หัวคิดแทบตาย ต้องมาอยู่ในร่างเด็กสาวที่โลกไม่เคยให้โอกาสเธอเลย"

นิชาหลับตาแน่น พึมพำกับตัวเอง

แต่จิตใจของเธอ…ไม่เคยยอมแพ้

---

สามวันต่อมา

ข่าวลือเริ่มแพร่กระจายไปทั่วอาณาจักร

> “คุณหนูเบลมอร์ที่ป่วยออดๆ แอดๆ กลับกลายเป็นคนที่เฉียบแหลมขึ้นอย่างน่าประหลาด”

“เธอเริ่มควบคุมบัญชีการเงินของตระกูล!”

“ร้านค้าหลายแห่งเริ่มกลับมาส่งของให้เบลมอร์อีกครั้ง…”

“และเธอ…เพิ่งปฏิเสธข้อเสนอของดยุกเรมอนที่เคยข่มขู่พวกเขามาโดยตลอด!”

เธอเริ่มต้นแผนเล็กๆ ด้วยการรื้อ “โกดังเก่า” ของตระกูลเบลมอร์ และเปลี่ยนมันเป็น “ศูนย์กลางแลกเปลี่ยนสินค้าหายาก” สำหรับพ่อค้าเวทมนตร์จากเขตชายแดน

เปิดตัวด้วยคอนเซปต์ใหม่ “สินค้าเวทมือสอง—เวทย์เก่าแต่ยังเจ๋ง!”

ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้น

เบลมอร์เริ่มฟื้นฟู

และในวันประชุมพันธมิตรการค้าเวทมนตร์ครั้งแรกที่เธอเดินเข้าไป

สายตาของเหล่าขุนนาง พ่อค้า และนักเวทย์ต่างมองเธอด้วยความสงสัย

แต่เพียงหนึ่งคนเท่านั้น—ที่สบตาเธออย่างเงียบงัน ราวกับรู้จักเธอดีเหลือเกิน

ชายหนุ่มผมดำในชุดคลุมสีเทาเข้ม ใบหน้าหล่อเหลา แววตาคมกริบ เยือกเย็นยิ่งกว่าน้ำแข็ง

เขาเอียงหัวเล็กน้อย ก่อนเอ่ยประโยคที่ทำให้เธอสะดุด

> “เจอกันอีกครั้งแล้วนะ...คุณหนูเบลมอร์”

นิชาขมวดคิ้ว

“...เรารู้จักกันเหรอ?”

เขายิ้ม

> “คุณน่าจะจำไม่ได้ แต่ผมจำคุณได้แม่น...เพราะคุณคือคนเดียวที่เคยเอาชนะผมในเกมธุรกิจเมื่อชาติที่แล้ว”

> “ชื่อของผมคือ สโต๊ก และรอบนี้...ผมจะไม่ยอมแพ้คุณอีก”

...

—TO BE CONTINUED—

เสียงไซเรนของรถพยาบาลยังคงดังแว่วอยู่ในหัว เศษกระจกจากอุบัติเหตุยังบาดแก้มเธอเบา ๆ แต่สิ่งที่แรงยิ่งกว่าความเจ็บคือ...แรงดูดมหาศาลจากพลังเวทที่มองไม่เห็น

นิชา รู้สึกถึงเส้นไหมบางๆ ที่กำลังดึงจิตวิญญาณของเธอออกจากโลกปัจจุบัน และเมื่อเปลือกตาถูกยกขึ้นอีกครั้ง — สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าไม่ใช่ห้องฉุกเฉิน

แต่เป็น...ท้องฟ้าสีครามเหนือยอดปราสาทสีเงิน

และ...เสียงมังกรคำรามจากฟากฟ้า

> “กลับมาแล้วสินะ…คุณหนูแห่งตระกูลเดอซิลวา”

เสียงแหบพร่าจากชายชราในชุดคลุมยาวเอ่ยขึ้นด้วยแววตาตกตะลึง

นิชาลุกขึ้นจากแท่นเวท ร่างกายอ่อนแรง แต่สายตาคมกริบ

ใบหน้าของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปจากอดีตเลยแม้แต่น้อย

กลับกัน…ภายในหัวเธอตอนนี้เต็มไปด้วย “แผนธุรกิจระยะยาว 10 ปี” และ “กลยุทธ์ครองตลาดเวทมนตร์” ที่เธอเพิ่งเรียนมาจาก MBA

> “หากจะเริ่มใหม่…ฉันจะเริ่มจากจุดสูงสุด”

“และครั้งนี้...ฉันจะซื้อกิจการตระกูลศัตรูทุกตระกูลมาอยู่ในมือ”

ชายชราตรงหน้าเธอคือ “เซอร์เวอรัส” พ่อบ้านเก่าแก่ของตระกูลเดอซิลวา เขาน้ำตาไหลในทันทีที่เห็นนิชากลับมา

> “ท่าน...ท่านหญิงยังมีชีวิตอยู่...หลังจากสิบปี…”

“เราทุกคนเชื่อว่าท่านถูกประหารไปแล้ว…”

นิชาหลับตา หัวเราะเบา ๆ

> “สิบปีของพวกเจ้า คือสิบปีของฉันในโลกแห่ง ‘การแข่งขัน’ และ ‘ยอดขาย’”

“เวลาที่ฉันหายไป ฉันใช้เรียนรู้เรื่องที่พวกเจ้าทั้งโลกนี้ยังไม่เข้าใจ”

เซอร์เวอรัสตกตะลึง...แต่ยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูด

นิชาหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อ เป็นกระดาษสีฟ้าสมัยใหม่ที่ดูแปลกตาในโลกเวทมนตร์ แล้วเธอก็เขียนคำว่า...

> “เวทมนตร์สำหรับธุรกิจ \= Magic-as-a-Service”

“MAAS รุ่นต้นแบบ”

—

3 วันต่อมา...

ข่าวลือแพร่กระจายไปทั่วอาณาจักรไอเซเรีย

ว่า “คุณหนูตระกูลเดอซิลวาผู้ตายไปแล้วสิบปี ได้ฟื้นคืนชีพ”

แต่ไม่มีใครคาดคิดเลยว่า...

เธอกำลังเตรียมเปิดบริษัทใหม่กลางเมืองหลวง

และชื่อบริษัทนั้นคือ...

> “DeSilva Group: บริการเวทมนตร์ครบวงจร สำหรับราชวงศ์ที่อยากรวยกว่าเดิม”

—

ไม่เพียงแค่นั้น นิชายังส่ง "ข้อเสนอการควบรวมกิจการ" ไปยังตระกูลเก่าศัตรูของเธอ

พร้อมใบสมัครงานให้หัวหน้าตระกูลพวกนั้น “มาเป็นลูกน้องเธอ”

แน่นอน...ไม่มีใครตอบรับ

แต่หนึ่งในตระกูลศัตรู—“ตระกูลดาเวนพอร์ต”

กลับส่ง “สโต๊ก” บุตรชายคนรอง...ผู้เคยเป็นคู่หมั้นเธอในชาติก่อน

กลับมาทำหน้าที่ "สอดแนม"

—

> “ฉันไม่ใช่สโต๊กคนเดิม”

เขาพูดกับตัวเอง

“แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นจะเปลี่ยนโลกเวทมนตร์ด้วยเศรษฐศาสตร์...”

“ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอคิดจะทำอะไร”

และเมื่อเขาเดินเข้าไปในสำนักงานใหญ่ DeSilva Group

หญิงสาวที่นั่งบนเก้าอี้ผู้บริหารกลางห้องโถงใหญ่ ก็มองหน้าเขาอย่างเย็นชา

> “ยินดีต้อนรับสู่โลกธุรกิจค่ะ…คุณลูกค้าผู้เป็นอดีตคนทรยศ”

ในห้องประชุมใหญ่ของ DeSilva Group—สำนักงานใหญ่เวทมนตร์สมัยใหม่ที่มีทั้งโคมไฟลอยได้, พนักงานครึ่งคนครึ่งแฟรี่ และเครื่องพิมพ์พลังเวท—บรรยากาศกลับเย็นยะเยือกยิ่งกว่าน้ำแข็งจากแดนเหนือ

นิชาในชุดสูทสีดำผสานผ้าไหมวิเศษจากมังกรเงิน เอนหลังอย่างสง่างามอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารระดับสูง มือเรียวเคาะโต๊ะเบาๆ ขณะมองคนตรงหน้า...สโต๊ก อดีตคู่หมั้น ผู้เคยร่วมมือกับศัตรูฆ่าเธอในชาติที่แล้ว

> "เชิญนั่งค่ะ คุณสโต๊ก...หรือต้องให้ฉันใช้เวทเรียกเก้าอี้ให้?"

น้ำเสียงเธอเรียบสนิท แต่เต็มไปด้วยแรงกดดันอย่างประหลาด ราวกับทุกคำพูดมี ‘ต้นทุน’ และ ‘ดอกเบี้ย’ แนบมาด้วย

สโต๊กนั่งลง—แม้จะคงท่าทางสุขุม แต่เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นที่ขมับ

> "ฉันมาในนามตระกูลดาเวนพอร์ต เพื่อ—"

> “—เพื่อสอดแนมฉันสินะ?”

คำตอบของนิชาเฉือนกลางอากาศเหมือนใบมีดที่แหลมคม เธอกดแผ่นคริสตัลเวทลงบนโต๊ะ และทันใดนั้น จอภาพเวทมนตร์ก็ลอยขึ้นกลางห้อง เป็นสไลด์ Presentation แบบ PowerPoint ที่สวยเนี้ยบขั้นเทพ!

ในนั้นคือ "บัญชีดำ"

> 🧾 BLACKLIST — กลยุทธ์ 9 ตระกูลที่ต้องล่ม

ตระกูลดาเวนพอร์ต

ตระกูลคาร์เวล

ตระกูลไฮโรซ์

…และอีก 6 รายชื่อที่เคยผลักเธอลงหลุมศพ

ชื่อเหล่านั้น...กำลังถูกวางแผนยึดกิจการภายใน 12 เดือน

ด้วยวิธีการที่ไม่มีใครเคยกล้าใช้ในโลกเวทมนตร์—การ Take Over แบบ M&A

> "ในโลกเวทมนตร์ พวกเจ้าครองอำนาจด้วยเลือด แต่ในโลกของฉัน—เราใช้กำไร"

"และฉันจะควบรวมกิจการพวกเจ้าทั้งหมด...ทีละตระกูล"

เธอชี้ไปยัง Cell สีแดงในตาราง Excel บนหน้าจอเวทมนตร์

ข้างชื่อ "ตระกูลดาเวนพอร์ต" มีแผน:

> Q3: บีบตลาดเวทมนตร์สายป้องกัน — ซื้อหุ้นกิจการรองผ่านบริษัทลูก — ประกาศ Take Over

สโต๊กนิ่งไป...

> “ฉันไม่คิดว่าเธอจะเปลี่ยนไปขนาดนี้...”

“เธอเคยเป็นคุณหนูที่ไม่รู้จักแม้แต่คำว่า ‘ต้นทุนคงที่’”

นิชาหัวเราะเบาๆ

> “และนายก็เคยเป็นคนที่ฉันรัก แต่ตอนนี้นายอยู่ในช่อง ‘หนี้สูญ’ ของหัวใจฉันแล้ว”

ในจังหวะที่สโต๊กกำลังจ้องตาเธอเงียบๆ

เธอกลับหันไปทางผู้ช่วยสาว—พิกซี่ตัวจิ๋วผู้ถือแท็บเล็ตเวท และสั่งว่า

> “แสดงกราฟ Projection ให้เขาดู ว่าอีก 6 เดือน ตระกูลเขาจะล้มละลายยังไง”

—

ด้านนอกอาคาร DeSilva Group

กลุ่มพ่อมดพ่อค้าเริ่มรวมตัวกัน

ข่าวลือเริ่มแพร่สะพัดว่า...

> "คุณหนูเดอซิลวากำลังจะก่อตั้ง ตลาดหลักทรัพย์เวทมนตร์"

และในอีกด้านหนึ่ง...หัวหน้าตระกูลศัตรูหลายคนเริ่มวิตก

> “ใครก็ได้ หยุดนังเด็กคนนั้นที!”

“เธอไม่ได้กลับมาเพื่อแก้แค้นธรรมดา เธอกลับมาเพื่อ ฮุบโลกเวทมนตร์ทั้งใบ!”