ณ บริษัท🏢แห่งหนึ่ง ได้มีการประชุมใหญ่ เพื่อเปิดตัวนักธุรกิจหน้าใหม่ของลูกประธานบริษัทซึ่งเป็นหญิงสาว

ชื่อ พิพาย (นางเอก) ลูกสาวประธานบริษัทใหญ่ยักษ์ ที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกมาช่วยพ่อ พิภพ (พ่อนางเอก) บริหารธุรกิจ ซึ่งในที่ประชุมก็มีเสียงซุบซิบนินทาไม่พอใจ เพราะกลัวว่าเด็กรุ่นใหม่ยังไม่มีประสบการณ์ไม่สามารถดูแลธุรกิจนี้ได้ และมีอีก 1 คนที่ไม่พอใจ มากๆ คือ อาของ*พิ**พาย* เป็นลูกพี่ลูกน้อง กับ พิภพ ชื่อ ประพนธ์ (ตัวร้าย)

พิพาย : ซึ่งได้ยินเสียงซุบซิบนินทาจึงประกาศตนว่า ถ้ายังไม่เชื่อในมือเด็กรุ่นใหม่ลองเปิดโอกาสให้ดิฉัน ทดลองทำงาน ก่อนที่ทุกคนจะตัดสินใจ ดูผลงานกันก่อนก็ได้นะคะ

ทุกคนในที่ประชุมเงียบและตกลงกันว่าจะให้พิพาย ลองทำโปรเจคหนึ่งให้สำเร็จ เป็นโปรเจคที่ต้องเจรจา กับชาวต่างชาติ เพื่อมาเป็นหุ้นส่วน ในการทำธุรกิจถ้าทำได้ คณะกรรมการบริษัท ยินยอมให้เป็นประธานบริษัท

ในขณะที่ทุกคนยินยอม ตามข้อตกลงทั้งหมด แน่นอนว่าต้องมี 1 คนที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก หลังจากประชุมเสร็จ ทุกคนได้แยกย้ายกันไปทำงานในห้องของตัวเอง

ประพนธ์ โมโหเป็นอย่างมากเข้ามาในห้องทำงานตัวเอง ทำลายข้าวของกระจัดกระจายในจังหวะที่ อนุวัฒน์(ตัวร้าย) ลูกชายของประพนธ์เดินเข้ามา

ประพนธ์ :ได้เอ่ยต่อว่าลูกชายตนเองทันทีว่าแก ไม่อายผู้หญิงคนนั้นบ้างหรอทำไมแก ไม่ตั้งใจทำงาน บริษัทจะตกเป็นของมันคนเดียวอยู่แล้ว แกจะไปไหนก็ไป 😡😡

อนุวัฒน์: ไม่ได้ตอบโต้และไม่ได้เถียง ประพนธ์แต่อย่างใด เดินออกมาเงียบๆพร้อมกับมัดแน่น👊👊

อนุวัฒน์ ไม่ได้สนใจธุรกิจในบริษัทนี้เลยมีเพียงพ่อเท่านั้น ที่สนใจบริษัทนี้อนุวัฒน์เองมีธุรกิจส่วนตัวที่พ่อไม่รู้ อยู่ 1 อย่าง แต่อนุวัฒน์ ก็เกลียด พิพายมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว จึงยิ่งแค้น ที่ ทำให้ตน ต้องโดนพ่อด่าทุกครั้ง

อนุวัฒน์: มีลูกน้องคนสนิท ชื่อ กร ได้เรียกกรเข้ามา ให้ไปค้นหามือปืนที่ดีที่สุด

กร : ไปตามคำสั่งของ อนุวัฒน์ ทันที

ในขณะเดียวกัน ผู้กองคมสัน (พระเอก)กำลังไล่ล่า จับผู้ร้ายในคดีค้ายาเสพติด พร้อมกับคู่หู จ่ายอด กำลังไล่ล่ากันอย่างดุเดือดเสียงปืนดังสนั่น และในไม่ช้า*ผู้กอง**คมสัน* ก็สามารถจับคนร้ายได้

1 เดือนผ่านไปพิพายสามารถเจรจาธุรกิจกับชาวต่างชาติให้มาเป็นหุ้นส่วนกับบริษัทได้สำเร็จทุกคนในบริษัท มีความยินยอมให้พิพายดำรงตำแหน่งประธานบริษัทแทน พิภพ ทันที

ประพนธ์ไม่พอใจแต่เก็บอาการไว้เงียบเพราะอยู่ในห้องประชุม พอทุกคนแยกย้ายกลับมาทำงานที่ห้องของตัวเอง ประพนธ์กำหมัดแน่น👊👊 โดยในห้องมี อนุวัฒน์ อยู่ด้วย อนุวัฒน์: เสนอว่าพ่ออยากให้พิพาย หายไปจากโลกนี้ไหม ประพนธ์: มองหน้า อนุวัฒน์ และรู้ว่าลูกชายตนเองกำลังคิดอะไรอยู่

ประพนธ์: เอ่ยขึ้นว่าแล้วแต่แก

อนุวัฒน์: ยิ้มมุมปาก แล้วเดินออกจากห้อง

🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨🤨

บ้าน***พิพาย***วันนี้***พิพาย***ต้องออกไปทำงานแต่เช้าเพื่อประชุมนัดลูกค้าเพื่อตกลงทำสัญญาสร้างหุ้นส่วนรีสอร์ท***พิพาย***เดินลงมาจากด้านบนห้องของตัวเอง

แม่พิมพา(แม่นางเอก):พิพายมาทานข้าวลูก🍚🍲🥘

พิพาย :ค่ะแม่❤

พิภพ : อ้าวลูกมาทานข้าวกับพ่อมา👨‍💼

*พิ**พาย* :ส่งยิ้มให้พ่อและแม่และเดินไปที่โต๊ะทานข้าว🪑

สามคนพ่อ แม่ ลูกทานข้าวหยอกล้อกันอย่างสนุกสนานเพราะพ่อและแม่รักพิพายมาก👨‍👩‍👧

ที่บริษัท🏨การประชุมเสร็จสิ้น

*เลขา :คุณ**พิพาย* คะลูกค้าจะไม่คุยผ่านทางโทรศัพท์ ต้องให้คนไปเจรจาต่อหน้าถึงจะยอมเซ็นสัญญาค่ะ

*พิ**พาย* : งั้นเลขาแจ้งคุณจอห์นไปว่าฉันจะไปพบเขาเอง

เลขา : ค่ะ

พิภพ : เดี๋ยวพ่อให้คนขับรถ🚗ไปให้ดีกว่าพ่อเป็นห่วง

พิพาย : ไม่เป็นไรค่ะพ่อพิพายอยากจะเที่ยวพักผ่อน อยู่พอดี

พิภพ : เอางั้นก็ได้ (ในใจพิภพก็แอบห่วงพิพายอยู่แต่ในเมื่อลูก อยากจะไปพักผ่อนเลยไม่อยากขัดใจ)

พิพาย : ขอบคุณค่ะพ่อ 👨‍👧(พิพายโผเข้ากอดพ่อด้วยความรักและเอ็นดูซึ่งกันและกัน)

วันรุ่งขึ้นพิพายเก็บของเตรียมตัวออกจากบ้านเพื่อไปเจรจากับ คุณจอห์น ที่เป็นลูกค้าสำคัญ พิภพและพิมพาได้มาส่งลูกที่หน้าประตู

พิพาย : ไปนะคะ

พิมพา : ขับรถดีๆนะลูก

พิพาย : ค่ะ สวัสดีค่ะพ่อแม่

พิพายได้ออกเดินทางได้สักชั่วโมงขับรถไปอีกสักพักก็มีมอเตอร์ไซค์ซ้อนกันมาสองคน 🏍ขับรถปาดหน้าไปมา จะแซงก็ไม่แซงเป็นแบบนี้อยู่พักนึงพิพายจึงเร่งเครื่องยนต์ให้เร็วขึ้นทันที

พิพาย : ขับบ้าอะไรแบบนี้ 🚗(พิพายพึมพำอยู่ในรถ)

พิพายขับรถเร็วมากมอเตอร์ไซค์คันนั้นก็ตามไม่หยุดจนกระทั่ง มอเตอร์ไซค์คันนั้นได้ชักปืนออกมาและได้เล็งยิงมาที่พิพาย ปังๆ

พิพาย : กรี๊ดดดด!!!!!!

ด้วยความตกใจพิพาย หักหลบเปลี่ยนเลนส์ทันที และพยายามจะเบรครถแต่รถกลับบเบรคไม่ได้ จึงชนเข้ากับคอสะพานและรถก็พลิกคว่ำ 🚑

พิพาย : กรี๊ดดดดดด!!!!!!!!

ผู้ร้าย : สองคนร้ายนั้นไม่ได้ลงจากรถมาดูและได้ขับรถหนีไปทันที

โทรศัพท์พิภพได้ดังขึ้นและได้รับข่าวร้าย

พิภพ : อะไรนะ!!!! ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้

พิมพา : มีอะไรคะคุณเสียงดังเชียว?

พิภพ : อ้ำอึ้งแล้วบอกภรรยาว่าพิพายประสบอุบัติเหตุ

พิมพา : ตกใจร้องไห้

สองสามีภรรยา ตั้งสติได้จึงไปหาลูกทันที เมื่อทั้งคู่มาถึงโรงพยาบาลพบตำรวจได้แจ้งข้อมูลเบื้องต้น🏥

ตำรวจ : และที่สำคัญผมพบกระสุนปืนในที่เกิดเหตุ👮‍♂️

พิภพ : (ตกใจ) พิพายโดนลอบทำร้าย!!!

สองสามีภรรยามองหน้ากันแล้วตกลงกันว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครและให้เพื่อนที่เป็นตำรวจช่วยทำคดีนี้

หน้าห้องฉุกเฉิน หมอได้ออกมาสองสามีภรรยาสอบถามอาการของลูกสาว

หมอ : คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้ว👨‍⚕️

สองสามีภรรยาโล่งอกและเอ่ยปากพร้อมกันขอบคุณคุณหมอ พิภพได้บอกให้ภรรยาเฝ้าลูกอยู่ที่นี่ส่วนตัวเองจะต้องกลับไปที่บริษัทเพราะว่ายังมีงานที่ค้างอยู่พิภพ ขับรถมาถึงบริษัทเรียกพนักงานประชุมด่วนประพนธ์และอนุวัฒน์มองหน้ากันและยิ้มเดินเข้ามาในห้องประชุม เมื่อทุกคนมาพร้อมหน้าพิภพได้แจ้งว่าตอนนี้ไม่สามารถติดต่อ*พิ**พาย*ได้ไม่รู้ว่าพิพายหายไปไหนผมเลยติดต่อไปทาง คุณจอห์นแล้วว่าจะให้อนุวัฒน์ไปแทน ประพนธ์ยิ้มอย่างพอใจ

ห้องทำงานประพนธ์

ประพนธ์ : คราวนี้แกทำได้ดีมาก

อนุวัฒน์ :แน่นอนอยู่แล้วครับพ่อ

ประพนธ์ : แกไปพบคุณจอห์นได้แล้ว แล้วอย่าทำให้ฉันผิดหวัง

อนุวัฒน์ : ครับ

😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮

ที่นี่ที่ไหนกัน ทำไมคนเต็มไปหมด ลองเดินเข้าไปถามเขาสักหน่อยดีกว่า....

*พิ**พาย* : ขอโทษนะคะคุณน้าไม่ทราบว่าที่นี่ที่ไหนคะ?

ผู้หญิงคนนั้นได้เดินผ่านไปและไม่ตอบอะไรเธอ เธอจึงวิ่งเข้าไปถาม ยายแก่อีกคนหนึ่ง 👵

พิพาย : คุณยายคะไม่ทราบว่าที่นี่ที่ไหน? 👵

ยายแก่ไม่ตอบแล้วก็เดินทะลุร่างผ่านเธอไป👻

พิพาย : ตกใจมาก!!! กรี๊ดดด เกิดอะไรขึ้นทำไมฉันตายแล้วหรอ ไม่จริงๆๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย!!! 😢

พิพายตะโกนเสียงดังกับตัวเองและได้มาโผล่โกดังร้างแห่งหนึ่ง

พิพาย : ชั้น!ชั้นหายตัวได้ แล้วที่นี่มันที่ไหนอีกละเนี่ย👻

ปังๆๆๆๆ เสียงปืนดังสนั่นที่โรงงานร้าง แล้วก็มี ชาย 2 คน วิ่งมาทางเธอทะลุร่างเธอไป หลังจากนั้นก็มีอีก 2 คนถือไปวิ่งตามมา

คมสัน : (คมสันเห็นพิพายจึงตะโกนห้าม) จ่ายอดอย่ายิงเดี๋ยวโดนผู้หญิง...👱‍♀️

*จ่าย**อด* : ชะงัก!!และตอบกลับไปว่า...ไม่เห็นมีเลยครับผู้กอง

คมสัน : (หันกลับไปอีกทีพิพายก็หายไปแล้ว) คมสันงงแล้วบอกยอดว่าผมคงตาฝาดไปรีบตามคนร้ายไปเร็ว👮‍♂️

พิพาย ได้ยินคมสันพูด เธอจึงรู้ว่าคมสันสามารถเห็นเธอได้พิพายจึงรีบตามไป😮👱‍♀️

ไม่นานจ่ายอดและคมสันก็จับคนร้ายได้ทันที

คมสัน : จ่ายอดเอาตัวมันไปขึ้นรถ

จ่ายอด : ครับผู้กอง

คมสันกำลังเก็บปืนและถอดเสื้อเกาะอยู่ที่รถพิพายได้เข้ามาหา

คมสัน : ตกใจ! คุณนั่นเองมาทำอะไรที่นี่ ที่นี่มันอันตรายมากรู้ไหม เข้ามายืนขวางลูกกระสุนอย่างนั้นได้ยังไง🤨👱‍♂️

พิพาย : นี่นายเห็นชั้นจริงๆหรอ นายเห็นชั้นจริงๆใช่มั้ย (เธอร้องไห้ออกมา)😢

คมสัน : คนทั้งคนจะไม่เห็นได้ยังไง คุณนิบ้าหรือเปล่า😮

พิพาย : นายเห็นชั้นจริงๆด้วย ไม่น่าเชื่อเลยว่านายจะเห็นชั้น (พิพายดีใจมากร้องให้ไปพูดไป)😢

คมสัน : งง! คุณนิถ้าจะเพี้ยนเนาะ คุณยังไม่ตอบผมเลยว่ามาที่นี่ทำไม

พิพาย : ชั้น ฮือ ชั้น...😢 มีเรื่องจะให้นายช่วย

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้นพิพายยังไม่ได้บอกเรื่องให้ช่วยจ่ายอดเข้ามาพอดี

จ่ายอด : เสร็จแล้วครับผู้กอง เออออ! เมื่อกี้ผู้กองคุยกับใครครับ🤔

คมสัน : ก็....

พิพาย : นายเขามองไม่เห็นฉันหรอก (พิพายรีบตัดบท)

คมสัน : ไม่เห็นหรอ?

จ่ายอด : ครับไม่เห็นครับ

คมสัน : ฮ่าๆๆ ไม่เห็นก็แสดงว่าไม่มีฮ่าๆๆ (คมสันหัวเราะกลบเกลื่อน) จ่ารีบขึ้นรถเร็ว (คมสันดูลนลาน)🚔

จ่ายอด : ครับ (จ่ายอดตกใจจึงรีบขึ้นรถทันทีเหมือนกัน) ผู้กองแปลกๆนะครับเป็นอะไรหรือเปล่า🚓

พิพาย : นาย!นายอย่าทิ้งฉันไว้ที่นี่ช่วยชั้นก่อน (พิพายตะโกนเรียกด้านนอกรถ)🤨

คมสัน : เฮ้ย! เปล่าไม่มีอะไร (คมสันตกใจรีบสตาร์ทรถแล้วออกรถทันที)

จ่ายอด : ผู้กองไม่เป็นอะไรแน่นะครับ

คมสัน : อืม... ไม่เป็นอะไรสงสัยคงนอนน้อยไปหน่อยรีบกลับเถอะ👱‍♂️

พิพาย : นายๆๆเดี๋ยวก่อนนาย ฮือๆๆ คนใจร้ายมีนายคนเดียวนะที่เห็นชั้นตอนนี้...ทิ้งชั้นไว้อย่างนี้ได้ยังไง แล้วทีนี้ชั้นจะต้องทำยังไง ฮือๆๆๆ แล้วชั้นจะไปหานายได้ที่ไหนชั้นหายตัวก็ไม่เป็นอยู่ๆก็มาโผล่ที่นี่ ฮือๆๆ😢

กลับมาแล้วหรอลูกแม่อรทักลูกชายคมสันที่เพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน

คมสัน: ครับแม่

แม่อร : เป็นไงบ้าง วันนี้เหนื่อยไหมลูก

คมสัน : ไม่เหนื่อยเลยครับแม่ วันนี้แม่ทำอะไรกินเอ่ยผมหิวแล้ว

แม่อร : วันนี้มีของโปรดของลูกด้วยนะ แกงเขียวหวานที่ลูกชอบ ป่ะเราไปกินข้าวกันเถอะ

สองคนแม่ลูกนั่งทานข้าวกันอย่างมีความสุขคมสันและแม่อยู่กันแค่ 2 คนส่วนพ่อของคมสันได้เสียชีวิตไปแล้ว พ่อของคมสันชื่อเทิด รับราชการตำรวจและได้เสียชีวิตในหน้าที่คมสันและแม่จึงอยู่กันแค่สองคน คมสันได้เดินตามรอยพ่อเทิดรับราชการตำรวจ พ่อเทิดจะบอกคมสันเสมอว่า ถ้าเป็นตำรวจต้องซื่อสัตย์ในหน้าที่การงาน มีความรับผิดชอบ และไม่ว่าเราจะทำอาชีพอะไร ก็ตามเราต้องช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยาก🙎‍♂️

😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊