ป่าดำแห่งอาร์คเวนีย์
ค่ำคืนไร้ดาว
แสงจันทร์หลบเร้นอยู่หลังม่านเมฆหนาแน่น
เงาไม้ไหวระริกตามแรงลมเย็นเฉียบ
เสียงฝีเท้าเบา ๆ เดินบนดินชื้น มั่นคง และสงบ
ผู้เดินคือชายหนุ่มผู้สวมชุดคลุมสีดำแดงสนิท
แผ่นหลังตรง ดาบเหล็กดำสะพายไว้ข้างเอว
หน้ากากยิ้มบางประดับอยู่บนใบหน้าอย่างเป็นธรรมชาติ
เขาไม่แสดงความหวั่นไหวแม้ใบไม้จะปลิวเฉียดหน้า
และไม่มีจังหวะการเดินใดที่ไร้เป้าหมาย
> “หยุดตรงนั้น”
เสียงเย็นของหญิงสาวดังขึ้นจากทิศหน้า
“เจ้าเป็นใคร?”
ชายหนุ่มยิ้มนิดหนึ่ง และหยุดก้าวเท้า
หญิงสาวผมขาว ดวงตาสีแดงยืนอยู่เบื้องหน้า
สวมมงกุฎเล็ก ๆ และชุดคลุมสีดำประดับคริสตัลโลหิต
เธอแผ่แรงกดดันระดับราชันโดยธรรมชาติ
ข้างกายมีหญิงสองคนคุ้มกัน — นักเวทและนักดาบมือหนึ่ง
แต่สิ่งที่สะกดสายตาของชายหนุ่ม…คือเธอเพียงคนเดียว
เขาทำความเคารพ
โค้งตัวอย่างสง่างาม
มือซ้ายวางที่อกขวา
> “ข้าคือผู้หลงทาง...ผู้กำลังตามหาเจ้านายที่แท้จริง...ครับ”
“และเมื่อเห็นพระองค์ ข้าก็รู้ทันทีว่า — ข้าควรคุกเข่าตรงนี้...ครับ”
หญิงสาวขมวดคิ้วเล็กน้อย
แต่ไม่ใช่เพราะไม่พอใจ
...แต่เพราะประหลาดใจ
> “เจ้ามีชื่อหรือไม่?”
> “ซีลด์...ครับ”
“ข้าไร้บ้าน ไร้เผ่าพันธุ์ ไร้สิทธิ์ และไม่มีใคร...ยกเว้นคนที่ข้าเลือกจะรับใช้”
> “และวันนี้ ข้าพบผู้ที่ข้าจะรับใช้ตลอดชีวิตแล้ว...ครับ”
เงียบไปชั่วอึดใจ
...ก่อนที่หญิงสาวจะเผยรอยยิ้มจาง ๆ ที่หาดูได้ยากยิ่ง
> “เช่นนั้น...ข้าขอสั่งเจ้า”
“จากนี้ไป เจ้าจะเป็นพ่อบ้านของข้า — เอเลน่า แห่งอาร์คมาร่า”
> “เจ้ารับบัญชาได้หรือไม่?”
ชายหนุ่มโค้งศีรษะต่ำอีกครั้ง
> “ขอรับบัญชาครับ...องค์หญิง”
---
⚔️ เสียงกระแทกพื้นดังสนั่น
พื้นดินสั่นสะเทือน แรงอำนาจเวทกดอากาศให้หนาแน่นขึ้นทันที
จากเงาไม้ ปรากฏบุรุษสูงใหญ่ในชุดคลุมราชา
ผมยาวขาวสยายราวหมอก ดวงตาเปล่งแสงสีเทาเงิน
คือจอมมารแห่งรัตติกาล ดารุสเครย์ — พระบิดาขององค์หญิง
> “เจ้าบังอาจประกาศรับใช้ลูกข้าโดยไม่ขออนุญาตจากข้า?”
“เจ้าคือผู้ใด...ซีลด์?”
ชายหนุ่มยิ้มอีกครั้ง — รอยยิ้มสงบ แม้ยืนต่อหน้าจอมมารผู้ปกครองครึ่งโลก
> “ข้า...เป็นเพียงเงาใต้ฝ่าบาทขององค์หญิง...ครับ”
“หากพระองค์ไม่โปรดให้ข้ารับใช้ นั่นคือเรื่องของพระองค์...ครับ”
“แต่ต่อให้จักรวาลนี้คว่ำลง ข้าก็จะยังรับใช้องค์หญิง...ครับ”
---
🩸 บททดสอบ
> “กล้าเกินตัวนัก...ข้าจะทดสอบเจ้า”
จอมมารโบกมือ
และเหล่าทหารอสูรระดับสูง 5 ตนก็ปรากฏล้อมรอบทันที
แต่ละคนคือนักฆ่าระดับเมืองล่ม, เรือนร่างหุ้มเกราะเวท, พลังมืดพวยพุ่ง
ซีลด์ยืนนิ่ง ยกมือซ้ายแตะดาบเหล็ก
> “น้อมรับบททดสอบ...ครับ”
ฉัวะ—!
...เสียงนั้นเกิดขึ้นในเวลาไม่ถึงวินาที
ร่างของทหารทั้งห้าแหลกกระจายลงพื้น
ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีแรงต้าน
เหมือนร่างของพวกมัน “ถูกตัด” ออกจากโลกนี้โดยไม่มีการต่อสู้
---
จอมมารนิ่งเงียบ ดวงตาเปล่งแสงขึ้นเล็กน้อย
ก่อนเขาจะถอนหายใจ
> “เจ้าชนะการทดสอบของข้า...แม้ข้าจะยังไม่โปรดก็ตาม”
องค์หญิงเอเลน่ายกยิ้มอย่างหายากอีกครั้ง
> “จากนี้ไป...เจ้าคือเงาของข้า ซีลด์”
“และคำสั่งของข้า...คือทุกสิ่งที่เจ้าจะรับฟัง”
ชายหนุ่มโค้งศีรษะอีกครั้ง
> “ขอรับบัญชาครับ...องค์หญิง”
---
วันรุ่งขึ้นหลังเหตุการณ์ในป่า
ซีลด์ยืนอยู่หน้า "ประตูมาราทิส"
ประตูศิลากลางเมืองหลวงอาร์คมาร่า สูงตระหง่านราวตัดขาดฟ้า ด้านในคือวังของจอมมารผู้ปกครองเผ่าอสูรทั้ง 13 แคว้น
> “เจ้าจะเข้าไปพบผู้ปกครองทั้งวังด้วยชุดนั้นจริงหรือ?”
เสียงนักเวทหญิงข้างองค์หญิงถามขึ้น
“ไม่คิดว่าคนทั้งวังจะสงสัยหรือเกลียดเจ้าบ้างเลยหรือ?”
ชายหนุ่มเพียงยิ้มบาง
> “ข้ารับใช้แค่องค์หญิงเท่านั้นครับ… ความรู้สึกของผู้อื่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องเอาใจใส่ครับ”
---
🏰 โถงเงามาร — ท้องพระโรงวังอาร์คมาร่า
ประตูใหญ่เปิดออก
กลิ่นอาคมเวทโบราณผสมเลือดลอยอวลในอากาศ
คนในวังยืนเรียงรายจากซ้ายจรดขวา
และที่ปลายสุด — บัลลังก์มืดสูงชั้น 13 ระดับ
จอมมาร ดารุสเครย์ นั่งนิ่งอยู่ พร้อมบุตรทั้งสอง
---
👑 รายชื่อ “บุคคลสำคัญ” ที่ซีลด์พบ (ตั้งชื่อ+นิสัย+บทบาท)
> 🧛♂️ ดารุสเครย์ (Daruskrey) — จอมมารแห่งรัตติกาล
เงียบ เยือกเย็น แฝงพลังไม่อาจหยั่ง
มองซีลด์ราวกับเครื่องมือที่มีเข็มทิศของตน
> 🧝♀️ องค์หญิงเอเลน่า (Elena)
นั่งด้านขวาจอมมาร ท่าทางสงบนิ่ง สายตาเฉียบ
ยกมือให้ซีลด์ยืนข้างเธอโดยไม่พูดคำเดียว
> 👸 อาเมเลีย (Amelia) — พี่สาวองค์หญิง
งดงาม โหดเหี้ยม และไม่ไว้ใจซีลด์
เป็นแม่ทัพของกองทัพจอมมารฝั่งทิศตะวันออก
พูดจาแทงใจ สงสัยว่า “พ่อบ้านธรรมดา” จะทำอะไรได้
> 🗡️ แกรนด์ลอร์ด เฟนทารอส (Fentaros) — มือขวาจอมมาร
เป็นชายชราผมขาว ผู้เคร่งครัดเรื่องกฎระเบียบ
ไม่ไว้ใจซีลด์ และจับตามองเขาตลอดเวลา
> 🧙♂️ เซอริอุส (Serius) — มือซ้ายจอมมาร
นักเวทผู้ควบคุมมิติ, รูปร่างผอมสูง ดวงตาข้างหนึ่งถูกปิดผนึก
ชอบตั้งคำถามเชิงจิตวิทยา และมองคนทะลุถึงแก่น
ชอบพูดประโยคย้อนแย้งใส่ซีลด์เสมอ
---
🩸 หัวหน้าหน่วยอสูร 1–12 (Elite Demon Commanders)
หน่วย ชื่อ บทบาท
1 ราเวล (Ravel) มือสังหารไร้เสียง สงสัยซีลด์เพราะอ่านพลังเขาไม่ออก
2 คราเนน (Kranen) อัศวินมังกร พูดตรง ดูถูกพ่อบ้าน
3 มิลด์ล่า (Mildra) หญิงสายข่าว พูดเสียงหวานแต่มีพิษ
4 เทราซิล (Terazil) ชายตาบอด อ่านใจผ่านพลังคลื่น
5 วารูน (Varun) นักดาบเลือดร้อน อยากท้าดวลซีลด์
6 ซีน่า (Zinah) แม่มดน้ำแข็ง สงบนิ่ง ไม่แสดงอารมณ์
7 กาลอน (Gallon) ชายร่างใหญ่ เสียงดัง มองโลกในแง่ดี
8 เอลเซน (Elsen) มือปืนเงา เชื่อในตรรกะ ไม่ใช่ใจ
9 มาริก้า (Marika) หญิงนักเวทสายลม มองซีลด์เป็นคู่แข่งทางใจ
10 โบรันซ์ (Borranz) อสูรครึ่งสัตว์ ตลกแต่ซ่อนเล่ห์
11 ฟาริส (Faris) นักอ่านกลยุทธ์ ฉลาดสุดใน 12 หน่วย
12 เรเมีย (Remea) นักรบสายมนต์ผู้สามารถอ่านความทรงจำได้
---
🎯 กลุ่มองครักษ์ราชวงศ์ 10 คน
ชื่อกลุ่ม: "เงามารา" (Yamaran Guard)
ผู้บัญชาการ: อาเซล (Azel) — นักดาบเงา ผู้เงียบขรึม
ทั้งสิบไม่ไว้ใจซีลด์ แต่จะคอยทดสอบเขาตลอดทาง
---
👑 ฉากปะทะสายตา
เมื่อซีลด์ก้าวเข้าสู่โถง
สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่เขา
คนบางคนหรี่ตา บางคนแค่นเสียง บางคนทำเป็นไม่สนใจ
...แต่ซีลด์ยังคง “ยิ้มบาง” อยู่ตลอด
เขาโค้งกายอย่างสง่า มือข้างหนึ่งทาบอก
> “ขอแสดงความเคารพต่อทุกท่าน...ในฐานะพ่อบ้านขององค์หญิง...ครับ”
หัวหน้าหน่วยคนหนึ่งแค่นเสียง
> “พ่อบ้าน? แล้วมีดีอะไร? ใช้ไม้กวาดฆ่าคนได้หรือ?”
ซีลด์ยิ้มอย่างอ่อนโยน
> “ถ้าท่านไม่รังเกียจ...วันไหนว่าง เราค่อยทดลองดูนะครับ”
---
ภายในลานทดสอบของวังอาร์คมาร่า
เวทีหินมนตราโบราณถูกเปิดใช้งานเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี
เหล่าทหารปีศาจ องครักษ์ราชา และแม่ทัพระดับสูง มายืนรายล้อม
ที่ปลายเวทีอีกฝั่ง
ชายผู้มีร่างสูงใหญ่ มีกล้ามแขนดั่งหินผา
ถือดาบใหญ่สองมือที่มีชื่อว่า “กรีดาเบล”
— เขาคือหัวหน้าหน่วยอสูรที่ 2
คราเนน (Kranen) ผู้ถูกกล่าวขานว่า “ผู้บดกระดูกอสูรด้วยฝ่ามือเปล่า”
> “ข้ายังไม่เชื่อว่าเจ้ามีค่าพอจะยืนข้างองค์หญิง”
“พ่อบ้านอย่างเจ้า น่าจะเหมาะกับการล้างพื้นมากกว่า!”
เสียงรอบข้างบางส่วนหัวเราะ
บางคนเงียบ บางคนตั้งใจจับตา
ตรงกลางเวที ซีลด์ยืนอยู่เงียบ ๆ
เสื้อคลุมดำสะบัดเบา ๆ ตามแรงลม
ในมือ…ไม่มีอาวุธใด ๆ
มีเพียงรอยยิ้มบางบนใบหน้า และดวงตานิ่งดุจน้ำในบ่อ
---
🎭 ก่อนการประลองเริ่ม
จอมมารดารุสเครย์กล่าวเพียงว่า
> “จงแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเจ้า ‘สมควร’ ได้ยืนข้างลูกข้าหรือไม่”
องค์หญิงเอเลน่าไม่พูด
เธอเพียงมองซีลด์อยู่เงียบ ๆ จากที่นั่งด้านบน
มือหนึ่งจับถ้วยชา อีกมือหนึ่งแตะคางเบา ๆ
---
⚔️ การประลองเริ่มต้น
เสียงเวทประจุ “Ragna Initium” ดังขึ้น
เวทีหินแปรเปลี่ยนเป็นสนามดวลดิบๆ พลังเวทผุดออกจากพื้น
เงาใต้ฝ่าเท้าคราเนนสั่นไหวเมื่อเขากระโจนใส่ซีลด์ทันที
> “รับไป!! เจ้าหนู!”
เสียงเหล็กปะทะหิน ตูม!!
ดาบใหญ่ฟาดลงตรงจุดที่ซีลด์เคยยืน…
...แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น
ร่างของซีลด์เคลื่อนไหวแค่เพียง “ก้าวข้างหนึ่ง”
ราวกับเขาคำนวณมาแล้วล่วงหน้า
ไม่มีเสียงดาบ ไม่มีเวท ไม่มีฝุ่น
มีเพียงรอยยิ้ม…ที่ยังอยู่เหมือนเดิม
> “แรงดีครับ… แต่ถ้าใส่หัวใจลงไปอีกนิด จะดุดันกว่านี้นะครับ”
คราเนนคำราม และฟาดอีกครั้ง—รวดเร็วขึ้น รุนแรงขึ้น
ซีลด์ยังคง “หลบ”
ไม่ใช้ดาบ ไม่ใช้เวท
ไม่แม้แต่จะเคลื่อนไหวมือ
เขาหลบการโจมตีหนักหน่วงทั้งหมดด้วย “การก้าวและเอียงตัว” เพียงเล็กน้อย
---
🧠 เสียงซุบซิบดังรอบสนาม
> “เขาไม่ได้หลบโดยสัญชาตญาณ… เขาคำนวณจังหวะล่วงหน้า…”
“แบบนั้น…มันไม่ใช่ฝีมือระดับพ่อบ้านแล้ว…”
หัวหน้าหน่วยคนอื่นเริ่มขมวดคิ้ว
แม้แต่ เฟนทารอส มือขวาจอมมารยังนิ่งงัน
---
🩸 จุดแตกหัก
คราเนนเริ่มบันดาลโทสะ
เวทปีศาจผุดจากดาบ กลายเป็นเปลวอัคคีมังกรสีคราม
เขาตะโกนลั่น
> “หยุดหลบแล้วสู้มาให้เต็มแรงซะ ไอ้พ่อบ้านปลอม!!”
เสียงระเบิดดังกึกก้อง
เวทีแตกหักจนฝุ่นคละคลุ้ง
แต่เมื่อควันจาง...
...ซีลด์ยังคงยืนอยู่
ผ้าคลุมของเขาปลิวเล็กน้อย
รองเท้าของเขาไม่ได้เปื้อนฝุ่นแม้แต่น้อย
และ…เขายังคง “ยิ้ม”
---
> “ท่านคราเนน… ข้าถูกสั่งให้ ‘ทดสอบ’
มิใช่ถูกสั่งให้ ‘ทำลาย’ ครับ”
“หากข้าเอาจริง…คงไม่เหลือเวทีนี้ให้พูดคุยกันอีกครับ”
ซีลด์เอียงหัวเล็กน้อย
มือหนึ่งค่อย ๆ หยิบด้ามดาบที่สะพายอยู่ข้างเอว
เสียงเหล็กขูดปลอกดัง “ฉึบ…”
ทุกคนกลั้นหายใจ
แม้แต่องค์หญิงยังชำเลืองตาเล็กน้อย
---
> “แต่เพื่อไม่ให้เสียมารยาท…ขอให้ท่านรับกระบวนท่าหนึ่ง…
พอเป็นพิธีนะครับ”
---
⚡ "เงาแรกของดาบรับใช้"
เขาฟันเพียงหนึ่งครั้ง…ช้า…แค่ “ลากดาบลง”
แต่แรงลมของดาบ
แยกเวทีออกจากกันทั้งซีก
เส้นผ่าศูนย์กลางที่เกิดขึ้น—ราบเรียบจนสามารถวางเหรียญได้
ดาบของคราเนนหักครึ่งในฝัก
ส่วนปลายเกราะของเขาหลุดจากบ่า
แต่ซีลด์ยืนอยู่ห่างเกินกว่า 5 เมตร ไม่มีทางฟันถึง
...แต่พลังได้ผ่านไปแล้ว
---
คราเนนทรุดลง…ไม่ใช่เพราะบาดเจ็บ
แต่เพราะ “หัวใจของนักรบ” ถูกบดด้วยความสงบนิ่ง
> “ข…ข้า…”
“ข้ายอมรับ…”
---
👑 ปฏิกิริชาจากผู้ชม
เฟนทารอสพึมพำเบา ๆ “ชายผู้นี้…มีฝีมือระดับราชัน แต่ยอมเป็นเงาขององค์หญิง…”
เซอริอุสกระซิบ “เขาไม่ใช่แค่พ่อบ้าน เขาคือดาบ…ที่เลือกฝักของตัวเอง”
องค์หญิงเอเลน่ามองเขา พร้อมยกถ้วยชาขึ้นดื่ม ยิ้มเล็กน้อย
---
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!