อย่าเล่นเพื่อน
1. จะทำคงยากกว่าพูด
พีท
*เดินเข้ามาในโรงเรียน*
บิว
"พีท! ทำไมมาเร็วจัง?" *ยิ้มหวาน*
พีท
"วันนี้ตื่นเช้าเลยมาเร็ว" *มองบิว*
พีท
"ไปหาของกินกันเถอะ" *จับมือบิว*
เรน
*ผลักบิวออกไปและคุยกับพีท*
พีท
*มองบิวแต่โดนเรนลากไปด้วย*
บิว
"ร..เรนก็มาเช้าเหมือนกันเหรอ?"
เรน
"ใช่" *กอดแขนพีทและพาพีทออกไป*
บิว
*เดินมานั่งทำหน้าเศร้า*
ริว
"เป็นไรบิว?" *กำลังกินขนม*
บิว
"สมมุติว่ามีเพื่อนมาชอบคนคนเดียวกันริว..."
บิว
"รินจะทำยังไงเหรอ?" *มองริว*
ริว
"เพราะ....มันเป็นแค่เรื่องสมมุติ~"
บิว
"ตอบดีๆ สิ!" *ทำหน้ามุ้งมิ้งและมองริว*
ริว
"อืม..ก็คงถามว่าเขาชอบเราหรือเพื่อนเรา"
บิว
"งั้นเหรอ? แล้วถ้าเราโดนปฎิเสธล่ะ?"
ริว
"ฉันไม่กลัวถูกปฎิเสธ ฉันกลัวไม่ได้รักเขามากกว่า"
บิว
"แต่ถ้าถูกปฎิเสธคงเจ็บใจแย่เลย"
ริว
"แต่สารภาพรักเขาช้าเราคงเจ็บเมื่อเห็นคนอื่นได้เขาไป"
ริว
"โดยที่เรายังไม่ได้พยายามมากพอที่จะบอกรักเขาด้วยซ้ำ"
บิว
"เป็นแบบนั้นเหรอ?" *มองสมุดบันทึกของตัวเอง.*
บิว
"แต่จะทำมันคงยากกว่าพูด"
2. คนที่เป็นแบบนั้นมักจะร้อนตัวตลอด
ริว
*หอบขนมมากมายใส่กระเป๋า*
บิว
"เก็บไว้กินจนถึงวันสิ้นโลกเลยเหรอ"
ริว
"พูดบ้าอะไร? ขนมแค่นี้กินวันเดียวก็หมด"
บิว
"จะกินวันเดียวหมดได้ยังไง เดียวก็อ้วนหรอก-"
ริว
"บลาๆๆๆ คร้าบคุณแม่ผมจะเชื่อคุณแม่นะคร้าบ." *ล้อเลียนบิว*
บิว
"เดี๋ยวเถอะ!!" *กำลังมองหาของมาปาใส่ริว.*
ริว
"ขอโทษคร้าบ!" *วิ่งหนี*
บิว
*หยิบกระบอกน้ำพลาสติกและวิ่งตามริว*
ริว
"อย่าทำเด็กน้อยอย่างผมเลย!" *วิ่งหนี*
วิ่นกันจนบิวเหนื่อยสุดท้ายกระบอกน้ำก็ลอยได้และบินไปกระแทกหัวริวอย่างเข้าเป้า
บิว
"ฉันขอโทษมันคงแรงไป" *หัวเราะคิกคัก*
บิว
"พีท! กินก๋วยเตี๋ยวไหม?"
ริว
*มองพีทกับบิว.* "รู้ใจกันจริงๆ"
บิว
*มองริวด้วยสายตาอันตราย.*
เรน
*เดินมาดึงมือบิวออกและกอดพีท*
ริว
*ดึงให้บิวนั่งลงบนเก้าอี้.*
บิว
"เรนไม่เจอกันนานสบายดีไหม?"
เรน
"แหกตาดูสิ" *มองบิวและหันไปยิ้มหวานให้พีท*
ริว
"เรนสันดานของเธอมันไม่พัฒนาขึ้นเลยนะ"
เรน
*หงุดหงิดและรีบลากพีทออกไปด้วย*
พีท
"เป็นอะไรเรน?" *มองไปทางโต๊ะบิวกับริว*
เรน
*มองพีทและแกล้งร้องไห้*
เรน
"พีท ทำไมริวต้องด่าเราทั้งที่เราไม่ผิด"
เรน
*กอดพีทและแกล้งร้องไห้*
พีท
"มันก็ปกติดีที่ริวพูด" *ผลักเรนออกไป*
เรน
"พีทบอกว่าเราสันดานเสียเหรอ?"
พีท
"คนที่เป็นแบบนั้นมักจะร้อนตัวตลอด"
3. งั้นเราเอานะ
ริว
"บิวกลับบ้านด้วยกันไหม?"
บิว
"ได้สิ. รอแป๊ปนึงนะ" *รีบเก็บของ*
หลังจากบิวเก็บของเสร็จแล้ว
บิว
*เดินออกมาจากห้องเรียน*
ริว
*เดินตามบิวออกมาจากห้องเรียน*
บิว
"ก่อนกลับบ้านเราไปหาของกินกันดีกว่า"
ในระหว่างที่ริวกับบิวกำลังเดินคุยกันอยู่นั้น...ก็มีเจ้าชาย-หมายถึงเจ้าหญิงสุดเท่อย่างพีทเดินมาอย่างกล้าหาญ
พีท
"บิวเราไปกินข้าวกันเถอะ"
*พูดอย่างเท่*
พีท
"เต็มจนล้นเลยต่างหาก~"
ริว
"งั้นเอาผ้ามาถูพื้นด้วยนะคงจะล้นจนเต็มพื้น"
บิว
"งั้นริวก็ต้องถูพื้นด้วยนะ" *ยิ้ม*
ริว
"อะไร? ทำไมต้องถูพื้น?"
บิว
"เพราะริวเต็มจนล้นแล้วเหมือนกัน." *หัวเราะ*
ริว
"บิวคิดแบบนั้นงั้นเหรอ!?" *จั๊กจี้เอวของบิว*
พีท
"กูหมายถึงว่าเอาขนมจากกระเป๋ามึงนะ"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
