วังวุ่นลุ้นรักเจ้าสาว(?)ขององค์ชาย
ร่าง
"ข้า...คือ เอ็ดเวิร์ด เฮย์เดน ชื่อเล่นข้าคือ เอ็ดดี้ บุตรชายคนเดียวของเอิร์ลแห่ง นอร์ธแฮมป์ตัน–หรือควรจะกล่าวให้ถูกว่า 'บุตรจากภรรยาเก่า' ที่ไม่มีใครในคฤหาสน์หลังนี้อย่าเอ่ยถึง"
"แม่ของข้าตายตั้งแต่ข้ายังเดินไม่คล่อง ท่านพ่อก็แต่งงานใหม่อย่างราดเร็วกับเลดี้ไวโอเล็ต หญิงงามผู้มากด้วยมารยา และลูกสาวติดของนาง...ไอลิน เธดเรียกตัวเองว่า 'คุณหนูแห่งเฮย์เดน' ทั้งที่ไม่มีเลีอดเฮย์เดนหลงเหลือในตัวเลยสักหยด"
"ชีวิตในคฤหาสน์เต็มไปด้วยรอยยิ้มจอมปลอม ถ้อยคำลวง และอาหารที่เค็มเกินควร–ข้าว่าแม้แต่พ่อครัวก็เลีอดข้างแล้ว"
(บันไดไม้โอ้กกลางคฤหาสน์เฮย์เดน-ยามเช้า)
เสียงส้นเท้าหนังของเอ็ดเวิร์คกระทบพื้นหินอ่อนดังเบา ๆ เข้าก้าวอย่างสง่างามลงมาจากชั้นบน เสื้อเช้าตรู่สีครีมขลิบทองเรียบหรูเหมาะสมกับทายาทเอิร์ล
แต่ยังไม่ทันจะถึงครึ่งทาง สายตาของเขาก็สบกับเงาร่างหนึ่ง
ไอลิน ยืนหยิ่งอยู่ที่บันไดชั้นที่สามสวนชุดเช้าอันแสงบอบบาง ใบหน้าขาวซีดเหมือนเจตนาจะดูอ่อนแอในยามเช้า
Edward Hayden
โอ้...บันไดขั้นที่สาม... ช่างเป็นที่เหมาะแก่การแสดงละครเช้าจริงๆ//เอียงคอเล็กน้อย
Eileen Hayden
เจ้ามักเดินเสียงดังนะ พี่ชาย พอได้ยินเสียงเจ้าก็พลั้งเท้าขึ้นมาเสมอ//ยิ้มแปลก ๆ
แล้วทันใดนั้น นางก็เอนตัวทรุดขาเหมือนคนเสียหลัก แล้วปล่อยมือจากราวบันได้
Eileen Hayden
อ้ายยย! พี่เอ็ดเวิร์ด! เจ้า–เจ้าผลักข้า!
ร่างนางกลิ้งลงสองชั้น ก่อนหยุดอย่างพอดีใจจุดที่ 'ดูน่าสงสารแต่ไม่เจ็บจริง'
เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังมา–ท่านเอิร์ธเดินออกมาจากห้องรับรองเห็นเหตุการณ์พอดี
Earl Reginald Hayden
เอ็ดเวิร์ด! เจ้าเสียสติไปแล้วหรึอ!?
Earl Reginald Hayden
ผลักน้องสาวเจ้าตกบันไดเช่นนี้นี้มัน–
เอ็ดเวิร์ดยืนสงบ ใบหน้าไม่เปลื่ยนแม้แต่น้อย เขาเดินลงบันไดอย่างมั่นคง มาหยุดข้างร่างไอลีน
Edward Hayden
น่าแปลกที่เด็กหญิงอายุสิบแปด จะล้มเหมือนนกที่ปีกหัก...
Edward Hayden
ในจังหวะเดียวกับที่ท่านพ่อเปิดประตูออกมา//เสียงเรียบ+มองหน้าไอลิน
ไอลินสะอึก แต่ยังแกล้งสะอึกสะอื้น
Edward Hayden
หรืออาจจะเป็นโชดชะตา...
Edward Hayden
ที่ทำให้บันไดชั้นที่สามกลายเป็นเวทีโปรดของเธดอยู่เสมอ
Earl Reginald Hayden
เจ้า–
Edward Hayden
//หันไปสบตากับท่านพ่อ
Edward Hayden
ข้าขอโทษหากเงาของข้า ทำให้ดอกไม้บางดอกในบ้านนี้เหี่ยวเฉาเร็วเกินไป
Edward Hayden
ข้าเพียงแต่เดินตามทางของข้าเท่านั้น
เอ็ดเวิร์ดยื่นมือไปช่วยไอลีนลุกขึ้น แต่นางสะบัดออกแบบ 'น่าสงสาร' ยิ่งกว่าฉากในละคร
Edward Hayden
หรืออยากให้ข้าอุ้มลงบันไดแบบเจ้าชายในนิทาน//ยิ้มมุมปาก
น้องสาวมองอย่างขุ่นเคือง พ่อของเค้ายืนมองการกระทำอยู่นางจึงลุกขึ้นเองแล้วเดินออกไปแบบไม่พอใจ
เอ็ดเวิร์ดมองน่าพ่อตนเองแล้วยิ้มแล้วเดินจากไปราวกับไม่ได้เกิดอะไรขึ้น ทิ้งไว้เพียงกลิ่นของชาเอิร์ลเกรย์และถ้อยคำเชือดเฉือนในอากาศ
ตอนที่ 2: "ชากับดวามขมของครอบครัว
ร้านน้ำชา "The Porcelain Lily" – ย่าน Mayfair
กลิ่นดอกลาเวนเดอร์บอวลในอากาศเฟอร์นิเจอร์ไม้โอ๊กลีครีม เรียงรายด้วยถ้วยกระเบื้องเคลือบลายทอง
'เอ็ดเวิร์ด' เดินเข้ามาในร้านด้วยท่วงเท่าที่นุ่มนวลแต่เยือกเย็น เจ้าของร้านโค้งให้ที่เขาเล็กน้อยก่อนพาไปที่โต๊ะมุทร้านหน้าต่าง
ที่โต๊ะหนุ่มสองคนกำลังนั่งรออยู่แล้ว – หนึ่งผมทอง อีกหนึ่วหน้าคมแววตาเฉียบ
Percival Sterling
เอ่อ... ข้าไม่อยากเสียมารยาท
Percival Sterling
แต่...เจ้ามาช้ากว่าทุกที่นะ//วางถ้วยชา
Sebastian Fairchild
หรือมีใครโดนผลักตกบันไดก่อนเจ้าจะออกจากบ้าน?
Sebastian Fairchild
//มองขึ้นจากหนังสือพิมพ์
Edward Hayden
จะว่าอย่างนั้นก็ใช่...
Edward Hayden
//นั่งลงอย่างสง่างาม วางถุงหนังเล็กๆ ข้างตัว
Edward Hayden
เพียงแต่คราวนี้ไม่ใช่ข้าที่ล้ม แต่เป็น 'ละครเช้า' จากน้องสาวต่างแม่
Percival Sterling
ไอลีนอีกแล้วรึ!? นางยังไม่เลิกคิคว่าโลกหมุนรอบกระโปรงของตัวเองอีกหรึอ
Sebastian Fairchild
หากโลกหมุนตามนางจริง ป่านนี้ดาวศุกร์ดงหันหลังให้ดองอาทิตย์ไปแล้ว//จิบชา
Edward Hayden
//หัวเราะเบา ๆ
Edward Hayden
ท่านพ่อก็เช่นเคย
Edward Hayden
รีบเชื่อสิ่งที่นางพูดโดยไม่แม้นแต่จะมองรอยข่วนบนราวบันได
Edward Hayden
ข้าเพียงแค่เดินลงมา แล้วโลกก็'จัดฉาก' ให้กลายเป็นตัวร้ายอีกครั้ง
Percival Sterling
บางทีเจ้าควรทำอะไรบ้างให้คนในบ้าน 'เกรงใจ' เจ้ามั่ง
Edward Hayden
//ยกถ้วยชาขึ้น
Edward Hayden
หากข่าใช้อำนาจ ความกลัว หรือคำพูดต่ำ ๆ เพื่อให้คนเคารพ...
Edward Hayden
ก็เท่ากับยอบรับว่าข้า 'ต่ำ' กว่าสิ่งที่ข้าเป็นอยู่แล้ว//จิบน้ำชาอย่งเรียบหรู
Edward Hayden
ข้านัดให้เจ็บ... มากกว่าตะโกนให้ดัง
ต.ป.ก
น้ำชากับขนมเจ้าค่ะ
เสียงพนักงานมาเสิร์ฟและชารอบใหม่
Sebastian Fairchild
แล้วเจ้าจะทำอย่างไรต่อไป
Edward Hayden
ยังไม่รู้...//มองออกนอกหน้าต่าง
Edward Hayden
บางทีข้าแค่ยากมีวันที่เงียบสงบ ไม่ต้องสวมหน้ากากกับคนที่นามสกุลเดียวกัน//นิ่ง
Edward Hayden
แต่ข้าก็ลืมไป...
Edward Hayden
ว่าในบ้านหลังนั้นขนาดใบไม้ยังกระซิบถึงกันได้เร็วกว่าข้าได้พูดควา จริง
Percival Sterling
นี่เจ้ากำลังเปรียบต้มไม้ว่าสายลับของแม่เลี้ยงเจ้ารึ?
Edward Hayden
ไม่หรอก... //ยิ้มบาง
Edward Hayden
สายลับพวกนั้นคือคนสวนต่างหาก555
หัวเราะเบา ๆ พร้อมกันทั้งโต๊ะ
กล้องจินตมาการเคลื่อนออกจากหน้าต่างร้าน แสงแดดอ่อนส่องลงบนโต้ะที่เต็มไปด้วยชาและขนม แต่ในแววตาของเอ็ดเวิร์ด ยังมีบางอย่างที่...ไม่สงบ
ตอนที่ 3:ราชินีในฝัน กับคนที่ฝันเกินฐานะ
หน้าร้านน้ำชา The Porcelain Lily
ลมยามบ่ายพัดผ่านถนนหินเรียบแห่งเมนมย์แฟร์ เมื่อเอ็ดและเพื่อนทั้งสองกำลังจะเดินกลับ รถม้าราชสำนักแล่นผ่านกระโดดลง พร้อมปักประกาศหลวงลงบนป้ายหน้าจัตุกลางเมือง
เสียงฮือฮาดังขึ้นทันที
Percival Sterling
ดูเหมือนราชวังมีเรื่องให้พูดถึงอีกแล้วล่ะ
Sebastian Fairchild
ถ้าไม่ใช่สงคราม ก็คงเป็นงามเลี้ยง
Edward Hayden
คนเราถ้าพร้อมมากพอ... //ยืนมองฝูงชนที่กรูกันเข้าไปอ่าน
Edward Hayden
ก็พร้อมจะเชื่อว่าอาจแต่งเข้าวังเพียงเพราะชุดสวย
เขาลองเข้าใกล้ แต่คนแน่นมากจนแกสกไม่ได้จึงหันไปถามหญิงวัยกลางคนที่เดินออกมาพร้อมกระดาษแผ่นเล็ก
Edward Hayden
ขออภัย... พอจะกรุณาบอกได้ไหมว่าประกาศนั้นคืออะไร
หญิงชาวเมือง: (ยิ้มกว้าง) "โอ้แน่นอนค่ะ! ทางราชวังประกาศว่าจะจัดงาน 'เลี้ยงเลือกชายา' ขององค์ชายทั้งหกในสัปดาห์หน้า!
เพอร์ซี่กับเซบหันมามองเอ็ดเวิร์ดทันที
Sebastian Fairchild
เริ่มแล้วละสี...
Edward Hayden
ธรรมเนียมโบราณที่นำหญิงสาวมาวางเรียงราวกับชุดน้ำชาให้เจ้าชายเลือก–น่าขันดีที่ยังไม่เลิก//เสียงเรียบ
เขาหันหลังกลับทันที เหมือนไม่มีความรู้สึกต่อข่าวนั้นเลย
คฤหาสน์เฮย์เดน – ห้องโถงใหญ่เสียงหัวเราะคิกคักดังมาแต่ไกล เมื่อเอ็ดเวิร์ดเห็นเลดี้ไวโอเล็ตและไอลิน กำลังนั่งบนโชฟาหรูรับรองกลาง ท่าทางรื่นผิดวิสัย
Eileen Hayden
ข้าใฝ่ฟันเรื่ิองนี้มาตั้งแต่ใส่ถุงเท่ารัดเข่า!
Lady Viola Hayden
ลูกแม่ทั้งงาม ทั้งมีชาติตระกูด นางอื่นเมืองน่ะหรือ? จะเทียบอะไรกับลูกของข้าได้
เอ็อเวิร์ดเดินเข้ามาเงียบ ๆ ก่อนจะหยุดที่ประตู
Edward Hayden
ขออภัย...ที่ขัดจังหวะบทละครแฟนตาชีของท่านทั้งสอง//พูดเบือกเย็น
Edward Hayden
แต่เสียงหัวเราะของท่านมันลอยไกลเสียจนกระทั่งค้างควาที่มาฬิกายังสะดุ้งตื่น
Lady Viola Hayden
เอ็ดเวิร์ด อย่าพูดจาเย้ยหยันในเรื่องใหญ่เช่นนี้!
Eileen Hayden
เจ้าแค่ริษยาที่เจ้าไม่มีโอกาสได้เป็นราชีนีเหมือนข้า!
Edward Hayden
ถ้าน้ำในทะเลก็ยังไม่เต็มถ้วยชาของข้า... //ยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
Edward Hayden
ความฝันจะเต็มหัวเจ้าก็ไม่แปลก
Edward Hayden
//เดินเข้าไปนั่งลงประจำที่อย่างสง่างาม
Eileen Hayden
//สะอึกเล็กน้อย
Eileen Hayden
ถ้าข้าได้รัเป็นองค์หญิงจริงเจ้ายืนหน้าเขียวอยู่ตรงนี้แบบนี้ไม่ได้อีก!
Edward Hayden
ข้าก็ไม่แน่ใจว่า 'หน้าอย่างเจ้า' จะอยู่ตรงนั้นได้นานแค่ไหน... //พูดคล้ายพึมพำ
Edward Hayden
//เงยหน้าสบตาตรง
Edward Hayden
บางที... มงถุฎอาจไม่ใช่ของที่เหมาะกับคนที่ล้มลงเองยังต้องใช้เบาะรอง
Eileen Hayden
เจ้า! ถ้าคิดว่าตัวเองสวยมัก
Eileen Hayden
งั้นมาท้ากันเลย! //ลุกขึ้นยืน
Eileen Hayden
เจ้ากล้าพอไหมละ ถ้าคิดว่าเจ้าสวยกว่าข้า...เจ้าก็แต่งหญิงแล้วไปงานเลี้ยงสิ!
บรรยายกาศเงียบกริบ ทุกสายตาในห้องหยุดลงที่เอ็ดเวิร์ด
เอ็ดเวิร์ดนิ่งไปชั่วครู่... ก่อนจะตอบเสียงนิ่งและหมั่นใจ
Edward Hayden
ข้า...จะไป
ไอลีนตาโตคาดไม่ถึง แม่เลี้ยงก็อ้าปากค้าง
Edward Hayden
เพราะข้าเชื่อว่า... //ยกถ้วยชาขึ้นอย่างสงบ
Edward Hayden
ไม่มีอะไรงดงามไปกว่า 'ชัยชนะที่เจ้าคิดว่าข้าไม่มีวันกล้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
