NovelToon NovelToon

รหัสลับนักฆ่าในร่างนักเรียน

ไหนพี่รหัสบอกอยู่คนเดียวไงค่ะ!!

----
ห้อง303-หอพักมหาลัยปักกิ่ง
วันย้ายเข้า
คิมซุน
คิมซุน
这是她的房间. (เจ้อ ซื่อ ทา เตอะ ฟางเจียน)
คิมซุน
คิมซุน
ห้องของเธอ
จินหยาง
จินหยาง
(พูดจีนเร็ว ๆ): 她是谁啊? (ทา ซื่อ เชย อะ)
แพร
แพร
อะไรนะ… อะไรยังไง? ฉันฟังไม่ออกเลย จะบ้าตาย!
คิมซุน
คิมซุน
我们不知道她是不是会说中文。 (ว่อเมิน ปู้จื้อ เตอ ชื่อ ฟู่ยี่ หัว จงเวิ่น)
แพร
แพร
(โอ้โห…พูดจีนรัวมาก ฉันแปลไม่ทันจริง ๆ ใครช่วยที!)
คิมซุน
คิมซุน
别担心,她是我的学妹。 (เปี๋ย ต้าน ซิน, ทา ซื่อ หว่อ เตอะ ซวี่ เม่ย)
คิมซุน
คิมซุน
ไม่ต้องห่วงเธอเป็นรุ่นน้องฉัน
แพร
แพร
เอ่อ...ฉันชื่อแพรค่ะ ย้ายมาวันนี้...พี่รหัสใช่ไหมคะ
คิมซุน
คิมซุน
对。 (ตุ้ย)
จินหยาง
จินหยาง
她连一句中文都不会说! (ทา เหลียน อี จู้ จงเวิ่น โตว ปู้ ฮุ่ย ซั่ว)
แพร
แพร
พูดจีนไม่เป็นจริง ๆ ค่ะ คือ...ฉันจะทำยังไงดี
คิมซุน
คิมซุน
(ยิ้มเล็กน้อย) 我会帮她。 (หว่อ ฮุ่ย บาง ทา)
คิมซุน
คิมซุน
ฉันจะช่วยเธอเอง
แพร
แพร
โอเค! อย่างน้อยก็มีพี่รหัสช่วย แต่คงต้องพกดิกชันนารีทุกที่แล้วแหละ…
----

สอนจีนหนูหน่อย แต่พูดไทยเถอะพี่!!

---
แพร
แพร
พี่ค่ะ
แพร
แพร
ได้ยินมาว่า พี่เป็นลูกครึ่งไทยจีน
แพร
แพร
ใช่มั้ยค่ะ
แพร
แพร
พูดไทยได้ใช่มั้ยค่ะ
แพร
แพร
อย่าพูดจีนเลยค่ะ
แพร
แพร
หนูฟังไม่ออก
คิมซุน
คิมซุน
你应该先学数字。
แพร
แพร
อะไรน่ะ
คิมซุน
คิมซุน
เธอควรเริ่มเรียนเลขจีนก่อน
แพร
แพร
เลขจีน...อะไรก่อนคะ
แพร
แพร
พี่ช่วยหนูด้วย
แพร
แพร
อย่าทิ้งหนูไปเรียนจีนคนเดียวสิค่ะ
คิมซุน
คิมซุน
一,二,三 (Yī, èr, sān...)
แพร
แพร
โอเค ๆ
แพร
แพร
หนูพอจำได้ว่า หนึ่ง สอง สาม
แพร
แพร
แต่นอกนั้นยังฟังไม่ออกค่ะ
คิมซุน
คิมซุน
เอาจริง ๆ พูดจีนกับเธอ
คิมซุน
คิมซุน
มันเหนื่อยมาก
คิมซุน
คิมซุน
พี่พูดไทยดีกว่า
คิมซุน
คิมซุน
ง่ายดี
จินหยาง
จินหยาง
(ตกใจสุด ๆ) 什么?!他说泰语?! (Shénme?! Tā shuō Tàiyǔ?!)
คิมซุน
คิมซุน
ใช่ พูดไทยได้
คิมซุน
คิมซุน
ถ้าไม่เข้าใจคำไหน ถามพี่ได้เลยนะ
จินหยาง
จินหยาง
(พึมพำ)ทำไมพี่เขาพูดไทยได้ แล้วทำไมไม่พูดจีนสอนเพื่อนใหม่เลยวะ?
แพร
แพร
แหม...ไม่ต้องกลัวค่ะพี่จิน
แพร
แพร
หนูจะให้พี่รหัสดูแลเอง
แพร
แพร
ไม่ต้องกลัวถูกแกล้งด้วยภาษาอีกต่อไป!
---

พูดไทยได้ก็ไม่บอก ให้งงจีนอยู่ได้

----
🌃
[กลางคืน – หลังจากเรียนเสร็จกลับมาหอ]
ห้อง303
แพร
แพร
(กำลังนั่งกินบะหมี่หน้าเตียง) จินหยางพูดจีนกับพี่ซุนไฟแลบอีกแล้ว…
แพร
แพร
โอ้ย พูดเร็วแบบนี้ ใครจะไปตามทันวะ!?
จินหยาง
จินหยาง
“我饿了,你们吃了没有?” (Wǒ è le, nǐmen chī le méiyǒu?)
แพร
แพร
...เอ่อ พี่จินพูดว่าอะไรนะ… ฉันก็ไม่แน่ใจ แต่ดูท่าทางหิวแน่ ๆ
จินหยาง
จินหยาง
หันมามองแพร แล้วยิ้ม ฉันบอกว่าหิวน่ะ เธอกินรึยัง
แพร
แพร
(…............)
แพร
แพร
(ในใจ)
แพร
แพร
⁉️⁉️⁉️ …เขา… พูดไทย... ได้เหรอ? ชัดมาก! เป๊ะมาก! เหมือนเรียนที่เตรียมอุดมมาก่อน!
แพร
แพร
(เบิกตากว้าง ฟาดช้อนกับโต๊ะเบา ๆ)
แพร
แพร
เดี๋ยวก่อนนะพี่!
แพร
แพร
พูดไทยได้แล้วทำไมเพิ่งพูด!?
แพร
แพร
แล้วที่หนูนั่งแปลภาษาท่าทางอยู่หลายวันนี่อะไร!?!
จินหยาง
จินหยาง
(หัวเราะลั่น) ก็เห็นเธอพยายามแปลเองน่ะ
จินหยาง
จินหยาง
มันน่ารักดี
จินหยาง
จินหยาง
เลยไม่อยากขัด~
แพร
แพร
😧
แพร
แพร
น่ารัก...?
แพร
แพร
คือหนูแทบเอาดิกชันนารีจุ่มมาม่ากินด้วยแล้วนะ
แพร
แพร
พี่! พูดไทยได้ก็ช่วยพูดแต่แรกสิ!!! 5555
คิมซุน
คิมซุน
(มองหน้าแพร🤨)
คิมซุน
คิมซุน
เขาก็เป็นแบบนี้แหละ
คิมซุน
คิมซุน
ขี้แกล้งนิดหน่อย..
คิมซุน
คิมซุน
แต่ใจดีนะ
คิมซุน
คิมซุน
(เว้นจังหวะ แล้วพูดเบา ๆ)
คิมซุน
คิมซุน
...เฉพาะกับเธอ
แพร
แพร
(คิดในใจ) พี่จินก็พูดไทยได้ พี่คิมซุนก็พูดไทยชัด ...แล้วที่นั่งงงอยู่คนเดียวคือ “กู” เองสินะ 555555 ชีวิตในจีนแม่งไม่มีอะไรปกติเลยค่ะคุณ!
---

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!