รับรักหมาปากแข็งแบบผมที.
一
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เดินเข้ามาในห้อง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{คนแรกอีกแล้วสินะ..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{น่าเบื่อ}
ซิงหลานเป็นเด็กดีเด่นประจำห้องซิงหลานต้องเอาทุนการเรียนทุกครั้งแต่ตนนั้นโดนทั้งเพื่อน'พ่อ'แม่'ญาติพี่น้องคนอื่นๆทิ้งไปตนต้องอยู่ตัวคนเดียวมาแต่เล็กโดนลืมไปแล้วว่าครอบครัวคืออะไร
ซิงหลานเป็นเด็กเย็นชา นิ่ง เงียบ เนิร์ด โดยลืมตนไปว่าชีวิตนี้ตนต้องเจออะไรบ้างตนมีแผลเต็มตัวรอยช้ำผอมซีด
เนื่องจากตนค่อนข้างแพ้ง่าย
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.นั่งฟังเพลง+อ่านหนังสือ
เชิญทุกคนเข้าห้องด้วยครับ
ประกาศบ่งบอกว่าถึงเวลาเข้าคลาสเรียน
ซึ่งในห้องเรียนมีเพียงแค่ซิงหลานเเละกลุ่มเพื่อนของพ.ร.
ในห้องเป็นเพียงห้องโง่ๆไว้เท่านั้น..
ฟอรัส.พ.ร.
ใช่มะกูบอกมึงแล้ว.เดินเข้ามา
แมทช์.พ.พ.ร.
เนิร์ดประจำห้องวะ
ทั้งหมดต่างขำซิงหลานตลอดมา
แต่มีเพียงฟอรัสที่คอยแอบมองห่างๆ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{น่าเบื่อ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.อ่านหนังสือต่อ
เสียงกระเพาะอาหารใครบางคนในห้องดังขึ้นราวกับเสียงเสือคำรามด้วยความหิวโหย
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{หิว..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
หิวจัง.เสียงแผ่ว
ทอลรัส.พ.พ.ร.
เสียงท้องร้องใคร!
เมทัล.พ.พ.ร.
เนิร์ดพูดว่ะ!
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ดันมีคนฟังออกอีกซ่ะแล้ว..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{น่าเกลียด}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ถือหนังสือ+เดินออกจากห้อง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{อากาศซะจริง}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.นั่งอ่านหนังสือ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ฮำเพลง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{บ้าไปแล้วจะได้ยินไหม}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หันมอง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
ปล: ทุกอันผิดถูกไรท์ขออภัยนะคะตัวจีนไรท์เอามาจากอากู๋
ฟอรัส.พ.ร.
แล้วขอไอจีไว้ได้ไหม
ซิงหลานเงียบไปซักพักก่อนจะเอ่ยตอบ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ครับ.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
ขอเป็นเพื่อนนายสิได้ไหม?
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
แล้วคิดยังถึงจะมาเป็นเพื่อนกู.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เรื่อง?.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
นายดูไม่มีเพื่อนนะ?
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไม่อยากคบน่ารำคาญ.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
{เราคงไม่มีหวัง..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ลองดูก็ได้.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เหอะ.ลุกขึ้น
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หันมอง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กินข้าวเช้า.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กูไม่พูดซ้ำซ้อนน่ารำคาญชิ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{เห้อ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ถามทำไมนักหนา}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ซิงหลาน.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เรียกกู เหมิงเหมียน.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ชื่อนี้มันน่าอายเกินไป..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หน้าแดงด้วยความอาย
ฟอรัส.พ.ร.
ชื่อน่ารักดีนะ.ขำ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หงุดหงิด
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
น่ารำคาญกูไม่ชอบชื่อนี้กูเกียจชื่อนี้ที่สุด.เสียงสั่น
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ฮึก.วิ่งออกไป
ฟอรัส.พ.ร.
ด..เดี๋ยวสิ!.วิ่งตาม
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.นั่งกอดเข่า+น้ำตาไหลพราก
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กูเกลียดการมีเพื่อน.เสียงสั่นคลอน
ฟอรัส.พ.ร.
เจอแล้วๆ!.วิ่งไปหา
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.สะอื้น
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{น่ารำคาญซะจริง}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{พวกเข้าสังคม}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เช็ดน้ำตา
ทั้งคู่ประชัดหน้ากันต่างคนต่างจ้องกัน
จนกระทั่งซิงกลานเบือดหน้าหนี
ไรท์ติดแฟน!
ตอนแรกก็ขมปี๋~
二
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เบือนหน้าหนี
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
อย่ามายุ่ง.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไปไกลๆตีน.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
หงึก.สะอื้น
ฟอรัส.พ.ร.
ดีกันๆ.ชูนิ้วก้อย
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
คืออะไร?.ยช.+ชี้ไปที่นิ้วก้อย
ฟอรัส.พ.ร.
ไม่รู้จักหรอคับ?
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ก็ไม่รู้จักนิหน่า}
ฟอรัส.พ.ร.
เค้าเรียกว่าการง้อครับ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เอียงคอ
ฟอรัส.พ.ร.
อย่างซิงโกรธหรืองอนผมเค้าเอาไว้ใช้ครับ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{อ๋อ..ไม่รู้เลยแฮะ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เกาหัว
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{แล้วมันทำนิ้วตอบยังไงวะ..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{อีสัส}
ฟอรัส.พ.ร.
เอ๋..ไม่รู้จริงหรอครับ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
ฟอรัส.พ.ร.
หาจะหายก็ชูนิ้วก้อยมาเกี่ยวครับ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ชูนิ้วก้อย
ฟอรัส.พ.ร.
ครับผมแล้วก็เกี่ยวก้อยผม^^
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เกี่ยวก้อยอ.ฝ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
อย่างน..นี้หรอ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไปไหน.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
เลี้ยงข่าวเย็นไงครับ^^
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ท้าเลี้ยงก็ดีสินะ}
ฟอรัส.พ.ร.
ไปไหมครับ.ยื่นมือ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไป.จับมือ+ลุกขึ้น{ยช.}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{กูไม่มีรถกูเดินมาทุกวัน}
ฟอรัส.พ.ร.
งั้นไปรถผมนะ.พาอ.ฝเดินไปรถ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{หรูจัง..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.นั่งฝั่งตรงข้าม
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เกร็ง
พนักงาน: สวัดดีค่ะรับอะไรดีค่ะ.โชว์นม
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{พวกลามก}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ส่ายหัว
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เอาแค่ซุป.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ก็เห็นมันถูกสุดด้วยแหละ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{แค่200฿}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หยิบกระเป๋าตัง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หยิบเงินมา200฿
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ยื่นให้
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
คืน.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เกร็ง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เอาคืน
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
พนักงาน: ได้แล้วคะ.เซิร์ฟอาหาร
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.นั่งเขี่ยซุปเล่น
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{กินละนะครับม๊า..}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.กินซุป
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.วางช้อน
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไปเถอะ.ยช.
ทั้งคู่ได้เดินออกงานร้านอาหาร
ฟอรัส.พ.ร.
ผมไปส่งไหมครับ?
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เอ่อ..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{บ้านแค่คอนโดเล็กๆ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ด้านนอกดีอยู่ได้แหละ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ได้.ยช.
ทั้งคู่ได้นั่งรถไปถึงคอนโดของพวกของพ.อ.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ปิดประตูอย่างเบามือ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ฝันดี.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เดินจากไป
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เห้อ.ล้มลงนอนบนเตียง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เหนื่อยจัง..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ตังค์เหลือกี่บาทวะ..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เปิดดูตังค์ในกระเป๋า
ปรากฏว่าในนั้นเหลือเพียง200฿ซึ้งซิงหลานต้องใช้อีกประมาณ4เดือนกว่า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
200฿..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กับอีก4เดือน
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ช่วงนี้งดข้าวละกัน
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ซัก3เดือน
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เห้อชีวิต..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
พักผ่อนดีกว่า.หลับตาลง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.นั่งอ่านหนังสือ+ฟังเพลง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{ซุปเมื่อวานยังอิ่มอยู่เลยแฮะ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{น่าจะอิ่มท้องได้ซัก2วันละวะ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หันมอง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เอาหูฟังออก
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
อะไรนะ.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
ผมย้ายมานั่งด้วยนะ^^
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
ฟอรัส.พ.ร.
เอ๋..นี่เหลือตังค์แค่200฿หรอครับ
ฟอรัส.พ.ร.
ใช้กี่เดือนหรอ?
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
อืมใช่เหลือแค่นี้.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ใช้อีก..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
4เดือนเต็มๆ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไหว.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
ต่อไปนี้ผมจะช่วยเลี้ยงข้าว!
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไม่เอาหรอก.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เกรงใจ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
แค่นี้เองกูไหว.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
หอยังเหลือข้าวอยู่.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไหว.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
เย็นนี้ไปตลาดกัน
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไม่ว่างหรอก.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กูต้องไปทำงานต่อ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ถึงเวลาแล้วกูขอตัวนะ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เก็บข้าวของ+วิ่งออกไป
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
แฮ่กๆ.หอบ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เดินเข้าคาเฟ่
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เจ้หวัดดีครับ..
เมลม่า.เจ้พ.อ.
ไงจ้ะเหมิงๆ.ลูบหัว
เมลม่า.เจ้พ.อ.
เป็นไงบ้างห้ะเรา
เมลม่า.เจ้พ.อ.
ทั้งเรียนทั้งทำงาน
เมลม่า.เจ้พ.อ.
ป๊าม๊าญาติก็ไม่มี
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ช่างเขาเหอะเจ้
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ผมเกลียดพวกเขา.ถอดหายใจ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ยินดีต้อนรับครับคุณลูกค้า-
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{บ้าเอ้ยยัยหมอนี่มาทำไม}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.หลบหน้า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เจ้ฝากร้านแปปนะครับ.เดินไปหลังครัว
เมลม่า.เจ้พ.อ.
อ่า..จ้ะๆ.เดินมารับลูกค้า
ทั้งคู่คุยกันเกี่ยวกับเรื่องของซิงหลานจนทั้งคู่เข้าใจเรียบร้อย
三
เมลม่า.เจ้พ.อ.
ยังไงเจ้ฝากดูและเจ้าเหมิงด้วยนะ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{จะไปรึยังนะ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{นี่มันนานมากแล้ว}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
{คงจะไปแล้วสินะ}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ลุกขึ้น
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.มองเวลาในทรศ.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เวลาปิดร้าน..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.เดินออกมา
เมลม่า.เจ้พ.อ.
อ่าวเหมิงมาแล้วหรอ.มอง
ทั้งคู่สบตากันเพียงชั่วครู่ก่อนฟอรัสจะเอ่ยต่อ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.สตั้น
ฟอรัส.พ.ร.
{คงจะโกรธผมสินะ}
ฟอรัสคาดหวังคำตอบแต่สุดท้ายความหวังกับดับ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ไม่ต้องหรอกกูไปเองได้แล้วอีกอย่างกู"ไม่ต้องการ".ยช.
ฟอรัสเงียบไปพักใหญ่ก่อนจะตันสินใจหยุดการกระทำของตน
ฟอรัส.พ.ร.
งั้น..ผมขอตัวนะครับ.วิ่งออกไป
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ด..เดี๋ยว..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.วิ่งตามไป
เมลม่า.เจ้พ.อ.
เห้อความรักเด็กนี่มันจริงๆเลยนะ
ฟอรัส.พ.ร.
.ยืนอยู่ในซอยเล็กๆแห่งนึง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.วิ่งตามมา
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ฟอรัส...
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ขอโทษ.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
ผม..ไม่อะไรแล้ว
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กูจะเชื่อมึงได้ยังไง.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
คำก็กูสองคำก็มึง.เสียงแผ่ว
ฟอรัส.พ.ร.
ต้องการอะไรกันแน่.เสียงแผ่ว
ฟอรัส.พ.ร.
{ใช่ๆเราคิดไปเอง}
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
นี่.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
เป็นอะไร.ยช.
เสียงของฟอรัสดูสั่นคลอนเปรียบเหมือนกำลังกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้เสียหน้าแต่กลับ..
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.กอดอ.ฝ.แน่น
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ขอโทษ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
หายนะ.ชูนิ้วก้อย+ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
{มุกโง่ๆผมไม่เอาแล้วล่ะ}
ฟอรัส.พ.ร.
ผมไม่ได้เป็นไรซักหน่อยครับ
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
อ่าว..
บรรยากาศเงียบราวกับป่าช้า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
รู้หน่าว่างอน.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กูดูคนออก.ยช.
ฟอรัส.พ.ร.
.นั่งลงกับพื้น+กอดเข่า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ลุกขึ้นมานะ!.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
มันสกปรก.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.ย่อตัวลง
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ขอโทษ.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
กูยอมให้มึงไปส่งแล้ว.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
.พยักหน้า
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ยิ้มออกแล้วหรอไง.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
อืม.ยช.+ลุกขึ้น
ทั้งคู่ได้เดินไปขึ้นรถจองฟอรัส
ฟอรัส.พ.ร.
ซิงคับตื่นได้แล้-
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ง่า.งัวเงีย
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ฮ้าว.หาว
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ว่าไง.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
ตอนเที่ยงคืน?.ยช.
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
มีร้านเปิดหรอ.ยช.
ทั้งคู่ได้เดินลงจากรถไปในร้านอาหาร
ซิงหลาน.เนิร์ด.พ.อ.
หรูอีกแล้ว.เสียงแผ่ว
ฟอรัส.พ.ร.
คิกๆ.จูงมืออ.ฝไปนั่งโต๊ะ
ไรท์ติดแฟน!
พระรองแสนดีของไรท์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
