เรื่องมีอยู่ว่า...
แคมป์ปิ้งในป่าหลังบ้าน
เผือก.
สอบเสร็จสิ้นสักทีว้อย!!!!!
ปอน.
มิว เครียดเรื่องมหาลัยหรอ
มิว.
อืม กลัวว่าไม่มีมหาลัยให้เรียนอ่ะ
ปอน.
มึงต้องมีที่เรียนดิเชื่อกูไม่ต้องเครียดเดี๋ยวชื่อมึงก็มีแหละมหาลัยสักที่
เผือก.
ไม่ต้องเครียดมึงดูกูนี่..ชิวๆเว้ย
ซิง.
แม่ง!คิวโครตยาวเลยวะกว่าจะได้
โต้.
เห้ย!พวกมึงแดกไรกันอยู่วะ
ปอน.
ไอ้โต้!เบาเสียงหน่อยดิ
โต้.
มิวนั้นไรอ่ะชิมหน่อยดิ
โต้.
หืม อร่อยนะเนี่ยแล้วนั้น
ซิง.
ไม่ได้!ไอ้โต้ไอ้เหี้*!แม่งเอ้ย!
โต้.
ขี้งกจังว่ะขอชิมคำเดียวเอง
ซิง.
คำเดียวห่าไรสองคำเมื่อกี้
เผือก.
อะไรของมึง//หยิบก่อน
เผือก.
อยากแดกไปซื้อเองดิวะ
โต้.
กินนิดเดียวเองก็ไม่ได้ไรวะ
ปอน.
พวกมึงนี่..จริงๆเลยนะ
ปอน.
ไหนๆก็จะจบม.6ล่ะปิดเทอมนี้พวกมึงจะไปเที่ยวที่ไหนบ้างวะ?
เผือก.
ยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน
เผือก.
เที่ยวบ้านมึง?บ้านมึงมีไรน่าไปวะ?
โต้.
ไม่อยากไปเรียนของมึงสั*
โต้.
พวกมึงไม่เคยไปบ้านกูเลยนิ
โต้.
หลังบ้านกูมีป่าเดินไปหนึ่งกิโลก็จะมีบ้านเล็กๆอยู่ริมลำธารเว้ย
มิว.
น่าสนนะเว้ยพวกเราสามารถไปพักผ่อนแคมป์ปิ้งที่นั่นได้สุดยอดวะ
ปอน.
อืม เอาเป็นว่าปิดเทอมนี้พวกเราไปเที่ยวต่างจังหวัดที่บ้านไอ้โต้กันตกลงตามนี้นะเว้ยอย่าเบี้ยวนะเว้ยพวกมึง
จากนั้นพวกเขาก็ได้นัดกันไปเที่ยวที่บ้านของโต้เพื่อไปแคมป์ปิ้งป่าหลังบ้าน
แคมป์ปิ้งในป่าหลังบ้าน
และแล้วมาถึงวันที่ต้องออกเดินทาง
เผือก.
บ้านมันแถวนี้เหรอวะ?รู้สึกวังเวงแปลกๆไงไม่รู้ไม่ค่อยจะมีรถผ่านเลย
มิว.
เอาน่าต่างจังหวัดไม่เหมือนแถวบ้านเราในเมืองกรุงหรอกรู้สึกถึงธรรมชาติล้วนๆ
ซิง.
ปอนอีกไกลไหม?กูปวดเหยี่ยว
ปอน.
เออ ไม่ไกลแล้วใกล้ถึงแล้วๆ
มิว.
นี่บ้านโต้เหรอสวยมากเลยอ่ะฟิวเหมือนสไตล์ยุโรปเลยออกแบบได้สวยมาก
น้าอิ่ม.
นั้นซิ นึกว่าจะหลงทางซะแล้ว
เผือก.
ระหว่างทางรถติดมากเลยครับ
ซิง.
ไอ้โต้กูขอเข้าห้องน้ำหน่อยดิ
โต้.
เออๆ พวกมึงเข้ามาข้างในก่อน
ทุกคนก็ได้เข้าไปข้างในบ้าน
น้าอิ่ม.
โต้บอกน้าแล้วว่าจะมีเพื่อนมาที่บ้านจะเข้าไปตั้งแคมป์ในป่าหลังบ้านใช่ไหมจ้ะ?
มิว.
โต้แนะนำมาเห็นว่ามันน่าสนใจก็เลยตกลงกันจะมาเที่ยวที่นี่ค่ะเพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่รู้จะไปเที่ยวที่ไหน
โต้.
บอกเลยสนุกแน่นอนบรรยากาศที่นั้นก็ดีกูหวังว่าจะถูกใจพวกมึงแน่นอน
ลุงแต.
แต่พ่อเข้าป่าไปด้วยไม่ได้นะ
โต้.
ทำไมครับ?พ่อจะไปไหนเหรอ
ลุงแต.
ก็คนในหมู่บ้านตายเมื่อเช้านี้ไงทางบ้านให้พ่อไปช่วยงานที่วัดพ่อจะนำทางพวกแกเข้าป่าไม่ได้นะสิ
น้าอิ่ม.
ค่อยไปพรุ่งนี้ได้ไหมลูก?พ่อแกก็ไม่ว่างไปใครจะพาไปเข้าป่ากัน?
น้าอิ่ม.
มันไม่ค่อยคุ้นทางหรอกทุกครั้งที่ไปก็จะไปกับพ่อมันตลอดไปคนเดียวหลงทางตลอดเลย
ปอน.
(ทริปนี้จะล้มไม่ได้นะทริปก่อนหน้านัดไปทะเลก็ไม่ได้ไปครั้งนี้ต้องไปให้ได้)
แคมป์ปิ้งในป่าหลังบ้าน
และคุ้นชินกับป่าแถวนี้กว่าใคร
มิว.
เอาไงดีทริปนี้จะล้มอีกไม่ได้
ซิง.
ใช่ ไหนๆพวกเรามาแล้วนะเว้ย
โต้.
เออน่าเชื่อกูกูพาพวกมึงเข้าไปเองกูจำทางได้ทางไม่ได้ซับซ้อนอะไรมาก
ปอน.
อืม ถ้างั้นพวกเราไปกันเถอะ
ลุงแต.
ถ้ายืนยันที่จะไปก็ระวังตัวด้วยละกันนะไว้เสร็จงานพ่อจะตามเข้าไปนะ
ทุกคนก็รู้สึกสบายใจที่ลุงแตจะตามมาแต่ลุงแกบอกว่าอาจจะค่ำๆหน่อยกว่าลุงแตจะเสร็จงาน
ลุงแต.
นี่มีดพกไว้เผื่อมีอะไรในป่าจะได้ใช้มีดนี้ปกป้องตัวเองได้เก็บรักษาไว้ให้ดีล่ะ
ปอน.
ครับ ผมจะถือมีดนี้ให้ดีคับ
ปอน.
(เป็นมีดอาคมซินะของดีซะด้วย)
น้าอิ่ม.
พาเพื่อนไปไหว้ก่อน
โต้พาเพื่อนๆไปไหว้บรรพบุรุษขอความคุ้มครองจากท่าน
ไหว้เสร็จทุกคนมารวมตัวกัน
เตรียมของไว้เรียบร้อยพร้อมออกเดินทางเข้าป่าไปยังจุดหมาย
น้าอิ่ม.
ดูแลเพื่อนให้ดีๆล่ะ
ลุงแต.
ในป่ามันอันตรายอย่าไปจับหรือเอาอะไรมั่วๆจะขี้จะเหยี่ยวระหว่างทางขอท่านก่อน
น้าอิ่ม.
ก่อนเข้าป่าขอเจ้าที่ก่อนนะให้เขาเปิดทางและก็คุ้มครองพวกลูกไว้เดินทางปลอดภัยนะ
เผือก.
รีบไปเถอะนี่ก็ใกล้ห้าโมงแล้ว
ซิง.
เออใช่ รีบออกเดินทางเถอะ
มิว.
ถ้ามืดเมื่อไหร่เดินทางลำบาก
โต้.
ไปๆๆตามกูมานะเว้ยพวกมึง
พวกเขาได้ออกเดินทางเข้าป่า
มิว.
พวกมึง..กูปวดท้องวะขอนั่งพักสักครู่ได้ป่ะกูเดินต่อไม่ไหวแล้วอ่ะปวดมากเลยว่ะ😖
เผือก.
โอเคถ้างั้นนั่งพักกันก่อน
ปอน.
จะพักนานไม่ได้นะท้องฟ้าใกล้มืดแล้วพวกเราต้องไปให้ถึงตรงนั้นก่อนจะท้องฟ้าจะมืด
ปอน.
การเข้าป่าตอนกลางคืนลำบาก
ซิง.
มิวเป็นไรมากรึป่าวเจ็บมากเลยหรอ
มิว.
ใช่ เมนมาอ่ะมันปวดมากเลยนะกูว่าเดินต่อไม่ไหวแล้วอ่ะอยากกลับบ้านว่ะ
โต้.
เออ พวกมึงกูขอตัวแปปนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
