รักนี้เพื่อใคร?
1
ฝ่าบาทองค์ก่อนทรงมีรับสั่งให้หญิงที่มีอายุเกณฑ์ที่พอจะเข้าวังถวายการรับใช้ได้ ให้เข้าวังหลวง
ขุนนางใหญ่น้อยต่างมักใหญ่ใฝ่สูงที่จะให้บุตรสาวของตนได้เป็นฮองเฮา
ไม่นานนักฝ่าบาทก็ทรงจากไปด้วยพระชันษาเพียงแค่สามสิบกว่าพระองค์ทรงสู้รบหมายจะรวมแผ่นดิน
แต่ก็มิอาจอยู่ได้ค้ำฟ้า..
ฝ่าบาททรงมีองค์ชายรัชทายาทเพียงพระองค์เดียว..ดังนั้นจึงได้สถาปนาเป็นฮ่องเต้องค์ต่อไป
ต่อมาองค์ชายน้อยทรงได้รับการสถาปนาเป็นฮ่องเต้ก็ทรงพระปรีชาสามารถ ทรงได้รับความไว้วางใจจากเหล่าขุนนางมาตลอด
จนเข้ารัชศกปีระกาพระองค์ทรงจะต้องอภิเษกเพื่อมีทายาทสืบราชบัลลังก์ต่อแน่นอนว่าตามหัวเมืองต่างๆก็ส่งองค์หญิงมากมายมาให้เลือก
ขัณฑี : องค์หญิงหมิงเสวี่ยเสด็จ..
หมิงเสวี่ย
(เดินเข้ามาในท้งพระโรง)
หมิงเสวี่ย
(ก้มลง)หมิงเสวี่ยถวายพระพรฝ่าบาทเพคะ
ขัณฑี : บุตรตรีท่านเสนาบดีกรมคังมาแล้วพะยะค่ะ!
ฝางเย่ว
(เดินเข้ามาที่หน้าพระพักต์ฝ่าบาท)ฝางเหย่ถวายพระพรฝ่าบาท..
ขัณฑี : บุตรสาวคนรองของท่านแม่ทัพมาแล้วพะย่ะค่ะ
เฮ่อโยว
หม่อมฉันเฮ่อโยว่ถวายพระพรฝ่าบาทเพคะ(ก้มลง)
ขัณฑี : (มอบดอกโบตั๋นดอกใหญ่สีแดงให้ฝ่าบาท)
ไท่เหยียน
ดอกนี้ข้าจะมอบให้คนที่เหมาะจะเป็นฮองเฮาของข้า..(เดินลงจากบัลลังก์)
หมิงเสวี่ย
หวังว่าเสด็จพี่จะทรงไม่ลืมน้องนะเพคะ!
ฝ่าบาทได้เดินผ่านหญิงสาวทุกคนและได้พินิจพิเคราะห์อยู่นาน..
เฮ่อโยว
(กระซิบกับฝางเยว่ : ข้าจะทำอย่างไรดีท่านพี่ฝางเยว่ข้าไม่อยากถูกเลือกเลย)(หลบหน้าหลบตาฝ่าบาท)
ฝางเย่ว
(กระซิบกับเฮ่อโยว : โปรดสำรวมด้วยโยวเออร์ถ้าเจ้าไม่ถูกเลือกยังพอทนแต่ถ้าโดนลงโทษคงจะหนักหนากว่านะ)
ไท่เหยียน
เอาหล่ะ!เนื่องด้วยทั้งคุณสมบัติและศักดินาของหมิงเสวี่ยเจ้าเป็นฮองเฮา(ยื่นดอกโบตั๋นดอกใหญ่สีแดงให้หมิงเสวี่ย)
ไท่เหยียน
ส่วนฝางเยว่และเฮ่อโยวเป็นพระสนมฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวาของข้า(ยื่นดอกกุหลาบสีชมพูให้ทั้งสองคน)
ทั้งสามคน : (ก้มลง)ขอบพระทัยฝ่าบาท..
ขัณฑี : อีกสามวันข้างหน้าพวกท่านเตรียมตัวให้พร้อมจะมีเกี้ยวไปรับถึงที่บ้านของท่าน..
2
ในที่สุดฤกษ์งามยามดี วันพระราชอภิเษกก็มาถึง
องค์หญิงเมืองเหอเป่ยหมิงเสวี่ย..
บุตรตรีเสนาบดีกรมคังฝางเยว่..
บุตรสาวคนรองของจวนท่านแม่ทัพเฮ่อโยว..
พิธีอภิเษกขององค์หญิงและฝ่าบาท
ไท่เหยียน
(รอองค์หญิงลงมาจากเกี้ยว)(จับมือเดินขึ้นบันไดด้วยกันและหยุด)
ขัณฑี : หนึ่งคำนับฟ้าดิน..สองคำนับพ่อแม่ญาติผู้ใหญ่..สามคำนับกันและกัน..
หมิงเสวี่ย
น้องฝากตัวด้วยนะเพคะ หวังว่าท่านพี่จะรักและดูแลปกป้องน้องตลอดไป
ไท่เหยียน
(จับมือองค์หญิงและเดินเข้าตำหนักเหยียนจือพร้อมกัน)
ไท่เหยียน
(กำลังจะเปิดผ้าคลุมหน้าองค์หญิงหมิงเสวี่ย)
หมิงเสวี่ย
(จับมือไท่เหยียนเอาไว้)
หมิงเสวี่ย
สัญญาได้ไหมเพคะว่าจะไม่ทรยศกันและกัน
หมิงเสวี่ย
น้องไม่เคยหวาดกลัวต่อสิ่งใดน้องแค่ไม่อยากโดนหักหลังอีกเพคะ
ไท่เหยียน
งั้นข้าขอสัญญาต่อเจ้า(กระชากผ้าคลุมหน้าออกและผลักลงเตียง)
ฝางเยว่และเฮ่อโยวก็ได้เข้าไปรอฝ่าบาทในตำหนักจนสักพัก..
เฮ่อโยว
(เดินมาหาฝางเยว่ที่ตำนักชิงเสียน)(เคาะประตู)ท่านพี่! ท่านพี่เพคะ!นี่น้องเอง
ฝางเย่ว
(วิ่งไปเปิดประตู)เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร ถ้ามีคนเห็นเข้าหัวเจ้าได้หลุดจากบ่าแน่ๆ
เฮ่อโยว
ข้าขอเข้าไปก่อนได้ไหม!แล้วข้าจะอธิบายทุกอย่าง
ฝางเย่ว
(ให้เข้ามาและรีบลงกอนประตู)
เฮ่อโยว
(เปิดผ้าคลุมหน้า)ท่านพี่!ข้ารออยู่ที่ตำหนักนานหลายชั่วยามแล้วไม่มียามที่หน้าประตูข้าเลยรีบหาทางหนีออกมา
ฝางเย่ว
ข้าเองก็รอนานแล้วแต่ข้าไม่กล้าออกไปไหนเลย
เฮ่อโยว
ข้าคิดว่าวันนี้อย่างไรเสียท่านพี่หมิงเสวี่ยไม่มีทางปล่อยฝ่าบาทมาหาพวกเราเป็นแน่
เฮ่อโยว
ข้ากลัวท่านจะรอนานจนหิวข้านำขนมที่ท่านแม่เตรียมมาให้มาแบ่งให้ท่าน(ยื่นกล่องขนมให้ฝางเยว่)
ฝางเย่ว
(รับและเปิดกล่องขนม)นี่คือ!
เฮ่อโยว
ขนมกุ้ยฮวาไส้น้ำผึ้งที่แม่ข้าทำเองเลยน้า
ทั้งสองคนก็ได้แบ่งกันกินขนมและคุยสารทุกข์สุกดิบจนค่ำมืด..
ฝางเย่ว
เจ้ารีบกลับเถอะโยวเออร์นี่ก็ดึกมากแล้วเดี๋ยวจะมีคนจับได้ว่าเจ้าไม่อยู่ตำหนักเฉียงชิวจะแย่เอาได้
เฮ่อโยว
(จับมือของฝางเยว่)ท่านพี่สัญญากับข้าได้ไหมว่าท่านจะไม่ทิ้งข้าไปไหน
ฝางเย่ว
(จับมือเฮ่อโยวไว้แน่น)ข้าสัญญา!
3
เช้านี้ช่างสดใสนักมีทั้งเสียงลมพัดและเสียงนกร้องเนอะเพคะท่านพี่
หมิงเสวี่ย
(พลิกตัวมาอีกข้าง)(ตกใจ)
หมิงเสวี่ย
ฝะ!ฝ่าบาท!(มองหาไท่เหยียน)
ข้ารับใช้ : ถวายพระพรองค์ฮองเฮา(ก้มคำนับ)
หมิงเสวี่ย
(เปิดม่านและสะดุ้ง)ลุกขึ้นเถิด..
ข้ารับใช้ : กระม่อมจะเช็ดตัวให้นะเพคะ
หมิงเสวี่ย
ฝ่าบาทเล่าเหตุใดพระองค์ทรงตื่นจึงไม่ปลุกข้า
ข้ารับใช้ : ทูลฮองเฮาฝ่าบาททรงตื่นตั้งแต่ยามอิ๋นแล้วเพคะ
หมิงเสวี่ย
เอะ!พระองค์ทรงบรรทมไม่หลับงั้นรึ?
(ขัณฑีเดินไปรับฎีกาจากขุนนางและมอบให้ฝ่าบาท)
ขุนนาง : กระหม่อมขอยื่นฎีกาพะย่ะค่ะ หม่อมฉันเห็นสมควรว่าอีกไม่นานท่านแม่ทัพหลิงก็จะเดินทัพกลับมาเมืองหลวงแล้ว
ขุนนาง : ครั้งนี้เป็นการปราบกบฎที่เมืองใต้ท่านแม่ทัพเองก็ไล่ล่าปราบกบฎมาตลอดตั้งแต่ต้นปีกระหม่อมเห็นสมควรว่าควรจะปูนบำเหน็ดและเลื่อนขั้นพะย่ะค่ะ!
ไท่เหยียน
นี่ยามใดแล้วหรือ?
ขัณฑี : ทูลฝ่าบาทยามซื่อเห็นจะได้พะย่ะค่ะ
ไท่เหยียน
วันนี้เราจะชวนสนมทั้งสองมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันกับฮองเฮาเจ้าว่าอย่างไร
ขัณฑี : พะย่ะค่ะ!กระหม่อมจะรีบไปกราบทูลพระสนมทั้งสองให้เตรียมตัว
ฉางชุน
คุณหนูเชิญรอนายท่านที่นี่สักครู่พะย่ะค่ะ
ฝางเย่ว
(จับแขนให้หันมา)เหตุใดท่านพ่อจึงเรียกให้ข้ามาหากระทันหันเช่นนี้ล่ะ
ฉางชุน
นายท่านบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะหารือกับคุณหนู
ฝางเย่ว
ฉางชุน!เจ้าคือคนสนิทของข้าท่านพ่อมีอะไรเจ้าก็บอกข้าไม่ได้รึ!
ฉางชุน
(กำลังจะเดินออกจากห้อง)
ฝางเย่ว
(วิ่งเข้าไปกอดฉางชุน)เจ้าลืมข้าหมดสิ้นแล้วรึ?
ฉางชุน
(พยายามแกะมือฝางเยว่ออก)คุณหนู!อย่าทำเช่นนี้เลย มันไม่เหมาะสมพะย่ะค่ะ
ฝางเย่ว
(กอดฉางชุนแน่นกว่าเดิม)ท่านพ่อไม่ได้เรียกข้ามาใช่ไหมแต่เป็นเจ้าฉางชุน
ฉางชุน
(น้ำตาคลอ)ท่านหลอกข้า หลอกใช้ข้าเพื่อให้ตัวท่านได้เข้าวังหลวง
ฝางเย่ว
(สะดุ้งและปล่อยมือทันที)
ฉางชุน
(หันหน้ามาหาฝางเยว่)ท่านตอบข้ามาสิว่าสิ่งที่ท่านกำลังทำอยู่มันคืออะไร?(เขย่าตัวฝางเยว่)
ฝางเย่ว
ข้า!ข้าต้องกลับแล้วล่ะ..
ฝางเย่ว
ปล่อยข้านะ!(ตะหวาดเสียง)
ฉางชุน
ท่านได้รักข้าจริงๆบ้างไหมเยว่เลี่ยง!
ฝางเย่ว
(ตบหน้าฉางชุน)เจ้าไม่มีสิทธิ์มาเรียกข้าแบบนี้! อย่าได้มาพบหน้าข้าอีก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
