ฟางอิงอิง : เป็นบุตรสาวของแม่ครัวในหอนารีแดง มีร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง เจ็บป่วยอยู่เสมอ มีรูปร่างหน้าตาพอใช้ อุปนิสัยเป็นคนเงียบไม่ค่อยพูด แต่รักใครแล้วรักจริง

หลงเฟย : คุณชายใหญ่แห่งตระกูลหยาง ตระกูลพ่อค้าวานิชที่ร่ำรวยติดอันดับของเมืองเย่เหลียง อุปนิสัย เป็นคนสุขุม เยือกเย็น มีรูปร่างหน้าตาที่หล่อเข้ม เป็นที่หมายปองของสาวๆในเมืองเย่เหลียยง

ฮุยถิง : คุณหนูรองตระกูลเจียง มีรูปร่างหน้าตางดงาม แต่อุปนิสัยเป็นคนใจร้อน อารมณ์ร้าย และชอบทำร้ายคนอื่น ต่อหน้าผู้คนจะแสดงออกว่าเป็นคนที่จิตใจดี มีเมฆตา แต่ความเป็นจริงแล้วเป็นคนที่อิจฉาคนอื่นอยู่เสมอ

อาไห่ : คนชายรองของตระกูลเหลียง เป็นลูกชายคนรองของท่านเจ้าเมืองเย่เหลียง และเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฟางอิงอิง เป็นคนรูปร่างสูงใหญ่และมีใบหน้าที่คมเข้มดึงดูดใจ อุปนิสัยโอบอ้อมอารี และรักความยุติธรรม

ไป่หลิน : คุณหนูรองตระกูลไป่ เป็นคนที่รูปร่างหน้าตาน่ารัก และเป็นคนตัวเล็ก อุปนิสัยเป็นคนร่าเริงแจ่มใส ชอบแอบหนีจากจวนตระกูลไป่มาเที่ยวเล่นด้านนอกอยู่เสมอ จนได้เป็นเพื่อนรักกับฟางอิงอิง

เจ๊อิมคือชื่อที่คุณแม่ของฉันตั้งให้ บางครั้งฉันก็เคยนึกนะว่าทำไม แม่ฉันไม่ตั้งให้เป็น ลิซ่า หรือเบลล่า อะไรอย่างนั้นบ้าง เพราะถ้าลงท้ายอะไรด้วย ซ่าๆล่าๆ นั้นก็คือคนที่รูปร่างน่าตาน่ารักอะไรอย่างนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า แต่ในความเป็นจริง ฉันซึ่งมีรูปร่างที่ค่อนข้างจะอวบอั๋นไปบ้างเล็กน้อย และมีใบหน้าที่เหมือนซาลาเปานึ่งสุกแล้ว แต่โดยรวมแล้วก็ไม่อยากจะพูดเลยสวยที่สุดในซอยเลยว่างั้น (เสียงสูง) วันนี้ฉันมีอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ซึ่งปกติครอบครัวของฉันจะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์กันในครอบครัว แต่วันนี้ฉันดันติดสอบเก็บคะแนนเลยต้องเลื่อนนัด พอสอบเสร็จแล้วฉันรีบเดินทางกลับหอพัก แต่ระหว่างทางที่รอรถประจำทางฉันต้องผ่านร้านขายหนังสือเก่าร้านที่ติดกับคิวรถประจำทาง ฉันเหลือบไปเห็นหนังสือนิยายจีนโบราณเล่มหนึ่งเข้าซึ่งฉันสะดุดตาปกของหนังสือเล่มนี้มาก ฉันเลยตัดสินใจซื้อกลับมาอ่านที่หอพัก เมื่อกลับถึงห้องพักฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็หยิบเอาหนังสือนิยายเล่มนี้ขึ้นมาอ่านดู ซึ่งชื่อเรื่องของหนังสือเล่มนี้คือ ดวงใจรัก ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักของพระเอกและนางเอกที่รักกันปานจะกลืนกิน แม้จะมีนางร้ายที่คอยขัดขวางอยู่ตลอดเวลาแต่ทั้งคู่ก็สามารถผ่านมันไปได้และครองรักกันอย่างมีความสุข ดูเหมือนจะดีแต่ไม่ดีตรงที่ฉันดันมาสะดุดตรงที่ สุดท้ายแล้วแม่นางเอกที่แสนดีอะไรนั่น นางนั่นแหละเป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด นางร้ายที่คอยขัดขวางแท้จริงแล้วคือคนที่รักพระเอกสุดหัวใจ อ้าวแล้วงัย คนเขียนเรื่องนี้ยังสรุปคร่าวๆด้วยอีกว่านางร้ายต้องตายด้วยมือพระเอก....โอ้แม่เจ้า...ชั่งไม่ยุติธรรมเลย ฉันอ่านเริ่มแรกและข้ามมาอ่านในตอนท้ายๆของเรื่องแต่ยังอ่านไม่จบ ทั้งอ่านทั้งกินขนมไปด้วย ในใจคิดว่า นิยายบ้าๆอะไรคนร้ายได้ดี ส่วนคนดีตายหมด ช่างไม่ยุติธรรมเลย(เสียงสูง) ถ้าเป็นฉันเขียนนะ ป่านนี้จบแบบแฮปปี้แล้วจร้า ณ ขณะที่คิดอะไรเพลินๆ ขนมดันติดคอซะงั้น

" โอ้.....น้ำ...ฉาน...ยู่...ไหน" ในขณะที่สติเริ่มเลือนราง จิตใจฉันพะวงอยู่กับบทสรุปของนิยาย เรื่อง ดวงใจรัก

ณ เมืองเย่เหลียง ภายในห้องพักแคบๆ มีร่างร่างหนึ่งกำลังนอนหลับไหลไม่ได้สติอยู่ที่เตียงนอนเก่าๆ ภายในห้องมีหญิงวัยกลางคนกำลังนั่งร้องไห้ข้างๆตัวบุตรสาวที่นอนอยู่

" อิงอิง ลูกแม่ เจ้าจะทิ้งแม่ไปแบบนี้ไม่ได้นะลูก ชีวิตแม่จะเป็นยังไงถ้าไม่มีลูก " ฟางเซียนแม่ของอิงอิง ร่ำไห้กับบุตรสาวที่ยังไม่ได้สติ

" อิงอิง เจ้าตื่นขึ้นมาซักทีสิ พวกข้า 2 คนมาเยี่ยมเจ้าแล้ว ข้าไปจัดการกับคนที่มันผลักเจ้าตกน้ำให้แล้วนะ ไหนเราสามคนสัญญากันแล้วว่าเราจะเดินทางไปท่องเที่ยวด้วยกันไง" อาไห่และคุณหนูไป่หลินกล่าวพูดกับร่างอันไร้สติของฟางอิงอิง

ขณะที่ภายในห้องกำลังตึงเครียดและเศร้าโศกนั้น จู่ๆคนที่ไม่ได้สติมาสามวันก็ลุกพรวดขึ้นมาพร้อมกับไออย่างรุนแรง

" แค๊กๆๆ โอ๊ย ! นึกว่าจะตายแล้วซะอีก แล้วนี่ใคร ทำไมอยู่ในห้องฉันหล่ะ แล้วชุดอะไรนี้รุ่มร่ามไปหมด แล้วนี้ห้องฉันเป็นอะไรทำไมไม่เหมือนเดิม" อิมจ้องมองบุคคลแปลกหน้าทั้งสามคน ในขณะที่สายตามองไปรอบๆห้องแล้วเอ่ยถามอีกครั้ง

" นี้ๆ พวกคุณเป็นใครกัน และที่นี่ที่ไหนเหรอ ทำไมฉันมาอยู่ที่นี้ แล้วทำไมพวกคุณแต่งตัวกันแปลกๆเหมือนเป็นคนจีนในหนังเลย อ้าวเห้ย...ทำไมฉันพูดภาษาจีนได้ว่ะ " อิมเมื่อพูดจบแล้วก็เกิดอาการตกใจจนหน้าซีด ฟางเซียนแม่ของอิงอิงที่ได้สติก่อนคนอื่น ก็เข้ามากอดลูกเอาไว้พร้อมกับร่ำไห้กับร่างอิงอิงซึ่งในตอนนี้มีวิญญาณของอิมเข้ามาอยู่แทนที่บุตรสาวของนางแล้ว

"เจ้าจำแม่ไม่ได้เหรออิงอิง เราอยู่ด้วยกันมา 2 คนแม่ลูกที่หอนารีแดงไงลูก" ฟางเซียนกล่าว

" หนูจำอะไรไม่ได้เลยคุณป้าแต่ว่า หอนารีแดง นี้คือที่ไหนเหรอคะ"

"อิงอิง เจ้าจำพวกข้าสองคนได้มั้ย ข้าชื่อ อาไห่ ส่วนนี้ก็ ไป่หลิน เราสามคนเป็นเพื่อนรักกันไง" อาไห่ถามอิงอิง

"เจ้าว่าเจ้าชื่ออาไห่ ส่วนนี้ก็ชื่อไป่หลินแล้วคุณป้าคนนี้น่าจะชื่อ ฟางเซียน ใช่มั้ย" อิมถามย้ำเพื่อความแน่ใจในสิ่งที่ตนเองกำลังประมวลผลได้ในขณะนี้