My Friend.
My Friend. :01
พยัคฆ์ (เสือ)
มาหากูที่บ้านใหญ่หน่อยได้ป้ะ
พยัคฆ์ (เสือ)
กูหนีเที่ยวแล้วม๊ากูจับได้อีกแล้ว
พยัคฆ์ (เสือ)
มึงช่วยกูโกหกม๊าหน่อยน้าาา
พยัคฆ์ (เสือ)
อ่านแล้วก็ตอบกูหน่อยดิ
พยัคฆ์ (เสือ)
มึงงงงงงงงงงง
พยัคฆ์ (เสือ)
กูยอมมึงทุกอย่างแล้วว🙏
พยัคฆ์ (เสือ)
รักมึงนะจุ๊บบ
นาเดีย
สวัสดีคับม๊า//ยิ้มพร้อมกับยกมือไหว้
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
คับลูก//รับไหวั
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
หนูมาที่นี่มีอะไรรึเปล่า
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
หรือว่าไอ้เสือมันรังแกหนูหรอ?
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
//มองพยัคฆ์
พยัคฆ์ (เสือ)
ใส่ร้ายผมหรอ
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
ฉันปล่าว
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
แค่สงสัย
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
แล้วสรุปหนูเดียมาที่นี่ทำไมหรอจ๊ะ
พยัคฆ์ (เสือ)
เดียเขามาหาผมไปม๊า
พยัคฆ์ (เสือ)
//เดินไปยืนข้างๆนาเดีย
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
ใครถามแก
นาเดีย
คือผมแค่เอาหนังสือมาให้เสือหน่ะครับ
นาเดีย
พอดีวันนี้ไอ้เสือมาเล่นห้องผมทั้งวันเลย//หันไปมองหน้าพยัคฆ์
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
งั้นหรอ
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
โอเคค่ะม๊าเชื่อ
พยัคฆ์ (เสือ)
แล้วทำไมผมพูดเท่าไหร่ม๊าก็ไม่เชื่อผมอ่ะ!
พยัคฆ์ (เสือ)
โครตสองมาตรฐาน
พยัคฆ์ (เสือ)
ใครลูกในไส้ม๊ากันแน่
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
//ชี้นาเดีย
พยัคฆ์ (เสือ)
ม๊าาาาาาาาาาาา!//ลากเสียง
My Friend. :02
พยัคฆ์ (เสือ)
ฟู้วว//ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างแรง
พยัคฆ์ (เสือ)
ถ้าไม่ได้มึงช่วยกูคงจะโดนกำปั้นม๊าเข้าเต็มๆแน่
นาเดีย
ถ้าไม่ติดว่ามึงเป็นเพื่อนกูนะ
นาเดีย
กูปล่อยให้มึงตายคาตีนม๊าไปแล้ว
นาเดีย
หนีเที่ยวแทบทุกอาทิตย์
นาเดีย
แล้วพอม๊าจับได้แม่งก็ลำบากกูอีก
นาเดีย
ต้องมาคอยโกหกให้มึงเนี่ย
พยัคฆ์ (เสือ)
ไม่ลับลู้วววว
พยัคฆ์ (เสือ)
บ่นๆๆๆบ่นกูเข้าไป
พยัคฆ์ (เสือ)
จะรับตำแหน่งแม่คนที่2รึไง
พยัคฆ์ (เสือ)
//ลุกขึ้นนั่งบนเตียง
นาเดีย
//ลงไปนั่งข้างๆพยัคฆ์
นาเดีย
แล้ววันนี้มึงไปเที่ยวไหนมาอีกหล่ะ
พยัคฆ์ (เสือ)
//ยิ้มเจื่อนๆพร้อมกับหันไปมองหน้านาเดีย
นาเดีย
ไปทำเชี้ยไรตั้งแต่หัววัน
พยัคฆ์ (เสือ)
ก็คนมันเครียดหนิ
พยัคฆ์ (เสือ)
อีกไม่กี่วีคก็จะสอบละ
พยัคฆ์ (เสือ)
ก็ขอไปผ่อนคลายหน่อย
นาเดีย
กูถามจริงไปผ่อนคลายหรือหาสาว
พยัคฆ์ (เสือ)
ผ่อนคลายยยยยย
พยัคฆ์ (เสือ)
จริงแท้แน่นอน100%
นาเดีย
แล้วนี่สรุปจะให้กูนอนค้างที่นี่ใช่ป้ะ
พยัคฆ์ (เสือ)
ค่ำแล้วมันอันตราย
นาเดีย
แต่กูไม่ได้เตรียมชุดมา
พยัคฆ์ (เสือ)
ใส่ชุดกูก็ได้
นาเดีย
เสื้อกับกางเกงมึงตัวใหญ่เกิน
พยัคฆ์ (เสือ)
เสื้อมึงใส่ของกูส่วนกางเกงเดี๋ยวไปยืมม๊ามาให้
พยัคฆ์ (เสือ)
เดียมานอนได้แล้ว
พยัคฆ์ (เสือ)
ดึกแล้วไอ้เดีย
พยัคฆ์ (เสือ)
พรุ่งนี้มึงมีเรียนหนิ
นาเดีย
นานๆทีกูจะได้เล่นเกม
นาเดีย
เห้ยๆ!มึงระวังในพุ่ม!//เล่นเกม
:อ๊ากกก!💢เห้ยมึงมาช่วยกูดิ๊!
พยัคฆ์ (เสือ)
ไม่น่าสอนมันเล่นตอนนั้นเลย//พึมพำ
พยัคฆ์ (เสือ)
มันดึกมากแล้ว
พยัคฆ์ (เสือ)
มึงพูดคำนี้มาสิบกว่ารอบแล้ว
นาเดีย
//เมินพยัคฆ์พร้อมกับหันไปเล่นเกมต่อ
พยัคฆ์ (เสือ)
//เดินไปอุ้ม
พยัคฆ์ (เสือ)
พรุ่งนี้มึงมีเรียนด้วย
พยัคฆ์ (เสือ)
//วางนาเดียลงบนเตียง
พยัคฆ์ (เสือ)
//เดินไปหยิบไอแพดของนาเดียที่โซฟา
พยัคฆ์ (เสือ)
//เดินเอาไปชาร์ตให้
พยัคฆ์ (เสือ)
//เดินไปปิดไฟ
นาเดีย
//ล้มตัวลงนอนพร้อมกับผ่มผ้า
พยัคฆ์เดินมาที่เตียงพร้อมกับกำลังจะล้มตัวลงนอนข้างๆนาเดีย
นาเดีย
เอ๊ะ!เดี๋ยวๆๆๆ!//ดีดตัวขึ้น
นาเดีย
กูต้องนอนเตียงเดียวกับมึงหรอ?
นาเดีย
ให้กูไปนอนโซฟาดีกว่ามั้ย
พยัคฆ์ (เสือ)
มึงนอนเตียงเดียวกับกูนี่แหละ
พยัคฆ์ (เสือ)
//ดันตัวนาเดียให้นอนลงพร้อมกับผ่มผ้าให้
พยัคฆ์ (เสือ)
//ล้มตัวลงนอนข้างๆ
นาเดีย
ถ้ามึงจะยัดเยียดขนาดนี้
พยัคฆ์ (เสือ)
ใครยัดเยียดกันไม่มี
พยัคฆ์ (เสือ)
//ขยับตัวไปใกล้ๆนาเดีย
นาเดีย
อะไรมึงจะขยับมาเพื่อ
นาเดีย
กูว่าผีมากกว่าจะต้องเป็นฝ่ายกลัวมึง
พยัคฆ์ (เสือ)
ขอกอดแค่นี้ก็ไม่ได้
พยัคฆ์ (เสือ)
ทีเมื่อก่อนยังให้กอดเลย
พยัคฆ์ (เสือ)
ตอนนี้ก็เด็ก
นาเดีย
กูขี้เกียจจะเถียงกับมึง
พยัคฆ์ (เสือ)
แล้วกูกอดได้มั้ย
นาเดีย
จะทำไรก็ทำ//นอนหันไปอีกทาง
พยัคฆ์ (เสือ)
//ขยับเข้าไปกอด
พยัคฆ์ (เสือ)
หันหน้ามาหากูหน่อยสิ
นาเดีย
//หันหน้าไปทางพยัคฆ์
พยัคฆ์ (เสือ)
//หนุนแขนนาเดียพร้อมกับซบอก
พยัคฆ์ (เสือ)
อื้อ~!//พยักหน้า
พยัคฆ์ (เสือ)
//กอดเอวนาเดียแน่น
พยัคฆ์ (เสือ)
//คลายกอดเล็กน้อย
พยัคฆ์ (เสือ)
//เอาหน้ามุดอกนาเดีย
My Friend. :03
พยัคฆ์ (เสือ)
//เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์นาเดียที่หัวเตียง
พยัคฆ์ (เสือ)
//กดเข้าโทรศัพท์นาเดีย
พยัคฆ์ (เสือ)
วันเดือนปีเกิดรึปล่าววะ
พยัคฆ์ (เสือ)
//เข้าไปเช็คตารางเรียนนาเดีย
พยัคฆ์ (เสือ)
มีเรียนเที่ยง
พยัคฆ์ (เสือ)
ตอนนี้แปดโมง..
พยัคฆ์ (เสือ)
เหลือเวลาอีกเยอะ//ปิดโทรศัพท์นาเดีย
พยัคฆ์ (เสือ)
//วางไว้ที่เดิม
พยัคฆ์ (เสือ)
//กลับไปนอนต่อพร้อมกับดึงตัวนาเดียมากอดเหมือนเดิม
พยัคฆ์ (เสือ)
ชู่วว~//ลูบแก้มนาเดียเบาๆ
เสียงตะโกนเรียกมาจากหน้าประห้องนอนพยัคฆ์
พยัคฆ์ (เสือ)
//ลืมตาขึ้นมา
พยัคฆ์ (เสือ)
//ค่อยๆคลายกอดนาเดียอย่างเบามือ
พยัคฆ์ (เสือ)
//ลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับเดินไปเปิดประตู
พยัคฆ์ (เสือ)
อะไรแม่//ขยี้ตา
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
เอ้ายังไม่ตื่นกันอีกหรอ
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
ลงมากินข้าวได้แล้ว
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
เดี๋ยวจะไม่ทันไปเรียนเอา
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
ฝากปลุกหนูเดียด้วยหล่ะ
พยัคฆ์ (เสือ)
//ปิดประตูใส่หน้าหยางเฟย
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
โอ๊ะ!//ประตูเกือบชนหน้าตนเอง
หยางเฟย : แม่พยัคฆ์
ไอ่ลูกคนนี้นี่!
พยัคฆ์ (เสือ)
เดีย//เขย่าตัวนาเดีย
นาเดีย
อื้อ~อย่ากวนนน~//ปัดมือพยัคฆ์ออก
พยัคฆ์ (เสือ)
ตื่นได้แล้วสายแล้ว
พยัคฆ์ (เสือ)
วันนี้มึงมีเรียน
นาเดีย
อืออ..//เอาผ้าผ่มคลุมหัว
พยัคฆ์ (เสือ)
ไม่ได้เดีย//ดึงผ้าผ่มนาเดียออก
พยัคฆ์ (เสือ)
เดี๋ยวต้องไปเอาหนังสือกับเครื่องเขียนที่คอนโดมึงอีก
พยัคฆ์ (เสือ)
ลุกขึ้นมาเร็วๆ
พยัคฆ์ (เสือ)
เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน
พยัคฆ์ (เสือ)
//อุ้มนาเดียขึ้น
พยัคฆ์ (เสือ)
สุดท้ายกูก็ได้อุ้มมึงจนได้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!