รักต้องห้าม.
พบกัน
( นอ. ร่างมังกร )
// บินอยู่บนอากาศ
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
อย่าทำข้านะ.. อ.อกไปนะ //ล้มลง
หนิงปู้ ( มารร้าย )
ข้าอยากรู้จริงๆเลยว่าเลือดเด็กน้อยอย่างเจ้าจะอร่อยเพียงได //กำลังพุ่งมาทาง เฉินอี้
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
ข้ากลัวแล้ว! //ตะโกนออกมา + เอามือปิดตาตัวเอง
หนิงปู้ ( มารร้าย )
! //กระเด็นออกไป
หนิงปู้ ( มารร้าย )
ฮึก! //กระอักเลือด
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
//เอามือออก + ช๊อต
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เจ้าจะทำอะไรน่ะ หนิงปู้! //เดินออกมา
หนิงปู้ ( มารร้าย )
ซงเหยาจือ! เจ้าอีกแล้วนะ!! //ลุกยืนขึ้น
หนิงปู้ ( มารร้าย )
ทำไมเจ้าต้องขัดข้าเวลาพวกนี้ด้วย!
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ข้าว่าเจ้าพรำเพ้อนานแล้วนะ ไปซะ!
หนิงปู้ ( มารร้าย )
เจ้าเบียดเบียนข้าเกินไปแล้วนะ!
ซงเหยาจือ! //แปลงร่าง
ซงเหยาจือ ( นอ. )
! //รีบหันมอง เฉินอี้
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
ฮืออ //ร้องไห้
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//ใช้พลังตัวเองป้องกัน เฉินอี้ ไว้
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//แปลงร่าง
( ร่าง หนิงปู้ )
//พุ่งเข้ากัด นอ.
( ร่าง หนิงปู้ )
//ล้มลงกับพื้น + ร่างเปลี่ยนเป็นคน
หนิงปู้ ( มารร้าย )
ฮึก! //กระอักเลือด + ตามตัวมีแต่แผล
หนิงปู้ ( มารร้าย )
ข้าฝากไว้ก่อนเถอะ! //หายตัวไป
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//เดินมาทาง เฉินอี้
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
ฮึก.. ฮืออ
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
พี่จ..จะทำอะไรผม ฮืออ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//นั่งย่อลง
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เด็กน้อย เจ้าไม่เป็นอะไรแล้วนะ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เจ้าปลอดภัยแล้ว
ซงเหยาจือ ( นอ. )
รีบกลับบ้านเจ้าไปเถอะ
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
ฮึกก ค.ครับ //พยักน้า + วิ่งออกไป
เฉินอี้ ( พอ. + ตอนเด็ก )
( ผมต้องตอบแทนบุญคุณที่พี่ช่วยผมให้ได้ )
เฉินอี้ ( พอ. )
//นั่งคิดถึงเรื่องวัยเด็ก
ซือฟ้าน ( องครักษ์ พอ. )
ฝ่าบาทขอรับ
เฉินอี้ ( พอ. )
เจ้ามีอะไรกะว่ามา ❄️
ซือฟ้าน ( องครักษ์ พอ. )
คุณหนู โหรวเอ๋อร์ ขอพบฝ่าบาทขอรับ
เฉินอี้ ( พอ. )
ให้นางเข้ามา ❄️
ซือฟ้าน ( องครักษ์ พอ. )
ขอรับ //เดินไปเปิดประตูให้
โหรวเอ๋อร์
โหรวเอ๋อร์ ( นร. )
//เดินเข้ามา
โหรวเอ๋อร์ ( นร. )
เฉินอี้~ //วิ่งมาทาง เฉินอี้
โหรวเอ๋อร์ ( นร. )
! //หยุดวิ่ง
เฉินอี้ ( พอ. )
เจ้ากล้าดียังไงมาเรียกชื่อของข้า!
โหรวเอ๋อร์ ( นร. )
ข..ขออ..ภัยเพคะ ฝ..ฝ่าบาท //คุกเข่าลง
เฉินอี้ ( พอ. )
เจ้ามีอ่ะไรกะว่ามา ❄️
โหรวเอ๋อร์ ( นร. )
หม่อมฉันคิดถึงฝ่าบาทเพคะ
เฉินอี้ ( พอ. )
เรื่องไร้สาระ❄️
เฉินอี้ ( พอ. )
ท่าเจ้าไม่มีกะไรแล้ว ก็เชิญ❄️
เฉินอี้ ( พอ. )
ซือฟ้าน ส่งแม่นาง โหรวเอ๋อร์ กลับจวน ❄️
โหรวเอ๋อร์ ( นร. )
ด..เดียวสิเพคะฝ่าบาท!
ซือฟ้าน ( องครักษ์ พอ. )
เชิญขอรับ
โหรวเอ๋อร์ ( นร. )
อร๊ายย!! //เดินออกไป
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//กระอักเลือด
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ค..คุณหนู!!
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ซ..ซือไป๋ เจ้าห..หนีไปซ่ะ! //ผลักซือไป๋ออกไป
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ไม่เพคะคุณหนู ข้าจะไม่ทิ้งคุณหนูไปเพคะ //พยุง นอ. ขึ้น
หนิงปู้ ( มารร้าย )
ฮ่าๆ เจ้าจะทำอะไรข้าได้ตอนนี้
ซงเหยาจือ!
หนิงปู้ ( มารร้าย )
เจ้าแพ้แล้ว! ยอมรับซะเถอะ!
ซงเหยาจือ ( นอ. )
หึ! เจ้าน่ะสิ แพ้แล้ว!
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//แปลงร่าง
( นอ. ร่างมังกร )
//พุ่งมาทาง หนิงปู้
หนิงปู้ ( มารร้าย )
!! //แปลงร่างไม่ทัน
หนิงปู้ ( มารร้าย )
//เลือดเต็มตัว + กระอักเลือด
หนิงปู้ ( มารร้าย )
จ..เจ้า! //มองไปทาง ซงเหยาจือ
( นอ. ร่างมังกร )
//กำลังพุ่งเข้าใส่ หนิงปู้
หนิงปู้ ( มารร้าย )
หึ่ย!!! //หายตัวไป
( นอ. ร่างมังกร )
( เอาแต่หนีอีกแล้วนะ ) //กลับร่างเดิม
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ฮึก! //ล้มลงกับพื้น
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
คุณหนู //วิ่งมาทาง ซงเหยาจือ
โลกมนุษย์
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ข.ข้าจะพาคุณหนูหนีไปโลกมนุษย์
ซงเหยาจือ ( นอ. )
อ..อย่าซือไป๋ //จับแขน ซือไป๋ ไว้
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
!? ทำไมละเพคะ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
โลกมนุษย์มันโหดร้ายก็ว่าที่เจ้าคิดนะ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
แล้วข้าไม่ใช่คน
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เจ้าคิดว่า คนพวกนั้นจะรับได้รึไงกัน
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ไม่เป็นไรเพคะ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ข้ามีคนรู้จักอยู่ที่โลกมนุษย์เพคะ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
อืม แล้วแต่เจ้าเถอะ ข้าคงขัดเจ้าไม่ได้
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//ก้มหัวเล็กน้อย + พา นอ. ลงมาโลกมนุษย์
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ถึงแล้วเพคะคุณหนู //ก้มหัวเล็กน้อย
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//มองรอบๆ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//ตะลึงความสวย
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ที่นี้ที่ไหนกัน ซือไป๋
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ที่นี่คือ จวนของ ฮ่องเต้ เพคะ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
คนที่เป็นใหญ่ในโลกมนุษย์
ซงเหยาจือ ( นอ. )
แล้วเจ้าพาข้ามาที่นี่ทำไม? //มอง ซือไป๋
ซงเหยาจือ ( นอ. )
มันมิใช่จวนเล็กๆกลางป่าหรอกรึ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
โถ่ คุณหนูของข้า ไม่ใช่เพคะ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ที่นี่และเพคะ ที่ หนิงปู้ จะเข้ามาไม่ได้
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ทำไม หนิงปู้ ถึงเข้ามาที่นี่ไม่ได้
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
เรื่องนั้นคุณหนูเดียวก็รู้เพคะ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ไปข้างในกันเถอะเพคะ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
// เดินมาเรื่อยๆ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//เดินตาม ซือไป๋ มา
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
( นางคนนั้น หน้าตาคุ้นๆ ) //มอง ซือไป๋
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
// เดินมาทาง นอ.
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
อ่าว เจ้านั่นเอง //มอง ซือไป๋
ซงเหยาจือ ( นอ. )
!? //มอง เฟิงเฉียว
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//มอง นอ.
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
อ.เอ่อ คุณหนูเพคะ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
คุณชายท่านนี้และเพคะ ที่ช่วยหม่อมฉันไว้
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
//มอง นอ.
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
แล้วนางผู้นี้เป็นใคร //มอง นอ. + สลับกับ ซือไป๋
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
คนนี้ คุณหนูของข้าเพคะ
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
อืม // พยักน้าเล็กน้อย
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
ข้าชื่อ เฟิงเฉียว แล้วเจ้าเล่า //มอง นอ.
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ข้า ซงเหยาจือ เพคะ //ก้มหัวเล็กน้อย
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
! คุณหนู ไม่ได้เพคะ ท่านจะก้มหัวให้ คุณชายเฟิง ไม่ได้เพคะ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
!? ทำไมละซือไป๋
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ตะกูลของคุณหนูสูงส่งกว่าคุณชายเฟิงนะเพคะ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ชั่งมันเถอะ ซือไป๋
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ข้าไม่ถือ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
พ..เพคะ
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
แม่นางซง ชั่งเป็นกันเองซะจริง
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
ตามข้ามา เดียวข้าจะพาเจ้าไปดูจวน
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เพคะ //เดินตาม
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//เดินตาม
เข้าห้อง
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
นี่คือจวนของเจ้า //เปิดประตูจวน
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
เจ้าจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้ ตามใจเจ้า
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
จะเข้าจะออกก็ตามใจเจ้า
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ขอบพระทัยคุณชายเฟืองมาก ที่เป็นธุระให้ข้า
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
ไม่เป็นไร
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
ข้าไปก่อนละ //เดินออกไป
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//เดินเข้าจวน
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//เดินตาม
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//ปิดประตูจวน
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//นั่งลงบนเตียง
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//ยืนอยู่ข้างๆ นอ.
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เจ้านั่งเถอะ ซือไป๋
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
แต่ว่า..
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ไม่มีแต่
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ขอบพระทัยเพคะ //นั่งลง
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ฮึก! //สำลักเลือดออกมา
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
! คุณหนู //รีบลุกขึ้นมาดู นอ.
ปล : สาเหตุที่ นางเอกเป็นแบบนี้ ย้อนไปวัยเด็ก หรือ ตอนที่ 1 นางเอกได้ช่วย พระเอกไว้
แต่ นางเอกดันพลาดให้ หนิงปู้ ทำไมไม่มีแรงสู้ จากนั้น นางเอก ได้ฝาก พลังชีวิตตัวเอง ไว้ใน ตัวพระเอก จึงทำให้ ตอนนี้ ร่างนางเอก เริ่มรับไม่ไหว หรือ เริ่มสลาย นั้นเอง
ซงเหยาจือ ( นอ. )
ข..ข้าไม่เป็นไร
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เจ้าไม่ต้องห่วงข้า //ตาเริ่มเบลอ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
เจ้... //สลบ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
คุณหนู!!
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//รีบไปตามใครบางคน
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
//วิ่งเข้ามา
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//วิ่งตามเข้ามา
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
//รีบดูอาการ นอ.
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
ไม่ได้การ! ส่งตัวแม่นางซง เข้าวังหลวง!
ณ วังหลวง / ในวังหลวง / ตำหนักหมอ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
// นอนอยู่บนเตียง
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
ฮึก.. ฮืออ คุณหนูอย่าเป็นอะไรนะเพคะ //เช็ดน้ำตา
หมอ : ตอนนี้แม่นางหัวใจหยุดเต้นแล้วพยะค่ะ
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
!
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
คุณหนู ฮึก..ฮือออออ
ซงเหยาจือ ( นอ. )
//นอนนิ่ง
หมอ : อ..เอ่อ แต่แปลกนะขอรับคุณชายเฟิง
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
ทำไม!? //มอง
หมอ : แม่นางผู้นี้ พิษงูเต็มร่างกาย แต่ร่างกายนางกลับปกติ
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
//มอง
ซือไป๋ ( สาวใช้คนสนิท นอ. )
//มอง
เฉินอี้ ( พอ. )
//เดินเข้ามา
เฉินอี้ ( พอ. )
มีอะไรกัน ทำไมคนถึงเต็มตำหนักหมอเช่นนี้
เฉินอี้ ( พอ. )
//เดินมาทาง นอ.
เฉินอี้ ( พอ. )
( ทำไมคุ้นๆหน้านางผู้นี้ ) //มอง นอ.
เฉินอี้ ( พอ. )
เอานางผู้นี้ไปจวนข้า // มอง นอ.
เฟิงเสียว ( เพื่อน พอ. )
!? //มอง พอ.
ซือฟ้าน ( องครักษ์ พอ. )
อ..เอ่อ
ซือฟ้าน ( องครักษ์ พอ. )
มันไม่สมควรนะขอรับ ฝ่าบาท
เฉินอี้ ( พอ. )
เจ้ากล้าขัดสำสั่งข้างั้นรึ
เฉินอี้ ( พอ. )
ไม่อยากมีหัวไว้ใช้ชีวิตใช่หรือไม่
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
