ฟิคสั้นคลายเครียด(Bakudeku)
ขี้หึง(บาคุxเดกุ)
มิโดริยะ อิสึคุ
[อะไรของเขากันวันนี้]
คามินาริ เดนกิ
วันนี้บาคุโกเป็นอะไรหน่ะมิโดริยะ เห็นโมโหมาตั้งแต่เช้าแล้ว
มิโดริยะ อิสึคุ
อ. . .เอ่อ
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมก็ไม่รู้เหมือนครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
[เอ หรือว่าจะเป็นเมื่อวันก่อนกันนะ]
วันนั้นผมจำได้ว่าผมชวนโทโดโรกิกับคิริชิมะคุงไปซื้อของมาจัดงานวันเกิด
มิโดริยะ อิสึคุ
โทโดโรกิคุง
มิโดริยะ อิสึคุ
โทโดโรกิคุงว่างคุยมั้ยครับ
โทโดโรกิ โชโตะ
ว่างเสมอถ้านายทักมา
มิโดริยะ อิสึคุ
โทโดโรกิคุงเล่นมุขหรอครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
ก็พอได้ครับ
โทโดโรกิ โชโตะ
หรอ//น้ำเสียงดีใจ
มิโดริยะ อิสึคุ
เอ่อ คือผมอยากจะชวนโทโดโรกิคุงไปซื้อของได้มั้ยครับ
โทโดโรกิ โชโตะ
ได้สิ ที่ไหน เวลาเท่าไหร่
โทโดโรกิ โชโตะ
ฉันว่างตลอดแหละ
มิโดริยะ อิสึคุ
วันเสาร์ เวลา10:00น
มิโดริยะ อิสึคุ
ที่ห้างหน้าโรงเรียน
มิโดริยะ อิสึคุ
ได้มั้ยครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
โอเคฮะ ตกลงนะเดี๋ยวผมไปชวนคิริชิมะก่อนนะ
โทโดโรกิ โชโตะ
ถ้ามิโดริยะมาชวนนายก็บอกว่าไม่ไปนะ เข้าใจ
คิริชิมะ เอจิโร่
ห เห้ย อะไรวะ?
มิโดริยะ อิสึคุ
เอ่อ รอนายมั๊ยฮะโทโดโรกิคุง
มิโดริยะ อิสึคุ
เสียดายอ่ะคิริชิมะคุงไม่มาด้วยอ่า
โทโดโรกิ โชโตะ
[จริงๆก็มารอตั้ง2ชั่วโมงแล้ว]
มิโดริยะ อิสึคุ
เอ่อ โอเคฮะ
มิโดริยะ อิสึคุ
ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเลยมั้ยฮะ
โทโดโรกิ โชโตะ
ได้สิ//ยิ้ม
บาคุโก คัตสึกิ
นั่นไอ่เนิร์ดหนิ
บาคุโก คัตสึกิ
มากับไอ้ครึ่งๆหรอวะ!!!
คิริชิมะ เอจิโร่
เห้ย บาคุโก!!!
คิริชิมะ เอจิโร่
แกจะไปไหน
บาคุโก คัตสึกิ
เลิกเรียนก็ต้องกลับบ้านดิ ถามไรไร้สาระ!!!
คิริชิมะ เอจิโร่
เดี๋ยวก่อน
บาคุโก คัตสึกิ
อะไรอีกวะ! -
มิโดริยะ อิสึคุ
แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~
มิโดริยะ อิสึคุ
แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~
มิโดริยะ อิสึคุ
แฮปปี้เบิร์ธเดย์
มิโดริยะ อิสึคุ
แฮปปี้เบิร์ธเดย์
มิโดริยะ อิสึคุ
แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~
มิโดริยะ อิสึคุ
สุขสันต์วันเกิดนะคัตจัง~
มิโดริยะ อิสึคุ
เป่าเค้กสิฮะ
บาคุโก คัตสึกิ
ไม่//เสียงแข็ง
มิโดริยะ อิสึคุ
คัตจังโกรธผมหรอครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
น้ำเสียงแบบนี้คือเปล่าหรอครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
โกรธอะไรบอกผมได้นะคัตจัง
บาคุโก คัตสึกิ
ก็บอกว่าไม่ได้โกรธไงวะ ไม่เข้าใจหรอไอ้เนิร์ด!!!!
มิโดริยะ อิสึคุ
โกรธชัดๆบาคุโก
มิโดริยะ อิสึคุ
โกรธที่ผมไปเที่ยวกับโทโดโรกิสองต่อสองหรอฮะ
มิโดริยะ อิสึคุ
แปลว่าใช่สินะครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
ที่ผมไปเที่ยวกับโทโดโรกิครั้งนั้นเพราะว่าจะไปซื้อเค้กให้คัตจังหน่ะแหล่ะครับ แต่ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่องหล่ะก็ผมก็จะไปแล้ว
สิ้นคำมิโดริยะก็เดินหนีออกจากห้องทันที
บาคุโก คัตสึกิ
ฉันไม่ได้โกรธแก//เสียงอ่อน
บาคุโก คัตสึกิ
[แค่หึงเฉยๆ]
บาคุโก คัตสึกิ
[ต้องง้อสินะ ดันงอนซะแล้ว]
บาคุโก คัตสึกิ
เห้ยอ่านแล้วก็ตอบดิ!
บาคุโก คัตสึกิ
แกช่วยตอบหน่อยได้มั้ย
บาคุโก คัตสึกิ
ฉันมันนิสัยไม่ดีเอง
มิโดริยะ อิสึคุ
ช่าย คัตจังใจร้าย
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมอุตส่าห์เลือกเค้กสตรอเบอรี่ที่คัตจังขอบที่สุดมา
มิโดริยะ อิสึคุ
แต่คัตจังก็ไม่กิน
มิโดริยะ อิสึคุ
ใจร้ายที่สุด
บาคุโก คัตสึกิ
ก็ใครใช้ให้แกไปซื้อกับไอ้ครึ่งๆเล่า
มิโดริยะ อิสึคุ
ถ้าคัตจังสำนึกผิดจริงก็มาขอโทษแบบเห็นหน้าสิครับ อย่ามัวแต่หลบในแชท
บาคุโก คัตสึกิ
ฉันอยู่หน้าห้องแกแล้ว
มิโดริยะตกใจจนโทรศัพท์เด้งออกจากมือมาหยุดอยู่หน้าประตู ก่อนที่ประตูจะเปิดออกแบบไม่ทันตั้งตัวพร้อมบาคุโกที่โผกอดคนตัวเล็ก
บาคุโก คัตสึกิ
//พุ่งเข้ามากอด
มิโดริยะ อิสึคุ
อ๊ะ//ไม่ทันได้ตั้งตัว
บาคุโก คัตสึกิ
ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ
บาคุโก คัตสึกิ
ฉันแค่หึงแก
บาคุโก คัตสึกิ
หึงที่แกยิ้มให้ไอ้ครึ่งๆ
มิโดริยะ อิสึคุ
เอ่อ . . .//พูดไม่ออก
มิโดริยะ อิสึคุ
โอ๋ๆนะครับคัตจัง
มิโดริยะ อิสึคุ
//ลูบหลังพร้อมกอดปลอบ
ซึ่งสุดท้ายมิโดริยะก็ใจอ่อนและให้อภัยบาคุโกอยู่ดี
ไรต์
พึ่งมาตอนแรกหวังว่าจะมีใครอ่านนะคะ
ไรต์
อาจลงไม่บ่อยเท่าไหร่แต่จะพยายามลงนะ
ไรต์
ภาษาไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่จะพยายามปรับปรุงนะคะ
ไรต์
กดชั้น กดหัวใจ คอมเม้น เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์คนนี้ด้วยนะคะ
ค้างคืน
มิโดริยะ อิสึคุ
ก๊อกๆๆๆคัตจัง
มิโดริยะ อิสึคุ
คัตจังอยู่รึเปล่า
บาคุโก คัตสึกิ
โว๊ย!!!มีอะไรไอ้เนิด์เวร
บาคุโก คัตสึกิ
คนจะหลับจะนอนเรียกอยู่ได้โว๊ยยย
มิโดริยะ อิสึคุ
ค. . .คือว่าคัตจัง
มิโดริยะ อิสึคุ
//พูดเสียงอ่อน
บาคุโก คัตสึกิ
อะไร!!!//น้ำเสียงห้วนๆ
มิโดริยะ อิสึคุ
คือว่าคุณน้าน่าจะไปเที่ยวกับคุณแม่หน่ะครับคัตจัง
บาคุโก คัตสึกิ
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันวะไอ้เนิดร์
บาคุโก คัตสึกิ
คืออะไรก็บอกเร็วไปดิเห๊ย ฉันไม่ได้มีเวลามารอแกทั้งคืนหรอกนะเว๊ย
บาคุโก คัตสึกิ
ถ้าแกยังไม่พูดอะไรสักอย่างตอนนี้แกเตรียมตัวไว้เลยไอ้เนิดร์เวร
มิโดริยะ อิสึคุ
ก็คุณน้าพาแม่ไปเที่ยวแล้วทีนี้ทางนู้นมันเกิดพายุจนกลับมาไม่ได้แถมแม่ยังลืมกุญแจบ้านอีก
มิโดริยะ อิสึคุ
พอโทรไปหาคุณน้าก็บอกให้มานอนที่บ้านคัตจังก่อนอ่ะ
มิโดริยะ อิสึคุ
คุณน้าไม่ได้บอกหรอคัตจัง
บาคุโก คัตสึกิ
ยัยป้านั่น!!!
จากแม่//เกือบลืมไปซะได้ว่าพวกเราพากันมาเที่ยวแต่ว่าดันติดพายุเลยกลับไม่ได้ยังไงก็ช่วยดูมิโดริยะจังให้ทีนะเจ้าลูกบ้า แค่นี้ ปล.ไม่ต้องถามขี้เกียจตอบ
บาคุโก คัตสึกิ
เห้อ!!!//ถอนหายใจแรง
บาคุโก คัตสึกิ
เออ จะนอนก็เข้ามา
มิโดริยะ อิสึคุ
อือ~คัตจังใจดีที่สุด
มิโดริยะ อิสึคุ
//พยักหน้า
บาคุโก คัตสึกิ
//หยิบหมอนกับผ้าห่ม
บาคุโก คัตสึกิ
//กำลังเดินออกไป
มิโดริยะ อิสึคุ
เดี๋ยวฮะ!!!
มิโดริยะ อิสึคุ
คัตจังจะเดินไปไหนหรอฮะ
มิโดริยะ อิสึคุ
แต่ว่านี่ห้องคัตจังไม่ใช่หรอฮะ
บาคุโก คัตสึกิ
เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับแกโว๊ยยย!!!
มิโดริยะ อิสึคุ
คัตจังไม่เห็นต้องตะโกนเลย//สะอื้น
มิโดริยะ อิสึคุ
ฮึก. . .ฮือ~
บาคุโก คัตสึกิ
[จะทำไงกับมันดีว่ะ โว๊ยยย]
บาคุโก คัตสึกิ
//มองหน้ามิโดริยะ
บาคุโก คัตสึกิ
[แม่ง พอเห็นน้ำตามันก็ใจอ่อนทุกทีสิน่า]
บาคุโก คัตสึกิ
[ทำไมแม่งต้องเป็นงี้ด้วยวะ]
บาคุโก คัตสึกิ
เดกุอยุดร้อง///น้ำเสียงอ่อนโยน
บาคุโก คัตสึกิ
ฉ. . .ขอโทษ
บาคุโก คัตสึกิ
//ก้มหน้าหลบตา
มิโดริยะ อิสึคุ
ฮึก. . คัตจัง
มิโดริยะ อิสึคุ
ไม่หายครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
ฮึก เห็นมั้ย
มิโดริยะ อิสึคุ
คัตจังนิสัยไม่ดี
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมตะฟ้องคุณป้า!!!
บาคุโก คัตสึกิ
อะไรของแกเดกุ?
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมบอกผมไม่หายโกรธคัตจังไงครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
ถ้าเข้าใจก็รีบง้อสิครับ ชิ
บาคุโก คัตสึกิ
หน็อย มากเกินไปรึเปล่า
มิโดริยะ อิสึคุ
ไม่มากไปหรอกครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
ก็คัตจังนิสัยเสียนี่นา บู่
มิโดริยะ อิสึคุ
ฮึก คัตจังคนใจร้ายใจดำที่สุดเลย!!!
บาคุโก คัตสึกิ
อย่าทำตัวเหมือนเด็กได้มั้ยไอ้เนอดร์
บาคุโก คัตสึกิ
ความอดทนฉันมีจำกัดนะเห๊ย!!!
มิโดริยะ อิสึคุ
ก็แล้วแต่คัตจังเลยครับ ผมไม่มีอะไรจะพูด
มิโดริยะ อิสึคุ
//เดินหนีเข้าห้อง
มิโดริยะ อิสึคุ
//ดันคัตจังออกไป
บาคุโก คัตสึกิ
//ถูกดันโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเสียงประตูปิดลงคัตสึกิก็ได้รู้สึกตัวแล้ว รีบหากุญแจไขทันที
บาคุโก คัตสึกิ
ไอ้เนิดร์!!!
บาคุโก คัตสึกิ
[เราก็อยากขอโทษ้หมือนกันนั่นแหละแต่มัน. . . ]
บาคุโก คัตสึกิ
[มัน. . .ดันพูดไม่ออกนี่แหละ]
บาคุโก คัตสึกิ
[ทุกคำที่เราพูดไปก็มีแต่คำหยาบคาย ไม่แปลกเลยที่มันจะหนีไปหาไอ้ครึ่งนั่น]
บาคุโก คัตสึกิ
[แต่แม่งเอ๊ย ถ้าเราเข้มแข็งกว่านี้ก็คงดีมันจะได้ไม่ต้องเสียใจกับสิ่งที่ทำมาโดยตลอด]
บาคุโก คัตสึกิ
[ทั้งๆที่มันเป็นเพื่อนคนแรก รักแรก และรักสุดท้ายแล้วแต่ว่าทำไมนะ ทำไม ถึงอ่อนแองี้วะ]
บาคุโก คัตสึกิ
[แค่อยากให้มันอยู่ได้โดยไม่มีเรา]
บาคุโก คัตสึกิ
[อยากให้มันเข้มแข็งด้วยตัวเองจะได้ไม่ต้องห่วงอะไร]
บาคุโก คัตสึกิ
[เห้อ~ แค่อยากให้มันมีความสุขบ้าง]
บาคุโก คัตสึกิ
[ทั้งๆที่พยายามไม่ให้มันเข้าสู่เส้นทางฮีโร่แล้วแท้ๆ]
บาคุโก คัตสึกิ
[รู้ทั้งรู้ว่ามันอันตรายก็ยังอยากจะเป็นอยู่นะ อิสึคุ]
บาคุโก คัตสึกิ
//ระบายยิ้ม
บาคุโก คัตสึกิ
[แต่ก็นะ. . .!!!]
มิโดริยะ อิสึคุ
คัตจังผมขอโทษ!!!
มิโดริยะ อิสึคุ
//กระโดดกอด
มิโดริยะ อิสึคุ
ผมแค่น้อยใจคัตจัง คัตจังคงไม่ว่าอะไรนะฮะ
บาคุโก คัตสึกิ
ขอโทษด้วยละกัน//เสียงแผ่ว
บาคุโก คัตสึกิ
[ทำไมตอนยิ้มมันน่ารักจังวะ]
บาคุโก คัตสึกิ
[น่ารักจนแม่งลืมเรื่องเมื่อกี้ไปซะสนิทเลย]
บาคุโก คัตสึกิ
[ตอนนี้มันน่ารักกว่าโลกอีกโว๊ยยย]
บาคุโก คัตสึกิ
//เก็บอาการสุดๆ
มิโดริยะ อิสึคุ
งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว คัตจังก็มานอนด้วยกันนะครับ
บาคุโก คัตสึกิ
เนอะแนะอะไรวะ!!!
มิโดริยะ อิสึคุ
นอนเถอะครับ
มิโดริยะ อิสึคุ
นอนครับคัตจัง
แล้วทั้งสองก็เข้าสู่ห้วงนิทราไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
