เพราะผมดันเป็นของมัน|Because I Belong To Him.

#1 กลิ่นต้องห้าม

🌷

𝐒𝐭𝐚𝐧𝐭

เสียงเชียร์ตะโกนดังสนั่นจากลานกิจกรรมต้อนรับน้องใหม่

ต.ป.ก ช(เป็นทุกอย่าง)

ไอ้เสือ! แกอย่าเพิ่งไปชกใครวันนี้นะโว้ย!!

‘โม’ เดินก้มหน้าผ่านฝูงชน เขาพยายามไม่หายใจลึกเกินไปเพราะรู้ว่าตอนนี้ตัวเองเพิ่งกินยากดฮีทหมดไปเมื่อเช้า…และเขาเป็นโอเมก้า อยู่ดีๆ เหมือนเวลาในมหา’ลัยหยุดลง…

ต.ป.ก ช(เป็นทุกอย่าง)

#1/เฮ้ย ใครวะนั่น…

ต.ป.ก ช(เป็นทุกอย่าง)

#2/แม่ง...มึงได้กลิ่นป่ะวะ…

‘เสือ’ หยุดเดินทันที หันขวับไปมองท่ามกลางฝูงคน ก่อนสายตาคมกริบแบบอัลฟ่าจะไปหยุดอยู่ที่ใครบางคน โอเมก้าตัวเล็ก หน้าเรียบๆ แต่ตาแข็งมาก โคตรน่าเอา...

เสือ[พระเอก]♕

มึงนั่นแหละ หันมาดิ

โม[นายเอก]♕

//หันมามองเสือ

เสือ[พระเอก]♕

เป็นใคร? เรียนคณะไหน?

น้ำเสียงของอีกฝ่ายมันต่ำแบบสั่นสะเทือนหัวใจ ใจเต้นรัวแทบระเบิด...แต่ยังไม่เท่ากลิ่นที่อยู่รอบตัว เสือ…กลิ่นอัลฟ่าแบบดิบๆ ที่ทำเอาหัวใจเขาวูบวาบร้อนผ่าว

โม[นายเอก]♕

อย่ายุ่งกับกู

คำพูดแรกที่พูดออกไป แต่เสือยิ้มมุมปากแบบที่ทำให้คนรอบตัวเงียบไปหมด

เสือ[พระเอก]♕

สายตาแบบนั้น กลิ่นแบบนี้...มึงหนีไม่พ้นกูแน่

✯ ✯

𝐟𝐣𝐧𝐣𝐚𝐬𝐡

🌷

#2 Locked in

🌷

𝐒𝐭𝐚𝐧𝐭

หลังจากเหตุการณ์ในชมรม โมพยายามหลีกเลี่ยงเสือทุกทาง แต่เสือเหมือนหมาป่าที่เล็งเหยื่อไว้แล้ว และไม่สนว่าเหยื่ออยากให้จับมั้ย

โม[นายเอก]♕

//กัดฟันแน่น ปล่อยกู! กูจะกลับหอ!

เสือ[พระเอก]♕

ไม่ปล่อย จนกว่ามึงจะพูดว่าอยากให้กูทำต่อ…

มือหนาของเสือกดไหล่เขาไว้กับกำแพงห้องน้ำหลังตึกเรียน ไม่มีใครได้ยินเสียงโมร้องขอเลยสักคน เขาหน้าร้อนผ่าวทั้งที่ในหัวมันตะโกนให้หนี แต่ร่างกายกลับสั่นสะท้านเมื่อถูกอีกฝ่ายดึงเข้าไปใกล้

เสือ[พระเอก]♕

//เอาหน้าเข้าไปใกล้โม อย่าใช้กลิ่นโอเมก้าของมึงมายั่วกูถ้ามึงไม่อยากโดน…

โม[นายเอก]♕

“กูไม่ได้—”

เสือ[พระเอก]♕

แต่กูอยากแล้ว :)

แนะนำตัวละครแปปนึงนะคะะะะะ

เสือ (Tiger) อายุ 21 / ปี 3 วิศวะ อัลฟ่า ตัวสูงล่ำประมาณ 187 ซม. ดิบ เถื่อน หึงโหด ขี้หวง ชอบควบคุม เคยมีข่าวว่าเคยต่อยอัลฟ่ารุ่นพี่จนเข้าโรงบาลเพราะอีกฝ่ายยุ่งกับโอเมก้าของเขา พูดน้อย แต่เวลาพูด...คือสั่ง และใครขัดคือโดน

โม (Mo) อายุ 19 / ปี 1 นิเทศ โอเมก้าหน้าเรียบ ไม่แสดงออกเท่าไหร่ แต่จริงๆ ดื้อเงียบ สูงประมาณ 168 ซม. ไม่ชอบความสัมพันธ์ผูกมัด ไม่เชื่อในความรักของอัลฟ่า แต่กลับต้องมาตกอยู่ในความสัมพันธ์โคตรซับซ้อนกับรุ่นพี่ธงดำที่เขาควรจะหนีให้ไกลที่สุด

นนท์ (Non) อายุ 21 / ปี 3 วิศวะ เรียนคลาสเดียวกับเสือ สูง 185 ซม. หล่อ ใจดี อบอุ่น แต่มีมุมลึกลับ เป็นอัลฟ่าที่ไม่เหมือนใคร สุภาพกับโอเมก้าทุกคน แอบรู้เรื่องบางอย่างของเสือกับโมมาก่อน คอยช่วยเหลือโมเสมอ ทำให้โมเริ่มหวั่นไหว มีวลีประจำคือ: "ถ้าอยู่กับเขาแล้วเจ็บ...อยู่กับพี่ดีกว่าไหม?"

ปลายฝัน (Plaifun) – เพื่อนสาวนายเอก อายุ 19 / ปี 1 นิเทศ โอเมก้าเหมือนโม แต่มั่นใจจัดเต็ม สวย แรง เด็ด พูดตรงปัง ๆ ตบกลับได้ทุกสถานการณ์ หวงโมแบบเพื่อนรัก อยากให้เพื่อนมีความสุขแต่ไม่อยากให้ตกเป็นเหยื่ออัลฟ่าธงดำ เป็นคนเดียวที่กล้าเถียงเสือต่อหน้าแบบไม่มีหวั่น พร้อมบวกกับทุกคนที่ทำให้โมร้องไห้

โมหาจังหวะที่เสือเผลอ โมผลักเสืออย่างเเรงก่อนที่จะรีบวิ่งหนีไป

นนท์(เพื่อน พ.อ)

จะหนีไปถึงไหนหรอครับ?

เสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นพร้อมมือใหญ่ที่เอาเสื้อแจ็กเก็ตคลุมไหล่ให้โมในตอนที่เขาวิ่งหนีจากเสือ

นนท์(เพื่อน พ.อ)

ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังเจออะไรอยู่ แต่ถ้ามันไม่แฟร์...ให้ผมช่วยได้ไหม?

โมเงยหน้ามองผู้ชายตรงหน้า ใบหน้าหล่อแบบเรียบนิ่ง ดวงตาคู่นั้นไม่ได้มีความรุนแรงแบบที่เขาเคยเจอจากเสือ แต่มันอบอุ่นและจริงใจจนหัวใจเขาสั่น

นนท์(เพื่อน พ.อ)

…ผมชื่อนนท์ เพื่อนไอ้เสือเอง

✯ ✯

𝐟𝐣𝐧𝐣𝐚𝐬𝐡

#3 ไม่ทันได้พูด…

🌷

𝐒𝐭𝐚𝐧𝐭

ในวันนั้นหลังเลิกคลาส โมเดินคนเดียวใต้ฟ้าครึ้มๆ ที่เหมือนจะมีพายุมาอีกครั้ง

นนท์(เพื่อน พ.อ)

โม

เสียงเรียกนุ่มทุ้มจากด้านหลังทำให้โมหันไป นนท์เดินเข้ามาพร้อมร่มในมือ รอยยิ้มบนใบหน้าคือความสบายใจเดียวของวันนี้

นนท์(เพื่อน พ.อ)

เมื่อคืนโอเคมั้ย?

โม[นายเอก]♕

ดีครับ ขอบคุณที่ช่วยไว้

นนท์(เพื่อน พ.อ)

ไม่ต้องขอบคุณก็ได้ พี่แค่อยากให้เรา...รู้ไว้ว่ายังมีคนที่อยากปกป้องโดยไม่คิดจะครอบครอง

คำพูดนั้นทำโมนิ่งไป รู้สึกแปลบๆ ในใจแปลก ๆ ก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า

โม[นายเอก]♕

ผม...

"โม"

เสียงต่ำกระแทกเข้าหูแบบไม่ทันตั้งตัว เสียงที่โมจำได้แม่น และไม่ใช่เสียงของนนท์แน่นอน

โม[นายเอก]♕

//หันไปมองเสือ เสือ...

เสือ[พระเอก]♕

ทำไมต้องคุยกับมัน?

เสียงของเสือแข็งมาก พอหันมามองก็เจอแววตาอัลฟ่าที่เหมือนพร้อมฆ่าใครก็ได้ที่เข้าใกล่โอเมก้าของมัน

นนท์(เพื่อน พ.อ)

ไม่ใช่เรื่องของมึง

นนท์พูดนิ่งๆ แต่เสือหัวเราะออกมาเบาๆ

เสือ[พระเอก]♕

โอเค งั้นกูจะทำให้มันเป็นเรื่องของกูเอง :)

ทันใดนั้น เสือคว้าแขนโมอย่างแรงก่อนจะพาเดินไปทันทีทั้งที่ยังไม่ทันพูดจบกับนนท์ ทิ้งร่มของนนท์ไว้กับฝนที่เริ่มตก

โม[นายเอก]♕

เดี๋ยวก่อน! กูยังคุยไม่จบ

โม[นายเอก]♕

ปล่อยกู!!

เสือ[พระเอก]♕

//กระซิบ มึงไม่ต้องจบ...เพราะมันเป็นของกู

เสียงเสือกระซิบข้างหูโมตอนเดินลับออกไปจากหอกตึก เหมือนสะกดหัวใจโมให้หยุดเต้นไปชั่วขณะ

✯ ✯

𝐟𝐣𝐧𝐣𝐚𝐬𝐡

🌷

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!