ณ บ้านหลังใหญ่ทรงญี่ปุ่นในเขต3 ซึ่งเป็นที่รู้กันว่าเจ้าของบ้านนี่คือ อาโอยามะ คันเดะ หัวหน้าแก็งยากูซ่าซึ่งเป็นที่หวาดกลัวมันญี่ปุ่น แก็งฮาโอยาริ แก็งที่แม้แต่ตำรวจยังไม่กล้าหือ..และเป็นที่รู้กันดีว่า2สามีภรรยาอาโอยามะได้ให้กำเนิดปีศาจขึ้น อาโอยามะ นาโอะ เด็กสาวผมดำคลับ นัยตาสีราตรีที่ตัดกับผิวขาวซีดและริมฝีปากสีแดงทับทิมโดยสิ้นเชิง เด็กสาวที่เหมือนตุ็กตานี้คืสายเลือดเดียวของ อาโอยามะ ถึงแม้เทอจะเป็นลูกสาวแต่อาโอยามะ คันเดะ ก็ไม่ได้อ่อนโยนกับเทอเลยในฐานะผู้สืบทอดเทอถูกฝึกตั้งแต่เริ่มคลานได้ไม่ว่าด้านร่างกายค.อึด สติปัญญา แต่เทอก็ผ่านทุกอย่างมาได้ด้วยพรสวรรค์ราวกับปีศาจเทอไม่เคยทำให้คันเดะต้องผิดหวังถึงแม้เทอจะไร้ค.รู้สึกก็ตามใช้ชีวิตราวกับตุ๊กตาที่ทำตามคำสั่ง...

-ในวันเกิดอายุ12ขวบของนาโอะ

"ฮึบ🙃" ชายร่างสูงที่มีรอยสักที่คอเป็นอักษรญี่ปุ่นพร้อมเส้นผมที่ปิดตานิดๆกับต้มหูลายไพ่ดวงตะวันที่ตอนนี้เขากำลังใช้แท่งขาฟาดไปที่คอของเด็กสาวอย่างจัง นาโอะที่รู้ทันเลยใช้มือของเทอกันไว้ได้ทันทำให้ลำตัวของเทอสั่นนิดๆก่อนที่จะเตะสวนไปที่น่องขาของชายร่างสูงแต่เขาที่รู้ทันเลยสับขาหลอกนาโอะที่เห็นอย่างนั้นจึงพูดเบาๆว่า"ชนะแล้ว😶"

ก่อนจะหยุดขาของตัวเองแล้วใช้ศอกกระแทกเข้าไปที่หน้าเขาอย่างจังจนอีกฝ่ายเสียการส่งตัวไม่ทันที่เทอจะซ้ำไปอีกครั้งก็มีเสียงห้ามเทอขึ้น"❄️หยุดซะ นาโอะ❄️"สิ้นคำพูดของผู้เป็นพ่อเสือหยุดก.กระทำของเทอทันทีทำให้ศอกอยู่ตรงหน้าของชายร่างสูงเขาที่ยิ้มแห้งเลยพูดขึ้นมาว่า"คุณหนูเก่งจังเลยครับทำเอามือขวาอย่างผมไปไม่ถูกเลย"/มานาริ เคนตะ อายุ17 มือขวาคันเดะ ฉายา ปีศาจหน้ายิ้ม/ นาโอะมองเขานิ่งๆก่อนจะตอบว่า"ทั้งหมดเพราะก.สั่งสอนของคุณพ่อค่ะ"เทอตอบนิ่งๆก่อนจะหันไปมองทางผู้เป็นพ่อ"ครับ~แต่ตอนนี้นายท่านดูมีเรื่องอยากพูดกับคุณหนูน่ะครับ^^" เคนตะพูดก่อนจะหันไปมองทางนายท่าน"....." "ท่านพ่อ.."ระหว่างบรรยากาศอันน่าอึดอัดนี้มีชายคน1พูดขึ้นมาว่า"ผมจะให้ทุกคนออกไปน่ะครับ/ชายร่างสูงผิวซีดพร้อมรอยแผลเป็นที่ปาก คามิเนรุ โฮเสะ 21ปี/ทุกคนออกไปหมดเหลือเพียง2พ่อลูก "นาโอะ..ลูก." -จบตอนที่1ค้าบ~-

"นาโอะ..ลูก..สบายดีรึป่าว"เขาเดินไปนั่งที่เบาะก่อนจะหันมาถามนาโอะด้วยสีหน้า... "เพราะท่านพ่อเราถึงได้อยู่อย่างสบายค่ะ" เทอตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนกับทุกครั้งแต่ผู้เป็นพ่อกลับมีาีหน้าเศร้าและดูอึดอัดใจเขากัดริมฝีปากก่อนจะพูดบางอย่างขึ้น "พ่อรู้ว่าพ่อไม่ควรพูดแบบนี้..แต่พ่อคงไม่สามารถทนอยู่กับความรู้สึกนี้ไปได้ตลอด"เขากำมือแน่นราวกับพยายามจะพูดสิ่งที่เก็บเอาไว้มาตลอด"บางทีพ่อก็..กลัวลูก..ลูกที่เชื่อฟังราวกับตุ๊กตาราวกับหุ่นเชิดที่ไม่มีชีวิตไม่มีค.รู้สึกค.รู้สึกที่มีให้ลูกนั้นมันซับซ้อนจริงๆไม่ว่าจะเป็นค.รู้สึกแค้นเพราะลูกทำให้ริกะตาย/อาโอยามะ ริกะ ภรรยาคันเดะ/หรือค.รู้สึกรักที่ลูกเป็นเด็กดีมาตลอดบางทีพ่อก็รู้สึกว่าอยากจะฆ่าลูกเหลือเกินแต่ลูกคือสิ่งที่ริกะรักและยิ่งลูกโตขึ้นลูกกลับมีใบหน้าเหมือนริกะยิ่งขึ้นราวกับฝาแฝด นั่นทำให้พ่อไม่รู้เลยว่าควรทำยังไงกับลูกดี...พ่อคงเป็นพ่อที่แย่มากเลยสิน่ะ"รอยยิ้มขื่นปรากฏบนใหหน้าของเขา/อาโอยามะ คันเดะ 29ปี/"ท่านพ่อค่ะ😶"นาโอะยังคงมีสีหน้าเรียบนิ่งไม่ใช้เพราะเทอไม่มีค.รู้สึกแตเทอเพียงแค่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกมายังไงมีเพียงวิธีต่อสู้เท่านั้นที่เทอทำได้เพราะงั้นเด็กน้อยที่ไม่รู้แม้แต่วิธีแสดงค.รู้สึกของตัวเองได้เพียงแต่เงียบและหวังว่าซักวันผู้เป็นพ่อจะเข้าใจเทอ"นาโอะ พ่ออาจจะทำเพื่อลูกได้แค่นี้..หากคืนนี้ลูกได้ยินเสียงอะไรดังขึ้นอย่าออกมาดูเด็กขาดจงเข้าไปแอบในกรอบรูปบนผนังที่พ่อทำให้ลูกซะ..หากผู้นั้นมาดีเขาจะเจอลูกเอง.."ค่ะ ท่านพ่อ"เทอตอบรับคำอย่างเข้าใจเทอโตมาด้วยค.คิดที่เป็นผู้ใหญ่เทอรู้ดีว่าผู้เป็นพ่อเสียใจกับการตายของแม่มากเท่าไหร่....

ตกดึกขณะที่นาโอะกำลังหลับอยู่เทอได้ยินเสียงดังบางอย่างทำให้เทอตื่นขึ้นพื้นบ้านได้สั่นราวกับมีคนกำลังวิ่งวุ่นเทอนึกถึงคำพูดของผู้เป็นพ่อและรีบเดินไปที่กรอบรูปใช้เก้าอี้เหยียบให้สูงขึ้นเพียงเทอยกกรอบรูปขึ้นและเลื่อนผนังออกก็เผยให้เห็นช่องว่างที่เด็กตัวเล็กอย่างเทอสามารถเข้าไปได้เทอแอบในช่องนั้นมีเพียงรูเล็กๆ2รูที่เทอพอจะให้เทอหยี่ตามองด้านนอกได้....ตึกไปจู่ๆเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นตรงมายังห้องของเทอ..ครืดด เสียงเปิดประตูดันขึ้น ผู้มาเยือนนั้นคือ!? -จบตอนที่2ครับ~-