สวัสดีครับผมชื่อ ทิศ นะครับ อายุ19 ผมมีเพื่อนคนนึงเขาชื่อ คริส ไอนี่มันเป็นลูกครึ่งไทย อังกฤษ ผมรู้จักมันตอน ป.5 ตอนนั้นผมโดนแกล้งบ่อยมากจนวันนึงพวกเขาแกล้งแรงเกินไปผมบาดเจ็บมากคริสก็เข้ามาช่วยและก็เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนนั้น

ปัจจุบัน ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

...

"วันนี้เปิดเรียนวันแรกดีใจจัง"ชายร่างบางเดินมาด้วยความตื่นเต้น ทิศ หนุ่มเนิร์ดหน้าหวานกำลังยิ้มอย่างภูมิใจที่สามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ยากติดอันดับของประเทศได้ แต่ก็มีเสียงเรียกของเพื่อนซี้ อย่าง คริสชายหนุ่มหุ่นดีหน้าตาดีที่สาวๆก็พากัน วี้ดว้ายกันตั้งแต่คริสลงจากรถ ลีมูซีน คันหรูคู่ใจ

"แหม นายมีสาวๆกรี้ดกันตั้งแต่ปลายเท้ายังไม่แตะพื้นเลยนะ" หนุ่มร่างลีนกอดอกมองเพื่อนสนิท

"ก็ไม่แปลกนี่ทิศ ยังไม่ชินรึไง"คริสพูดพร้อมส่งสายตาหวานกวาดมองสาวๆที่อยู่รอบๆ

"เฮ้อออ กี่รอบก็ไม่ชิน คราวก่อนนายก็เล่นเปิดตัวอลังการแล้วจบที่ห้องปกครองไม่ใช่หรอ" ทิศพูดพร้อมขำในคอเล็กน้อยทำเอาเพื่อนอย่างคริสหันมาเอามือปิดปากทิศทันที

"กราบนะทิศอย่าพูดถึงเรื่องนั้นอีกเลยขอร้องงงงง~"

คริสส่งเสียงออดอ้อนเพื่อนรักจนเสียงสอง

"ก็ได้ๆ ไม่พูดแล้วจ้าๆพ่อคนขี้ขลาด"ทิศมองคริสด้วยสายตาที่อบอุ่นทำเอาคริสยิ้มกับความหวานของร่างตรงหน้า

Rrr Rrrr~~//เสียงกริ่งมือถือของทิศ//

..........

คริสเงียบทันทีที่รู้ว่าใครโทรหาทิศ

นั่นก็คือ ฉัตร แฟนหนุ่มของทิศนั่นเอง

"หนูครับกินอะไรรึยัง พี่มารอหนูที่หน้าคณะแล้วนะครับคนเก่ง" เสียงหล่อๆของฉัตรทำเอาแก้มของทิศแดงระเรื่อขึ้นมาทันที" ครับ พี่ฉัตรผมกินแล้วครับ ผมกำลังจะเข้าไปนะครับ รักพี่ที่สุดเล้ยนะ" เสียงทิศพูดต่อทันทีที่ฉัตรพูดจบ

"ครับหนู พี่ก็รักหนูนะครับคนเก่งของพี่" ฉัตรก็ร่ายคำหวานๆให้ทิศฟังทำเอาคนร่างเล็กถึงกับยิ้มตาหยี

เสียงของฉัตรที่พูดขึ้นมาคำถัดไปเหมือนกันรู้ว่าขณะนี้ร่างบางกำลังทำอะไรอยู่"ฮั่นแน่ พี่รู้นะ หนูกำลังยิ้มตาหยีอยู่น่ะ" ร่างเล็กถึงกับตาโต"พี่รู้ด้วยหรอครับ"

"พี่มีโทรจิตไว้คุยกับหนูไงครับ รักนะคนเก่งของพี่"

"ครับพี่ฉัตร รักพี่เหมือนกันนะครับ จุ๊บๆ" เมื่อวางสายทิศก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ซ่านมากับลมและรังสีนั้นเขารู้ดีว่ามาจากคริสแน่นอน ทิศค่อยๆหันกลับไปมอง คริสอีกครั้ง

"นายคุยกับพี่ฉัตรเสร็จยัง ฮึ " เสียงคริสที่แสดงออกถึงความไม่พอใจที่ทิศดีใจที่ได้คุยกับแฟนอย่างออกหน้าออกตา

"อิจฉาอะไรหรอ คนไม่มีแฟน 555" เสียงคนร่างบางพูดเชิงเย้ยหยันเพื่อแก้ความหงุดหงิดของคริสพร้อมเสียงหัวเราะที่นานๆครั้งจะได้ยินเสียงนี้ เสียงๆนี้ทำให้คริสหายหงุดหงิดได้ทุกครั้งไป

.....จริงๆแล้ว.....

คริสแอบรักทิศมาตลอดเขาเองก็เคยพยายามบอกตัวเองว่า "เป็นได้แค่เพื่อน" "พวกเราต้องมี friend zone ไว้ภายในใจเสมอ" "ห้ามคิดเกินเลยเพื่อน" "อย่าผิดเพศ" คำเหล่านี้ คริสเองก็จำเป็นและจำใจต้องยอมรับแล้วเก็บเข้าสมองตลอด แต่ยังไง เขารู้ว่าตัวเองไม่ผิดที่รัก เพศเดียวกัน

เขารักข้างเดียวกับทิศมีแค่เรื่องนี้ที่เขารู้ดี

การลงรูปต่อไปนี้เป็นภาพของนักเขียนโดยตรง ใคร คัดลอก แอบอ้าง นักเขียนจะดำเนินคดีโดยตรง

ลงรูปของทิศ

เราวาดเองงง

ลงรูปคริส

ลงรูปฉัตร

การเปิดตัวของ คริส ทำเอาสาวๆทั้ง มหาวิทยาลัยพากันกรูกันเข้ามาขอลายเซ็นบ้าง ถ่ายรูปบ้างและของ อจ. บ้างแต่ คริสก็ได้พยายามบอกปัดไป แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยและน่ารักมากๆได้เดินผ่านคริสไปและตรงไปหาทิศ

" นายชื่ออะไรหรอ ชั้นชื่อ ฟางนะ " สาวร่างเล็กได้เดินด้วยท่าทีเป็นมิตรกันกับทิศ

"ชั้นชื่อ ทิศ ยินดีที่ได้รู้จักนะฟาง "ทิศยิ้มหวานพร้อมพูดตอบกลับอย่างสดใส เพราะนี่คือ เพื่อนผู้หญิงคนแรกที่เข้าหาเขาก่อนโดยที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน

"นายชื่อทิศหรอ นายหน้าตาหวานมากเลยนะ"สาวร่างบางมองทิศด้วยสายตาที่สงสัย

" อ๋ออ จริงๆแล้วชั้นเป็น....อัลฟ่า น่ะ"หนุ่มหุ่นลีนยิ้มแห้งและพูดเสียงเบาๆเพราะกลัวว่าจะถูกแกล้งอีกเหมือนเมื่อครั้งตอนยังเด็ก

"อืมมม จริงๆชั้นก็เป็นทอมเหมือนกันแหละ แฮะๆ พวกเราไม่ต่างกันเลยเนอะ"ฟางพูดด้วยเสียงที่เคอะเขินและเบาจนเหมือนกระซิบ

"ว่าแต่ฟางเรียนคณะอะไรหรอ?"ทิศถามด้วยใบหน้าที่พึ่งนึกขึ้นได้ว่าบุคคลตรงหน้ายังไม่ทันรู้จักกันดีเลย

"อ๋อ เราเรียนคณะบริหารน่ะ ทิศล่ะ?" ฟางถามกลับทิศ

"ว้าววว เราเรียนคณะเดียวกันเลย ดีจังเลยเนอะ"ทิศยิ้มร่าเมื่อรู้ว่าเพื่อนสาวคนนี้เรียนคณะเดียวกัน

"ใช่เลยๆ"ฟางก็เห็นด้วยกับสิ่งที่ทิศพูดอย่างสุดๆ

คนทั้งสองคุยกันจนลืมเพื่อนอีกคนอย่าง คริสไปซะแล้วและเหมือนจะยังไม่รู้ตัวว่ากำลังจะถูกแกล้งจากใครบางคน

"แฮร่! ทำไมพวกนายเดินไม่รอกันเลยยย ห้ะ"คริสแหย่คนทั้งสองด้วยการทำให้ตกใจ

ดูเหมือนคนที่ตกใจจะมีคนเดียวอีกฟางเพราะ ทิศเองก็ชินไปซะแล้วกับการที่เพื่อนสนิทแกล้งและแหย่ด้วยวิธีซ้ำๆเดิมอย่างนี้

"เฮ้ออออ นายนี่ก็นะแกล้งวิธีเดิมๆจนหายตกใจไปตอนไหนก็ไม่รู้แล้ว"ชายร่างบางยักไหล่และหันไปหาฟางที่เด้งตัวไปที่มุมเสาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

"55555" เสียงหัวเราะของคนขี้แกล้งอย่างคริสดังขึ้นมาจนคนรอบข้างต้องหันมามอง

"กรี้ดดดดดดด ตกใจหมดเลย ทิศนี่ใครอ่ะ "ฟางยังตกใจไม่หายเสียงหัวใจเต้นรัวจรเหมือนจะระเบิด

"อ้อ ฟางนี้ คริสเพื่อนสนิทเราเองตั้งแต่สมัยเด็กแล้วล่ะ" ทิศแนะนำเพื่อนสนิทให้ฟางได้รู้จักและทักทายกัน

"สวัสดีนะคริส เราฟาง เรียนบริหาร นายล่ะ? "ฟางเอ่ยถามคนตัวสูงจนต้องเงยหน้ามอง

"เราคริสเรียนวิศวะ สวัสดีนะฟาง"คริสเองก็ตอบกลับตามมารยาทไป และโล่งใจที่ฟางไม่ได้ชอบเขา

"งั้น คริสนายไปคณะนายไป เดี๋ยวเที่ยงนี้เจอกันที่โรงอาหารรวมนะ บาย! " ทิศตัดบทสนทนาของคนทั้งสองเพราะใกล้เวลาเรียนแล้วแถมอาหารของบริหารยังอยู่ลึกเข้าไปข้างในอีกและจำเป็นต้องตัดบทแต่เพียงเท่านี้ไม่งั้นสายแน่ๆ

"อืม บายนะ ทิศ บ๊าย บายเดี๋ยวเจอกัน" คริสเองก็ต้องไปแล้วเช่นกันเลยบอกลาทิศไป

"อ้าว ฟางหายไปไหนแล้วเนี่ยยย"ทิศหันซ้ายหันขวาเมื่อรู้ตัวว่าโดนฟางวิ่งนำเข้าไปแล้วเขาเลยต้องรีบวิ่งตามกันไป

"โอ้ยยยยย เหนื่อยยยยยยยยยย"ทิศบ่นระหว่างวิ่งจนไปชนกับชายคนนึง.....

..........

"อ้าววว พี่ฉัตรครับมาแล้วใช่มั้ยครับ

..

!?

"อ้าวเจอกันเลยพอดีนะ หนู พี่หาหนูตั้งนานแน่ะ "

ฉัตรมองมาที่ทิศด้วยสายตาที่เอ็นดูและห่วงใย

"ผมก็เหมือนกันครับ"ทิศก็รีบตอบกลับไป

"ครวหลังอย่าวิ่งอีกเดี๋ยวล้มนะเข้าใจมั้ย "ฉัตรมองทิศด้วยสายตาที่ดูดุนิดๆ

"คร้าบบบบ ผมไปก่อนนะครับบบบ"

..........

แอดอัพแล้วน้าาา🥰

ทิศและฟางเดินมาจนถึงตึกที่เรียนและทุกสายตาก็จับจ้องไปที่ทิศ

"เฮ้ยๆ แกนายแบบ ป้ะหุ่นดีมาเลยอ่ะ"

"หล่อหวานมากก นายแบบแน่ๆทรงเนี้ย"

"แกชั้นไปขออจ. ดีม้ะ"

ทุกคำพูดคำชมจากทั้งชายและหญิงพูดถึงทิศไม่หยุด

"แหม่ นายนี่ไฟแรงจังเนอะ"ฟางแซวทิศ

เพราะจริงๆแล้วต่อให้บอกว่าทิศร่างบางก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่สูงนี่นา ทิศเองถ้าบอกว่าเป็นชายแท้ก็เชื่อได้แน่ๆล่ะ

ฝั่งคริส

..

"เฮ้อออ เพิ่งเคยรู้สึกว่าคิดถึงทิศขนาดนี้เลยนะเนี่ย" คริสนั่งและเอามือทาบหน้า ชัดเจนมากๆว่ากำลังคิดถึงทิศอยู่

"น้องคะ พี่ขอไลน์ได้มั้ยคะ"เสียงหวานๆของผู้หญิงที่ชื่อว่า มินนี่ กำลังมองคริสอยู่ด้วยสายตาที่อยากครอบครองตัวของคริส

"ไม่ครับ"คริสตอบกลับเสียงเย็นชา และไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ

"แต่พี่ขอน้องก็ต้องให้พี่นะคะ " มินนี่ยังไม่ยอมพยายามจะเอาให้ได้

"ขอโทษนะครับ การขออะไรสักอย่างและคนคนนั้นเขาไม่ให้แล้วยังยื้อต่อ อันนี้ไร้มารยาทนะครับ"คริสตอบกลับสุภาพๆแต่กรีดนิ่มและลึกสุดๆทำเอามินนี่ยิ้มแห้งและอึ้งไปเลย

"ออ คะ ค่ะน้อง" มินนี่พูดติดอ่างหลังจากอึ้งไปได้1นาที

"ครับ" คริสตอบสั้นๆง่ายๆและเมินมินนี่ทันที

มินนี่ได้แต่มองคริสด้วยตาที่ไม่ลดลความพยายามแเม้แต่น้อย "คริส น้องสุดหล่อของพี่ พี่จะเอาน้องมาเป็นwัวให้ได้"มินนี่บอกด้วยน้ำเสียงนี่หนักแน่น

(เสริม*จริงๆแล้วมินนี่คือแฟนเก่าของฉัตรที่เลิกเพราะตอนนั้นฉัตรนอกใจมินนี่)

พักเที่ยง

....

"เย้สสส พักเที่ยงสักที"เสียงหล่อๆหวานๆของทิศดังขึ้นทำให้คริสที่อยู่ใกล้ๆรีบวิ่งเข้ามาหาทิศทันที

"ทิศ ทิศๆ อยู่นี่ๆ"เสียงชองคริสเรียกความสนใจให้ทิศได้ทันที

"เห็นแล้วๆคริสเดี๋ยวไปหา"ทิศกำลังเดินไปหาคริสแต่ก็ถูกชนจากมินนี่

"เหอะแก ชนชั้นหรอ"มินนี่แกล้งแอ๊บให้ดูน่าสงสารแต่มีสิ่งหนึ่งที่มินนี่ไม่รู้คือ

เวลาทิศอยู่กับคนที่สนิทจะเฮฮา น่ารัก แต่เวลาอยู่กับคนอื่นก็จะเหมือนชายแท้ เสียงหล่อทันที

"เธอชนเราก่อนนะ"ทิศพูดพร้อมมองด้วยสายตาน่ากลัวทำเอามินนี่ขนลุกซู่ไปหมด

"อ้อจริงด้วยแกชนชั้นสินะ โทษที" มินนี่รีบตัดบทเมื่อเห็นคริสกำลังเดินมาทางเธอ

คิดในใจ: คริสเดินมาปลอบชั้นแน่ๆทำตัวน่าสงสารดีกว่า

"คริส หมอนี่ชนพี่จนล้มเลยจัดการมันทีได้มั้ยคะ"แต่มินนี่ก็ต้องหน้าชาไปเพราะจริงๆแล้วคริสเดินไปหาทิศต่างหาก

"ทิศเป็นไรมั้ย eนั่นทำไรนายรึปล่าว"สายตาของคริสมองทิศด้วยความเป็นห่วงเป็นใยเกินคำว่าเพื่อน

"ไม่หรอกแต่ชนเฉยๆปล่อยมันไปเถอะ ไม่อยากทะเลาะ"ทิศตอบกลับพร้อมสายหน้าไปด้วย

"ถ้าคุณทำ ..เพื่อน...ผมเจ็บอีกคุณไม่รอดแน่"คริสพูดและมองมินนี่ด้วยความอาฆาต

"อะ อึก โอเคๆ เดี๋ยวพี่ไปละนะ "มินนี่รีบวิ่งออกจากจุดสนใจของผู้คนตรงนั้นและหนีไปเพราะความอับอาย

"ขอบใจนะคริส พอดี มันมาชนชั้นแล้วบอกว่าชั้นชนมันพอนายเดินมาอยู่ๆมันก็ล้มไปเองแล้วไปกอดเข่านายแบบนั้นเลย แต่เหมือนมันกอดแข้งนายมากกว่าตัวเล็กเกิน555"ทิศพูดพน้อมอารมณ์ขันทำให้คนตัวสูงหายเป็นห่วงได้ง่ายๆเลย