**ณ มหาวิทยาลัยการแพทย์ หนานซง**
" อิงฮวา ครูขอบใจนะที่เธอช่วย ชิวเหยียนไว้ ครูขอบใจจริงๆ " ครูยิ้มและกล่าวคำขอบคุณให้อิงฮวา " ไม่เป็นไรค่ะครู " อิงฮวายิ้มแล้วเดินออกไปหาเพื่อนของตน แต่หาได้รู้ไม่ว่าข้างหน้านั้นเกิดอะไรขึ้น " \*\*ตู้มมม\*\*!! "
\*\*สำนักงานข่าว รายงาน
นักข่าว** : รายงานข่าวจาก
มหาวิทยาลัยการแพทย์ หนานซง
มีเหตุคนร้ายลอบวางระเบิดจะทำให้มี
ผู้เสียชีวิตจำนวน 5 และหนึ่งในนั้น
มี มู่****อิงฮวา เด็กสาวชาวจีนมากความ
สามารถด้านสมุนไพร แผนโบราณและ
แผนปัจจุบัน และเชี่ยวชาญด้านโรค
ต่างๆทั้งยังเป็นอันดับหนึ่งของ
มหาหาวิทยาลัยชื่อดังในประเทศจีนอย่าง
มหาวิทยาลัยการแพทย์ หนานซง
และมีความสามารถด้านการแพทย์เป็น
ที่ยอมรับจากแพทย์ชั้นนำของประเทศจีน
ซึ่ง! ฉันคิดว่าฉันจะตายๆไปแล้ว แต่มันไม่ใช่เลย แล้วตอนนี้ฉันได้เกิดมาในร่างใครก็ไม่รู้อีก นี่มันหน้าเกิดไม๊เนี่ยย ! !
" คุณหนูเพคะฟื้นสิเพคะ คุณหนู "
ไป๋หลานมีใบหน้าที่ซีดเซียวแต่มือนั้นก็ไม่ว่างเปล่าแต่กลับเขย่าตัวผู้เป็นนายของตนอย่างตกอกตกใจ " อือออ!! "อิงฮวาตื่นมาพร้อมความสับสนวุ่นวายและชวนให้งงไปพร้อมๆกัน
" ที่นี่ ที่ไหนหรือ" (นางชื่อไป๋หลาน) เสียงใครบางคนลอยมาเข้าข้างหูของอิงฮวาแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะฉันต้องตั้งสติไม่ให้แตกตื่นก่อนเป็นอันดับเเรก
" นายของบ่าวลืมสิ้นแล้วหรือเพคะ " ไป๋หลานทำหน้าผิดหวัง เพราะคิดว่านายของตนก็คงจำตนไม่ได้เช่นกัน แต่นั้น! ไม่ได้เป็นอย่างที่ไป๋หลานคิด
" เจ้าจะตอบข้าได้รึยัง ไป๋หลาน " ฉันเน้นเสียงคำว่าไป๋หลานลงไปอย่างเสียงเเข็งทำเอาบ่าวของฉันตกใจจนสะดุ้งไปเฮือกใหญ่
" คุณหนูของบ่าวไม่ได้ลืมบ่าวจริงๆใช่ไหมเพคะ "
หญิงสาวอายุราวๆ 20 ปีดีใจจนร้องไห้ออกมา
" เจ้าจะบอกข้าได้รึยัง หรือจะให้ข้าเฆี่ยนเจ้าก่อน "
อิงฮวาทำหน้าโหดใส่ไป๋หลานจนนางรู้สึกกลัว
" เพคะคุณหนู" ไป๋หลานก้มหน้าลงเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบนายตน " ที่แห่งนี้ชื่อ ห่าวอู๋ เพคะ "
ไป๋หลานเอ่ยตอบนายตนอยากปนสงใสแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
" หากถึงห้องข้าแล้วข้ามีเรื่องจะถามเจ้า "
อิวฮวาเอ่ยปากบอกกล่าวบ่าวของตนก่อนจะพูดขึ้นว่า " เจ้านำข้าไปสิ " อิงฮวายิ้มเจือน ๆ ก่อนจะผายมือเพื่อแสดงถึงให้บ่าวเดินนำ
" เพคะ คุณหนู " อิงฮวาเดินตามไป๋หลาน
แต่เมื่อได้ยินเสียงใครบางคน อิงฮวาถึงกับต้องหยุดเดิน " คุณหนูอย่าได้สนใจเลยเพคะ "
" นายเป็นอย่างไรบ่าวมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆสินะ "
เสียงใครบางคนเอ่ยปากมาจากด้านหลังของไป๋
หลานและอิงฮวา แต่ไป๋หลานหาได้สนใจไม่กลับจูงมือนายตนเดินต่ออย่างไม่รู้ร้อน ไม่รู้หนาว
**ณ ห้องของอิงฮวา**
" คุณหนูมีอะไรจะถามบ่าวหรือเพคะ" ไป๋หลานมองหน้าอันสวยสดงดงามของอิงฮวา
" ข้าอยากรู้ประวัติของข้า" อิงฮวาทำหน้าสงสัย
เสียจนทำให้คนที่นั่งอยู่ข้างๆอย่างไป๋หลานก็อดขำไม่ได้ " ไป๋หลานเจ้าขำอะไร " อิงฮวารู้สึกงงกับท่าทางของไป๋หลาน " ข้าก็ขำคุณหนูนั่นแหละเพคะ" ไป๋หลานขำจนท้องแข็ง "ไป๋หลาน ข้าต้องการรู้จริงๆ ข้าไม่เล่น " แต่ครั้งนี้อิงฮวาโกรธจริงจนไป๋หลานรู้สึกถึงจิตสังหารของนายตนก็รีบตอบทันที " เพคะ คุณหนูชื่อ มู่อิงฮวา เพคะ "
ไป๋หลานตอบอย่างร้อนรน เพราะเห็นท่าจะไม่ดี
" แล้วข้าอายุเท่าไหร่ " อิงฮวายังไม่หายสงสัย
"คุณหนูอายุ 17 เพคะ "
" แล้วข้าเป็นอะไรเมื่อกี้หรอ " ไป๋หลานทำหน้าสงสัยก่อนจะกล่าวถามนายตน
" เมื่อกี้...... คืออะไรหรอเพคะ " ไป๋หลายเอ่ยถามเพราะไม่เข้าใจคำของอิงฮวา
" เมื่อครู่ หล่ะ เข้าใจรึยัง " อิงฮวาพยายามคิดคำที่คนสมัยโบราณจะเข้าใจ และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ
\( ***END\) \#หมอยาเจ้าเสน่ห์***
**ณ ห้องของอิงฮวา**
" คุณหนูเป็นลมไปเพคะ " ไป๋หลานทำหน้าเศร้า
"แล้วคนที่พูดเมื่อครู่หล่ะ " มีคำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวอิงฮวา " คนนั้นชื่อเหลียนฮวาเพคะเป็นคุณหนูรองของตระกูลมู่เพคะ " อิงฮวางงเป็นไก่ตาแตกเพราะชาติก่อนตนเองก็เกิดมาในตระกูลมู่
" ไป๋หลานข้าอยากออกไปข้างนอก "
" ได้เพคะคุณหนู " ไป๋หลานเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบชุดให้อิงฮวา " คุณหนูใส่ชุดนี้ดีกว่าเพคะ "
" อืม เจ้าออกไปก่อน " อิงฮวาไล่ไป๋หลานออกไป
" เพคะ " ไปหลานก็เดินออกไป
**ณ ตลาดชูจิง**
" ไป๋หลานดูนั่นสิ " อิงฮวาชี้มือไปทางร้านขายผ้าไหมร้านหนึ่ง " สวยจัง " อิงฮวาจับไปที่ผ้าไหมผืนหนึ่ง " คุณหนูชอบหรือเพคะ " ไปหลานถามอิงฮวาอย่างรู้ใจ " ข้าชอบผืนนี้ " อิงฮวาลูบเนื้อผ้าด้วยความอิ่มใจแต่ก็ต้แงชะงักเมื่อได้ยอนเสียงชายวัยกลางคน คนหนึ่ง " นางหนู จับมิได้เป็นอันขาด "
ชายวัยกลางคนวิ่งเข้ามาแล้วคว้าผ้าผืนนั้นไว้
" ทำไมหรือ " อิงฮวาสงสัยแต่ก็คิดว่าคงจะเป็นของคนชั้นสูง "ก็นี่เป็นผ้าที่ตัดวันแต่งงานของว่าที่ชายาท่านอ๋องสาม " ชายแก่ยังบอกอีกว่า " มีอีกหลายอย่างให้เจ้าเลือกด้านใน " ชายวัยกลางคนพูดจบก็เดินจากเข้าไปในร้าน แต่แทนที่อิงฮวาจะเขเาไปในร้านตามคำเชิญแต่กลับเลือกเดินออกมาจากร้าน
**ณ จวนตระกูลมู่**
" กลับมาแล้วหรอยะ " เหลียนฮวามารอต้อนรับอิงฮวาอยู่หน้าจวน " ไปนานขนาดนี้ไม่รู้ว่าจะไปทำอะไรนะ " เหลียนฮวาทำหน้ายั่วอารมณ์โมโหเป็นอย่างมาก แต่อิงฮวากลับนิ่งเฉยไม่พูดตอโต้ใดๆ
แต่กลับเดินเข้าจวนเหมือนกับว่าหน้าจวนไม่มีคนอยู่ ในเมื่อเหลียนฮวาเเกล้งนางเหตุใดนางจะแกล้งกลับไม่ได้
"ท่านพ่อ! ท่านต้องไปจัดการกับนังอิงฮวาให้ลูกนะเพคะ " เหลียนฮวาเดินมานั่งข้างๆมู่โหย่วอี้
" แล้วเจ้าจะให้ข้าจัดการอย่างไรเล่า " โหย่วอี้ลูบหัวเหลียนฮวาอย่างเอ็นดู "ท่านพ่อก็ให้นางแต่งกับอ๋องสามนั่นก็สิ้นเรื่อง มีข่าวลือมาว่าอ๋องสามมีรูปร่างอ้วนหน้าตาหน้าเกลียด โหดเหี้ยม แล้วก็ยังไม่มีความปราณีต่อใครด้วยนะเพคะ ยังไงพอมันทำอะไรได้ไม่ถูกใจเดี๋ยวอ๋องสามก็ลงมือด้วยตนเองเสียไงเพคะท่านพ่อ "
\(**End\) \# หมอยาเจ้าเสน่ห์**
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
