การแก้แค้นใหม่ของหลิงอัน!!
บทที่ 1 เป้าหมายที่ 1
ไป๋เฟิงเย่
เห้ย//สะดุ้งตื่น
ไป๋เฟิงเย่
ข้า...ยังไม่ตายอีกรึ
ลู่หลิงอัน
ชาตินี้ข้าแก้แค้นเจ้าไม่ได้ ชาติหน้าข้าจะกลับมาแก้แค้นเจ้าอวี่หลิน!
ลู่หลิงอัน
//กระโดดลงหน้าผา
ไป๋เฟิงเย่
ที่ไหนที่ไหน แล้วข้าคือใคร
ไป๋เฟิงเย่
//วิ่งไปส่องกระจก
ไป๋เฟิงเย่
หมอนี้หน้าตาดีจริงๆ
ไป๋เฟิงเย่
เหตุใดจึงฆ่าตัวตายนะ
ไป๋เฟิงเย่
ทำไมข้ารู้สึกปวดหัวเช่นนี้ โอ้ย!
เสียงแก้วชาตกแตกดัง เพร้ง!
ไป๋เฟิงเย่
อวี่หลินเหตุใดท่านทำกับข้าเช่นนี้
ไป๋เฟิงเย่
ท่านบอกข้าแล้วไม่ใช่หรือ ว่าท่านจะมีข้าเป็นฉายาเพียงผู้เดียว
เหวินอวี่หลิน
เหตุใดจึงได้เรื่องมากเช่นนี้
เหวินอวี่หลิน
เจ้าเชื่อคำสัญญาโง่ๆนั้นด้วยหรือ
เหวินอวี่หลิน
ข้าเพียงสัญญาต่อหน้าท่านแม่เท่านั้นเอง
เหวินอวี่หลิน
ข้าบอกแล้วไง ข้าไม่ได้รักเจ้า
ไป๋เฟิงเย่
แล้วท่านแต่งกับข้าทำไม
ไป๋เฟิงเย่
ท่านแต่งกับข้าทำไม!
ไป๋เฟิงเย่
ท่าน...ท่านตบข้าหรือ
เหวินอวี่หลิน
เจ้าคงได้สติขึ้นมาหน่อยสินะ
ไป๋เฟิงเย่
ใช่ ข้าได้สติแล้ว ตลอดสามปีที่ข้ากับท่านแต่งงานกันมานั้นไร้ความหมายมากใช่หรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
เช่นนั้นท่านก็หย่ากับข้าเสียสิ
เหวินอวี่หลิน
เหอะ เจ้าคิดว่ามันง่ายขนาดนั้นหรือ
เหวินอวี่หลิน
หากมันง่ายขนาดนั้นข้าจะแต่งกับเจ้าทำไม!
เหวินอวี่หลิน
ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อเจ้ากับพ่อข้าเป็นสหายกัน
เหวินอวี่หลิน
ข้าจะได้มาแต่งงานกับบุรุษวิปริตเช่นเจ้าหรือ!
เหวินอวี่หลิน
เจ้ามันหายนะ เจ้าทำลายชีวิตข้า!
ไป๋เฟิงเย่
อึก...//ร้องไห้
เหวินอวี่หลิน
ตลอดสามปีมานี้ ข้าต้องแสดงต่อหน้าผู้คนมากมาย
ไป๋เฟิงเย่
//ร้องไห้หนักขึ้น
ไป๋เฟิงเย่
ได้ เช่นนั้นข้าจะทำเรื่องหย่าเอง
ไป๋เฟิงเย่
ท่านรอเซ็นได้เลย
ไป๋เฟิงเย่
//เดินออกจากตำหนักอวี่หลิน
ไป๋เฟิงเย่
ที่แท้ก็ร่างของฉายาอวี่หลินนี่เอง
ไป๋เฟิงเย่
ไม่คิดว่าสวรรค์จะได้ยินคำขอของข้าไวเช่นนี้
ไป๋เฟิงเย่
ข้าจะใช้ร่างฉายาของเขา ทำลายชีวิตเขาให้ย่อยยับกว่านี้เสียอีก
ฮองเต้
เจ้าขอเข้าเฝ้าข้ามีอะไรหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
ข้าเพียงอยากทำสัญญาหย่ากับอวี่หลินขอรับ
ฮองเต้
นั้นเป็นเพราะเรื่องของฉางหนิงที่เข้ามาใช่หรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
ข้าเพียง....ข้าเพียง
ฮองเต้
เอาละ ข้าเข้าใจแล้ว
ฮองเต้
เข้าจะประทับตราให้ ใบหย่านี้เจ้าอยากใช้เมื่อใด ก็ใช้ได้เลย
ฮองเต้
ข้าต้องขอโทษเจ้าแทนลูกชายคนนี้ด้วยนะ
ไป๋เฟิงเย่
เรื่องนั้น ท่านไม่ต้องขอโทษแทนเขาหรอกขอรับ
ไป๋เฟิงเย่
ข้าจะทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดเอง
ฮองเต้
เอาเช่นนั้นเลยรึ ถ้างั้นเจ้าก็เบามือหน่อยเหอะ
จากนั้นไป๋เฟิงเย่ก็กลับไปที่ตำหนักตัวเอง
ไป๋เฟิงเย่
เหวินอวี่หลินข้าจะทำให้เจ้าต้องชดใช้แทนบุรุษสองคนนี้
บทที่ 2 ใบหย่า
ไป๋เฟิงเย่
อย่างแรกข้ามีใบ้หย่าแล้ว
ไป๋เฟิงเย่
อืม...ข้ายังไม่รีบใช้มันหรอกนะ
ไป๋เฟิงเย่
//ออกไปดูหน้าตำหนักตัวเอง
เหวินอวี่หลิน
//นอนทับกระถ่างต้นไม้
ไป๋เฟิงเย่
ท่านทำอะไรของท่าน
เหวินอวี่หลิน
ไม่ใช่~ตำหนักฉางหนิงหรือ?
ไป๋เฟิงเย่
//พยุงอวี่หลินลุกขึ้นเข้าไปตำหนักตัวเอง
เหวินอวี่หลิน
//ล้มทับเฟิงเย่บนเตียง
เหวินอวี่หลิน
เจ้ามันน่ารังเกียจ
ไป๋เฟิงเย่
เช่นนั้นท่านก็ลุกออกจากตัวข้าเสีย
เหวินอวี่หลิน
//ดึงเสื้อผ้าของเฟิงเย่ออกที่ละชิ้น
ไป๋เฟิงเย่
ท่านจะทำอะไรน่ะ
ไป๋เฟิงเย่
หยุดเดี๋ยวนี้นะ//ขัดขืน
เหวินอวี่หลิน
เจ้าช่วยหุบปากหน่อยได้หรือไม่?
ไป๋เฟิงเย่
//ถีบไปท้องของอวี่หลิน
เหวินอวี่หลิน
โอ้ย เจ้าทำบ้าอะไรเนี้ย
ไป๋เฟิงเย่
ท่านนั้นแหละบ้า
เหวินอวี่หลิน
เจ้าอยากเป็นฉายาข้าจนตัวสั่นเลยมิใช่รึ
เหวินอวี่หลิน
หรือไม่อยากร่วมหลับนอนกับข้าแล้ว
ไป๋เฟิงเย่
ข้าเป็นฉายาท่าน ข้าเห็นท่านเป็นสามีข้า
ไป๋เฟิงเย่
ท่านเห็นข้าเป็นเพียงบุรุษน่าเกียจที่เพียงอยากร่วมหลับนอนกับท่านหรือ?
ไป๋เฟิงเย่
//เดินไปใกล้ๆอวี่หลิน
ไป๋เฟิงเย่
ข้าจะบอกท่านให้นะ ฉายาคนนั้นของท่านน่ะตายไปแล้ว ผู้ชายที่ท่านคิดว่าง่าย
ไป๋เฟิงเย่
//จับคางอวี่หลิน
ไป๋เฟิงเย่
ท่านน่ะ ไม่ต่างอะไรกับเขาหรอก ท่านเองก็กำลังจะตายเช่นกัน
เหวินอวี่หลิน
//จับข้อมือของเฟิงเย่ดึงเข้ามาจูบ
ไป๋เฟิงเย่
//ผลักอวี่หลินออก
ไป๋เฟิงเย่
ข้าลากท่านเข้ามาในนี้ เพราะข้าอายถ้ามีคนมาเห็นสภาพท่านที่มันน่าสมเพช
ไป๋เฟิงเย่
ท่านอยากหย่ากับข้ามากไม่ใช่รึ เช่นนั้นตอนนี้ท่านเลิกแสดงสักทีว่าท่านคือสามีข้า
ไป๋เฟิงเย่
ใบหย่าข้าอยู่ในมือ ข้าจะให้ท่านเซ็นตอนไหนก็ได้
ไป๋เฟิงเย่
//เดินออกจากจ้วนไป
ไป๋เฟิงเย่
เห้อ~ ข้าควรหาอะไรร้อนกินดีหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
ข้าไม่ได้พกเงินติดตัวมาด้วย
เฉินลี่จิน
พี่ชายท่านยืมข้าได้นะ
ไป๋เฟิงเย่
อะ! คุณหนูท่านช่างใจดีเสียจริง
ไป๋เฟิงเย่
เพียงแต่ไม่เป็นไรหรอก ข้าแค่อยากมาเดินเล่น
เฉินลี่จิน
เอาน่า มีวาสนาดีพบหน้ากันควรผูกมิตรซึ่งกันและกัน
เฉินลี่จิน
พี่ชายข้าถูกชะตาท่านนัก
เฉินลี่จิน
ไปร่วมโต๊ะดื่มสุรากับพี่ชายข้าได้หรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
หากคุณหนูเอ่ยปากชวนเช่นนี้ ข้าจะกล้าปฏิเสธได้รึ
เฉินลี่จิน
ข้าชื่อลี่จิน ท่านเรียกชื่อข้าเถอะ
เฉินลี่จิน
พี่ข้านั่งอยู่บนจุดชมดาว
เฉินเฟยหลง
เหตุใดเจ้าชอบส่งเสียงดังอยู่เรื่อย
ไป๋เฟิงเย่
(คนผู้นี้ เหตุใดจึงรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตายิ่งหนัก)
เฉินเฟยหลง
เจ้าพาใครมาด้วยรึ
เฉินลี่จิน
สหายใหม่ข้า เราพึ่งเจอกันเมื่อครู่
เฉินเฟยหลง
อาจิน เจ้าลงไปซื้อโคมให้ข้าหน่อยได้มั้ย
เฉินลี่จิน
ได้สิท่านพี่ ท่านจะเอาโคมลายอะไร
เฉินเฟยหลง
งู หากมิใช่งูข้าไม่เอา
เฉินลี่จิน
ท่านเรื่องมากอีกแล้ว
เฉินลี่จิน
ได้ ข้ารู้แล้ว ข้าพึ่งมาก็ใช้เลย
บทที่ 3 ทวนความจำ
เฉินเฟยหลง
มีวาสนาได้พบพานกันอีกแล้วนะ
เฉินเฟยหลง
คุณชายไป๋เฟิงเย่
ไป๋เฟิงเย่
คุณชายความจำดียิ่ง แต่เป็นข้าน้อยเองกลับจำคุณชายไม่ได้เลย
ไป๋เฟิงเย่
ก่อนหน้าข้าเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย
ไป๋เฟิงเย่
ความจำขาดหายไปบางส่วน
เฉินเฟยหลง
ให้ข้าทวนความจำให้ท่านหน่อยดีหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
เรื่องอะไรหรือ?
เฉินเฟยหลง
ท่านอยากรู้ก็ตามข้ามา
เฉินเฟยหลง
ข้าจะไปพาท่านไปดูของสิ่งหนึ่ง
เฉินเฟยหลง
//หยิบของชิ้นหนึ่งออกมา
เฉินเฟยหลง
ท่านรู้สึกคุ้นๆหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
//เอามือไปแตะที่ขลุ่ย
ย้อนไปยังเหตุการณ์ก่อนหน้า...
ไป๋เฟิงเย่
พอแล้ว ข้าไม่ไหวแล้ว
เฉินเฟยหลง
พวกเราพึ่งจะเริ่มเองนะ
ไป๋เฟิงเย่
อือ~ ข้าจะแตกแล้ว
ย้อนกลับมาเหตุการปัจจุบัน
ไป๋เฟิงเย่
//สบัดมือออกจากขลุ่ย
เฉินเฟยหลง
ท่านจำอะไรได้บ้างหรือ?
ไป๋เฟิงเย่
เหตุใด...เหตุใด....เจ้ากับข้า?
เฉินเฟยหลง
//ขำออกมาอย่างสะใจ
เฉินเฟยหลง
คุณชายเย่ ขลุ่ยนี้บันทึกเรื่องของข้าและท่านดีๆตั้งมากมาย
เฉินเฟยหลง
ท่านกับนึกถึงแต่เรื่องอย่างว่างั้นหรือ
ไป๋เฟิงเย่
เจ้าเป็นใคร? โอ้ย ข้าปวดหัว
เฉินเฟยหลง
//ดึงเฟิงเย่เข้ามากอด
เฉินเฟยหลง
ท่านลืมข้าจนหมดสิ้นแล้วหรือ
เฉินเฟยหลง
เป็นเช่นนี้ ข้าเสียใจแย่เลย
เฉินเฟยหลง
สามีเจ้าเอายาพิษให้เจ้าดื่มเยอะเกินไปสินะ
ไป๋เฟิงเย่
รู้ได้อย่างไร? อึก!
เฉินเฟยหลง
ดีที่เจ้ายังไม่ตาย? เมื่อไหร่เจ้าจะหย่ากับเขาแล้วมาอยู่กับข้าเสียที
เฉินเฟยหลง
คืนนี้เจ้าก็นอนหลับที่นี้ ให้สบายแล้วกันนะ
ไป๋เฟิงเย่
อื้อ//พลิกตัวไปมา
ไป๋เฟิงเย่
//มองหน้าคนตรงหน้า
เฉินเฟยหลง
ท่านจะตะโกนทำไม คนกำลังหลับกำลังนอน
ไป๋เฟิงเย่
ปล่อยข้านะ เจ้ากอดข้าแน่นเกินไปแล้ว
เฉินเฟยหลง
ให้ข้าช่วยหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
ข้าจะกลับบ้าน ปล่อย
ไป๋เฟิงเย่
ข้าไม่รบกวนเจ้าดีกว่า เจ้านอนไปเถอะ
เฉินเฟยหลง
เช่นนั้นแล้วแต่ท่าน
จากนั้นไป๋เฟิงเย่ก็กลับไปที่ตำหนักตัวเอง
เหวินอวี่หลิน
เมื่อคืนเจ้าไปไหนมา
ไป๋เฟิงเย่
เกี่ยวไรกับท่าน?
ไป๋เฟิงเย่
ข้าจำเป็นต้องบอกท่านทุกเรื่องด้วยรึ?
เหวินอวี่หลิน
เหอะ ตั้งแต่ฝื้นมาเจ้าก็ฝีปากกล้าขึ้นเยอะนะ
ไป๋เฟิงเย่
รอยมือที่หน้าท่านยังไม่หาย อย่าปากมากจะได้หรือไม่
เหวินอวี่หลิน
//เดินไปกระชากแขนไป๋เฟิงเย่
เหวินอวี่หลิน
คนอย่างเจ้าน่าจะด้านจนไม่รู้สึกแล้วมั้ง
เหวินอวี่หลิน
เจ้ากล้าตบข้ารึ
ไป๋เฟิงเย่
หรือจะให้ข้าทำมากกว่านี้
เหวินอวี่หลิน
//ก้มตัวลงไปจูบเฟิงเย่
เหวินอวี่หลิน
//กัดปากเฟิงเย่
ไป๋เฟิงเย่
//พยามดันอวี่หลิน
เหวินอวี่หลิน
//กดเฟิงเย่ลงที่เตียง
ไป๋เฟิงเย่
ท่านเป็นบ้าไปแล้วหรือไง
ไป๋เฟิงเย่
ปล่อยข้านะอวี่หลิน
เหวินอวี่หลิน
//ถอดเสื้อผ้าของเฟิงเย่ออกจนหมด
เหวินอวี่หลิน
เจ้ายังไม่เสร็จหมอนั้นหรอกรึ
เหวินอวี่หลิน
เช่นนั้นข้าจะสนองให้เจ้าเอง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
