แต่ในวันหนึ่ง ขณะที่เธอเดินกลับบ้าน เสียงกระซิบเบา ๆ ดังขึ้นจากเงาต้นไม้ซึ่งไม่เคยพูดได้มาก่อน
> “ข้ามมาสิ… เธอเห็นฉันใช่ไหม?”
นาดีนชะงัก เธอหันไปมอง และที่นั่น…ในมุมเงามืดซึ่งไม่ควรมีอะไรเลย เธอเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่
เขาผมสีแดงเพลิง ดวงตาเหมือนหลอมรวมระหว่างเงาและเปลวไฟ ร่างของเขาราวกับเส้นดินสอที่ยังไม่ได้ลงหมึก
“คุณ…มาจากไหน?” นาดีนถาม
> “ฉันชื่ออองรี… หรือเคยเป็นชื่อแบบนั้น”
“ไม่มีบ้าน ไม่มีด้านข้าง ไม่มีหน้าอื่น”
เขายิ้มจาง ๆ ราวกับภาพที่ไม่เคยเสร็จสมบูรณ์ เส้นรอบตัวเขาสั่นไหว เหมือนกำลังถูกลบอยู่ตลอดเวลา
ก่อนที่นาดีนจะถามอะไรเพิ่มเติม เงาดำก็ดูดร่างเขาหายไปเหมือนหมึกไหลบนกระดาษเปียก
ทิ้งไว้เพียงรอยเท้าหมึกสีดำสองรอยใต้เท้าของเธอ
นาดีนได้แต่ยืนงงและสงสัยผู้ชายเมื่อสักครู่
เธอได้ลองเดินสำรวจดูรอบต้นไม้แต่กลับไม่มีอะไรเลย เธอจึงเดินกลับบ้านไปอย่างสงสัย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
