โนซากะทะลุมิติมาในบลูล็อค (Blue Lock)
ตอนที่ 1
ต.ป.ก.ญ.
แจ้งผูโดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เครื่องบินของเรากำลังลงจอดสนามบินญี่ปุ่นแล้ว โปรดตรวจสำภาระของพวกท่านให้ดีๆคะ
โนซากะ ยูมะ
อ.. อืม //พึ่งตื่นนอน+ถอดผ้าปิดตาออก
โนซากะ ยูมะ
(ถึงแล้วสินะ อาสึโตะคุง ไฮซากิ รอก่อนนะ)
โนซากะ ยูมะ
(ฉันกำลังไปหาแล้ว)
โนซากะ ยูมะ
//ลากกระเป๋าเดินทาง+ลงจากเครื่องบิน
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
อ่ะ..ยูมะคุงทางนี้ๆ //โบกมือไปมา
โนซากะ ยูมะ
(นั้นคงจะเป็นญาติของเราที่คุณแม่บอกใช่มั้ยนะ???) //เหงื่อตก
โนซากะ ยูมะ
//ค่อยๆเดินลากกระเป๋าเดินทางไปหา
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
อานึกว่ายูมะคุงจะลืมหน้าคุณอาคนนี้ไแซะแล้วนะเนี้ย //บ่นงึมงำ
โนซากะ ยูมะ
ค.. ครับ //ยิ้มแห้งๆ
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
ป่ะ.. ไปบ้านอากันคุณน้าของยูมะคุงทำอาหารอร่อยๆต้อนรับยูมะคุงอยู่ที่บ้านแล้ว //ขึ้นรถ
โนซากะ ยูมะ
อ่า..ครับ //เอากระเป๋าเดินทางไปเก็บท้ายรถ+ขึ้นรถ
โอะ.. สวัสดีครับลืมแนะนำตัวเลยใช่มั้ยละครับเนี้ยน่าอายจังทีพึ่งมาแนะนำตัวเอาป่านนี้ เอาเป็นว่ายินดีที่ได้รู้จักนะครับเหล่าผู้หลงทางทั้งหลายผม โนซากะ ยูมะ ครับ
งั้นมาฟังเรื่องราวของผมกันเลยดีกว่านะครับ
เอาเป็นว่าพวกเราคว้าแชมป์ฟุตบอลฟรอนเทียร์อินเตอร์แนสเชเนลหรือที่พวกคุณรู้จักในฐานะ FFI และได้ล้มล้างพวกองค์กรโอไรออนได้สำเร็จ
ก่อนหน้านี้ผมไม่ยอมไปรักษา(ผ่าตัดเนื้องอกในสมองอีกครึ่งหนึ่ง)จนกระทั่งอาการมันหนักขึ้นทุกวันๆจนผมต้องกินยาระงับอาการและพอเรื่องทุกอย่างจบลง
ผมจึงยอมไปรักษาแต่พอลืมตาขึ้นมาอีกทีปรากฎว่าผมมาอยู่ในโรงพยาบาลในอเมริกาทั้งๆที่ผมมั่นใจมากว่าผมรักษาตัวอยู่ที่รัสเซียแล้วในขณะที่ผมยังเรียบเรียงเหตุการณ์ไม่ได้อยู่นั้น
คุณหมอก็เปิดประตูเข้ามาเขาทำหน้าตกใจมากราวกับเห็นผียังไงยังงั้นเลยก่อนที่ผมจะเรียกสติเขาด้วยการพูดอังกฤษว่า"ผมมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง" คุณหมอจึงตอบผมกลับมาว่าผมหลับเป็นเจ้าชายนิทรามา 3 ปีแล้วทำเอาผมตกใจมากเลยนะครับ
พอคุณหมอเห็นผมใบหน้าซีดเผือกราวกับจะสลบไปอีกรอบจึงได้พูดตัดบทว่าจะติดต่อคุณแม่ให้"อะไรนะ" ผมเองที่ตะโกนออกไปด้วยความตกใจก็แน่ล่ะผมเป็นเด็กกำพร้ามาตั้งแต่เกิดก่อนจะโดนองค์กรอาเรสรับเข้าไปเลี้ยงดูนี้น้า
และหลังจากคุณหมอออกไปผมก็ต้องมานั่งเรียบเรียงเหตุการณ์ต่างๆในสมองที่วิ่งวุ่นเต็มหัวไปหมดแล้วไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออกอย่างแรงด้วยผู้หญิงตรงหน้าที่หน้าจะเป็นแม่ของผมเองล่ะมั้งก็ไม่คิดว่าเธอจะมาเร็วขนาดนี้ทำเอาผมตั้งตัวแทบไม่ทัน
ยังไม่ทันได้ตั้งตัวเธอก็รวบตัวผมไปกอดแล้วเธอเข้ามากอดผมไว้อยู่นานทั้งยังร้องไห้ออกมาทำเอาผมเกร็งไปชั่วขณะเลยทีเดียวแต่พอผ่านไปสักพักผมก็เริ่มผ่อนคลายและชินกับที่นี้
จนเวลาผ่านไปประมาณ 1 เดือนคุณหมอก็อนุญาติให้ผมออกจากโรงพยาบาลได้ผมจึงไปขอ..เอ่อ..คุณแม่(เรียกแบบนี้มันกระดากปากยังไงก็ไม่รู้สิ)เล่นฟุตบอลแน่นอนคุณแม่สนับสนุนผมเต็มที่
ถึงจะต้องหัดเล่นใหม่ตั้งแต่ศูนย์ก็เถอะแถมผมยังใช้ท่าไม้ตายกับกลยุทธ์ไม้ตายได้อยู่ด้วยแต่ทำยังไงก็ไม่รู้รู้ตัวอีกทีผมก็อยู่ในสนามการแข่งขัน FFI ระดับโลกอีกครั้งแล้วถึงจะแปลกใจไม่สิตงิดใจมากกว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ใช้ท่าไม้ตายเลย
น่ะแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนักจนผมสามารถคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกมาได้ 3 ปีซ้อนในตอนที่ผมอยู่ม.ต้นทำให้ทีมอเมริกาเป็นที่โด่งดังมากเลยละครับ
ผมสามารถเล่นได้ทุกตำแหน่งจนได้รับฉายาที่หลากหลายแต่มีเพียงฉายาเดียวที่พวกเขาใช้เรียกผมตอนอยู่บนสนามคือ จักรพรรดิจอมกลยุทธ์ อันที่จริงผมไม่ได้เกลียดฉายาเก่าสักเท่าไหร่หรอกนะครับก็แค่มันน่าอายมากเท่านั้นเองและครับ
จนผมขึ้น.ปลายผมก็ได้ตัดสินมาเรียนต่อที่ญี่ปุ่นเพื่อพักจากเรื่องชวนปวดหัวส่วนคุณแม่ท่านจะจัดการธุระที่อเมริกาก่อนเลยให้ผมมาคนเดียวกับบอดี้การ์ดอีกเป็นโขยงพลางจัดเครื่องบินส่วนตัวให้ เหอะๆ ดูเหมือนบ้านผมจะรวยเอาเรื่องเลยล่ะและนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมมาอยู่ตรงนี้
คุณแม่บอกผมหลังจากขึ้นเครื่องได้ไม่นานว่าเดี๋ยวจะให้ญาติคุณแม่มารับที่หน้าสนามบินจึงทำให้ผมต้องไปอาศัยที่บ้านญาติคุณแม่ชั่วคราวไปก่อน
ตอนที่ 2
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
กลับมาแล้วจ้าที่รัก
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
วันนี้มีอะไรกินบ้างเอ่ย
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
กลับมาแล้วหรอคะคุณ
โนซากะ ยูมะ
เอ่อ.. สวัสดีครับคุณน้า //ก้มหัวลง
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
ว้าย!!! ยูมะคุงตัวเล็กน่ารักมากเลยจ้ะ
โนซากะ ยูมะ
ค.. ครับ //ยิ้มแห้งๆ
โนซากะ ยูมะ
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ //เงยหน้าขึ้น+ยิ้มแห้ง
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
ช่างเรื่องนั้นเถอะที่รัก ว่าแต่มีอะไรกินบ้างอ่ะ //กอดฮาคุริจากด้านหลัง
อิซางิ โยอิจิ
กลับมาแล้วครับแม่
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
โยคุงกลับมาแล้วหรอลูก แล้วการแข่งเป็นไงบ้าง
อิซางิ โยอิจิ
เอ่อ.. คือว่าผมแพ้ครับแม่ //หงอย
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
งั้นหรอจ้ะ น่าเสียดายนะ //ยิ้ม
อิซางิ โยอิจิ
แม่ครับตอนนนี้ผมหิวสุดๆมีอะไรกินบ้างครับ
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
เห้อ.. พ่อลูกเหมือนกันจริงๆ มีทงคัตสึจ้ะ //ยิ้ม
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
อะ!!.. ยูมะคุงขึ้นเอาของไปเก็บไว้บนห้องก่อนนะจ้ะ
โนซากะ ยูมะ
ครับ.. คุณน้า //ยิ้มแห้ง
โนซากะ ยูมะ
//เดินลากกระเป๋าเดินทางขึ้นห้อง
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
ยูมะคุงเสร็จแล้วลงมากินข้าวนะจ้ะ!!!! //ตะโกนจากชั้นล่าง
โนซากะ ยูมะ
ครับ!!! //ตะโกนลงไป
อิซางิ โยอิจิ
แม่ครับคนเมื่อกี้ใครอ่ะครับ //ถาม
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
ยูมะคุงน่ะหรอจ้ะ ลูกของคุณป้ายูคาริไงจ้ะ //ตอบ
อิซางิ โยอิจิ
อ๋อ.. ครับ //เสียงเบา
ตึก ตึก ตึก เสียงลงบันไดนะค่ะ
โนซากะ ยูมะ
//ลงมาห้องครัว
อิซางิ โยอิจิ
//กินทางคัตสึหมูอยู่
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
//กินทงคัตสึปลา
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
//รอกินพร้อมยูมะ+ตรงหน้ามีทงคัตสึไก่วางอยู่
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
มาแล้วหรอจ้ะยูมะคุง //ยิ้ม
โนซากะ ยูมะ
ครับ //ยิ้มตอบ+เดินมานั่งที่โต๊ะ
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
นี้จ้ะ ต้องทานตอนร้อนๆถึงจะอร่อยน่ะ //วางทงคัตสึเนื้อไว้หน้ายูมะ
โนซากะ ยูมะ
เออ.. ครับ //ยิ้มแห้งๆ
โนซากะ ยูมะ
//กินโดยไม่พูดอะไร
อิซางิ โยอิจิ
//กินพูดบ้างเป็นบางครั้ง
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
//กินพูดคุยตลอดเวลา
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
//+
โนซากะ ยูมะ
จะว่าไปแล้วที่ว่าแข่งเนี้ยแข่งอะไรกันหรอครับ //กินเสร็จเอาจานไปล้างให้
อิซางิ ฮาคุริ (แม่อิซางิ)
ว้าย ไม่ต้องหรอกจ้ะยูมะคุง เดี๋ยวน้าล้างเองจ้ะ //เดินไปหายูมะอย่างไว
โนซากะ ยูมะ
ไม่เป็นไรครับคุณน้าผมติดเป็นนิสัยแล้วครับ //ยิ้มแห้งๆ
อิซางิ โยอิจิโร่ (พ่ออิซางิ)
การแข่งฟุตบอลน่ะสิ //ตอบคำถามยูมะ
โนซากะ ยูมะ
ฟุตบอล //ตัวกระตุกไปวูบหนึ่ง
โนซากะ ยูมะ
งั้นเองหรอครับ //หันไปยิ้มให้อิซางิทันที
อิซางิ โยอิจิ
อ.. อื้ม //พยักหน้ารับ
อิซางิ โยอิจิ
แต่ว่าก็แพ้แล้วล่ะ //ยิ้มกลบเกลื่อนความเศร้า
โนซากะ ยูมะ
หื้ม //หันไปจ้องตาอิซางิตรงๆ
โนซากะ ยูมะ
ยังไม่แพ้สักหน่อยนี้ครับ //เสียงเบา
โนซากะ ยูมะ
หมายถึงความฝันน่ะครับ แววตาของอิซางิคุงยังไม่ยอมแพ้เลยสักนิดนี้น่ะครับ //ยิ้ม
โนซากะ ยูมะ
แววตาแบบนั้นน่ะ คือแววตาของคนอ่อนหัดเท่านั้นเองแหละครับ //ชี้อิซางิ
โนซากะ ยูมะ
คิดว่าระดับประเทศคืออะไรกันครับชนะระดับประเทศได้แล้วแล้วคิดว่าจะชนะระดับโลกได้รึป่าวล่ะครับ //เสียงเบา
โนซากะ ยูมะ
คุณน่ะยังอ่อนหัดเกินไป //ยิ้มอ่อน
โนซากะ ยูมะ
แต่ผมเองก็ไม่ได้เกลียดหรอกน่ะครับ คนที่มีแววตาแบบนั้นน่ะ //ยิ้มร่าเริง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
