ร่างหนาจับเอวของร่างบางไว้แก่นกายสอดใส่อย่างเร่าร้อนท่ามกลางคืนพายุหิมะตก"อ๊าเบาๆดิกูเจ็บอีเหี้ย"อครินพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเนื่องจากได้ครางจนเสียบแหบไปหมดแล้ว"จะให้กูทำเบาๆได้ยังไงวะมึงเสียงครางหวานซะขนาดนี้กูอยากเย็ ดมึงทั้งวันเลยหล่ะ"ร่างหนาพูดอย่างไม่ลดแรงกระแทกลงความเร่าร้อนของทั้งสองทำให้แม้แต่พายุหิมะก็ยังทำให้มีความอบอุ่นขึ้นมาได้

ณ ตอนเช้าร่างหนาได้ออกไปแล้วเหลือเพียงร่างบางนอนไข้จับอยู่บนเตียงเนื่องจากการร่วมรักที่ดุเดือดเมื่อคืน

ปิ๊งภารกิจของโฮสสำเร็จครับทำการร่วมรักกับท่านดยุคลูคัสรางวัลคือ 1:ไฟแช็ค

2:เหรียญสำหรับแลกซื้อของต่างๆในร้านค้าระบบ200เหรียญครับ

ปิ๊งงงมีภารกิจใหม่ครับโฮสจะกดดูมั้ยครับ

อครินกดดูภารกิจใหม่ที่ได้โผล่มาทันทีทันใด

ภารกิจของครั้งนี้คือการเกิดใหม่เป็นชายหนุ่มลูกคุณหนูที่ต้องทำให้เจ้าพ่อมาเฟียผู้แสนเย็นชาตกหลุมรักเขาให้ได้เวลาภารกิจคือ2ปี

ระบบจะทำการพาโฮสไปใน5 4 3 2 1 0

ภาพตัดไปที่ความมืดด้านหน้า

"โอ๊ยยปวดหัวจัง"

"คุณชายเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"เสียงของสาวใช้ที่ชื่อว่า"ลิน"เอ่ยขึ้นช้าๆด้วยน้ำเสียงของความเป็นห่วงเป็นใยของคุณชายที่เธอดูแลมาตั้งแต่ยังเป็นทารกน้อยวัย4เดือนที่พ่อแม่เสียไปจากอุบัติเหตุรถชนเคราะห์ยังดีที่คุณน่านอาของเขายังคงอยู่ช่วยดูแลธุระกิจของพ่อแม่เขาแทนเขาเอง

"ฉันเป็นใครเหรอ..."

(ทุกการเกิดใหม่ระบบจะลบความทรงจำเก่าทิ้ง)

"คุณชายคือคุณชายมิเรนไงคะทำไมคุณชายจำตัวเองไม่ได้หล่ะคะ"

"ฉันปวดหัวจังเหมือนมันเกิดอะไรขึ้นแต่ฉันจำไม่ได้"

สิ้นเสียงมิเรนก็ได้สลบลงไป

*"คุณชายคะ!!!"*ลินได้เรียกหมอมาตรวจรักษามิเรนว่าเป็นอะไรหมอได้ตรวจและบอกว่า*

"คุณชายมิเรนแค่เวียนหัวครับเดี๋ยวก็คงฟื้นแล้วผมขอตัวก่อนนะครับคุณลิน"

"ค่ะเดินทางกลับอย่างปลอดภัยนะคะ"

ลินได้นั่งเฝ้ารอคอยให้มิเรนฟื้นขึ้นมาเป็นเวลาประมาณ4ชั่วโมง

4ชั่วโมงผ่านไปมิเรนก็ได้รู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดศีรษะเล็กน้อย

"ลินฉันปวดหัว"

"เป็นอะไรหรือเปล่าคะคุณชาย"สิ้นเสียงของลินเธอได้ไปเอาชาน้ำผึ้งมะนาวมาให้

"ดื่มนี่สิคะคุณชาย"*เธอค่อยๆยื่นให้*

*มิเรนค่อยๆดื่มและสลบลงไปบนเตียง"

"ขอโทษนะคะคุณชายที่ฉันต้องทำแบบนี้"

ในชาน้ำผึ้งมะนาวมียานอนหลับที่บดละเอียดผสมไว้ที่มิเรนไม่ค่อยระวังเพราะเขาไม่คิดว่าคนที่เขา(ร่างเก่า)ไว้ใจจะทำได้ลง

มีชายชุดดำเข้ามา

"ไหนสิ่งที่ฉันสั่ง"

"นี่ค่ะ"หญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างช้าๆอย่างเศร้าโศก

เพราะว่าที่เธอต้องทำเพื่อเงินและเพื่อลูกของเธอ

ที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะเริ่มต้นอยู่ความจริงแล้ว

เธอทำใจไม่ได้ที่จะต้องให้คุณชายของเธอที่เธอรักมากสุดดวงใจแต่...

ลูก ลูก ของเธอก็สำคัญเช่นกันไม่แพ้เขา

และนอกจากลูกชายที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะเริ่มต้นแล้วเธอยังมีลูกสาวอีกคนของเธอที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยดังนั้นเงินจึงสำคัญที่สุด ณ ตอนนี้

คุณชายที่เธอรักมากมายเพราะเธอดูแลเขามาตั้งแต่ยังเล็กเขาจึงเปรียบเสมือนลูกอีกคนของเธอไปแล้ว

แต่ลูกทั้ง2ของเธอ"สำคัญ"กว่าเขานั่นเอง

ลาก่อนค่ะคุณชาย

เสียงของเธอนั้นมิได้เอ่ยออกมาเพราะเธอรู้ว่าเธอผิดที่ทำแบบนี้ลงไป

ณ ตอนกลางคืนชั้นใต้ดิน

"โฮส! โฮสตื่น"

"อะไรและที่นี่"

"นี่คือที่ไหนหน่ะ?"

ร่างของเขากระทบกับพื้นเย็นยะเยือก

"ทำไมมันเย็นจัง"

"โฮสได้ถูกลักพาตัวมาครับ"

"อะไรนะ"

ร่างบางเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตกใจ

ตัวสั่นเทาด้วยความเย็นที่พื้นที่แสนเย็น

เขากวาดสายตามองไปรอบๆเห็นแค่เพียงกำแพงและไม่มีแม้แต่หน้าต่างสักบานเลยทีเดียว

"ตื่นแล้วสินะมิเรน"

"นายเป็นใค-"

พูดไม่ทันจบประโยคริมฝีปากของชายร่างหนาก็ได้ประกบกับชายอีกคนเป็นที่เรียบร้อย

"ฉันเป็นแฟนเก่านายไงจำไม่ได้เหรอไง"

(สงสัยนี่คือแฟนเก่าเจ้าของร่างเก่าสินะ)

"แล้วนายจับฉันมาทำไม!"

"เพื่อแก้แค้นไงที่นายมาบอกเลิกฉัน"

"ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้กันหน่ะ"

"ฉันแค้นนายไงที่นายจะต้องไปแต่งงานกับคุณชาย×××ไงหล่ะ"

"ฉันโดนคลุมถุงชนนายก็รู้"

"ฉันรู้แต่ทำไมนายไม่ปฏิเสธ"

"ฉันปฏิเสธแล้วแต่ฉันต้องแต่งเพราะว่าถ้าฉันไม่แต่งพวกเขาจะฆ่านายฉันแค่เป็นห่วงนายไง"

"ฉันไม่เชื่อนายโกหกใช่มั้ยหล่ะ?!"

ร่างหนาเข้าบีบคอของร่างบางจนร่างบางล้มลงกับพื้น