สตรีมเมอร์นายหน้านิ่ง
ep 0
คนปริศนา
//เล่นเกมอย่างเมามัน
คนปริศนา
เล่นเกมจนถึงเวลตันแล้ว
คนปริศนา
ครั้งนี้จะมีเกมอะไรอีกบ้างนะ
คนปริศนา
//หยิบโทรศัพท์แล้วดู
คนปริศนา
เหมือนจะเป็นเกมใหม่แฮะต้องสมัครสินะ
คนปริศนา
//สัมผัสอะไรบางอย่าง
คนปริศนา
นี่ไม่ใช่ห้องฉันนี่
คนปริศนา
แล้วร่างกายนี่มันอะไร
แฮซอล/วัยรุ่น
นี่มันเรื่องบ้าอะไร
แฮซอล/วัยรุ่น
เดี๋ยวก่อนนะ
แฮซอล/วัยรุ่น
//ส่องกระจกดีๆ
แฮซอล/วัยรุ่น
คอนแทคเลนส์หรอ
แฮซอล/วัยรุ่น
//ถอดคอนแทคเลนส์
แฮซอล/ถอดเลนส์
//ถอดออกแล้ว
แฮซอล/ถอดเลนส์
//ส่องกระจก
แฮซอล/ถอดเลนส์
ตาเป็นสีแดง
แฮซอล/ถอดเลนส์
//หลังจากสงบสติอารมณ์
แฮซอล/ถอดเลนส์
งั้นจะบอกว่า
แฮซอล/ถอดเลนส์
มาเข้าร่างหรืออะไรเหมือนในนิยายหรือเปล่า
แฮซอล/ถอดเลนส์
//เดินไปเอาโทรศัพท์
ข้อความ:สวัสดีเธอคงตื่นตระหนกสินะแต่ก็คงช่วยไม่ได้เพราะเธอกดรับสมัครแล้วเพราะงั้นต่อจากนี้เธอก็คงต้องอาศัยอยู่ที่นี่งั้นข้าจะส่งข้อมูลที่เจ้าเข้าร่างล่ะนะ
แฮซอล/ถอดเลนส์
งั้นหมายความว่าที่โทรศัพท์ฉันแจ้งเตือนก็คงจะเป็นข้อความนั้นสินะ
แฮซอล/ถอดเลนส์
ฉันน่าจะอ่านรายละเอียดมากกว่านี้
แฮซอล/ถอดเลนส์
แต่ก็คงช่วยไม่ได้เพราะต้องอยู่ที่นี่อีกอย่างตัวฉันก็อยู่คนเดียวกับหน้าจอเกมอยู่แล้วหากจะห่วงครอบครัวพันนั้นกับอยู่ที่นี่ฉันขออยู่ที่นี่ดีกว่าอยู่กับครอบครัวเฮงซวยนั่น
ep 1
แฮซอล/ถอดเลนส์
เอาล่ะไหนมาดูซิข้อมูลของร่างนี้
แฮซอล/ถอดเลนส์
อย่างนี้นี่เองสินะ
ข้อความปริศนา:แล้วก็ส่วนนิสัยนั้นก็เหมือนเจ้าทุกประการแล้วหากอยากรู้ก็ไปค้นหาในความจำเจ้าของเจ้าดู
แฮซอล/ถอดเลนส์
ความจำหรอถ้าอย่างนั้นก็คงต้องลอง
แฮซอล/ถอดเลนส์
//ค้นหาความทรงจำ
แฮซอล/ถอดเลนส์
ดูเหมือนบางส่วนจะไม่ปรากฏนะ
ข้อความปริศนา:อ๋อเราลืมบอกเจ้าเพราะเจ้าเข้ามาครั้งแรกความทรงจำบางส่วนของเจ้าของร่างจะไม่ปรากฏเดี๋ยวผ่านไปเดือนหรือปีก็คงจำได้แหละหรือไม่เดี๋ยวภาพก็แวะเข้ามาหรอก
แฮซอล/ถอดเลนส์
ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องหลอมรวมเข้ากับร่างอย่างสมบูรณ์สินะ
แฮซอล/ถอดเลนส์
มันเหมือนกับเกมมังงะที่เราเล่นเลยแฮะ
แฮซอล/ถอดเลนส์
//เดินไปเข้าห้องน้ำ
แฮซอล/ถอดเลนส์
ถ้าอย่างนั้นคงต้องใส่เลนส์ไปก่อนเพราะสีตามันเด็ดเกินไป
แฮซอล/ถอดเลนส์
//ใส่คอนแทคเลนส์
แฮซอล/วัยรุ่น
เท่านี้น่าจะได้แล้ว
แฮซอล/วัยรุ่น
ตอนนี้วันที่เท่าไหร่แล้วนะ
แฮซอล/วัยรุ่น
โอ้วันเสาร์แฮะฉันควรออกไปข้างนอกดีไหมแต่ตอนนี้คงต้องสำรวจบ้านก่อน
แฮซอล/วัยรุ่น
บ้าน 1 คนถือว่าสวยอยู่
แฮซอล/วัยรุ่น
ไม่ใหญ่มากและไม่เล็กมากถือว่าโอเค
แฮซอล/วัยรุ่น
เอาล่ะไหนมาดูหน่อยสิของตู้เย็น
แฮซอล/วัยรุ่น
//เดินห้องครัวไปเปิดตู้เย็น
แฮซอล/วัยรุ่น
สงสัยวันนี้คงต้องออกไปซื้อของกินหน่อยกับข้าวของเอามาทำอาหาร
แฮซอล/วัยรุ่น
//เห็นกุญแจรถมอเตอร์ไซค์
แฮซอล/วัยรุ่น
โอ้..มีรถแฮะ
แฮซอล/วัยรุ่น
//เก็บกุญแจรถแล้วเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี
แฮซอล/วัยรุ่น
สีดำสนิทสะด้วย
แฮซอล/วัยรุ่น
//ใส่หมวกกันน็อค
แฮซอล/วัยรุ่น
เอาล่ะคงต้องไปร้านอาหารก่อนเพราะตอนนี้หิว
หลังจากกินข้าวแล้วเดินห้างซื้อของใช้เสร็จ
แฮซอล/วัยรุ่น
//ของเต็มไม้เต็มมือ
แฮซอล/วัยรุ่น
เยอะเลยแฮะเรา
แฮซอล/วัยรุ่น
//เอาของใส่ตู้เย็น
แฮซอล/วัยรุ่น
เท่านี้ก็เรียบร้อย
ข้อความปริศนา:นี่ชีวิตของเจ้ามันน่าเบื่อนะลองทำอะไรให้ข้าดูบ้างสิอย่างเช่นไปเที่ยวเขต
ข้อความปริศนา:หรือทำแบบเมื่อก่อนที่เจ้าทำงานเมื่อตอนนั้นไง
ep 2
แฮซอล/วัยรุ่น
[งานที่ว่านั้นหมายถึงนักฆ่าหรอ]
แฮซอล/วัยรุ่น
ฉันเลิกไปนานแล้วและคิดว่าจะไม่ทำงานนี้อีก
แฮซอล/วัยรุ่น
แต่หากจะไปเขตแล้วก็ฉันจะไปแต่จะไปเขตไหนล่ะ
ข้อความปริศนา//เขียนอะไรสักอย่าง
แฮซอล/วัยรุ่น
แต่เขตนั่นมันติดอยู่กับโรงเรียนคงต้องรอวันที่ไปโรงเรียนสินะ
แฮซอล/วัยรุ่น
//แต่งชุดนักเรียนเรียบร้อย
แฮซอล/วัยรุ่น
เท่านี้น่าจะเรียบร้อยแล้ว
แฮซอล/วัยรุ่น
//เดินออกจากห้องพร้อมปิดประตู
แฮซอล/วัยรุ่น
//ขับรถมอเตอร์ไซค์
แฮซอล/วัยรุ่น
//ถอดหมวกกันน็อค
นักเรียนหญิง:กรี๊ดดดนั่นรุ่นพี่แฮซอล1 ใน 5 บุรุษรูปงามนี่
นักเรียนหญิง:วันนี้เขาก็หล่อเหมือนเดิม
นักเรียนชาย:นั่นรุ่นพี่นี่
นักเรียนชาย:ใช่พวกผู้หญิงบ้าผู้ชายก็กรี๊ดด๊าดเหมือนเดิม
นักเรียนหญิง:แล้วมันจะทำไมไม่ได้หล่อเท่าเขาสักหน่อย
นักเรียนชาย:อ้าวอีนี่สักยกไหม
นักเรียนหญิง:ก็มาสิ//เอาแขนเสื้อขึ้น
แฮซอล/วัยรุ่น
//เดินเข้าไปหา
แฮซอล/วัยรุ่น
เกิดอะไรขึ้นหรอ
นักเรียนหญิง:รุ่นพี่พวกเขาจะรังแกพวกเรา//ใช้เสียง 2
นักเรียนชาย:แหม..พอรุ่นพี่มานี่คือใช้เสียงสองเชียว
แฮซอล/วัยรุ่น
พอได้แล้วล่ะใกล้ได้เวลาเข้าเรียนแล้วแยกย้ายเถอะ
นักเรียนหญิง//ชาย:ครับ/ค่ะ
แฮซอล/วัยรุ่น
[เราเองก็ไปดีกว่า]
นักเลง//กำลังลากคนไปที่ไหนสักแห่ง
แฮซอล/วัยรุ่น
//คิดสักพักก็เดินตาม
นักเลงกำลังทำร้ายนักเรียนชาย
แฮซอล/วัยรุ่น
//กระโดดเตะเข้าหัว
แฮซอล/วัยรุ่น
กำลังรังแกอยู่หรอ
นักเลงที่เหลือ//เข้าไปรุมต่อย
แฮซอล/วัยรุ่น
//จัดการได้หมด
นักเรียนชาย:ขอบคุณมากครับรุ่นพี่
แฮซอล/วัยรุ่น
นายกลับบ้านเถอะแล้วก็หากจะมาก็มากับเพื่อนไม่ใช่มาคนเดียว
นักเรียนชาย//พยักหน้าแล้วเดินออกไป
แฮซอล/วัยรุ่น
//เดินออกมาซอยเปลี่ยว
แฮซอล/วัยรุ่น
//มาพร้อมกับลูกอมไม้
นาแจกยอน
//มองไม่ชัดแล้วคิดว่าลูกอมคือบุหรี่
นาแจกยอน
[อ้าวเฮ้ยลูกอมหรอ]
แฮซอล/วัยรุ่น
นี่ลุงทำไรอ่ะจะขโมยลูกอมผมหรอ
นาแจกยอน
โทษๆคิดว่ามันเป็นบุหรี่
นาแจกยอน
//ยื่นลูกอมเข้าปาก
แฮซอล/วัยรุ่น
//ลูกอมเข้าปาก
แฮซอล/วัยรุ่น
จะดึงออกก็ดึงออกจะยื่นคืนก็ยื่นคืนเอาดีๆลุง
แฮซอล/วัยรุ่น
ก็นี่ของผมแล้วลุงคิดยังไงถึงเห็นเป็นบุหรี่
นาแจกยอน
เลิกเรียนลุงสักทีเถอะฉันไม่ได้อายุเยอะขนาดนั้นนะ
แฮซอล/วัยรุ่น
แล้วอายุเท่าไหร่ล่ะ
แฮซอล/วัยรุ่น
อ้าวหรอคิดว่าอายุ 29ซะอีก
นาแจกยอน
แหม..พูดเข้าแล้วเราล่ะอายุเท่าไหร่
นาแจกยอน
อายุไม่กี่ปีเองงั้นเรียกพี่ซะสิ
แฮซอล/วัยรุ่น
เรียกพี่ทำไมแล้วคุณเป็นใคร
นาแจกยอน
อ้าวฉันไม่ได้แนะนำหรอ
นาแจกยอน
อะแฮ่ม..ฉันชื่อนาแจกยอนนายล่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
