"*อ๊ะ นี้มันอะไรกัน เปลี่ยนผู้รับเหมามา 3 นานแล้วนะ แล้วแบบนี้เมื่อไหร่คอนโดอั๊วจะสร้างเสร็จเสียที" เสียงบ่นโวยวายของเฮียฮ้ง เจ้าของที่ดินดังลั้นอยู่กลางลานกว้างแห่งนึง

"สั่งให้เอารถแทรกเตอร์มาเกลี่ยหน้าดินก็ทำไม่เสร็จสักที นายช่างใหญ่อยู่ที่ไหน" เขาเดินตะคอกถามคนงานก่อสร้างที่ต่างกลัวจนหัวหด

ช่างใหญ่รีบวิ่งมาหา

"เฮียฮงครับ คื่อพวกผมก็อยากจะทำงานให้เสร็จนะ แต่รถดันเสียตลอดเลย ผมทำงานมา

30 ปี ยังไม่เคยเจอแบบนี้ บ..บางทีอาจเป็นเพราะที่นี่เจ้าทีแรงนะครับ"

"หา! เจ้าท่งเจ้าที่อะไร เจ้าของที่ก็คืออั๊วนี่แหละ ผีเผอมี ที่ไหน รีบกละบไปทำงานเดี่ยวนี้ ไม่งั้นพรุ่งนี้อั่วเลิกจ้างลื้อแน่"

แต่วันรุ่งขึ้นรถก็ยังเสียอยู่ ทำให้ไม่สามารถเกลี่ยหน้าดินได้ตามที่ฮ้งต้องการ เขาจึงยิ่งโว้ยวายเสียงดังลั่นกว่าเดิม ทันใดนั้นคนงานชายคนหนึ่งก็ลุกขึ้นมาตบหน้าเขาท่ามกลางความตกใจของทุกคนร่วมทั้งฮ้งด้วย แต่ก่อนจะด่าคนงานกลับ คนงานคนนั้นกลับยกตัวเขาขึ้นจนสูงเหนื่อศีรษะและทุ่มเขาลงกับพื้นเต็มแรงจนกระเด็นไปหลายเมตรซึ่งไม่ใช้สิ่งที่แรงคนธรรมดาจะทำได้เลย โดยเฉพาะคนงานที่มีรูปร่างผอมบางตัวเล็ก ในขณะที่ฮ้งอ้วนเกือบ 100 กิโลกรัม โชคดีว่าฮ้งตกลงบนกองดินที่อยู่ใกล้ๆ จึงเป็นแค่รอยถลอกฟกช้าตามตัว แต่ก็ทำให้จุกและเจ็บไปทั้งตัวจนพูดไม่ออก

ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นก่อนสลบไปคื่อคนงานคนนั้นชี้หน้าด่าเขา

"เอาเจ้าหมูตอนนี่ออกไปจากทีของข้าเดี่ยวนี้ ถ้าพวกแกยังขื่นสร้างสิ่งใดโดยทีข้าไม่อนุญาต ก็อย่าหวังจะมีชีวิตอยู่เลย"

ฮ้งฟื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล เขาหัวแตกและแขนหักแต่ยังพอเดินได้ 3 วันต่อมาเมื่อเขากลับไปดูพื้นที่ก่อสร้างคอนโดอีกครั้งก็พบว่าไม่เหลือคนงานคนไหนแล้ว ส่วนนายช่างใหญ่ก็โทรมาขอยกเลิกงานโดยให้เหตุผมว่ารถเสีย ทำให้ฮ้งหงุดหงิดมาก หนําซ้ำเมื่อเข้าโทรไปหาผู้รับเหมารายที่ 4 ก็ปรากฏว่าไม่มีสัญญานอีก ฮ้งโมโหเขวี้งโทรศัพร์ลงพื้นและขับรถกลับบ้านอย่างหงุดหงิด

คื่นนั้นฮ้งฝันเห็นนกยักษ์ตัวหนึ่งรูปร่างคล้ายแร้ง ตาสี แดง ปากมีเขี้ยวโง้งเหมือน ยักษ์ ขนสีดำเงาทั้งตัว เดินอาดๆ มาหยุดยื่นอยู่ตรงหน้าเขาและพูดเสียงดังลันว่า

"ที่ตรงนั้นเป็นที่ ของข้า ใครเขามารบกวนจะต้องตาย*"

นกยักษ์อ้าปากคาบหัวฮ้งขึ้นจนตัวเขาลอยชี้ฟ้า ทำท่าเหมื่อนจะกลื่นเขาลงคอไป ฮ้งหวาดกลัวจนตัวสั่นจึงต้องยกมือไหว้ปลกๆ

"ย...อย่าทำอะไรผมเลย จะให้ผมทำอะไรก็ย่อมทั้งนั้น ผมแค่อยากสร้างคอนโดไว้ทำมาหากินเท่านั้น"นกยักษ์หยุดกลืนและปล่อยตัวเขาลงพื้น แล้วมองหน้าฮ้งเหมือนจะกินเลือดเนื้อ

"ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องสร้างศาลให้ข้า ที่ของเจ้าเดิมทีเคยเป็นที่ที่ข้าเคยอาศัยอยู่มาก่อน ถ้าเจ้าสร้างศาลและเซ่นไหว้ข้า ข้าจะปล่อยเจ้าไปและจะไม่ม่วุ่นวายอีก" ฮ้งรีบยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัว "ค....ค...ครับ พรุ้งนี้ผมจะรีบทำให้ท่านด่วนเลยครับ"

เมื่อตื่นขึ้นฮ้งจำความฝันได้ เหงื่อเขาชุ่มกายหอบแฮกๆ รุ่งเช้าจึงรีบติดต่อให้หมอพราหมณ์คนหนึ่งที่เขารู้จักมาดูเพื่อสร้างศาล เมื่อหมอพราหมณ์มาดูก็สายหน้า

"อย่าสร้างศาลเลยคุณฮ้ง คุณถูกพวกสัมภเวสีหบอกเอาแล้วละ"

ฮ้งตกใจ "หา! ว่าไงนะครับแต่ผมฝันเห็นนกยักษ์ที่เป็นเจ้าที่จริงๆนะ"

พราหมณ์วัยกลางคนสายหน้า "นั่นไม่ใช้เจ้าที เดิมทีที่ตรงนี้เคยเป็นป่าช้ามาก่อน พวกวิญญาณที่มารวมตัวกันอยู่ที่นี่เลยไปเข้าฝันหลอกคุณ เพื่อขอให้คุณสร้างศาลและเซ่นไหว้เอาอาหารไปให้มันกินอย่างสุขสบาย แบบนี้ต่อให้คุณสร้างศาล คนในคอนโดของคุณก็อยู่กันไม่สงบหรอก เพราะคุณดันไปสร้างศาลไหว้ผีไม่ใช้ศาลเจ้าที!"

ฮ้งถึงกับตาเหลือก "ล...แล้วแบบนี้ผมต้องทำยังไงดีครับ"

หมอพราหมณ์มองไปรอบๆ ทีดินของฮ้ง "คุณต้องสร้างศาลพระภูมิเจ้าที่ขึ้นที่นี่และอัญเชิญเทพเข้ามาประทับ ขับไล่วิญญานไม่ดีพวกนั้นออกไปเรื่องพวกนี้ผมจะจัดการเอง ขอให้คถณทำตามที่ผมบอกก็พอ"

หลังจากนั้นฮ้งจึงทำตามที่หมอพราหมณ์บอกทุกอย่าง การก่อสร้างคอนโดจึงลุล่วงผ่านไปด้วยดีจนกระทั่งแล้วเสร็จ หลังจากนั้สฮ้งก็ไม่เคยฝันเห็นอะไรอีกเลย~

จบ😊**