...
ในบรรยากาศที่มีแสงไฟ สลัวๆในห้อง ...
...มีชายลักษณะร่างใหญ่ร่างหนึ่ง กำยำ สูง ขาว ...
...หน้าตาโดดเด่นเป็นที่หมายปองของสาวๆหลายๆคน...
ในขณะนั้น...
..."อ๊ะ!!?" ...
...ร่างของฉันถูกผลักลงพร้อมกับเขาอย่างประหม่า สายตาทั้งคู่นั้นจ้องมองกันอย่างบังเอิญพลางดึงสติใช้มือดันอกชายนั้นขึ้น เพื่อออกไปจากภวังค์นี้...
...แต่กลับกันทันใดนั้น ใบหน้าและสายตาคู่นั้นก็จ้องมองสบตาอีกครั้ง ...
...คราวนี้สายตาอันอ่อนโยนปนความสงสัยเริ่มขยับเข้ามาใกล้ๆจนลมหายใจเริ่มชนที่ปลายจมูก ...
...พร้อมกับเหงื่อที่ไหลอยู่ตรงคอและแผงอก ร่างกายที่ใกล้กันจนรู้สึกร้อนแผ่ว ...
...ใจฉันก็เริ่มหวั่นๆ ทันใดนั้นฉันก็ดึงสติขึ้นและพูดออกมาว่า...
"ไฟส์! ฉันว่าแกเมามากแล้วนะไปนอนข้างนอกดีกว่าไหม"
พรางบิดหน้าหลบสายตาและปากนั้น
...ทันใดนั้นเองฉันก็ถูกจับปลายคาง ...
...พร้อมลูบปากเบาๆ เพื่อสบสายตาพร้อมกัน ...
...กับถามออกมาอย่างหงุดหงิดปนอารมณ์นอย...
...สายตาอันอ้อนวอน แววตาที่รู้สึกใจอ่อนจับใจ ...
..."ทำไม! แกยังลืมไอ้หน้าจืดคนนั้นไม่ได้อยู่หรอ"...
...'ตุ้บๆๆ' หัวใจเต้นรัวเหมือนกำลังจะวิ่งออกมา ฉันพลางคิดในใจ 'เอายังไงดีกันนะฉันจะตอบว่ายังไงกันดี'...
..."อืม...ไม่ใช่หน้าไฟส์! แกเมาแล้วต่างหากล่ะ"...
...ฉันสะบัดหน้าหนีอีกรอบหนึ่ง เพื่อหลบสายตาที่เค้นจ้องเอาแต่คำถามจากฉัน พรางคิดในใจ ...
......'มันใกล้เกินไปมากแล้วนะ ระวังหน่อยสิฉันจะไม่ไหวจริงๆแล้วนะ' คราวนี้หัวใจเต้นแรงกว่าเดิม
ทันใดนั้นเองก็ถูกดึงด้วยมือที่จับตรงคางฉั......
...น เพื่อสบสายตาพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้ๆ ...
...และเอียงตัวพูดข้างหูว่า...
..."แล้วทำไมฉันสู้เขาไม่ได้หรอ? ฉันทำอะไรให้เธอตั้งมากมาย เธอไม่อ่อนใจให้ฉันบ้างเลยหรอ ฉันรักเธอจริงๆนะฉันรอเธอมา 10 กว่าปี...
...แต่เธอไม่เคยแลดูฉันเลย"...
...ทันใดนั้นยังไม่ได้ทันที่จะได้ตอบ ...
...เขาก็หอมซอกคอเบาๆ และมือเริ่มประสานเข้าด้วยกัน...
... บรรยากาศที่เต็มไปด้วยความร้อนแผ่วและกลิ่นอายของแอลกอฮอล์ ปนกลิ่นเทียนหอมของห้องที่สร้างบรรยากาศสุดๆ...
... สายตาเริ่มประสานกันอีกครั้งพร้อมประทับริมฝีปากนุ่มๆอย่างไม่รอคำตอบ ...
...ฉันนึกสติได้พลางคิดในใจ 'ไม่นะฉันจะทำยังไงดี' ...
...ฉันถามกับหัวใจที่ร้อนแผ่วนั้น แต่ฉันก็ควบคุมร่างกายไม่ได้ ...
...เหมือนร่างกายมันอ่อนไปตามอารมณ์ และบรรยากาศอันแสนโรแมนติกนี้...
...
ฉันพยายามกลั้นใจ ทันใดนั้นเองฉันดึงสติ...
...และผลักร่างเขาออกได้สุดแรงเท่าที่จะมี ...
...ยจนร่างนั้นถลาอยู่บนเตียงข้างๆฉัน...
...และฉันก็ได้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ...
...พร้อมหันมองร่างนั้นและข่มใจตวาดใส่อย่างแรง......
..."แต่แกเป็นเพื่อนฉันนะไฟส์ ฉันไม่อยากเสียแกไป"...
..."และฉันรักแกนะรักมากด้วย!!!" ...
...แล้วฉันก็เลือกที่จะลุกขึ้นอย่างไว...
... โดยไม่ได้หันกลับมามอง... ...
...ทันใดนั้นมือหนึ่งจับตรงที่ข้อมือเพื่อยืมไม่ให้ฉันไป...
... แต่ฉันเลือกที่จะสะบัดข้อมือนั้นแล้วเดินออกจากห้องที่สลัว......
...'เฮือก!! แฮกๆ' เสียงถอนหายใจพร้อมสะดุ้งตัวอยู่เหงื่อแตกพรากๆใจเต้นไม่เป็นจังหวะ...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
