"ยองจี! เอาแก้วชานมเขียวของฉันคืนมา!"
อุนยองฮีตะโกนเสียงดังใส่เด็กชายมึนๆ คนหนึ่งที่แอบยกแก้วของเธอไปจิบ
"มันของเราต่างหาก! ของเธออยู่ข้างซ้ายนี่ไง!" ยองจีเถียงกลับด้วยสีหน้าไร้เดียงสา แต่ดื่มไม่หยุด
"ก็เราเลือกเหมือนกันนี่! น้ำชาเขียวเย็น หวานน้อย ไม่ใส่ไข่มุก"
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา พร้อมๆ กันโดยไม่ได้นัดหมาย
"เราชอบเหมือนกันอีกแล้วแหะ..."
"สีเขียวด้วย...ของใช้ของเราก็เขียว ของเธอก็เขียว"
ในห้องเรียนที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ยองจีและอุนยองฮีมีโลกเล็กๆ ของพวกเขา ที่เต็มไปด้วยชาเขียว สีเขียว กลิ่นดินหลังฝน และเพลงเศร้าๆ ที่ทำให้เงียบไปพร้อมกัน...
ย้อนกลับมาปัจจุบัน (ตอนที่ได้พบกันอีกครั้ง)
ระหว่างที่รถกำลังวิ่งไปในเมือง อุนยองฮีที่นั่งอยู่เบาะหลังรถของเซียเฉิน เปิดกระเป๋าเล็กๆ ของเธอ แล้วหยิบขวดน้ำชาเขียวขึ้นมาดู เธอยิ้มนิดๆ โดยไม่รู้ตัว
นาเหลินที่นั่งข้างๆ แซวว่า “ยังไม่เลิกกินเจ้านี่อีกเหรอ ตั้งแต่สมัยมัธยมละนะ”
"มันไม่ได้แค่เพราะอร่อยหรอกนาเหลิน" อุนยองฮีพูดเบาๆ พลางมองออกไปนอกรถ
"มันทำให้เรานึกถึงเขา...ยองจี"
...
เมื่อเธอได้พบยองจีอีกครั้ง สิ่งแรกที่เธอสังเกตไม่ใช่ทรงผมหรือรูปร่างที่เปลี่ยนไป แต่เป็นขวดชาเขียวในมือลูกชายบ้านนั้น ที่ตอนนี้โตขึ้นและยังชอบเหมือนเดิม
“นายยังชอบชาเขียวอยู่เหรอ?”
“ก็...ชอบสิ ทำไมล่ะ?”
“ไม่มีอะไร แค่...เรายังเหมือนเดิมเลยเนอะ”
...
สิ่งที่สามารถต่อยอดในตอนต่อไปได้:
ห้องของยองจี มีของตกแต่งสีเขียวเยอะ เช่น โคมไฟสีเขียว หมอนลายชาเขียว
อุณเฮ (น้องสาว) ชอบแซวว่า "สองคนนั้นแม่งชาเขียวคอลเลกชัน!"
ร้านประจำ ที่ทั้งคู่เคยชอบตอนเด็ก สามารถใช้เป็นจุดนัดพบ/ฉากสำคัญตอนความรู้สึกเริ่มกลับมา
ของขวัญ ในอนาคตอุนยองฮีอาจทำของขวัญสีเขียวเล็กๆ ให้ เช่น พวงกุญแจชาเขียว
เพลงหรือกลิ่นที่ชอบ ก็อาจเป็นความทรงจำร่วมอื่นๆ ที่ยังหลงเหลือและพาใจกลับไปหาอดีต
💝🌟 next episode 💖✨
ผู้เขียน : greenlan
🙏💖เป็นผลงานเเรกของเราฝากติดตามตอนต่อๆไปเเละจะมีผลงานออกมาอีกเยอะๆ หากมีข้อผิดพลาดประการใด้ขออภัยด้วยน่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
