...(ตอนที่ 1) กินไก่!...
ณ บริษัท Assassin Company ..........
Assassin Ghost: ดูนี้สิฉันได้อ่ะไรมา //ยื่นให้ดู// Hidden Blade ของ Ezio น่ะ
Shadow Assassin: สิ่งของหายากแบบยากสุดๆๆไปเลย
Assist 34: เจ๋งสุดๆๆ แต่ว่า Mentor วันนี้เรามีภารกิจมาใหม่ที่ประเทศ รัสเซีย
Assassin Ghost: ....... ภารกิจที่รัสเซียเราจะเริ่มภารกิจวันไหนดีล่ะและต้องเตรียมคนไปกี่ 10 คนกัน //คิด//
Shadow Assassin: ถ้าเป็นได้อาจจะแค่เรา 3 คนก็ได้มั่งดูจากสถานที่ไม่น่ายาก (มั่งนะฉันพูดอะไรกันล่ะเนี่ย~)
Assassin Ghost: ไม่! ยังไงเราก็ต้องเอาคนไปเยอะๆๆ เพื่อที่ภารกิจจะได้สำเร็จ! เข้าใจไหม! //พูดเสียงดังจนทั้งห้องเงียบกันหมดและหันมามองที่ Assassin Ghost//
Assist 34: พูดดังไปแล้วนะครับท่าน //รู้สึกกังวล//
Asssasssin Ghost: เอาล่ะ Seven ไปบอกคนอื่นให้มารวมกันที่ห้องประชุมเดี๋ยวฉันจะคัดเลือกคน
Seven: อ....อ.....ครับ! //รีบวิ่งไปบอกคนอื่น//
(ห้องประชุม)
Asssasssin Ghost:ประมาณนี้ที่ฉันจะเลือกมีใครจะถามอ่ะไรไหม //ทั้งห้องเงียบ// โอเคไม่มีใครถามเชิญออกจากการประชุมได้ //ทุกคนออกจากห้องเหลือแค่ Assassin Ghost, shadow Assassin, Assist 34//
Assassin Ghost: ให้ตายสิ //เสียงเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงผู้หญิง// คุมลูกน้องมันยากขนาดนี้เลยเหลือเนี่ย~ //ถอดหน้ากาก// เห้อ~
shadow Assassin/Peter: ทำได้ขนาดนี้ก็บุญแล้วล่ะ Jane
Assist 34/John: ใช่ฉันก็ว่างั้น
Jane: หว่างว่าจะปกปิดตัวตนที่แท้จริงของฉันได้อีกนานและ เอาล่ะไปเตรียมของฉัน
(รัสเซีย/กรุงมอสโก)
Assassin Ghost: Assist 31 เข้าประจำตำแหน่ง
Assassins: รับทราบ...
Assist 34: เตรียมเข้าใกล้เป้าหมาย
John: รับทราบ
Assassin Ghost: เอาเลย
Assist 31/34:รับทราบ
John: ใครไม่ตามกูมาตายหมดนะบอกคน.....เตรียมระเบิดแฟลช เอานะ 3..2....1 //เปิดประตู/ปาระเบิดแฟรช//
Assist 31: บุกๆๆๆ
*เสียงยิงปืนเบาๆ*
Assist 31: ห้องนี้เคลียร์
Peter: ห้องนี้ด้วย
Assassin Ghost: เตรียมพร้อมฉันกำลังเข้าไป
Assist 34 ตัดไฟซ่ะ
John: รับทราบ //ตัดไฟ//
Assassin Ghost: ทุกหน่วย......มืดลง...
*เสียงเปิด Night vision*
//Assassin Ghost เข้าไปยิงตายทั้งห้องฝ้ายใน 10 วิ//
Peter: เชี้ยจารย์เรียนมาจากไหนว่ะ
Assassin Ghost: หืม...รู้ๆๆกันอยู่~
Assassin Ghost: เตรียมแฟลช //ปาระเบิ
ดแฟลช//
ผู้ก่อการร้าย: О Боже, мои глаза!(เหี้ยเลยแม่งตากู)
//Assassin เกือบทุกคนเข้าไป เอา Hidden Blade รอบสังหาร//
Assassin Ghost: สำเร็จ! พรุ่งนี้กูเลี้ยงไก่ 6 ตัวโว้ยอย่าลืม //ดีใจ// ไปกลับ!
.... จบที่ 1 .......
...(ตอนที่ 2) Templars จากรัสเซีย...
Assassin Ghost:เมื่อวานไก่อร่อยไหม
Assassins: โคตรอร่อยเลยครับ Mentor
Seven: //วิ่งมา หายใจหนักมาก// ท่า......ท...
ท่านครับ ดูนี้สิครับ เห่ออออออ~
Assassin Ghost: ไหน ข่าวที่ประเทศรัสเซีย มีเหตุการณ์ บุกยิงคนในสนามบินผู้คนเสียชีวิตไม่ต่ำกว่า 800 ราย...... เชี้ยยย! ฝีมือไอ Makarov แน่ๆๆ ไอโล้นเอ้ย! เอาล่ะข้าจะไปฆ่ามันเองทุกคนอยู่ที่นี้แหละ
Peter/John: ข้าขอไปด้วย
Assassin Ghost: เอ่อๆๆ ได้
ณ เครื่องบิน Assassin Ghost/Jane: แม่งเอ้ยกูต้องมาสู้กับมันอีกหรอเนี่ย //เบื่อ//
Peter: เอาหน่า Jane สู้ๆๆ โว้ย
John: เออสู้ๆๆ
Assassin Ghost/Jane: ไอ Makarov นี้มันไม่ธรรมดานะโว้ย! มันเป็นถึงรอง Templars ที่มีอำนาจใหญ่ที่สุดเลยนะ แต่ก็ช่างมันเถอะ ยังไงส่ะฉันก็ต้องฆ่ามันถูกม่ะ.........เอ้ย.......หลับส่ะและ!
//Peter/John หลับ//
Assassin Ghost/Jane เฮ้ถึงแล้ว //ใส่หน้ากาก// มาเตรียมความพร้อมกัน~
Peter: ห่ะ เอ่อๆๆ โอเคๆ //เช็ดน้ำลาย//
Assassin Ghost: โรงแรมนี้ใกล้กับ Save House มันสุดและ พวกนายไม่ต้องทำอะไรอยู่นี้แหละ //ออกทางหน้าต่างปีนไปอีกตึกนึง//
Assassin Ghost: เอาล่ะ //มองดู// ..... //กระโดด Air Assassination ใส่ยาม// ค่อยๆๆย่องไปเลี่อยๆๆ
// Assassination ใส่ยาม 2 ตัว// เชี้ยนึกว่าจะยาก เข้ามาในนี้ได้และ ง่ายว่ะ //Assassin Ghost ย่องไปถึงห้องที่มีกล้องรักษาความปลอดภัย// //ปิดระบบ//
Templars: Свет погас (ไฟดับ!)
Assassin Ghost: มาเลยไอนรกค่อยๆๆเดินเข้ามาในห้องนี้....อย่างงั้นแหละ //ชัก Hidden Blade แทงผ่านประตู// //เปิดประตู// ในนี้ไม่น่ามีใครรอดสักกก~ คน //Assassin Ghostเปิดการยิงก่อน// วิ่งไปกระโดดแทง และยิงหัวอีกตัว พร้อมชักมีด ออกมาแทงคอ ศัตรู// Assassin Ghost: ตายสะ~
//Assassin Ghost รีบวิ่งไปที่ห้องที่ Makarov อยู่// //เปิดประตู// Assassin Ghost:โถ่ เอ้ย! มันหนีไปแล้ว! *ภารกิจไม่สำเร็จๆกลับฐาน*
Peter: ทราบแล้ว
Assassin Ghost: แม่งเอ้ย //หยิบระเบิดมาและปาไว้กลางห้อง// *ระเบิด!* *ตู้ม!* เสียงระเบิดดัง จนตำรวจมาเข้ามาถูสถานที่......
....... จบตอนที่ 2 .......
...(ตอนที่ 3) ความแค้นจากอดีต...
รัสเซีย/ฐานลับ Assassin
Assassin Ghost/Jane: ทำไมมันถึงหนีไปได้ว่ะ! โถเอ้ยยยยย!
Peter: เออๆๆไม่เป็นไรเอาใหม่ฉันได้พิกัดใหม่มาแล้ว
John: ไหน
Peter: พิกัด 71.716414,87.535306
Assassin Ghost/Jane: ไกลสัสๆๆ
John: จริง
Assassin Ghost/Jane: เอาเถอะไปก็ไปว่ะ
(ถึงจุดหมายแล้วๆๆ) *เสียง GPS*
Assassin Ghost/Jane: กูเกิ้ลไม่ได้จ่ายแต่กูใช้เอง ฮาฮา //ขำอย่างมีความสุข//
Peter: ถึงแล้ว
//ลงจากฮอ//
Assassin Ghost/Jane: อ้าาาา~ ธรรมชาติ สดชื่น
//ใส่หน้ากาก// เราล่ะเริ่มภารกิจได้ เห็นใครถือปืนฆ่าแม่งให้หมด *เดินไปหาทางเข้า*
// Assassin Ghost เปิดฉากยิง// *เสียงสัญญาณเตือน* //Assassin Ghost ยิงเครื่องส่งสัญญาณทิ้ง// Assassin Ghost: ฮะ ไอสัสไม่ได้แดกกูหรอก!
Templars: ยิงพวกมัน! *เสียงยิงปืน* //Assassin Ghost วิ่งหลบได้รวดเร็วและ Assassination ทุกตัวที่อยู่ข้างนอกอาคาร//
Assassin Ghost: หลบไปฉันจะไปฆ่าไอโล้น Makarov ถีบประตูเข้าห้อง Makarov
Makarov: ไง~ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ Jane~ ฉันล่ะอยากเห็นหน้าตาสวยๆๆเธออีกครั้งจริงๆๆนะ
Assassin Ghost: รู้ด้วยเหรอว่าฉันเป็นใครอ่ะห่ะ
Makarov: ใครล่ะสามารถหาฉันได้โดยที่อยู่พื้นที่ที่หายากขนาดนี้ //หันหน้ามามอง// ฮือ Assassin Jane~
Assassin Ghost:........ เอาล่ะกูมาปิดบัญชีมึง
Makarov อ่ะอ่าา~คิดว่ามันง่ายมากรึไง //หยิบมืด//
Assassin Ghost: //ชักมีดออกมา// เข้ามาเลย //ทั้ง 2 วิ่งเข้าหากัน// *เสียงมีดกระทบกัน*
Assassin Ghost: ครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่ฉันเห็นแก
Makarov: จำได้ก็ประมาณ 5 ครั้งมั่งน่ะ ฮาฮาฮา
//Makarov ได้โอกาสแทงเข้าท้องของ Assassin Ghost//
Assassin Ghost: อ๊าาาาา! //จับที่แผล//
Assassin Ghost: โถ เอ่ย เห็นฉันเป็นผู้ชายแกร่งรึไงกัน
Makarov: ก็แกอยากเป็นผู้ชายเองไม่ใช่หรอ //เลียเลือดที่ติดมีด// โอ้วเลือดกันหอมหวาน //ฟันเข้าที่หน้ากากอย่างรวดเร็ว และ เตะเข้าที่แผลของ Assassin Ghost//
Assassin Ghost: อ๊า! ไอสัสเอ้ย..... //หน้ากากหล่นแตก//
Jane/Assassin Ghost: เวรตะไลเอ่ย! //ฟันกลับ//
//Makarov หลบได้// *เสียงชัก Hidden Blade* //แทงเข้าที่ต้นขา Makarov//
Makarov: อ๊าาา! //โกรธ// //Jane จะแทงอีกรอบ//
//Makarovรับได้และหักใบมีกทิ้ง// เตะ Jane ตกหน้าต่างตกลงพื้น (ภาพตัด)
............ จบตอนที่ 3 ...........
...(ตอนที่ 4 ตอนสุดท้าย) เงาสะท้อนใต้เปลวไฟ...
(ห้องพักส่วนตัวของ Jane)
Peter: แผลนั่นยังไม่หายดี อย่าเพิ่งลุกไปไหนเถอะ Ghost
//John เดินเข้ามาวางกล่องปฐมพยาบาลไว้ข้างเตียง จ้องอีกฝ่ายที่นั่งพิงผนังด้วยแววตาเป็นห่วง//
Jane: ข้อมูลนั้นฉันต้องไปเอาเอง ไม่มีใครจำเส้นทางของท่าเรือได้ดีเท่าฉัน
//Jane ขยับมือจับที่แผลตรงเอวที่ยังเย็บไม่เสร็จแน่น ก่อนจะก้มหน้าลงเล็กน้อย เหงื่อซึมเล็กน้อยจากความเจ็บ//
Peter: งั้นนก็อย่าไปในฐานะ Assassin Ghost ไปในฐานะผู้ที่ไม่มีใครรู้"
"143"
//แสงไฟนีออนสลัวสาดลงบนชุด 143 ที่ถูกแขวนไว้อย่างเงียบสงบ
เสื้อครอปทหารสีดำสนิท, หน้ากากผ้าคลุมใบหน้า, อาวุธสอง Hidden Blades เตรียมพร้อม//
Jane: นานแล้วนะ ที่ฉันไม่ได้ใส่ชุดนี้.......เราอ้วนขึ้นป่ะว่ะ?...
//เสียงกดล็อคกลไก Hidden Blade ดังขึ้น เธอกำหมัดแน่น ก่อนสวมหน้ากากผ้าคลุมใบหน้า
จากนั้นเดินออกจากเงามืดอย่างเงียบงันในตัวตนของ 143//
(ท่าเรือร้าง / เวลา 01:43 น.)
//เงาร่างของ 143 เคลื่อนตัวผ่านกองคอนเทนเนอร์ เธอเงียบกริบราวกับวิญญาณ
สอดส่องหาเป้าหมาย – คลังเก็บข้อมูลของบริษัท LogistixCore ซึ่งเป็นอีกฉากหน้าองค์กร Templar//
143: เป้าหมายอยู่ในคอนเทนเนอร์แดงนั่น... มีสองคนเฝ้าอยู่
*เสียงจากวิทยุ: การสื่อสารระหว่างทหารยามสองคน*
ยาม-1: อย่าลืมรหัสตอนเข้าเครื่อง แกพิมพ์ผิดทีไรฉันต้องมานั่งแก้ทุกที
ยาม-2: ก็รหัสมันโง่ไง ใครจะไปคิดว่าใช้ชื่อหมา1234มาเป็นรหัส
143: ชื่อหมา1234... งั้นเครื่องคงตั้งไว้แบบ Local เธอต้องรีบเข้าไปก่อนที่มันจะซิงก์กับเซิร์ฟเวอร์กลาง
//143 พุ่งตัวจากมุมมืด ใช้เชือกสลิงดึงตัวยาม-2 ล้มลงอย่างเงียบ ก่อนต่อยคอยาม-1 สลบในจังหวะเดียวกัน//
//เธอล็อกประตูคอนเทนเนอร์และเสียบ USB เข้าระบบ//
143: ...รหัสผ่าน: Kill 143
//ระบบปลดล็อก เสียงไฟ LED เปลี่ยนจากสีแดงเป็นเขียว พร้อมเสียง “Access Granted”
143 เริ่มถ่ายโอนไฟล์ข้อมูลลงใน Drive แบบเงียบ ๆ//
143: 'ขนส่งคลังอาวุธ’, ‘รายการสมาชิกลับ’, ‘การประชุมที่เมืองไทย?’...
[เสียงจากข้างนอก: วิทยุดังลั่น]
"พวกเราเจอคนแปลกหน้าที่ท่าเรือ ชั้น 4!! เตรียมพร้อมยิง!"
//143 กัดฟันแน่น ดึงข้อมูลออกทันทีและระเบิดสัญญาณก่อนพุ่งออกจากประตูหลังคอนเทนเนอร์
เสียงกระสุนวิ่งไล่หลังเธออย่างบ้าคลั่ง//
//ด้วยท่วงท่าคล่องแคล่ว เธอกระโดดข้ามคอนเทนเนอร์หลายใบ ก่อนสไลด์หลบใต้เงาความมืด จนหลุดจากการตามล่า//
143: นี่คือ... ความรู้สึกที่ฉันลืมไปนานแล้ว โคตรสุดเลยยยย! โว้ยยยย!
(กลับมาที่ Safe House)
John: ยินดีต้อนรับกลับ... Jane หรือควรเรียกว่า 143 ดี?
Jane/143: ...คืนนี้ ฉันเป็น 143 แค่ครั้งเดียวก็พอมั่งนะ (ติดใจแล้วอ่าาา)
//เธอถอดผ้าคลุมหน้าออก วางลงบนโต๊ะ ข้าง ๆ แฟลชไดรฟ์สีเงินที่เต็มไปด้วยข้อมูลของ Templar//
Jane: เห้อ นอนดีกว่า.......
.......
.......... ตอนที่ 4 จบ ............
...SS 1 จบ...
Jane: หน้ากากฉันล่ะ....... //มองหา//
John:พังไปแล้วฉันเลยทิ้งมันไป...ขอโทษนะ
Jane: จริงดิ......ไม่เป็นไร...//เศร้าเล็กน้อย//
Peter: Jane! ฉันมาแล้ว! //เดินมาพร้อมอาหาร// อ่านี้ของโปรดของเธอ
Jane: ขอบใจ //เปิดห้องข้าว// โหหหห! แถวนี้มีขายด้วยเหรอ?
Peter: มีสิแต่ว่ากว่าจะได้มาฉันต้องใช้แอพแปลภาษาอ่ะ ฉันพูดรัสเซียไม่เป็น
Jane: โอ้ยจริงสิฉันน่าจะสอนภาษาให้เธอนะ
John: พูดรัสเซียไม่ได้ก็พูดอังกฤษสิ~
Peter: .......(แม้อังกฤษฉันยังแทบไม่ได้)
Jane: ........... เดี๋ยวถ้าฉันหายดีเดี๋ยวฉันหาเวลาสอนให้ ตั้งใจเรียนด้วยนะ ห้ามหลับล่ะ!
Peter: จ้า~ คุณครู~
( 2 อาทิตย์ออกมา)
Jane: ปีเตอร์มาเรียนรัสเซียกัน
Peter: ไม่เอาแล้วฉันได้แล้วล่ะ
Jane: จริงอ่ะ..
Peter: จริงสิฉันจะโกหกทำไม
Jane: ถ้าจริงงั้นก็ออกไปซื้ออาหารมาให้ฉันสิ~
Peter: อ่า~ ได้ๆๆ
( 2 นาทีต่อมา)
//Peterเปิดประตูเข้ามา//
อ่ะนี้ Jane อาหารมาแล้ว
Jane: อ่าจริงด้วยเธอเก่งขึ้นแล้วล่ะ
John: เอาล่ะกลับฐานกัน
Jane: ไม่อ่ะฉันยังทำระบบหน้ากากไม่เสร็จเลย
Peter/John: หน้ากาก? เธอไปหามาจากไหนแล้วพวกวงจรอ่ะ
Jane: ลงไปดูห้องได้ดินสิ.......
Peter: ? ......//ลงไปห้องได้ดิน// โอโหหห! มีแต่หน้ากาก! วงจรด้วยของพวกนี้หามาจากไหนตั้งเยอะ
Jane: ขโมย,ซื้อ ไม่ก็ทำเอง
John: อย่างอื่นพอก็จะแต่ ขโมยนี้........
Jane: ช่างมันเถอะ.......
Peter/John: ห่ะ ช่างมัน!?
(หลายวันต่อมา)
Jane: เอาล่ะเสร็จแล้ว....
Peter: เย้! เยี่ยมเลยจะได้กลับแล้ว
............. (ตอนที่ 1) เคลียร์บ้าน ............
(ฐาน Assassin)
Assassin Ghost: เอาล่ะพวกเราวันนี้น่าจะไม่มีภารกิจ-
Assist 103 : ...... ท่านครับ วันนี้มีภารกิจมาครับ //ยื่นแท็บเล็ต//
Assassin Ghost: ภารกิจ "เคลียร์บ้าน" เขตแคมเดนทาวน์, ลอนดอน, ประเทศอังกฤษ กูไปบ่อยจนรู้ทุกซอกทุกมุมแล้วมั่งเนี่ย //ขำ// เอาล่ะเตรียมของ ใส่หมวกใส่พร้อมเตรียมกล้อง Night Vision เตรียมค้อนทุบประตูปืนทุกกระบอกต้องใส่เก็บเสียงทั้งหมดงานนี้ต้องให้เงียบที่สุดและอย่าลืม Hidden Blade ย้ำว่าอย่าลืม
(แคมเดนทาวน์ลอนดอน เวลา 00:40 น.)
Assassin Ghost: เอาล่ะเอาให้เงียบที่สุด //แก๊ะ// *เสียงปลดล็อคประตู*
Assist 128: Assist 286 กำลังเข้าทางข้างบ้านทราบแล้วเปลี่ยน
ทุกหน่วย: ทราบ
Assassin Ghost: ทราบ, เตรียม เข้าไปเจอให้ฆ่าแม่งให้หมดมีปืนหรือไม่มี
ทุกหน่วย: ทราบ
//เปิดประตู//
*เสียงปืนเบาๆๆ*
//Assist 31 ขึ้นชั้น 2//
ผู้หญิง: ค่าา~ได้เลยคะ //ปิดประตู อ้า!!!
Assassin Ghost: หุบปากไอกระหรี่!
ผู้หญิง: อย่าฆ่าฉันเลย
Assassin Ghost: งั้นก็นิ่งไว้ //มัดเชือกที่ข้อมือ// ทุกหน่วยนี้คือคำสั่งใหม่เจอใครที่ไม่ถือปืนอย่ายิงให้มัดมือไว้
ทุกหน่วย: รับทราบ
Templars: มีผู้บุกรุก! //ยิง//
Assist 202: เชี้ยเอ้ย //โดนยิง// เชี้ย
*เสียงปืนยิงใส่กัน*
Shadow Assassin: ทุกหน่วยที่อยู่ข้างนอกเตรียมคุมพื้นที่ ถ้ามีตำรวจมาให้น๊อคเอาท์พวกเขา ทราบแล้วเปลี่ยน
ทุกหน่วย(ข้างนอก): ทราบ
*เสียงปืนดังออกมานอกอาหารหลายนัด*
*เสียงรถตำรวจ*
ตำรวจ: อ่าครับ ครับผมผมมาถึงแล้ว //เคาะประตู// คุณครับคุณ
//Assist 248 เข้าน๊อคเอาท์//
Assassin Ghost: สวย~
Assist 34: คุณหยุดเถอะอย่าหยิบปืนนะ
ผู้หญิงมีลูก: อย่ายิงฉันนะฉันมีลูกปืนนั้นไม่มีกระสุนฉันจำได้อย่านะ
Assist 34: ห้องนี้เคลียร์... นั่งลงคุณผู้หญิง
ผู้หญิงมีลูก: โอเคๆๆ อย่าทำฉันเลย
Assist 34: ขอบคุณที่คุณทำตามที่ขอ//มัดเชือกข้อมือ//
Assassin Ghost: คุณผู้หญิงอย่านะ
ผู้หญิง: เอ่อฉันเอ่อ //หันไปจะหยิบปืน//
Assassin Ghost: เชี้ย //ยิงปืน// เชี้ยเอ่ย....ไม่น่าเลย
Assist 31: อ่ะไรหรอท่าน
Assist 34: Mentor ไม่เป็นไรคุณทำดีแล้ว
Assassin Ghost: ใช่แต่เราสามารถให้นางหยุดทำอย่างงั้นได้ แต่นางกลับหยิบปืน //เสียงสั่นๆ//
Shadow Assassin: ไม่เป็นไรท่านไม่เป็นไร
Assassin Ghost: ฉันไม่เป็นไรมากหรอกแต่ยังตกใจ...........ห้องนี้เคลียร์
ทุกหน่วย(ในบ้าน): ทุกห้องเคลียร์....ภารกิจสำเร็จ
.............จบตอนที่1............
.............. (ตอนที่ 2) ตราบาป ............
(ณ Assassin Company)
Assassin Ghost:ไอ้ ห่าาา~ เอ่ย~ ......... Makarov แม่งไปอยู่ตรงไหนของโลกเนี่ย~ //หงุดหงิด//
Assist 31/John: ท่านเอากาแฟไหม
Assassin Ghost:อึมเอาหน่วยอ่อดี //เปิดหน้ากากเล็กน้อย// //ดื่มกาแฟ// อร่อยดีนี้หว่ากาแฟเจ้าไหนอ่ะ
Assist 31/John: เจ๊เล็กหน้าปากซอย
Assassin Ghost: เห้นร้านนั้นอร่อย เอ่อ John ....ไปบอกคนอื่นด้วยว่าฉันลาพักร้อน
Assist 31/John: เอ่อๆๆ ได้ๆๆ //ออกจากห้อง//*เสียงปิดประตู*
Assassin Ghost: กลับบ้านไปพักและกู....เห้อ...
(วันต่อมา/ตึกเก็บของของ Assassin Company
เวลา 20:00 น.)
143: เอาล่ะโว้ย ได้เวลาสนุกแล้ว //ห้องตึก// เอาล่ะไหนนะสัญญาณเตือนอ่อนี้ //เปิดเสียงสัญญาณเตือน// *เสียงสัญญาณดัง*
143: เอาล่ะใครจะมากันก่อนนะ
Steven: เอ้ยใครอ่ะ
143: จะใครล่ะพวกเดียวกันมั่ง! //เปิดการต่อสู้//
Steven: โว้ววววยย~ เกือบแล้ว
143: เธอเปิกจุดเยอะเลยนะ //วิ่งไปตัดไฟทั้งอาคาร// เอาล่ะนะ //ปามีด//
Steven: เชี้ย! //หลบ// เกือบอีกแล้ว~ //วิ่งเข้าไปตี.....ตีไม่โดน// นี้อย่าหลบสิว่ะ //เอามีดฟัน//
143: แหม่~ อย่าใช้อาวุธเส~ //เอามือตบคอ//
//Steven สลบ//
143: ง่ายอยู่นะแต่ตีไม่เคยโดนตั้งแต่ฝึกเลยแต่หลบได้ตลอดน่าสนใจ~ //ยิ้ม//
Assassins: เห้ย! แกเป็นใคร!
143: ฉันหรอ ฉัน 143~ ยินดีที่ได้สู้ด้วย ยิงสลิงขึ้นไปข้างบน //หยิบท่อสาย// หึ
Assassins: เห้ย!? จะทำอะไร
(เพลง Fanban เริ่มขึ้นเบาๆ)
143 หึ! //เปิดแรงดันน้ำขั้นสุด// //เปิดทางน้ำ// รับไปส่ะ! น้ำพุ่งเข้าโดน Assassins หลายคน
Assist 67: มีผู้บุกรุก!
143: //ยิ้มภายใต้หน้ากาก// //กระโดดเข้าไปเตะAssassin คนนึง// //ต่อยเข้าที่หน้าและตบคอสลบ// // เข้ามาเลยย~
Assist 67: เห้ยทำไมแจ้งไปแล้วทำไมไม่ดีใครตอบกลับเลย เอ่อ อย่าทำอะไรผมเลย~ ขอร้อง
143: ไม่ทำ.......ไม่เหลือ~ //กระโดดเอาต้นขาบีบคอจนสลบ//
Assist 67:ขอบคุณคับบบ~ เอ่อออ~~~ สลบ
143: ชอบล่ะซี้~ //เดินเข้าไปห้องเก็บ Apple Of Eden//
Shadow Assassin: หืม!...... หมดเวลาแล้ว
143/Jane:...... หมดเวลาแล้ว....เหรอ! โอเคคคก็ได้ งั้นหาคนมาซ้อมไฟด้วยนะ ฉันไปแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้กลับมาแน่นอน
...(วันต่อมา)...
Assassins: ทีานครับเอ่อคือว่าเมื่อวานมีคนบุกรุกมาแล้วเข้าบอกว่าเขาคือ 143
Assassin Ghost: //มองหน้า// ฉันรู้แล้ว ก็มาเยอะล่ะสิ (ฉันทำเกินไปแน่ๆๆ)
.......... จบตอนที่ 2 ...........
.............. (ตอนที่ 3) ใบมีด Hidden Blade .............
Assist 67: แต่ตั้นขานั้นมันฟินมากๆๆเลยนะ
Assassin Ghost: ? เห้ยอ่ะไรคุยกันเรื่องอ่ะไรเนี่ย
Assist 67: เรื่องของ 143 ครับจะบอกว่านางเท่มากๆๆครับเราน่าจะเชิญนางมาอยู่ใน ภราดร //ยิ้มแบบฟิน//
Assassin Ghost: (กูไม่น่าเอาต้นขาบีบหน้ามันเลย.....) เอ่อๆๆก็จริงแต่มันดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
(โรงงานนึงของ Templars เวลา 01:00 น.)
143: ขอบคุณที่มานะ Steven~
Steven: เอ่อ...ค....ค...คุณคือคนเมื่อวานใช่ม...ม...ม... ไหมครับ //เขิน//
143: ใช่แล้วมันทำไมหรอ?
Steven: คือคุณเชิญผมมาร่วมภารกิจด้วยทำไหมหรอครับ
143: ก็.......ฉันสนใจให้ตัวเธอนะและก็เธอจะได้ผลงานด้วยไง
Steven: เอ่อ....เอ่อ..เอ่ออออ คั...คะ....คับ//เขิน//
143: เอาล่ะเริ่มกันเลยไหม //มองตา//
Steven: คะ.....คะ...คับ
143 //กระโดดลง Air Assassination// //ปามีด// //วิ่งเข้าไปแทงอีกคนแบบเงียบๆๆ//
Steven: โคตรเก่งเลย..... อยากได้เธอมาเป็นแฟนจัง~ ......
143: Steven~ มาเร็ว!
Steven: คับ! //กระโดดลงมาวิ่งตาม//
.......
.....
นี้เราจ่าาา ไปที่ห้องกันหรอครับ
143: นี้ไง //ชัก Hidden Blade เสียงเข้าล๊อคประตู// //เปิดประตู// ♪ ล๊า~ ล่า~ ล๊า~ ลา~ ลาาา~ ♪ *พร้อมฆ่ายามไปด้วย* .....
Steven: เอ่อถึงรึยังครับเนี่ยผมเหนื่อยแล้วนะ
143: แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วหรออีกยาวเลยล่ะ //หาของในกระเป๋า// อ่ะนี้ช็อคโกแลตแท่งเพิ่มพลัง
Steven: ขอบคุณคับ~ คุณใจดีมากๆๆเลย ถ้าใจดีอย่างงี้ต้องเป็นของผมแล้วมั่งคับ (พูดเล่นๆๆ)
143: ฮืออ~ เดี๋ยวฉันเก็บไปคิดนะเพราะคนที่ฉันชอบมีตั้งหลายคนเน๊ะ //ขำ//
Steven: คับ //กินช็อกโกแลตแท่ง// โหอร่อยมากเลยคุณทำเองหรอครับ
143: อึมใช่ฉันทำเอง อร่อยใช่ไหมล่ะเดี๋ยวร่วมงานกันอีกฉันจะเอามาให้เยอะๆๆเลย ........ถึงแล้ว.....
*เพลง Jane Doe Theme ดังขึ้น*
143: นี้มันเพลงที่ฉันชอบเลยฟังมันประจำเลยล่ะ
Steven: Mentor ผมก็ชอบเหมือนกันเขาเปิดตอนอยู่ในห้องทำงานเขา
143: จริงหรอสไตล์ดีเลย //ถีบประตู// ตายส่ะพวกมึง! //ปาระเบิดควัน//
*เสียงคนในงานกรี๊ดร้องโว้ยวายลั่นงาน*
*เสียง Hidden Blade แทงทุกๆๆ 2วิ*
(ตัดมาอีกทีทุกคนในห้องตายหมด)
143: อ่าา~ เหนื่อยจังเลย
Steven: ให้ผมโชว์เท่หน่อยก็ได้นะคุณ 143
143: ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวเธอเหนื่อย~
Steven: ห๊าาาา~ //เขิน//
143: นี้ไงแฟ้มเอกสารลับนี้เธอเก็บไว้ทีนี้และของจริงแล้วข้างหน้ามีแต่พวกมันเต็มไปหมดเราต้องการปืน //มองหาปืน//
Steven: เอาปืนพกผมไปใช่ก่อนผมมี 2 ปืนพกกระบอก
143: ขอบคุณ...เธอใจดีมากเลยนะ
Steven: ค....ค....คับ ถ้าอยากให้ผมใจดีมากกว่านี้ก็ต้องให้ผมเป็นแฟนแล้ว
143: อึม..... (เล่นมุขอีกแล้วถ้าเขารู้ว่าเราคือ Mentor จะตกใจไหมเนี่ยแต่เราก็แอบเขินนิดหน่อย จะตกหลุมรักไอหมอนี้ไหมเนี่ยยย)
Steven: เอาล่ะนะคุณ 143 ระวังนะครับ //ค่อยๆๆเปิดประตู เคลียร์ครับคุณ 143
143: นำเลย~
Steven: ระวังระเบิดครับคุณ 143! //วิ่งเข้าไปรับ 143//
*ทั้ง2นอนลงกับพื้น
143: เอ่อออ~
Steven: เป็นไรไหมครับคุณ
143:ไม่เป็นไรแต่ช่วยเอามือออกจากหน้าท้องฉันด้วยไหม //เขิน//
Steven: โอ้ว! ขอโทษทีครับ ขอโทษจริงๆๆ //เขิน//
143:ไม่เป็นไร รีบหนีฉันเถอะ
Steven: คะ...คั....คับ
*ทั้ง 2 วิ่งผ่านด่านของ Templars อย่างง่ายดาย*
(มุมตึก)
143: เห้อเหนื่อยแทบแย่~
Steven: ใช่ครับ เหนื่อยสุดๆๆ
143: อ่ะนี้เห็นเธอทำตกไว้ตอนโดนระเบิดดีนะฉันเห็นไม่งั้นเธอไม่มีผลงานแน่ๆๆ
Steven: คับขอบคุณคับ
143: เอาล่ะเดินกลับบ้านดีๆๆนะ บาย
Steven: บายครับ........
*ต่างคนต่างกลับบ้าน*
Steven: หน้านางสวยมากเลยสวยสุดๆๆ แถม หน้าอกนางใหญ่มากๆๆด้วย เอ่ยไม่ควรพูดเรื่องนี้.... //ยิ้มและเขิน//
................ จบตอนที่ 3 ..............
............... (ตอนที่ 4) ความลับถูกเปิดเผย.............
Assassin Ghost: เจอแล้ว! กลุ่มที่จะมาร่วมงานกับเราได้! นี้ Devon Teravayn หัวหน้ากลุ่ม C-Trav
Devon: สวัสดีทุกคนพวกเราคือกลุ่มที่จะมาเป็นพันธมิตรกับพวกคุณฝากตัวด้วย
Assassin Ghost: และก็วันนี้เราจะมาปิดบัญชีของไอ Makarov แบบจริงจังเรารู้ที่อยู่มันแล้ว เรามีอุปกรณ์และคนพร้อม ภารกิจนี้มี Templars มากกว่า 100 นายอาจจะเสี่ยงตายทุกคนระวังตัวกันด้วยฉันเป็นห่วงทุกคนนะทำสุดความสามารถล่ะ
Assassins: ครับ/ค่ะ!
Devon: เริ่มภารกิจกันเลย!
*หลายวันต่อมา*
(Safe House ของ Makarov)
Assassin Ghost: เอาล่ะทุกหน่วยเตรียมเข้าประจำที่
ทุกหน่วย:รับทราบ
Assassin Ghost: 3.......2........1....... //ยิงปืนขึ้นฟ้าเพื่อเปิดฉากยิง// *Templars วิ่งออกมาฉันเตรียมยิงสู้*
Templars: Assassin!
Assassin Ghost:เข้าเลยเริ่มยิงเลย
*ทั้ง 2 ฝ่ายเริ่มยิงใส่กัน*
Devon: เปิดได้สวยเลย Mentor
Assassin Ghost: มันอยู่ในแผนการ เอาล่ะเราต้องเข้าสู้รบด้วยบอกพวกนายว่าให้เข้าประจำที่เตรียมอุปกรณ์โดรนให้เรียบร้อย เดี๋ยวฉันจะเข้าไปตัดหัวไอโล้นนั้นเอง //ทิ้งปืน// //ถือปืนพกและค่อยๆๆย่องเข้าไป// ถ้าเข้าได้ก็เริ่มยิงแม่งให้หมดบ้านนี้แหละ //เปิดจะตูเข้ายิงและเริ่มยิง//
Templars: Assassin! ยิงมัน
*เสียงปืนยิงใส่กัน*
Assassin Ghost: มึงตีกี่แม็กว่ะตัแงใช้นี้แหละ //ปาระเบิดควัน//
Templars: เชี้ย! ระเบิดควัน!
Assassin Ghost: //วิ่งเข้าไปเอา Hidden Blade แทง//
Templars: อ่าาาา! ไอเชี้ยบทกูน้อยชิบหาย!
Assassin Ghost: น้อยก็ดีแล้วเดี๋ยวหนังมันยาว
//ขึ้นไปถีบประตูห้องMakarov//
Makarov: ไอสัส.....ประตูไม่ได้ล็อคถีบทำไม
Assassin Ghost: กูรู้กูอยากเท่ และกูรู้ด้วยว่ามึงมี Apple Of Eden
Makarov: ใช่กูมี //ใช้ Apple Of Eden//
Assassin Ghost: เชี้ย //ร่างกายขยับไม่ได้// กูโดนเล่นแล้ว
Makarov: ให้ฉันฆ่าแกหรือแกฆ่าตัวแกเองดีล่ะห่าา~ คนสวย (กระซิบข้างหู)
Assassin Ghost: อย่านะโว้ย //ขยับแขนจับ Apple Of Eden ได้// //หลุดจากการโดนควบคุม//
เชี้ยเอ้ยดีนะกูก็มี แฮร่~
Makarov:........ฉันว่าแล้ว Apple Of Eden ต้องมีอีกลูก
Assassin Ghost: เอ่อใช่กูมีอีกลูก //กระโดดเตะ Apple Of Eden ของ Makarov และ โยนของ ตัวเองลอยตกหน้าต่างโดรนของ C-Trav รับได้พอดี// ตอนนี้เราไม่มีไอนั้นทั้งคู่เลย มาสู้กันดีดีกว่ากูจะได้ปิดบัญชีมึงแบบดีๆๆ
//หยิบปืนขึ้นมายิง// //Makarov หลบจับหักแขน// Makarov: เล่นงี้ใช่ไหม //ปืนตก// //Assassin Ghostจะเก็บ// อึบอึมไม่ให้~ //เตะปืนออกไปนอกหน้าต่าง// //Assassin Ghost เตะเข้าท้อง Makarov//
Assassin Ghost: เอ่อไม่ให้ก็ไม่ใช่โว้ย! //ชักมีดและชัก Hidden Blade// กูใช่นี้ก็ได้
Makarov: //ชักมีทั้ง 2 ข้าง// มีดหรอกูก็มี!
*ทั้ง 2 วิ่งเข้าหากัน*
(ข้างนอก)
Shadow Assassin: วู้ว! ฆ่าหมดแล้วโว้ย
//โดรนของ Cyber Monster กำลังติดระเบิดไว้รอบบ้าน//
(ข้างใน)
//Makarov ฟันเข้าที่หน้ากากจนแตกและโดนริมฝีปากของ Assassin Ghost/Jane ด้วย//
Jane: เชี้ย! ปากกู
Makarov: โอ๊ะ ขอโทษที่ทำให้ความสวยลดนะ //ขำ//
Jane:พ่อมึงตายไอเหี้ยโล้น! //วิ่งเข้าไปฟัน//
Makarov: //หลบ// //จะแทงคืน//
Jane: มึงจะเล่นแผลเก่าเหรอไอสัส //จับมีด// //เตะ// //ดึงแขน// //หักข้อมือ//
Makarov: โอ้ย! //โกรธ// //วิ่งเข้าไปผลัก// //นั่งทับ// เกมมันจะเปลี่ยนแล้วว่ะ //หยิบมีด//
Jane: ใช่เกมแม่งเปลี่ยน ตอนนี้กูชนะ //ชูนิ้วกลางใส่แล้วกดระเบิด//
Makarov: ห่ะ!
*ตู้ม!* *เสียงระเบิดดัง*
ทุกคน: เชี้ย! Mentor อยู่ข้างใน
.........
*ทุกอย่างเงียบลง*
*ทุกคนตกใจมากๆๆที่ได้เห็นว่า Safe House ระเบิด*
Peter/John: Ja-!
*มีเงาเดินออกมาจากอาคาร* //ผู้หญิงเดินออกมาด้วยความเหนื่อยล้า// //ผู้ร่างกายปลอม// //ถือหน้ากากที่พัง//
Peter: นั้น Jane นิ
Steven: นั้น......*เอะใจ*
Jane: โอ้ว ไงทุกคนฉันยังไม่ตาย
ทุกคน: เชี้ย Mentor เป็นผู้หญิง! ........
.............. Ss2 จบ ..............
...*หลายเดือนต่อมา*...
(โรงอาหารของ Assassin Company)
Jane: //เดินมานั้ง// ที่จริงแล้วฉันคือ 143
ทุกคน: ! ห่ะ!!!!
Steven: ห่ะ!? //น้ำพุ่งออกจากปาก// ซวยแล้วไงจีบไปตั้งเยอะ
Jane: ใช่แล้วฉันเองนี้แหละ
Devon: เห้ย Steven ต้องจีบเธอต่อแล้วล่ะเข้าแล้วออกไม่ได้นะโว้ย! //ขำ//
Jane: แอ๋ใครน่อ~ จีบฉันตอนร่วมงานด้วยนะจีบแล้วต้องจีบให้ได้นะโว้ยไม่งั้นโดนฉันแทงไส้ไหลแน่
Steven: เอ่อ~ คือว่า
Devon: เอ๊ะๆๆ เห็นไหม Jane เขาพูดแล้ว
Steven: คับ! คุณ Jane! ผมจะไม่เลิกจีบแย่นอนคับ!
Jane: //ยิ้ม//
2 ชั่วโมงต่อมา
Devon: เห้ย! Steven หาวิธีจีบนางให้ได้นะฉันรอเชียร์อยู่ล่ะทำให้ได้นะโว้ย
Steven: คับ!
...*วันวาเลนไทน์*...
Devon: เอาล่ะมาจับฉลากกันว่าใครได้คู่กับใคร
*จับฉลาก*
Jane: *Steven*
Steven: *Jane*
Jane: //ยิ้ม// //ลุกออกไปหน้าเวทีพร้อมเรียก Steven// มานี้เร็ว! ถึงเวลาในคำในของขวัญแล้ว
Jane/Steven: ยื่นกล่องของขวัญ
Jane(อ่าน): "คุณทำให้หัวใจผม เต้นแรงตอนที่ผมได้เห็นหน้าคุณกว่าเวลาวิ่งหนีระเบิด ผมทำตุ๊กตาที่เหมือนตัวคุณหวังว่าคุณจะชอบมันนะ ผมรักและใส่ใจมันจริงๆๆและใส่ใจคุณด้วย" //ยิ้ม//
Seven(อ่าน): "ขอบคุณมากๆๆที่ยอมมาร่วมงานกับฉันในตอนนั้น ฉันตกหลุมรักเธอตั้งแต่เล่นมุขบ้าๆๆนั้นแล้วล่ะ~ อ๋อใช่ใต้กล่องมีกางเกงในตัวโปรดของฉันและของขวัญฉันจูบมันไปหลายครั้งเลยล่ะ" //เขิน// (กางเกงในเหรอออ)
*ทั้งหมดได้แลกของขวัญกัน*
Jane(พูดในใจ):ฉันชอบตุ๊กตาตัวนี้จังเหมือนฉันมากๆๆเลยฉันรักมันสุดๆๆๆๆฉันจะรักษามันดีๆๆเลยล่ะะะะ //ยิ้ม// ฉันเริ่มตกหลุมรักเจ้านั้นจริงๆแล้ว บ้าเอ่ยคนอะไรทำให้ฉันตกหลุมรักได้น้าาาาา~
(ห้อง Steven)
Steven: ของขวัญที่คุณ Jane ให้มันมีคุณค่ามากๆๆเลย ผมขะรักษามันไว้ดีๆๆ และก็........ //แงะ// เห้ยมีจริงด้วย! เก็บเอาไว้รึกัน เดี๋ยวค่อยไปคืนผมรับไว้ไม่ได้จริงๆๆ
(หลายเดือนต่อมางานเลี้ยงครบรอบ 6 เดือนของกลุ่ม Assassin Company และ Cyber Monster)
Jane: เอาล่ะเอาล่ะทุกคนฉันมีอะไรนะว่าบอก //Steven เดินเข้าห้องมาพอดี// ฉันมีแฟนแล้วเขาเป็นคนที่ใจดีซื่อสัตย์และพวกไม่ใช่คนที่ไหนเลย พูดเบาๆๆขอโทษนะ Steven ............
ทุกคน: อกหักและมั่ง Steven ......
Devon: ....
Steven: //น้ำตาไหล// ไม่จริงใช่ไหม! คุณ Jane!
Jane: พวกนายนี้ก็ไม่ฟังให้ฉันพูดจบเลย..... เขาคนนั้นคือ Steven ....
Steven: //น้ำตาแตกออกมา// คุณ Jane! หืออออ~
Jane ไม่ต้องเรียกคุณ Jane แล้วล่ะมานี้มา..... โอๆ ไม่ต้องร้องน้าาาาา~ โออออ~
Steven: คุณ........ ที่รักกกก~
Jane: หึม~ //กอดแน่น// //ยิ้ม//
Steven: ที่รักปล่อยผมเถอะค้าบบบ~ ผมหายใจไม่ออก~
Jane: อุ้ยขอโทษที.....
Steven: //นั่งลง// //เปิดกล่องแหวน// ที่รัก.....แต่งงานกับผมนะ
Peter: เชี้ยไม่ถึง 10 นาทีแต่งงานกันแล้ว เห้ยทุกคนรออะไรตบมือสิ วู้วววว! แต่งเลยๆๆๆๆ
ทุกคน: แต่งเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
Jane: //หันมองทุกคนแล้วหันกลับมา// //เขิน// แต่ง.....ค่ะ
John: เย้!!!!!!! ฉลองโว้ยยยย!!!!! ไปทุกคนเปิดไวท์ เบียร์ เอาให้หมดเลยฉันเลี้ยง
Devon: มาๆๆๆ ถ่ายรูปๆๆ 3......2.....1...
John: เห้ยๆๆๆ เดี๋ยวๆๆ! //ลื่นเค้ก// //ล้มตอนถ่ายรูปพอดี//
Devon: เห้ยดูดิ ฮาๆๆๆ
Peter: เชี้ยตำนานไอ John ยื่นเค้กถือกำเนิดแล้วว่ะ ฮะๆๆๆ
//ทุกคนในห้องขำ//
(ตัดฉาก)
(ย้อนไปก่อนวันวาเลนไทน์ 5 อาทิตย์)
(ในห้องประชุมลับ Assassin Company)
Devon: โอเคทุกคน แผนปฏิบัติการ "คู่จี้นระเบิดใจ" เริ่มขึ้นแล้ว
John: อะไรวะชื่อภารกิจ
Devon: ฉันเห็นแล้วล่ะ พวกนั้นมันมีกันและกัน
อยู่ในสายตา แต่ไม่กล้าบอกกันตรงๆไง เรา ต้องบีบ!
Peter: (พึมพำ) เออ กูก็เคยเป็น
Devon: งั้นเราจะจัด "จับฉลากวาเลนไทน์" แล้วทำให้ Jane กับ Steven ได้กันแบบงงๆ
John: โกงฉลากเหรอ?
Devon: เปลา~ มันเรียกว่า "เสริมดวงความ
รัก" ต่างหาก!
(ทุกคนหัวเราะ ยกแก้วกาแฟเป็นสัญญา)
Devon: เรื่องนี้ห้ามบอก Jane นะ
.....
Jane: ฉันเสียดายที่ Hudson ไม่ได้มาอยู่ฉลองกับพวกเราด้วย......
Devon: ใช่นั้นน่าเสียดายสุดๆๆ //หยิบมือถือ// นี้คือวีดีโอเค้กก้อนแรกที่อดกินกันทั้งหน่วย
(5ปีที่แล้ว)
Devon: อ่าาา มา ฉันขอถ่ายวีดีโอ! !! ไอJohn! เค้กไปหมดแล้ว! อดแดกกันพอดี........
Jane: โอ้ยยยย! วันนี้วันเกิด Hudson นะะะะ
John: โอ้ยฉันรีบไปหน่อย เดี๋ยวซื้อให้ใหม่
Hudson: เห้ยไม่เป็นไร ฮาฮา (เสียงเบาลง)
Jane: //น้ำตาซึม// เห้อ Hudson ถ้าเธอยังฟังอยู่นะเพื่อนรัก หายใจเข้า ขอบคุณมากนะโว้ยที่อยู่และปกป้องฉันอ่ะ ฉันขอบคุณจริงๆๆ ได้ยินไหม....... Hudson..... จากเด็กผู้หญิงบ้านใกล้ๆๆในวัน สู่วันที่เธอโตเป็นสาว เธอเก่งกว่าฉันทุกเรื่องเลยนะ Hudson หวังว่าเธอจะได้ยินนะ......
//ร้องไห้//
Steven: ไม่เป็นไรๆที่รักเป็นไรเรื่องฉันผ่านไปแล้วไม่เป็นไร
ทุกคน: โอไม่เป็นไร น้าา~
(ตัดจบ)
(End Credits)
*เสียงเครื่องอัดเสียง*
Hudson: ฮาๆๆๆ Jane เรามาพนันกันดีกว่าใครตายก่อนแพ้
Jane: เห้ยไอเรื่องบ้าๆๆ นั้นฉันไม่พนันหรอก แต่ก็ได้นะ
Hudson: ฮาๆ เธอรับแล้วนะเนิ่มตั้งแต่วันนี้เลย(เสียงเบาลง)
Hudson: Jane อาจารย์เรียกลุกเร็ว
Jane: ห่ะ! //ลุก//
อาจารย์: อ่าเธออยากตอบไอไหมอ่ะนี้
Hudson: ฮาๆๆ โดนหลอกแล้ว
Jane: โอ้ยยย อย่าเล่นแบบนี้อีกนะ(เสียงเบาลง) (เสียงเบาๆๆ)
Hudson: เธอชนะแล้ว Jane ฉันไม่น่ารอดแล้ว ใช้ชีวิตเพื่อฉันนะ ได้โปรดนะเพื่อนรัก....... Jane ระเบิด *ตู้ม* *เสียงระเบิด.............
..................ตอนพิเศษ จน...............
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
