เกาะมรณะ
ตอนที่1
เรียม
เห้อ....วันนี้....//ยืนตากลมเฉยๆพร้อมบ่นพึมพำอยู่คนเดียว
เรียม
ต้องกลับไปที่นั้นแล้วสินะ.....//ชายหนุ่มบ่นพึมพำอีกครั้งพร้อมหวนนึกถึงเกาะบ้านเกิดตน
เรียม
!!! //ชายหนุ่มล้มลงก่อนหมดสติ
เคน
//ลืมตาขึ้นและลุกขึ้นนั่งมองรอบๆ
เคน
//เหลือบไปเห็นชายหนุ่มคนนึงนอนหมดสติอยู่
เคน
เรียม.....//ชายหนุ่มกล่าวจบก่อนปลุก
เรียม
แอ่กๆ!//สำลักนํ้าก่อนจะสติ
เรียม
ค....เคน?//ชายหนุ่มสงสัยกับคนตรงหน้า
เคน
ใช่....แต่เรียมที่นี้.....มันคือเกาะบ้านเกิดพวกเราจริงๆหรอ//ชายหนุ่มมองเข้าไป
เรียม
ไม่รู้สิ//ชายหนุ่มครุ่นคิดสักพักเพราะบ้านเกิดตนไม่มีต้นไม้มากขนาดนี้
มีเสียงประหลาดดังขึ้นข้างทาง
สิ่งที่ทั้งสองเห็นคืนซากศพที่กำลังเดินมาหาพวกเขา
เรียม
บ้าอะไรวะ!//จับมือเคนวิ่งหนีไปที่ตึกใกล้ๆ
มีเสียงตะกุกตะกักแถวๆกล่องไม้
เรียม
//เรียมเดินเข้าไปเตะกล่องไม้ และกำลังจะต่อยลงไป
เรียม
เอ๋!!//รีบขอโทษก่อนจะเดินไปหาเคน
เคน
นั้นใครก็ไม่รู้ ที่นี้ที่ไหนก็ยังไม่รู้
เรียม
ควรถามไหมว่าเธอมีเพื่อนไหม
เคน
ก็ต้องเป็นแบบนั้นดูแล้วคงอยู่คนเดียวไม่ได้หรอก//มองไปที่หญิงสาว
เรียม
เห้ย! อยู่คนเดียวหรอ
เมล
ม.....ไม่....ไม่ค่ะ//ตัวสั่น
เคน
เรียม นายดูเหมือนคนเลวเลย//กระซิบ
เรียม
ห๊ะ....//ชายหนุ่มกำลังพยายามหาคำพูดที่ดีที่สุด
เอิ่มมมม.....พวกเพื่อนละ
เมล
ไปหาอาหารกับสำรวจค่ะ......
เมล
พึ่งตื่นขึ้นมาจากชายหาดประมาณชั่วโมงกว่าค่ะ.....//ตัวสั่นพร้อมนํ้าตาคลอ
เรียม
เห้อ...//เดินไปจับไหล่เธอ
ไม่เป็นไร พวกเราก็ติดเกาะเหมือนกันแหละ//ชายหนุ่มยิ้มด้วยสีหน้าระรื่น
ระหว่างนั้นมีเสียงเดินขึ้นมา
เรียม
//คว้าไม้ที่ได้มาก่อรจะไปยืนรอ
เรียม
หวัดดีจ้าาาา~//เอาไม้เตรียมฟาด
เมล
ด....เดี๋ยวก่อนนั้นเพื่อนฉันเอง!//ตะโกนห้ามเรียมเอาไว้
เรียม
อ๋อ หรอ?//ตีลงไปที่หัวซากศพที่เดินตามมา
เรียม
ระวังตัวหน่อยคุณหนู~//ยิ้มร่าเริง
เคน
//ยืนมองเรียมสักพักและค้นของแถวนั้นต่อ
เรียม
เอาล่ะผมเรียมนั้นเคน
เมล
เราเมลนั้นอั้ม//นํ้าตาคลอเหมือนเดิม
เรียม
นี้เธอเป็นอะไรหรอ โอเคไหมฉันทำให้กลัวใช่ไหม!?//ชายหนุ่มลุกลี้ลุกลน
เคน
ปล่อยเธอไปเหอะ เรามานั่งดูพวกนั้นดีกว่า//มองไปตรงบนได
ผ่านไปสักพักเรียมและเคนหาอาหารมาได้ และเริ่มก่อกองไฟ
เรียม
หนาวๆดีขนาดมีไฟนะเนี้ย//นั่งตัวสั่น
เคน
ชิวๆ//ตัวสั่นเหมือนกัน
อั้ม
//นั่งมองชายหนุ่มทั้งสองและกอดเมลไปด้วย
เรียม
กลัวพวกเราสินะพวกเราจะได้ไหม//วางอาหารบางส่วนไว้
เรียม
//ลุกขึ้น
เดี๋ยวก็ไปแล้วละ
เรียม
//เรียมกำลังจะเดินลงบนไดพร้อมเคน
เมล
//เดินมาจับชายเสื้อเรียมไว้
จริงๆแล้วพวกเราแค่ระแวงไปเองนะ//นํ้าเสียงแฝงไปด้วยความกลัวแค่ก็ยังพูดออกมา
ขณะที่ทั้งสี่กำลังหลับ(ด้วยเหตุไหนไม่รู้ทำให้เรียมนอนกับเมล)
เมล
เจ้าหมาน้อยย~//หญิงสาวละเมอและกอดเรียมไม่ปล่อยพร้อมยังเอาหน้าซุกคอเขาไว้
เรียม
เฮือก!//สะดุ้งตื่น
//ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวนอนพร้อมท่าทีสบายใจจึงไม่ส่งเสียง
เคน
//เคนมองเรียมที่โดนเมลกอดด้วยสายตาดูท่าจะยินดีเพราะอะไรสักอย่าง
เรียม
ไม่ใช่นะเว้ย//กระซิบ
เคน
มันใช่ ฟิลมันใช่//ยิ้มให้เรียมแบบมีกวนๆ
เรียม
หนาวชิบหาย//สะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมลุกขึ้นนั่ง
เรียม
เสื้อมึงไปไหน//จ้องเคน
อั้ม
//หญิงสาวได้เสื้อของเคนมาเพิ่มอีกตัวจึงอุ่นขึ้น
เคน
ระวังคนตรงนั้นหนาวน้า//ขำเล็กน้อย
เมล
//หญิงสาวตัวสั่นมากๆพร้อมละเมอและท่าทางน่ารักๆ
เรียม
//ถอดเสื้อตนและเอามาห่มให้เมล
เคน
ฟิลนี้มัน.....พระเอกชัดๆ
เรียม
ก็โคตรจริง//นั่งแอ็คจนพระอาทิตย์ขึ้น
ตอนที่2
เมล
เรียม.....เรียม!!//ตีหลังเรียม
เรียม
ว...ว่าไง//มองหน้าเมลแบบงงๆว่าตีตนทำไม
เมล
ทำไมเสื้อนายมาอยู่กับฉัน?//ถามด้วยท่าทีสงสัย
เรียม
กลัวเธอจะหนาวไงยัย....//มองหน้าเมลและเงียบ
เมล
ยัย.. ยัยอะไร!//เอาหน้าเข้ามาใกล้เรียม
เรียม
วันแรกไม่เห็นเป็นงี้เลย//ถอนหายใจ
เมล
ตอนนั้นตกใจเฉยๆแหละ!//ลุกขึ้นไปปลุกอั้ม
เรียม
จะว่าไป.....//มองหาเคน
อั้ม
//ลืมตาขึ้นก่อนจะเห็นเคนนั่งแอบตรงมุม
อั้ม
อ่าา~ น่าเบื่อออ~//บิดขี้เกียจก่อนจะเรียกเคน
เคน
ว..ว่าไง//เดินออกมาตรงมุมกล่อง
เรียม
ที่คิดน่าจะมีคนอยู่อีกเยอะ
เรียม
แต่พวกเธอรอก่อนเดี๋ยวฉันมา
เรียม
โอเค//พูดจบและวิ่งลงตึกไปทันที
ระหว่างทางมีซอมบี้มากมายเดินอยู่
มาถึงบ้านหลังนึกที่ถูกล็อค
เรียม
มีกล่องด้วยแฮะ//เดินเขาไปเปิด
เรียม
โอ้โห้ นี้ใครละเนี้ยยย?//ยิ้มเย้ยก่อนจะยกมือขึ้น
เรียม
คนที่เรือล้มละมาอยู่ที่นี้ไง
แทน
งั้นหรอ//กำลังจะลั่นไก
เรียม
คิดดีๆสิว่าจะลั่นไกจริงๆหรอ
แทน
//หยุดและกำลังจะพูดบางอย่าง
เรียม
พลาดแล้วละ//หันไปล็อคคอเธอทันที
แทน
อ...อึ่ก!!//พยายามดิ้นให้หลุด
เรียม
หยุดได้สักที//ปล่อยเธอก่อนจะยิ้มให้
แทน
ทำไมถึงปล่อยไว้ละ.....//สงสัย
เรียม
//หยิบขึ้นมาและหันไปหาหญิงสาว
แทน
ฉันชื่อแทน!//รีบบอกเรียม
เรียม
อ่า......//เดินเข้าไปแทงขาเธอ
แทน
//กรี๊ดออกมาจนทำให้เรียมแสบหู
เรียม
เธอเจ็บขานี้~ อยากเป็นอาหารพวกมันไหมกรี๊ดดังกว่าเสียงปืนอีก//ยิ้มเย้ย
เรียม
//อุ้มเธอขึ้นมาก่อนจะเดินทางกลับ
เคน
นายแทงเธอใช่ไหม//มองหน้าเรียม
เรียม
เอิ่ม ..... ใช่//พยักหน้าและมองหาเมล
เรียม
เคน.....ฉันว่าฉันชอบเมล//กระซิบก่อนจะหน้าแดงไปหมด
เคน
อ่อออ.....อ่อออ!!//หัวเราะเสียงดัง
เคน
เจอกันแปปเดียวเองน้าาา//หัวเราะเรียมไม่หยุด
เรียม
ยัยแว่นนั้น น่ารักจะตาย....//หน้าแดงมากจนเมลเดินมาถาม
เมล
เป็นหวัดหรอเรียม?//จับไหล่เรียม
เรียม
ว๊ากกก!!!//ตกใจสุดขีด
เรียม
เปล่าๆๆๆ!!!//รีบปฎิเสธ
เมล
ดีแล้วละ//เผลอลูบหัวเรียม
ขณะนั้นทั้งสองหน้าแดงจนเหมือนมะเขือเทศ
เคน
//ลากเรียมไปนั่ง พร้อมส่งซิกให้อั้มลากเมลมานั่งกับเรียม
แทน
//ยื่นมือไปก่อนเคนจะเอามีดให้
แทน
ห๊ะ!//หงุดหงิดนิดหน่อยแต่ทำอะไรไม่ได้
เมล
กาลครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว มีผู้หญิงคนนึงตกหลุมรักชายผู้หนึ่ง
เมล
ซึ่งการพบกันครั้งแรกเขาทำให้เธอกลัวมากแถมยังไม่ได้ทำตัวดีมากนัก
เมล
แต่หญิงผู้นั้นก็หลงรักเขาไปแล้ว
เมล
แล้วถ้ามีคนชอบนาย นายทำไง
เรียม
ฉันไม่เคยมีคนรักน่ะไม่รู้หรอก
เรียม
แต่ฉันมีเรื่องเล่าเหมือนกันนะ
เรียม
มีชายหนุ่มผู้นึงตกหลุมรักหญิงสาวคนนึงตั้งแต่แรกพบ แต่การพบกันครั้งแรกไม่ดีเท่าไหร่ทำให้ชายหนุ่มไม่กล้าที่จะคุยด้วยตรงๆ
เรียม
ไม่บอก//หัวเราะเล็กน้อย
เมล
ไม่บอกหรือพึ่งแต่งเสร็จเหมือนกัน//มองหน้าเรียม
เรียม
หลับอีกแล้วหรอเนี้ย//หาพื้นที่สะอาดๆและอุ้มเธอไปนอนตรงนั้น
เคน
ไม่บอก แต่บอกได้อย่างนึง
เคน
รักนะยัยเตี้ย//นั่งเล่นไฟพร้อมพูดไปด้วย
อั้ม
เอ๊ะ.....เอ๋!!!!//หน้าเธอแดงขึ้นทันทีพร้อมเตะเขาที่จมูกเคน
เคน
โอ้ย!//ล้มลงพร้อมกำเดาที่ไหลพราก
แทน
(ที่นี้ น่ากลัวเกินไปแล้ว)
แทน
//นั่งมองทั้งสี่ก่อนจะหลับไป
อั้ม
เป็นอะไรไหมเคน!//รีบเข้าไปหา
เคน
ไม่เป็นอะไรชิลๆนะ//เช็ดเลือด
เคน
ถ้าได้นอนซุกกับเธอหน้าจะหายดี
อั้ม
อยากตายไหมคะ?//ยิ้มแบบแปลกๆ
เคน
ไม่//ล้มตัวนอนข้างกองไฟก่อนจะหลับไปเพราะเหนื่อยมากขณะที่เรียมไม่อยู่ต้องทำทุกอย่าง
อั้ม
หลับกันหมดเลยหรอเนี้ย//หงุดหงิดนิดหน่อยก่อนจะนั่งลงข้างๆเคน
เรียม
(หนักอะไรเนี้ย)//ลืมตาขึ้นมา
เรียม
......//เห็นเมลนอนกอดเขาอยู่
เรียม
(บ้าอะไรอีกเนี่ยแถมขยับไม่ได้เขินจะตายแล้วนะเว้ย!!!!)
เมล
รักน้า~ เจ้าหมาาา.....//นอนละเมอถึงอะไรสักอย่างพร้อมลูบไปทั่ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
