ณ สวรรค์มีเทวดาหนุ่มคนนึงเขาชื่อว่า'ไฮโน่'เขาเป็นคนหน้าตาดีเฟรนลี่และชอบเล่นไวโอลีนใน แดนสวรรค์เขาเป็นที่รักของผู้คน จนวันนึงเขาได้ไปขอพ่อของเขาว่า

'ท่านพ่อ ข้าอยากลงไปท่องเที่ยวข้างล่างแดนสวรรค์'

พ่อเขาก็ได้บอกว่า

'ได้สิ แต่อย่าไปไกลนักนะ'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วรีบไปหยิบไวโอลีนคู่ใจแล้วกระโดดจากแดนสวรรค์ เขาโดดลงไปได้ไม่นานเขาก็ได้กางปีกออกปีกเขานั้นสีขาวงามดังหิมะ เขาได้บินไปเรื่อยๆจนเขาได้ไปเจอพายุทอร์นาโด เขาได้รีบบินหนีอย่างสุดกำลังแต่หนีไม่ทันเขาได้ถูกพายุทอร์นาโดดูดเข้าไปจนเขาได้ตกในกลางมหาสมุทรเขาได้ค่อยๆจมน้ำไป สักพักนึงก็มีนางเงือกตนนึงพาเขาขึ้นไปไว้บนโขดหิน

ไฮโน่ค่อยๆลืมตาก็พบกับนางเงือกตนนึงได้เอามือสองข้างจับโขดหินแล้วจ้องมองเขาอย่างสงสัยในวินาทีนั้นเขาได้ตกหลุมรักเธอแล้วเขาก็ได้เอ่ยปากถามไปว่า

'เธอชื่ออะไรเหรอ'

นางเงือกตนนั้นก็ได้ตอบว่า

'ฉะ......ฉันชื่อดอเรียเธอเป็นเทวดาเหรอ'

ไฮโน่ตอบว่า'ใช่ฉันเป็นเทวดา แล้วไวโอลีนฉันอยู่ที่ไหน'

เขาพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนดอเรียยื่นไวโอลีนให้แล้วถามว่า

'นี้ไวโอลีนของนาย'

เมื่อไฮโน่หยิบไวโอลีนไปดอเรียก็บอกว่า

'นายเล่นไวโอลีนให้ฉันฟังหน่อยจะได้มั้ย'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'ได้สิ'

หลังจากนั้นไฮโน่ก็ได้บรรเลงไวโอลีนด้วยเสียงไวโอลีนที่เพราะทำให้นางเงือกตนอีกได้ขึ้นมาฟังด้วยเมื่อเขาเล่นไวโอลีนเสร็จดอเรียก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'นายเล่นเพราะมาก'

ไฮโน่ก็ตอบว่า

'ขอบคุณนะ><'

เมื่อเขาพูดเสร็จเขาก็บอกดอเรียว่า

'ฉันคงต้องไปแล้วละยินดีที่ได้รู้จักนะ ดอเรีย'

ดอเรียก็ยิ้มและก็ที่เขากำลังจะบินไปดอเรียก็เรียกไฮโน่ ไฮโน่หันมาด้วยความสงสัยดอเรียก็บอกว่า

'หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'ถ้าโชคชะตามีจริงก็ขอให้เราได้เจอกันอีก'

ดอเรียก็ยิ้มแล้วไฮโน่ก้ได้สยายปีกบินกลับสวรรค์ในขณะที่เขากำลังบินอยู่เขาก็ได้นึกภาพดอเรียแล้วก็พูดว่า

'ถ้าโชคชะตามีจริงก็ขอให้ฉันคนนี้ได้เจอกับเธออีกครั้ง'เมื่อเขากลับถึงสวรรค์เขาได้วางไวโอลีนพ่อเขาก็ได้ถามว่า

'ไฮโน่ เจ้าไปทำอะไรมาเหตุใดตัวเจ้าถึงเปียก'

ไฮโน่ก็บอกว่า

'ข้าบินเล่นอยู่พักนึงแล้วเจอพายุข้าพยายามหนีแต่หนีไม่พ่นจึงโดนพายุดูดจนตกน้ำแต่ก็มีนางเงือกตนนึงได้ช่วยชีวิตข้าไว้'

พ่อไฮโน่ก็ถามว่า

'นางเงือกงั้นเหรอ?'

ไฮโน่ก็ได้พนักหน้าแล้วบอกว่า

'ใช่ครับท่านพ่อ นางเงือกได้ช่วยข้าไว้ท่านมีอะไรหรือเปล่า'

พ่อไฮโน่ก็บอกว่า

'ไม่มีอะไรหรอก'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วไปอาบน้ำเมื่ออาบน้ำเสร็จเขาก็ได้เข้านอนในคืนนั้นเขาฝันถึงภาพแกที่เขาเห็นคือนากเงือกผมสีฟ้าม่วงได้มองเขาอย่างสงสัยช่างเป็นภาพที่งดงามจริงๆและเช้าวันถัดมาเขาก็ได้ไปหยิบไวโอลีนมาบรรเลงเพลงจนพ่อเขาได้เข้ามาถามว่า

'เจ้าเป็นอะไรหรือ อารมณ์ดีแต่เช้าเลย'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'เปล่าหรอกท่านพ่อเมื่อคืนข้าแค่ฝันดีเฉยๆ'

พ่อก็ยิ้มแล้วลูบหัวไฮโน่เบาๆแล้วบอกว่า

'เจ้านี้เหมือนแม่เจ้าจริงๆ'

ไฮโน่ก็เงยหน้ามองพ่อแล้วถามว่า

'ใช่เหรอท่านพ่อ'

พ่อก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'ใช่สิ ทุกๆเช้าที่แม่ของเจ้าตื่นน่ะเธอจะสดใสแบบนี้แหละ'ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบรรเลงไวโอลีนต่อ

หลังจากนั้นไม่นานไฮโน่ก็ได้ขอพ่อเขาออกไปบินเล่นอีกตามเคย

'ท่านพ่อ ข้าขอไปบินเล่นได้มั้ย'

พ่อก็พยักหน้าแล้วบอกว่า

'ได้สิ'

หลังจากนั้นไฮโน่ก็รีบไปหยิบไวโอลีนแล้วรีบบินไปที่มหาสมุทรเขาได้มองหาดอเรียอยู่พักนึงเขาก็ไม่พบจนเขานั้นถอดใจจะบินกลับในวินาทีนั้นก็มีเสียงเรียกเขาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

'ไฮโน่'

เมื่อไฮโน่หันไปก็เจอกับดอเรียที่รอเขาอยู่ที่โขดหินไฮโน่รีบบินไปหาเธอแล้วพูดว่า

'ฉันบอกแล้วถ้าโชคชะตามีจริงขอให้เราได้เจอกัน'

ดอเรียก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'นายเล่นไวโอลีนให้ฉํนฟังอีกจะได้มั้ย'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วได้เริ่มบรรเลงเขาได้บรรเลงไปสักพักนึงดอเรียก็ได้ร้องเพลงด้วยเสียงที่ไพเราะและกังวาลไปทั่วมหาสมุทรเมื่อไฮโน่ได้บรรเลงเสร็จเขาก็ได้ถามดอเรียว่า

'เพลงที่เธอร้องชื่อเพลงอะไรเหรอเธอร้องเพราะมากๆเลยนะ'

ดอเรียก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'เป็นบทเพลงของนางเงือกน่ะ'

หลังจากนั้นทั้งสองก็ได้นั่งมองดวงดาวนับล้านที่อยู่บนท้องฟ้าแล้วดอเรียก็พูดว่า

'ดวงดาวในคืนนี้สวยมากเลยนะไฮโน่'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'ดวงดาวสวยเหมือนเธอเลยนะดอเรีย'

ดอเรียก็หันมายิ้มแล้วบอกว่า

'ถ้าเป็นไปได้นะฉันอยากอยู่กับนายจนแสงดาวจางไปเลยนะ'

ไฮโน่แก้มแดงแล้วยิ้มแล้วได้เอ่ยปากบอก

ดอเรียไปว่า

'ดอเรีย....ฉะ...ฉันว่า...'

ดอเรียก็ได้หันมามองด้วยความอยากรู้ไฮโน่ก็ได้บอกว่า

'ฉะ...ฉันว่า...ฉันชอบเธอนะดอเรีย'

ดอเรียแก้มแดงแล้วยิ้มแล้วได้บอกว่า

'ฉันก็ชอบนายเหมือนกันนะไฮโน่'

ทั้งสองก็ยิ้มให้กันในตอนนี้ทั้งสองได้มีความรักให้กันแล้วไฮโน่ก็ได้จับมือดอเรียมาแล้วได้สวมสร้อยข้อมือไข่มุกให้แล้วบอกว่า

'ฉันให้สร้อยนี้ไว้เป็นตัวแทนความรักของสองเราเมื่อใดที่เธอต้องการฉันให้แตะไปที่สร้อยไข่มุกนี้แล้วฉันจะมาเธอทุกเมื่อที่เธอต้องการ'

ดอเรียก็ได้จับมือไฮโน่แล้วได้สวมสร้อยข้อมือไข่มุกแต่มีเปลือกหอยอยู่ข้างบนแล้วบอกว่า

'งั้นนี้ก็เป็นตัวแทนความรักของฉันเหมือนกันเมื่อใดที่นายต้องการฉันให้แตะที่สร้อยสร้อยจะเรืองแสงแล้วฉันจะมาหาเธอในที่สุด'

ทั้งสองได้ยิ้มแล้วไฮโน่ได้เอาหัวของเขาไปซบที่ไหล่ของดอเรียดอเรียก็ยิ้มแล้วเอ่ยปากไปว่า

'ฉันรักเธอนะไฮโน่><'

ไฮโน่ได้เอาหัวขึ้นแล้วจุ๊บไปที่แก้มดอเรียแล้วบอกว่า

'ฉันก็รักเธอเหมือนกันนะ ดอเรีย><'

เวลานี้ของทั้งสองเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้วจนไฮโน่ต้องกลับสวรรค์ไฮโน่ก็บอกดอเรียว่า

'อยากเจอกันอีกครั้งจัง'

เมื่อพูดจบก็ทำหน้าตาเศร้าๆดอเรียก็ได้เอามือจับไปที่แก้มของไฮโน่แล้วบอกว่า

'ต่อให้ฟ้าจะแยกเราจากกันฉันจะมาหานายให้ได้นะไฮโน่'

หลังจากนั้นไฮโน่ก็บินกลับสวรรค์โดยเขาได้สัญญากับตัวเองไว้ว่า

'ต่อให้ฟ้าจะแยกเราจากกันฉันก็จะไปหาเธอให้ได้นะดอเรีย'

เมื่อเขากลับถึงสวรรค์ตอนนี้บนสวรรค์นั้นวุ่นวายไปหมดเขาได้เดินไปถามพ่อของเขาว่า

'ท่านพ่อ นี้มันเกิดอะไรขึ้น'

พ่อของเขาก็ได้ตอบว่า

'เราได้ทราบว่ามีเทวดาหายไปสองคนเราได้เบาะแสว่าพวกเขาหายไปในมหาสมุทรเราเลยคาดว่าพวกเผ่าเงือกน่าจะจับตัวพวกเขาไป'

เมื่อไฮโน่ได้ทราบเขาก็ทำหน้าตกใจแล้วรีบแตะไปที่สร้อยเมื่อเขาแตะสร้อยเสร็จเขาจึงรีบบินไปที่มหาสมุทร

เมื่อไฮโน่บินมาถึงมหาสมุทรไฮโน่ได้มองหา

ดอเรียเมื่อเขาเจอดอเรียเขาก็รีบบินไปหาแล้วบอกว่า

'ดอเรีย เกิดเรื่องใหญ่แล้ว'

ดอเรียก็ถามว่า

'เกิดอะไรเหรอไฮโน่'

ไฮโน่ก็บอกว่า

'ตอนนี้มีเทวดาหายไป2คนในมหาสมุทรพวกเขาคิดว่าพวกของเธอจับพวกเขาไปพวกเขากำลังจัดทัพและกำลังจะลงมาหาพวกของเธอ'

ดอเรียก็ทำหน้ากังวลแล้วบอกว่า

'เราจะทำยังไงกันดีไฮโน่พวกของฉันไม่ได้จับตัวพวกเขาไปเลยนะขืนเป็นอย่างนี้ประวัติศาสตร์ก็จะจะซ้ำรอย'

ไฮโน่นิ่งไปพักนึงแล้วถามว่า

'ซ้ำรอยนี้ยังไง อย่าบอกนะว่าเคยเกิดขึ้นมาแล้ว'

ดอเรียก็พยักหน้าแล้วบอกว่า

'ฉันจะบอกนายตั้งนานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้บอก'

ไฮโน่ก็บอกว่า

'งั้นความรักของเรามันเป็นความรักที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นใช่มั้ย'

ดอเรียก็พยักหน้าแล้วบอกว่า

'ใช่ มันไม่ควรจะเกิดขึ้นแต่ฉันไม่อยากเสียนายไปนะไฮโน่'

เมื่อพูดเสร็จดอเรียก็ร้องไห้ไฮโน่เมื่อเห็นอย่างนั้นก็เข้าไปกอดดอเรียแล้วบอกว่า

'ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะหาทางแก้ไขเรื่องนี้ให้ได้'

หลังจากนั้นไฮโน่ก็บอกให้ดอเรียกลับไปก่อนเดี๋ยวเขาจะหาทางออกให้ได้ดอเรียก็พยักหน้าแล้วทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปไม่นานทัพเทวดาก็ได้ลงมายังมหาสมุทรส่วนเผ่าเงือกก็มาถึงเหมือนกันราชาเทวดาได้บอกกับราชาเผ่าเงือกว่า

'ท่านส่งพวกของข้าคืนมาซะไม่งั้นข้าจะทำสงคราม'

ราชาเผ่าเงือกก็บอกว่า

'ข้ามิได้เอาพวกของท่านไปแต่อย่างใด'

เมื่อราชาเทวดาได้ยินอย่างนั้นจึงพูดสวนไปว่า

'ท่านโกหก!'

ราชาเผ่าเงือกก็ยืนกรานคำเดิมหลังจากนั้นก็มีปากเสียงกันไปๆมาๆจนไฮโน่ได้ตะโกนขึ้นมาว่า

'หยุดเถอะะ!'

หลังจากนั้นทั้งสองฝ่ายก็เงียบแล้วราชาเทวดาได้พูดว่า

'เจ้าหนูเจ้าไม่เกี่ยว'

ไฮโน่ก็บอกว่า

'ใช่ ข้าไม่เกี่ยวแต่เราจะทำสงครามไปทำไมทำไมไม่อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขละ'

หลังจากนั้นมีเผ่าเงือกคนนึงได้พูดว่า

'สองเผ่านี้น่ะไม่มีทางอยู่กันอย่างสงบสุขได้หรอกไอหนูเพราะมีรูปร่างที่ต่างกันพวกเจ้าน่ะอยู่บนสวรรค์ส่วนพวกข้าน่ะอยู่ในทะเลเราไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุขหรอก'

ไฮโน่ก็บอกว่า

'ทำไมจะอยู่ร่วมกันไม่ได้เพราะข้าในตอนนี้ก็ได้อยู่กับเงือกคนนึง'

ราชาเทวดาก็บอกว่า

'ไม่มีทางนี้เจ้าแหกกฎสวรรค์งั้นเหรอ'

ไฮโน่ก็บอกว่า

'ใช่ข้าแหกกฎแต่เผ่าเงือกนั้นไม่ได้ชั่วร้ายอย่างที่พวกท่านคิดและตอนนี้ข้าได้มีความรักกับเงือกคนนึง'

ในขณะนั้นทุกคนเงียบสนิทแล้วราชาเผ่าเงือกก็ถามว่า

'ใคร?'

หลังจากนั้นดอเรียก็ออกมาแล้วบอกว่า

'ฉันเองเสด็จพ่อ'

ราชาเผ่าเงือกก็ช็อกและถามว่า

'ทำไม?'

ดอเรียก็บอกว่า

'ก็ความรักสิเสด็จพ่อ อย่าดูพวกเขาที่ภายนอกเราต้องดูที่ภายใน ภายนอกของเทวดาคนนี้นั้นดูน่ากลัวแต่ภายในเขากลับสดใสแล้วเป็นมิตร'

ไฮโน่ก็บินไปจับมือดอเรียแล้วพูดว่า

'วันนั้นข้าโดนพายุดูดแล้วร่างข้ากระเด็นตกทะเลในวินาทีนั้นข้าควรตายไปแล้วจู่ๆเธอก็เป็นคนช่วยฉันให้รอดในวินาทีที่ฉันลืมตาฉันได้ตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบถึงแม้ว่าจะต่างเผ่าพันธุ์แล้วยังไงล่ะ ความรักนะมันมาจากใจเรา'

หลังจากนั้นราชาเทวดาก็ได้โมโหแล้วบอกว่า

'โอหัง เจ้าบังอาจแหกกฎสวรรค์ข้าขอเนรเทศเจ้า'

ไฮโน่ก็สตั๊นไปพักนึงแล้วได้พาดอเรียหนี