เจ้าชายของแวมไพร์
01
นาลิน : ม.นอ.🐰
ป้าพรจะลินว่าจะไปดูบ้านตาสักหน่อยอะ
นาลิน : ม.นอ.🐰
ลินฝากป้าดูแลลูกด้วยน่ะ
นาลิน : ม.นอ.🐰
คินริน อยู่กับป้าเขาอย่าดื้อเข้าใจไหมคับ...
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
รับทราบ!
พร : ป้าคนดูแล
คุณลินไม่ต้องห่วงน่ะค่ะ
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
ป้าคะรินอยากไปดู ตรงลำธารตรงนั้นอะคะ
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
พาหนูไปหน่อยน่ะคะ
พร : ป้าคนดูแล
เอ่อ...ไว้ค่อยให้ม๊าของรินมาก่อนได้ไหมคะ
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
แต่หนูอยากไป!!
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
พาเดี๋ยวนี้!!
คินที่นั่งอ่านหนังสือ อยู่เลยไม่ได้สนใจอะไร
พร : ป้าคนดูแล
งั้นคุณอาคินคะ อยู่นี้อย่าไปไหนน่ะคะ
อาคินที่ไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ พยักหน้าตอบรับทีหนึง
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
แวมไพร์...มันมีจริงหรอ
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
หนังสือบอกว่าแวมไพร์มีอยู่จริง
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
สักวันคินจะเจอแวมไพร์ให้ได้!
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
หน้าเบื่อจังไปเดินเล่นดีกว่า...
พูดจบอาคินก็มองรอบๆ ก่อนที่จะรีบวิ่งออกไป
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
สวยจัง...
อาคินมองด้วยความตะลึงเพราะความสวย ก่อนที่จะค่อยๆเดินเข้าไป
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ใครมาทำชิงช้าไว้ตรงนี้กันน่ะ...
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ขออนุญาตนั่งหน่อยน่ะคับ!
อาคินเดินไปตรงชิงช้า ก่อนที่จะเปิดหนังสือที่ถือมาด้วย
หนังสือเกี่ยวกับ แวมไพร์ตนหนึงที่ได้แอบรักกับมนุษย์แต่ก็เป็นไปไม่ได้
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
น่าสงสารแวมไพร์ตัวนี้จัง...
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ง่วงจังเลย...
นาลิน : ม.นอ.🐰
อ่าวรินมาทำอะไรตรงนี้คับ..
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
รินชวนป้าพรมาดูลำธารตรงนี้คะ มันสวยมาก!
นาลิน : ม.นอ.🐰
หรอคับ..แล้วอาคินละคะ
พร : ป้าคนดูแล
ก็นั่งอยู่--!
พร : ป้าคนดูแล
เอ้า!เมื่อกี้ยังนั่งอยู่ตรงนั้นเลยน่ะคะ
นาลิน : ม.นอ.🐰
แย่แล้ว! ป้าพรลินสั่งให้ดูดีไงทำไมปล่อยไว้แบบนี้
นาวิน : พ.นอ.🦁
เกิดไรขึ้นอะ
นาลิน : ม.นอ.🐰
คุณคะ!อาคินหายไปคะ
นาวิน : พ.นอ.🦁
ปล่อยเด็กให้คลาดสายตาได้ไงเนี่ย!
นาวินตั้งสติ ก่อนที่จะหยิบมือถือแล้วโทรหาการ์ดคนสนิท
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
📞 : ครับท่าน!
นาวิน : พ.นอ.🦁
📞 : รีบมาตรงนี้พร้อมกับการ์ดด้วยอาคินหายตัวไป!
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
📞 : โอเคคับเดี๋ยวผมไป!
นาวิน : พ.นอ.🦁
คุณทำใจดีๆนะ ลูกจะต้องไม่เป็นอะไร
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
รินผิดเองถ้าริน ไม่ชวนป้ามาเรื่องคงไม่เกิดขึ้น
นาลิน : ม.นอ.🐰
โธ่รินไม่เป็นไรนะ...
นาลิน : ม.นอ.🐰
ขอเจอลูกเร็วๆด้วยเถอะ...
อาคินค่อยๆลืมตาขึ้น พร้อมกับมองรอบที่เริ่มจะมืดลง
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
/ ลุกขึ้น
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ทางออก...ไปทางไหน
อาคินมองรอบๆด้วยความกลัว พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ม๊าอยู่ไหนน!!
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ป๊าคับ!!ผมกลัวว
อาคินพยายามตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ไม่ได้ยินเสียงอะไรตอบกละบมาเลย
อาคินนั่งลงกอดเข่าตัวเอง ด้วยน้ำตาแหละเสียงที่ร้องออกมา
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
เด็กน้อย...
ด้วยความเป็นเด็กอาคิน ค่อยลุกขึ้นมาแหละพุ่งเข้าไปกอดบัตเตอร์ด้วยความกลัว
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
คุณอาช่วยผมด้วยย!
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ผมหลงผมอยากไปหาแม่!
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
หยุดร้องได้แล้วน่ะเด็กดี
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
เดี๋ยวอาจะพากลับไปหาแม่น่ะคับ...
พูดจบบัตเตอร์ก็ทำให้เจ้าหนูน้อยหลับไป บนไหล่ตัวเอง
02
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
ม๊าคะนั้น!ใช่น้องหรึป่าวคะ
ทุกคนรีบหันไปมองอาคิน ที่กำลังหลับอยู่ตรงใต้ต้นไม้
แหละเห็นว่าใช่ทุกคนเลยรีบวิ่งเข้าไปหาอาคินที่กำลังนอนอยู่
นาวิน : พ.นอ.🦁
มานอนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน...
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
แต่เมื่อกี้พวกเราหาตรงนี้จนทั่วแล้วนะคับ
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
ไม่เห็นจะเจอเลยทแล้วมาอยู่ตรงนี้ได้ไงกัน...?
นาลิน : ม.นอ.🐰
ไม่ต้องสงสัยแล้วแค่เจอก็ดีมากแล้ว
พูดจบนาวินก็เดินเข้าไปอุ้มอาคินที่กำลังนอนอยู่
แหละเดินออกไป พร้อมกับทุกคนเดินตามหลัง
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
ม๊าน้องจะเป็นอะไรไหมคะ
นาลิน : ม.นอ.🐰
น้องจะไม่เป็นอะไรคะ มารินเดี๋ยวแม่อุ้มน่ะ
นาลิน : ม.นอ.🐰
เมื่อยไหมคะ
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
ฉุดๆเลยยย! / ยิ้ม
- หลังจากที่ทุกคนเดินทางกลับกัน -
- ณ คฤหาสน์หรูแห่งหนึ่ง -
นาวิน : พ.นอ.🦁
คราฟฝากอุ้มอาคินไปที่ห้องด้วยน่ะ
นาวิน : พ.นอ.🦁
แล้วตามฉันไปที่บริษัท
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
คับท่าน!
นาลิน : ม.นอ.🐰
แต่นี่มันค้ำแล้วน่ะคะคุณยังจะต้องทำงานอีกหรอ
นาวิน : พ.นอ.🦁
เอาเป็นว่าผมจะรีบกลับมานะลิน...
นาวิน : พ.นอ.🦁
ไหนผมขอเติมพลังหน่อยสิ
จบคำพูดขอบนาวิน นาลินก็ไม่ได้คิดอะไรพร้อมกับเดินเข้าไปหา
นาวิน : พ.นอ.🦁
ชื่นใจสุดๆเลยคับ!
นาลิน : ม.นอ.🐰
รีบกลับมานะคะลินรออยู่
อาคินค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาแหละมองรอบๆ
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
นี่เราฝันไปหรอ...
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
สักวันผมจะตามหาคุณหา และต้องขอบคุณให้ได้!
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
อื่ออ...
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
คินทำพี่รินตื่นหรออ...
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
หึม้ายย!
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
คินเมื่อตอนเย็น คินหายไปไหนมา
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
ม๊ากับป๊าตามหาแทบแย่
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
คินไป...
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
คินจำไม่ได้...
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
งั้นไม่ต้องจำแล้ว
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
พี่หิวไปหาแม่กันเถอะ!
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
คินก็หิวแล้วว!
อาคินแหละริน วิ่งลงมาพร้อมกับวิ่งเข้าไปส่วมกอดแม่
นาลิน : ม.นอ.🐰
อะไรกันเนี่ย ดึกแล้วนะคะ
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ผมกับพี่รินหิวคับ!
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
ช่ายแล้วว!
นาลิน : ม.นอ.🐰
เอ๊ะ!สร้อยที่คอของอาคินลูกเอามาจากไหน
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
สร้อยอะไรหรอคับ??
อาคิน ค่อยใช่มือจับไปที่คอและเห็นสร้อยคอที่มีแหวนอยู่ในนั้น
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ผมไม่รู้ว่ามาจากไหน??
นาลิน : ม.นอ.🐰
ให้แม่ถอดไหมคับ...
อาคิน : ตอนเด็ก👑🦋
ผมอยากใส่ไม่ถอดได้ไหม
นาลิน : ม.นอ.🐰
แล้วแต่คินเลยคับปะไปกินข้าวกันดีกว่า!!
นาริน : ตอนเด็ก.🐺
เย้!รินอยากกินเค้ก!
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
กลิ่นตัวแหละกลิ่นเลือดของเด็กคนนั้นมัน...
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
ทำไมกันปกติเลือดของมนุษย์ไม่ได้มีกลิ่นแบบนี้
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
แต่กับเด็กคนนี้มัน...
ไบร์ท : พ.พอ.🌻
คุณบัตเตอร์คับคุณนายให้ผมมาตามคับ
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
เดี๋ยว! ไคโรนายออกมาได้ละฉันไม่เห็นเลยมั้ง
ไคโร : นช.พอ.🌑
โห้! เก่งเหมือนกันหนิ!
ไคโร : นช.พอ.🌑
ฉันแค่จะมายืมตัวเพื่อนของนายแค่นั้นเอง
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
ไบร์ทนายจะไปไหม
ไบร์ท : พ.พอ.🌻
ผมแล้วแต่คุณบัตเตอร์คับ
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
จะเอาไปก็เอาไปแต่อย่าลืม
บัตเตอร์ : พอ.👑🦇
อย่าให้ฉันเห็นว่ามันมีรอยเคี้ยวของมึงนะ!
ไคโร : นช.พอ.🌑
รับทราบค้าบพี่ชายย
ไบร์ทเป็นเด็กที่บัตเตอร์เจอ แหละเก็บมาเลี้ยงไว้แบบเพื่อน
ทุกวันบัตเตอร์จะมีไบร์ทที่คอยอยู่แหละเล่นกันเขา
คอยเป็นที่ปรึกษา คอยช่วยงาน แหละใช้เขาเป็นมนุษย์
03
นาลิน : ม.นอ.🐰
เรียนมหาวิทยาลัยครั้งแรก ฝากดูแลน้องด้วยน่ะริน
นาริน : พส.นอ.🐺
ดื้อขนานี้ใครจะไปดูไหวละ!
อาคิน : นอ.👑🦋
อ่าวม๊าดูดิ คินป่าวดื้อน่ะ!
นาลิน : ม.นอ.🐰
ดื้อทั้งคู่เลยย
นาริน : พส.นอ.🐺
ม๊าแล้วนี่ป๊าไปไหนอะ
อาคิน : นอ.👑🦋
พี่ยังไม่ชินอีกหรอ
อาคิน : นอ.👑🦋
เขาก็ไม่เคยมาทานข้าวกับพวกเราอยู่ไหมอะ
อาคิน : นอ.👑🦋
ให้กินงานไปเหอะ
นาลิน : ม.นอ.🐰
คิน..นั้นพ่อนะพูดดีๆหน่อยสิ
อาคิน : นอ.👑🦋
ก็มันจริงไหมละ วันๆเอาแต่ทำงานไม่มีเวลาให้เลย
อาคิน : นอ.👑🦋
บางทีวันหนึงก็ไม่ได้เจอหน้าเลยด้วยซ้ำอะ!
นาลิน : ม.นอ.🐰
คินชั่งเขาเหอะลูก
นาลิน : ม.นอ.🐰
ป๊างานเขาเยอะอะเข้าใจป๊าเขาหน่อยนะลูก
นาลิน : ม.นอ.🐰
รีบกินเหอะเดี๋ยวไปเรียนสาย!
นาริน : พส.นอ.🐺
พี่มีเรียนเช้าอะคิน ไปที่ห้องเองได้ไหมเนี่ย
นาริน : พส.นอ.🐺
โอเคพี่ไปละนะดูแลตัวเองด้วย!
อาคิน : นอ.👑🦋
สบาย...กี่โมง
อาคิน : นอ.👑🦋
ห้องเรียนอยู่ไหนวะ
อาคิน : นอ.👑🦋
มหาวิทยาลัยทำไมมันใหญ่แบบนี้อะ!
อาคิน : นอ.👑🦋
แล้วเราต้องไปไหนวะเนี่ย!
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
เชี่ย! เราขอโทษวะรีบไปหน่อยอะ
อาคิน : นอ.👑🦋
ไม่เป็นไรนี่..ปี1ป่ะ
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
ใช่ปีหนึ่งเรากำลังรีบไปหาเพื่อนอะ
อาคิน : นอ.👑🦋
เรายังไม่มีเพื่อนเลยอะ...
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
เห้ย!งั้นมาด้วยกันเลยดิ
พูดจบทั้งคู่ก็เดินไปพร้อมกัน
บลู : พ.นอ.🌻
กว่าจะมาได้นะมึงอะ!
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
โทษทีอะนี่ก็รีบสุดละ
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
อ่อ! ลืมถามชื่อเลยชื่อไร
บลู : พ.นอ.🌻
โห้ชื่อเหมือนลูกคุณหนูเลย
อาคิน : นอ.👑🦋
ลูกคุณหนูอะไรกัน...
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
เราคอปเปอร์!
บลู : พ.นอ.🌻
จะยืนทำไมไม่ลงมานั่งอะ
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
เออ! อาคินนั่งเลย
อาคิน : นอ.👑🦋
มันมีอะไรให้กินบ้างอะ??
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
รอไรละไปดูดิ หู้ยย!ร้านเป็นแถวเลยอะ
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
ไปให้หมดทุกร้านเลยป่ะ!
อาคิน : นอ.👑🦋
เห้ยรอเราด้วย! จะวิ่งกันทำไมเนี่ย!
อาคิน : นอ.👑🦋
เดินดูทุกร้านแต่ได้มาแค่นี้อะนะ!
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
หึ! พวกเราต้องเก็บเงินจ่ายค่าหออะ
อาคิน : นอ.👑🦋
นี่อยู่หอเดียวกันหรอ??
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
อื่อใช่!แล้วนายอยู่หอไหนอะ!
อาคิน : นอ.👑🦋
เราไม่ได้อยู่หอเราอยู่บ้าน
บลู : พ.นอ.🌻
อ่าวไม่ใช่ว่าปี1ต้องอยู่หอพักไม่ใช่หรอ
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
ทำไมนายอยู่บ้านได้อะ
อาคิน : นอ.👑🦋
คุยเยอะจะได้กินไหมเนี่ยวันเนี่ย! กินเหอะหิวแล้ว!
คอปเตอร์ : พ.นอ.🌸
ก็ว่างั้นอะคุยอยู่ อาหารเย็นหมดละ!
อาคิน : นอ.👑🦋
ทำไมพี่รินยังไม่มาอีกเนี่ย?
อาคินรออยู่สักพัก จนมีรถคันสีดำตึ๊บ!ขับมาจอดตรงหน้า
แหละคนในรถ ก็เดินลงมาแหละเปิดประตูให้อาคิน
อาคิน : นอ.👑🦋
เดี๋ยวพี่คราฟ แล้วพี่รินละ
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
คุณรินบอกว่าวันนี้มีติวที่บ้านเพื่อนคับ
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
เดี๋ยวเขากลับเอง
อาคิน : นอ.👑🦋
ดีจังได้ออกไปไหนมาไหนเอง ส่วนเรา...
คราฟ : บอดี้การ์ด🌷
ขึ้นรถเถอะคับ
จบคำพูดของคราฟ อาคินก็เดินขึ้นไปนั่งบนรถ เบาะหลัง
อาคิน : นอ.👑🦋
เออ พรุ่งนี้วันเกิดเรานี้!
อาคิน : นอ.👑🦋
ไปบ้านคุณตาดีกว่า...
อาคิน : นอ.👑🦋
ไม่ได้ไปนานเลย คิดถึงบ้านหลังนั้นจะแย่!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
