ข้าอ่อนแอมิใช่รึ เหตุใดถึงบอกว่าข้าแกร่ง
EP.1
หลงห่าว
//ยืนมองเมืองจากที่สูง
ตัวประกอบ
อาจารย์หลงครับ//เดินเข้ามาจากข้างหลัง
หลงห่าว
มีอะไรหรือเปล่าครับคุณบุรุษพยาบาล?//หันไปหาอีกฝ่าย
ตัวประกอบ
พอดีคนไข้เคสที่อาจารย์ดูแลหน่ะครับเค้าอยากจะขอบคุณอาจารย์
ตัวประกอบ
เดินตามมาครับ//เดินนำ
ตัวประกอบ
ต้องขอบคุณคุณหมอมากนะครับที่ไม่ยอมปล่อยผมตายในวันนั้น//กุมมือหลงห่าว
หลงห่าว
ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงผมก็เป็นหมอนะครับ
ตัวประกอบ
ต้องขอบคุณอีกครั้งด้วยนะครับ
หลงห่าว
ครับผม เดินทางปลอดภัยนะครับ
หลงห่าว
เห้อ~~~//ถอดเสื้อกาวน์ออก
หลงห่าว
ดีนะเนี่ยที่วันนี้ไม่มีกะถือว่าโชคดี
หลงห่าว
ได้เวลาไปอ่านนิยายที่ค้างไว้แล้ว//บิดขี้เกียด+เดินไปหยิบข้าวของของตัวเองและออกจากโรงพยาบาล
ตัวประกอบ
มีคนจับเด็กเป็นตัวประกันใครก็ได้เรียกตำรวจที!!!//ตะโกน
หลงห่าว
เรื่องอะไรวะเนี่ย//เกาหัว+ยืนดูสถานการณ์
ตัวประกอบ
ลองมีใครเข้ามาสักคนสิไอเด็เชี่ยนี่หัวระเบิดแน่!!//เอาปืนจ่อหัวเด็ก
ตัวประกอบ
(เด็ก):ตัวสั่น+หวาดกลัว
หลงห่าว
ลองดีมั้ยวะ//เดินไปหยิบอิฐ+เดินย่องเข้าข้างหลัง
หลงห่าว
โทษทีพี่ชายเด็กยังมีอนาคตอีกไกล//กระซิบกับตัวเองเบาๆ+เอาก้อนอิฐฟาดหัวคนที่จับเด็กไว้
ตัวประกอบ
มันน็อคแล้วเอาเด็กออกมา!!
หลงห่าว
จบไวอยู่แหะ//พูดจบก็รีบเดินหนีทันที
หลงห่าว
เชี่ย!! นึกว่าวันนี้จะมีโชคเข้าข้างบ้างแม่ง
หลงห่าว
อึ้ยเชี่ย!!!//สะดุ้ง
หลงห่าว
ใครกันวะ//หันมองทั่วห้อง
พระเจ้า(เฟิงซิว)
ข้างเอง//โผล่มาต่อหน้าหลงห่าว
หลงห่าว
อึ้ยเชี่ย!!//ชกอีกฝ่ายแต่ไม่โดนเพราะมีบางอย่างต้านไว้
หลงห่าว
ผมไม่เย็นได้มั้ยอ่ะ แล้วคุณเป็นใครครับเนี่ย
พระเจ้า(เฟิงซิว)
ข้าเป็นพระเจ้าของโลกในนิยายที่เจ้าอ่านนั่นแหละ
หลงห่าว
อ๋อแค่พระเจ้า........ห๊ะ!!! พระเจ้า!!!
โอ้ย มึงเงียบดิ๊เป็นบ้าหรอ!!!
หลงห่าว
ว่าแต่มาหาผม...ทำไม?
พระเจ้า(เฟิงซิว)
ดวงวิญญาณของเจ้าไม่ควรอยู่ที่โลกแห่งนี้ตั้งแต่แรก
พระเจ้า(เฟิงซิว)
ดังนั้นเจ้าต้องไปกับข้า//ดึงวิญญาณหลงห่าวออกมาและพาไป
พระเจ้า(เฟิงซิว)
//ปล่อยดวงวิญญาณอีกฝ่ายกระแทกพื้น
หลงห่าว
โอ้ย~~//ปัดก้นตัวเอง
พระเจ้า(เฟิงซิว)
ที่ที่เอาไว้ส่งวิญญาณไปเข้าร่างที่อยู่ในโลกนี้ของเจ้าไง
หลงห่าว
ครับท่าน เร็วเถอะครับ
พระเจ้า(เฟิงซิว)
เจ้านี่นะไม่คิดจะขอวรยุทธติดตัวบ้างหรือไร
หลงห่าว
ผมไม่ชอบสู้นะครับท่าน จะเอาไปทำไมกันครับ?
พระเจ้า(เฟิงซิว)
เห้อ...แล้วแต่เจ้าเถิด//ส่ายหน้า+ทำพิธีส่งวิญญาณ
พระเจ้า(เฟิงซิว)
อย่างไรเสียข้าก็มีความกังวลอยู่ดี//ส่งพลังบางอย่างไปให้โดยไม่รู้ตัว
ตัวประกอบ
โอย~~ รู้สึกปวดตัวชะมัด//ลุกขึ้นยืน+เดินไปล้างหน้า
หยางหมิง
//ลืมตาขึ้น+มองในน้ำ
หยางหมิง
!!! นี่กูหรอเนี่ย!!!
EP.2
หยางหมิง
!!! นี่กูหรอเนี่ย!!!
หยางหมิง
ขนาดตะโกนยังได้ยินเสียงตัวเองเบาอยู่เลยเหมือนพูดอย่างไงคออย่างไงอย่างงั้น
หยางหมิง
ว่าแต่...มีกระจกมั้ยเนี่ย
หยางหมิง
มีนี่นา//เดินไปส่องกระจก
หยางหมิง
ขนาดพูดยังไม่แสดงสีหน้าเลย
หยางหมิง
แถมบ้านหลังนี้ยังอยู่ในป่าเลย จะทำอะไรดีหล่ะทีนี้
หยางหมิง
ตกปลา,ปลูกผัก,เก็บสมุนไพร...
หยางหมิง
คิดไม่ตกจริงๆ//ท้าวเอวตนเอง
หยางหมิง
เสียงผู้ใดกัน เดี๋ยวนะ...คำพูดกูเริ่มเหมือนคนโบราณแล้วหรือวะเนี่ย!
มีผู้ใดอยู่หรือไม่ขอรับ!!!
หยางหมิง
มีขอรับ//ค่อยๆเดินไปหน้าบ้าน
ตัวประกอบ
ท่านมีสมุนไพรรักษาแผลบ้างหรือไม่ขอรับคุณชายของข้าไม่ไหวแล้วขอรับ!!//พยายามขอร้อง+แบกอีกคนไว้
หยางหมิง
พวกท่านเป็นใครกัน?
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
โจหยางขอรับ
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
นี่นายน้อยจางฉี
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
//หน้าซีด+มีบาดแผลขนาดใหญ่
หยางหมิง
พวกท่านเข้าไปอยู่ในห้องนั้นแล้วรอสักเดี๋ยว//รีบวิ่งไปหยิบสมุนไพรกับยาลูกกลอน+วิ่งกลับมา
หยางหมิง
ยาลูกกลอนนี่น่าจะช่วยได้ขอรับ
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ขอบคุณมากขอรับ//รับยา+เอาให้จางฉีหมิงกิน
หยางหมิง
แล้วเหตุใดพวกท่านจึงเข้ามาที่ป่าแห่งนี้กันขอรับ?
หยางหมิง
ถ้าไม่สะดวกใจก็ไม่เป็นไรขอรับ...//เดินเอาสมุนไพรไปทำยา
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
เอ่อ...
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ไม่ทันเสียแล้ว
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
//ขยับตัวเล็กน้อย+บาดแผลเริ่มหาย
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
องครักษ์โจ ที่นี่ที่ใดกันขอรับ//พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
บ้านของผู้มีพระคุณที่ช่วยพวกเราไว้ขอรับ
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
ข้านึกว่าข้าจะไม่รอดเสียแล้ว//เสียงเริ่มหาย
หยางหมิง
//ถือยา+เดินมาหาทั้งสองคน
หยางหมิง
ข้าเอายามาให้แล้วขอรับ
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ขอบคุณขอรับ//มองหยางหมิงตรงๆ+เห็นพลังปราณที่หนาแน่นอยู่รอบตัวหยางหมิง
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
//อึ้ง(ing)
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
ขอบคุณที่ยอมช่วยข้ากับท่านอาโจนะขอรับ//พยายามพูด+เห็นเหมือนที่โจหยางเห็น
หยางหมิง
ข้ายินดีขอรับ เช่นนั้นข้าขอตัวไปเก็บสมุนไพรก่อน//พูดจบ+เดินไปหยิบตะกร้าแล้วเดินออกไปนอกบ้าน
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ดื่มยาก่อนเถิดพะยะค่ะองค์รัชทายาท//ยกชามยาไว้ข้างหน้าจางฉีหมิง
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
//ดื่มยาในชาม
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
อึก! ขม
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
เรื่องปกตินะพะยะค่ะ
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
ตอนพวกเราอยู่ต่อหน้าคุณชายผู้นั้น ข้ากับท่านต้องทำเป็นแค่ขุนนางธรรมดานะขอรับ
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ข้าทราบพะยะค่ะองค์รัชทายาท//พยักหน้า
หยางหมิง
(ตอนนี้กูเจอแต่อะไรก็ไม่รู้ สมุนไพรแทบไม่เจอ มีแต่...หญ้าหางหมา)//เด็ดหญ้าหางหมาเล่น
EP.3
หยางหมิง
//เดินหาสมุนไพรไปเรื่อย
หยางหมิง
(เดี๋ยวนะฝนจะตกหรอ แถมมืดไวผิดปกติอีก)
หยางหมิง
โอ้ย~ ให้ได้อย่างงี้สิน่า//รีบกลับบ้าน
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ฝนตกหรือ
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
ข้าว่าน่าจะใช่นะองครักษ์โจ//นอนอยู่บนเตียง
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
เจ้าของบ้านจะเปียกฝนหรือไม่?//เดินไปรอหน้าบ้าน
หยางหมิง
ตกจนได้สินะ//เดินจนใกล้ถึงเขตกำแพงบ้าน
หยางหมิง
แต่ตกไม่ค่อยแรงเลยแหะ//เดินเข้าไปในเขตบ้าน
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
อะ คุณชายท่านเดินตากฝนมาหรือ
หยางหมิง
ขอรับ แถวนี้มีแต่ถ้ำของสัตว์อสูรแล้วก็สัตว์ธรรมดาทั้งนั้น
หยางหมิง
ข้าไม่อยากเบียดเบียนพวกมันหน่ะขอรับ
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ท่านนี่น้า แม้แต่ชื่อยังไม่บอกยังทำให้พวกข้าเป็นห่วงอีก
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
ท่านอาโจ//ส่งเสียงมาจากในห้อง
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ขะ ขอรับ
หยางหมิง
ขออภัยที่ทำให้พวกท่านเป็นห่วงนะขอรับข้าต้องขอตัวไปทำธุระก่อน//เดินออกไป
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ธุระอันใดกัน?
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
ข้าว่าคงจะไปล้างตัวเป็นแน่
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
ท่านคิดเช่นนั้นหรือ//เดินเข้าไปหาจาฉีหมิงในห้อง
จางฉีหมิง(องค์รัชทายาทลำดับที่2)
ใช่//พยักหน้า
หยางหมิง
//เดินออกไปนอกบ้าน
หยางหมิง
(ฝนแม่งตกน้อยชิบ แล้วฟ้ามันร้องเสียงดังเพื่ออะไรวะ)//เดินไปเรื่อยไปจนถึงแอ่งน้ำ
หยางหมิง
อย่าไปคิดมากเลย//ค่อยๆถอดชุด
หยางหมิง
ผู้ใดกัน//ได้ยิน+หันไปที่พุ่มไม้
ตัวประกอบ
//กระโดดออกมา+ขู่
ตัวประกอบ
//พยายามขู่ต่อ+หมดแรง
หยางหมิง
คงจะหิวจนหมดแรงข้าไม่มีอะไรให้เจ้าเสือน้อยตัวนี้กินเลย
หยางหมิง
อะ จริงสิแถวนี้มีลำธารอยู่คงจะมีปลาด้วย เจ้าเสือน้อยวันนี้เจ้ากับข้าถือว่ามีวาสนาต่อกันหล่ะนะ//แผ่ออร่าปรานออกมาไม่รู้ตัว+เดินไปจับปลาที่ลำธาร
หยางหมิง
ได้แล้ว3ตัว แต่มันจะพอหรือไม่//เดินเอาปลาไปให้ลูกเสือ
ตัวประกอบ
//นอนอยู่กับพื้น+ลืมตาขึ้นมามองหยางหมิง
หยางหมิง
ข้าคิดว่าเจ้าคงหมดแรงเพราะหิว เจ้ามาเอาปลาไปกินสิ//นั่งยองๆ+ยื่นปลาให้
ตัวประกอบ
//ค่อยลุกขึ้นยืน+เดินเข้ามาเอาปลาอย่างระวัง
หยางหมิง
ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอก
ตัวประกอบ
//ค่อยๆคาบปลาไปกิน
หยางหมิง
ค่อยกินนะเจ้าตัวน้อย//ยิ้มเอ็นดู
ตัวประกอบ
//กินปลาหมดแล้ว+นั่งจ้องหายางหมิง
หยางหมิง
ทำไมหรือเจ้าตัวน้อย?
ตัวประกอบ
//เดินเข้าไปหาหยางหมิง+เอาหัวถูขาหยางหมิง
หยางหมิง
ข้าจะกลับบ้านแล้วเจ้าจะไปกับข้าหรือไม่
หยางหมิง
งั้นเราไปกันเถอะ//อุ้มลูกเสือ
หยางหมิง
จากนี้เจ้าจะชื่อว่าเสี่ยวหลงนะเจ้าตัวน้อย//อุ้ม+ลูบหัว
เสี่ยวหลง(เด็ก)
เครือดดดด//หลับตา
โจหยาง(หัวหน้าองครักษ์)
คุณชายท่านกลับมาแล้ว....หรือ//เห็นออร่าปรานที่เยอะผิดปกติของหยางหมิง+ลูกเสือโคร่ง(ไม่ใช่เสือโคร่งธรรมดา)ถูกอุ้มอยู่
หยางหมิง
เอ่อลืมบอกท่านไปว่าข้ามีนามว่าหยางหมิงขอรับส่วนเจ้าตัวเล็กนี่มีนามว่าเสี่ยวหลงเป็นเพศผู้ขอรับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
