พวกเขาหาว่าผมคืออัจฉริยะ
อธิบาย
พึ่งเขียนครั้งแรกน่ะครับถ้า
พลาดตรงไหนขอโทษด้วยน่ะ
งั้นผมจะแนะนำตัวละครแต่ละตัวก่อนน่ะ
อาคาเนะ อาคิโตะ
อาคาเนะ อาคิโตะ (พระเอก)
เด็กหนุ่มผู้ไม่มีธาตุเวทมนตร์ เป็นคนเงียบ ๆ และชอบใช้ชีวิตแบบไม่เป็นจุดสนใจ
แต่แล้ววันหนึ่ง…เขากลับร่ายเวทราชันย์ได้โดยไม่รู้ตัว
คนอื่นเรียกเขาว่าอัจฉริยะ—แต่เขากลับไม่เชื่อแบบนั้น
อาคาเนะ อาคิโตะ
อาคาเนะ อาคิโตะ
เด็กหนุ่มผู้ไม่มีธาตุเวทมนตร์ เป็นคนเงียบ ๆ และชอบใช้ชีวิตแบบไม่เป็นจุดสนใจ
แต่กลับมีพรสวรรค์ลึกลับที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเอง
สิ่งที่ชอบ: ความสงบ, นั่งมองท้องฟ้า, ขนมปังไส้ครีม
สิ่งที่ไม่ชอบ: การอยู่ในสายตาคนอื่น, การแข่งขัน, คำชม
"ทาเคชิ ริวเซย์"
ัทาเคชิ ริวเซย์ (หัวหน้าห้อง)
หัวหน้าห้อง ม.5 ห้อง A
ผู้นำที่แข็งแกร่งและอบอุ่น รู้จักเอาใจใส่ทุกคน เป็นคนเดียวที่ไม่ดูถูกอาคิโตะตั้งแต่วันแรก
เขามีพลังเวทธาตุแสง และเป็นหนึ่งในนักเรียนระดับท็อปของชั้นปี
"ทาเคชิ ริวเซย์"
ทาเคชิ ริวเซย์
หัวหน้าห้อง ม.5 ห้อง A ผู้นำที่แข็งแกร่งและอบอุ่น
มีพลังเวทธาตุแสง และมักคอยช่วยเหลือเพื่อน ๆ อย่างเงียบ ๆ
สิ่งที่ชอบ: การฝึกเวท, การช่วยคนอื่น, ชาเขียวร้อน
สิ่งที่ไม่ชอบ: ความอยุติธรรม, คนที่ดูถูกคนอื่น, สัตว์มีเขี้ยว (กลัวเล็กน้อย)
"ฮิคาริ อามาเนะ"
ฮิคาริ อามาเนะ (อาจารย์สุดโหดประจำห้อง)
อาจารย์ประจำห้องผู้ขึ้นชื่อเรื่องความโหดและความเข้มงวด
อดีตนักเวทระดับสูงที่มีฉายาว่า “ดาบเวทโลหิต”
แม้ภายนอกจะน่าเกรงขาม แต่เธอแอบจับตามองความสามารถของอาคิโตะอย่างเงียบ ๆ
"ฮิคาริ อามาเนะ"
ฮิคาริ อามาเนะ
อาจารย์ประจำห้องผู้เข้มงวดและมีอดีตลึกลับ
มีฝีมือระดับสูง และไม่ยอมรับความล้มเหลวง่าย ๆ
สิ่งที่ชอบ: วินัย, ความตรงไปตรงมา, ดาบ
สิ่งที่ไม่ชอบ: ความเหลวไหล, การมาสาย, เสียงหัวเราะที่ดังเกินเหตุ
"อาโออิ คาซึกิ"
อาโออิ คาซึกิ (เพื่อนสนิทสุดกวนตีน)
เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของอาคิโตะ
สายกวนตีน ตลก ขี้เล่น และไม่ค่อยเกรงใจใคร ยกเว้นอาจารย์อามาเนะ (เพราะเคยโดนปามีดใส่จริง ๆ)
แม้จะดูไม่จริงจัง แต่เขาเป็นคนที่เชื่อในตัวอาคิโตะที่สุด
"อาโออิ คาซึกิ"
อาโออิ คาซึกิ
เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของอาคิโตะ สายกวนตีน ตลก และพูดมาก
แต่แอบมีไหวพริบดีเยี่ยม และซ่อนความจริงใจไว้ใต้ใบหน้าขี้เล่น
สิ่งที่ชอบ: แกล้งเพื่อน, ของหวานทุกชนิด, นอนกลางวัน
สิ่งที่ไม่ชอบ: วิชาประวัติศาสตร์เวท, การถูกเมินเฉย, อาจารย์อามาเนะเวลาโมโห
อาจจะมีตัวเพิ่มน่ะ และถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะ
การอธิบาย(แนะนำ)ตัวละครจบแล้ว
ตอนที่ 1 : เด็กหนุ่มธรรมดาในโรงเรียนเวทมนตร์
เยี่ยม! งั้นมาเริ่มตอนแรกของนิยาย "พวกเขาหาว่าผมเป็นอัจฉริยะ" กันเลย!
เสียงลมพัดเอื่อย ๆ จากหน้าต่างห้องนอนในยามเช้า
ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งเหม่อมองท้องฟ้าสีฟ้าจาง พลางถอนหายใจเบา ๆ
อาคาเนะ อาคิโตะ
“โรงเรียนเวทมนตร์เหรอ... ผมเนี่ยนะ?”//อาคาเนะ อาคิโตะ มองจดหมายตอบรับในมือตัวเองอย่างไม่แน่ใจ
อาคาเนะ อาคิโตะ
เขาไม่ใช่คนเก่ง ไม่ใช่คนพิเศษ ไม่เคยใช้เวทได้แม้แต่ครั้งเดียว
จะมีคนธรรมดาแบบเขาเข้าโรงเรียนเวทมนตร์เฟลวานน์ได้ยังไง?//คิดในใจ
อาคาเนะ อาคิโตะ
...แต่ในเมื่อถูกเชิญ เขาก็ไม่มีอะไรจะเสีย//คิดในใจ
ณ โรงเรียนเวทมนตร์เฟลวานน์ – วันเปิดภาคเรียน
โรงเรียนเวทมนตร์ที่ตั้งอยู่กลางหุบเขาเหนือหมู่บ้านซารีน่า
ตึกเรียนลอยอยู่กลางอากาศ เชื่อมต่อกันด้วยสะพานเวทมนตร์
เหล่านักเรียนใหม่ต่างเดินทางมาจากทั่วอาณาจักร
???
“ว้าว…ที่นี่มันเหมือนอยู่ในฝันเลยเนอะ!”//เสียงร่าเริงดังขึ้นจากด้านข้างอาคิโตะ
"อาโออิ คาซึกิ"
“นายคืออาคาเนะใช่ป่ะ? ชั้นชื่อคาซึกิ! อาโออิ คาซึกิ!”//เด็กหนุ่มผมฟ้าสว่าง วิ่งเข้ามาทักพลางยิ้มกว้าง
เขาดูไม่เกรงใจใครแม้แต่น้อย ต่างจากคนอื่นที่ยังตื่นเต้นหรือลังเล
อาคาเนะ อาคิโตะ
“อ้อ... ยินดีที่ได้รู้จักนะ”//อาคิโตะตอบเสียงเบา ๆ
"อาโออิ คาซึกิ"
“นายหน้าเหมือนจะโดนลากมาเรียนเลยแฮะ ฮ่า ๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวชั้นช่วยลากให้นายสนุกเอง!”
หลังจากพิธีเปิด นักเรียนถูกจัดเข้าแต่ละห้อง
อาคิโตะได้อยู่ห้อง A ซึ่งมีนักเรียนมากฝีมือรวมตัวอยู่
???
ประตูห้องเปิดออก
หญิงสาวผมเงินยาวจนถึงเอว เดินเข้ามาด้วยสายตาคมกริบ
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“ข้าคือฮิคาริ อามาเนะ อาจารย์ประจำห้องนี้”//เสียงของเธอเย็นยะเยือกและกดดัน
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“ในที่แห่งนี้ ความไร้ค่าจะถูกเปิดเผย ความอ่อนแอจะถูกเหยียบย่ำ ผู้ใดไม่พร้อม...เชิญออกไป”
ไม่มีใครกล้าขยับแม้แต่น้อย
...ยกเว้นคาซึกิที่แอบพึมพำเบา ๆ ว่า
อาคาเนะ อาคิโตะ
“โคตรเท่เลย แต่โคตรน่ากลัวด้วย…”
หลังจากเช็คชื่อ นักเรียนทุกคนถูกเรียกไปทดสอบพลังเวท
แต่ละคนใช้มือแตะคริสตัลเวท และผลจะถูกฉายกลางอากาศ
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“ทาเคชิ ริวเซย์ – ธาตุแสงขั้นสูง พลังเวท 87%"
"ทาเคชิ ริวเซย์"
เสียงฮือฮาดังขึ้น ริวเซย์ยิ้มบาง ๆ แล้วเดินกลับที่
เขาเดินผ่านอาคิโตะ พร้อมเอ่ยเบา ๆ
"ทาเคชิ ริวเซย์"
“ถ้าไม่มั่นใจ ก็แค่ทำให้ดีที่สุดพอ”//คำพูดเรียบง่ายที่ให้น้ำหนักเหมือนแสงอุ่นจากพระอาทิตย์ยามเช้า
เมื่อถึงตาของอาคิโตะ เขาวางมือลงอย่างลังเล
แสงจากคริสตัลดับวูบ เหมือนจะไม่ตอบสนอง
เสียงกระซิบกระซาบเริ่มดังขึ้น
(ตัวประกอบ)
“เฮ้ย…ไม่มีธาตุเลยเหรอ?”
(ตัวประกอบ)
“เข้าใจผิดเปล่าวะ? เข้ามาได้ยังไง?”
ทันใดนั้น...
แสงสีน้ำเงินเข้มพุ่งออกมาจากคริสตัลอย่างรุนแรง
กระจกเวทกลางอากาศสั่นสะเทือน ก่อนจะแสดงผลที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน
“ไม่สามารถประเมินค่าพลังเวทได้ – รูปแบบเวทไม่ระบุในระบบ”
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“…วงเวทแบบนั้น มัน…เป็นของยุคโบราณที่ถูกลืมไปแล้ว”//อาจารย์อามาเนะลืมตากว้างเล็กน้อย ก่อนจะพูดเสียงเย็น
ทุกสายตามองมาที่อาคิโตะ
แต่เจ้าตัวกลับแค่เกาหัวเล็กน้อย แล้วพูดว่า…
อาคาเนะ อาคิโตะ
“อ่า…ผมแค่ลองขีดตามที่รู้สึกน่ะครับ…”
อยากให้เปลี่ยนตรงไหนก็บอกได้น่ะ
ตอนที่ 2 : พลังที่ไม่รู้จัก
แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็มีเองล่ะ
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“นาย…ลองขีดตามที่รู้สึก?”//เสียงของอามาเนะยังคงเย็นชา แต่ในน้ำเสียงนั้นปนความแปลกใจจาง ๆ
อาคาเนะ อาคิโตะ
“คือ…มันก็แค่รู้สึกว่าเส้นมันควรจะไปทางนั้น ก็เลยขีดแบบนั้นอะครับ”//อาคิโตะยังยืนงง ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนมองเขาเหมือนเขาเป็นสัตว์ประหลาด
"อาโออิ คาซึกิ"
“เดี๋ยว ๆ ๆ ๆ พูดให้ชัดนะอาคิโตะ นายบอกว่าลากเวทมนตร์ยุคโบราณ... แบบไม่ได้ตั้งใจเรอะ!?”
"อาโออิ คาซึกิ"
“โอ้โห... ไอบ้าเอ๊ย”//คาซึกิหันไปมองอามาเนะ
"อาโออิ คาซึกิ"
“อาจารย์ครับ เขามาจากดาวเดียวกับเราจริงปะ?”
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“เจ้าคนนี้... น่าสนใจ”//อามาเนะยกมือลูบขมับ แล้วพูดเสียงหนัก
"อาโออิ คาซึกิ"
“ชั้นว่าแกอาจจะไม่ใช่คนธรรมดาว่ะ”//คาซึกิทิ้งตัวลงข้างอาคิโตะบนโต๊ะ
อาคาเนะ อาคิโตะ
“แต่ก็ไม่เห็นต้องมองแบบจะเอาไปทดลองเลยนี่นา…”//ถอนหายใจ
"อาโออิ คาซึกิ"
“แกไม่เห็นสายตาอาจารย์อามาเนะตอนนั้นเหรอ สายตาอาจารย์เหมือนจะบอกว่า ‘นายเป็นผู้ถูกเลือก’ เลย!”
อาคาเนะ อาคิโตะ
“อย่าพูดแบบนั้นดิ ฉันไม่อยากเป็นอะไรทั้งนั้นอะ”//บ่น
อาคาเนะ อาคิโตะ
“แค่ได้อยู่เฉย ๆ ก็พอใจแล้ว”
???
//เสียงหัวเราะทุ้มดังขึ้นข้างหลัง
???
“แต่โชคชะตาน่ะ มันไม่ให้ใครอยู่เฉย ๆ หรอกนะ”
อาคาเนะ อาคิโตะ
//อาคิโตะหันไป—เป็นริวเซย์
"ทาเคชิ ริวเซย์"
“ขอโทษนะที่จู่ ๆ มาพูดแบบนี้ แต่ฉันเห็นสิ่งที่นายทำเมื่อกี้แล้ว… มันไม่ธรรมดาจริง ๆ”
อาคาเนะ อาคิโตะ
“ไม่หรอก ฉันว่าแค่บังเอิญมากกว่า…”
"อาโออิ คาซึกิ"
“บังเอิญจนสร้างวงเวทที่ระบบไม่รู้จักเหรอ?”//พูดแทรก
"อาโออิ คาซึกิ"
“เพื่อนฉันมันเทพแต่ไม่รู้ตัวล่ะเว้ย!”
อาคาเนะ อาคิโตะ
“คาซึกิ นายพูดมากไปแล้ว…”
"อาโออิ คาซึกิ"
“ไม่ได้พูดมากซะหน่อย พูดตามจริงล้วน ๆ!”
"ทาเคชิ ริวเซย์"
//ริวเซย์หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยื่นมือมาตบไหล่อาคิโตะ
"ทาเคชิ ริวเซย์"
“ยังไงก็เถอะ ฉันดีใจที่นายอยู่ห้องเดียวกับเรา ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจเกี่ยวกับเวท ก็มาถามฉันได้นะ”
อาคาเนะ อาคิโตะ
//อาคิโตะเงียบไปสักพัก แล้วค่อยพยักหน้าเบา ๆ
อาคาเนะ อาคิโตะ
“ขอบใจนะ…ริวเซย์”
"ทาเคชิ ริวเซย์"
“แน่นอน! เพราะเราอยู่ทีมเดียวกันแล้วนี่”
"อาโออิ คาซึกิ"
//คาซึกิทำท่าเหมือนจะร้องไห้
"อาโออิ คาซึกิ"
“อา…นายมันพระเอกเกินไปแล้วริวเซย์ ฉันต้องทำตัวให้หล่อขึ้นบ้างแล้วล่ะ…”
อาคาเนะ อาคิโตะ
“นายไม่ต้องทำอะไรเลยก็ ‘เด่น’ พอแล้ว”//อาคิโตะว่าเสียงเบา
"อาโออิ คาซึกิ"
“เฮ้ย นายแซะฉันเรอะ!?”
ขณะนั้นเอง เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นดังก้อง
อาจารย์อามาเนะเดินเข้าห้องด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“พวกเจ้า เตรียมตัวให้พร้อม พรุ่งนี้จะมีการประลองเวทระหว่างนักเรียนใหม่”
"อาโออิ คาซึกิ"
“หา!?”//คาซึกิลุกพรวด
"อาโออิ คาซึกิ"
“ประลองวันแรกเลยเหรอครับอาจารย์!? ยังไม่ได้ซ้อมเลยนะ!”
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“ชีวิตจริงไม่รอให้เจ้า ‘ซ้อม’ หรอก” //อามาเนะตอบกลับทันควัน
"ฮิคาริ อามาเนะ"
//แล้วสายตาของเธอก็หยุดที่อาคิโตะ
"ฮิคาริ อามาเนะ"
“…โดยเฉพาะเจ้าคนนี้ ข้าอยากเห็นว่าเจ้าจะรับมือยังไง เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าคนที่อยากล้มเจ้าจริง ๆ”
อาคาเนะ อาคิโตะ
//อาคิโตะนิ่ง
"อาโออิ คาซึกิ"
ส่วนคาซึกิพึมพำข้าง ๆ
"อาโออิ คาซึกิ"
“เอาล่ะสิ... แค่วันแรก พระเอกเราก็โดนจ้องหัวแล้ว…”
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
