เกมรักคนคลั่ง: เดิมพันหัวใจที่ไม่มีวันจบ.
ตอนที่ 1 : จุดเริ่มต้นของเกมรัก (จับตัว / พบกันครั้งแรก)
ตอนที่ 1 : จุดเริ่มต้นของเกมรัก (จับตัว / พบกันครั้งแรก)
เสียงก้าวเท้าในความมืดดังใกล้เข้ามาทีละก้าว...
ร่างบางที่ถูกมัดไว้กลางห้องใต้ดินเงยหน้าขึ้นช้า ๆ จ้องมองเงาร่างสูงที่ปรากฏจากความมืดสลัว
คิระ (Kira)
ชื่ออะไร //เย็นชา
ลูเซีย (Lucia)
//กัดฟันแน่น ไม่ยอมตอบ
ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ อย่างขบขัน ก่อนเดินอ้อมเก้าอี้เหล็กเก่า ๆ อย่างใจเย็น
ดวงตาสีเทาคมกริบจ้องร่างเล็กตรงหน้าราวกับนักล่าที่พบเหยื่อถูกใจ
คิระ (Kira)
ไม่อยากบอกงั้นเหรอ...งั้นก็ตายซะตรงนี้ //เสียงแผ่วต่ำ
ลูเซีย (Lucia)
ฆ่าฉันสิ...คนอย่างแกมันทำได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?//หัวเราะเยาะ
คิระ (Kira)
//ชะงัก แล้วยิ้ม
คิระ (Kira)
//ก้มลงใกล้ใบหน้าของเธอ กระซิบเบา ๆ
คิระ (Kira)
ฉันน่ะ...ไม่อยากฆ่าเธอหรอกนะ...
ลูเซีย (Lucia)
//เบือนหน้าหนี
ลมหายใจร้อน ๆ จากอีกฝ่ายทำให้เธอขนลุกอย่างควบคุมไม่ได้
คิระ (Kira)
ฉันอยาก "เล่น" กับเธอมากกว่าจังเลยที่รัก
คิระ (Kira)
//เสียงนุ่มนวลผิดกับเนื้อหา
ลูเซีย (Lucia)
//กัดฟันแน่น
ลูเซีย (Lucia)
ฉันไม่ใช่ของเล่นของแก...
คิระ (Kira)
//หัวเราะเบา ๆก็จะ ลูบปลายคางเธอเบา ๆ
คิระ (Kira)
ไม่ใช่ของเล่นเหรอ?
คิระ (Kira)
//โน้มตัวลงกระซิบชิดหู
คิระ (Kira)
งั้นก็เป็นของฉันแทนแล้วกัน
ลูเซีย (Lucia)
//สั่นไปทั้งตัว แต่ยังคงกัดริมฝีปากไว้แน่น ไม่ยอมแสดงความหวาดกลัว
คิระ (Kira)
//หยิบแฟ้มเอกสารเก่า ๆ ออกจากกระเป๋าเสื้อ สูดลมหายใจลึกเหมือนดื่มด่ำกลิ่นหอมบางเบาจากตัวเธอ
คิระ (Kira)
//พลิกแฟ้ม อ่านด้วยเสียงต่ำ
คิระ (Kira)
ลูเซีย — อายุยี่สิบ หน่วยลับโอเมก้า//ชำเลืองมองเธอด้วยรอยยิ้มเหยียด
คิระ (Kira)
ส่งมาล้วงข้อมูล...แต่น่าเสียดาย
เขาหย่อนแฟ้มลงพื้น เสียงกระแทกเบา ๆ ดังก้องในความเงียบ
คิระ (Kira)
//เสียงเรียบนิ่ง แต่แฝงรอยยิ้มอันตราย
คิระ (Kira)
เธอตกหลุมพรางฉันแล้ว
ลูเซีย (Lucia)
//กัดฟันแล้ว พูดเยาะ
ลูเซีย (Lucia)
ฉันไม่เคยกลัวแก...คิระ!
คิระยิ้มกว้างขึ้น ดวงตาสีเทาเหมือนน้ำแข็งแตกละเอียดเป็นเสี่ยง ๆ
คิระ (Kira)
//เสียงกระซิบแผ่ว
คิระ (Kira)
ถ้าอยากรอดจากที่นี่...ก็มาเล่นเกมกับฉัน
ลูเซีย (Lucia)
//กระซิบตอบ+ กลั้นหายใจ
ลูเซีย (Lucia)
เกมบ้า ๆ ของแกน่ะเหรอ?
ลูเซีย (Lucia)
ไอ้โรคจิต!!!
คิระ (Kira)
//หัวเราะเสียงต่ำ
คิระ (Kira)
ไม่ใช่แค่เกมธรรมดา...
คิระ (Kira)
//ปลายนิ้วลากผ่านแก้มเธออย่างเชื่องช้า
คิระ (Kira)
เป็นเกมที่เดิมพันด้วยหัวใจของเธอเอง
แสงไฟในห้องใต้ดินสั่นไหว คล้ายกำลังประกาศจุดเริ่มต้นของเกมรักอันวิปลาสที่ไม่มีวันถอยหลัง...
ตอนที่ 2 : เดิมพันแรก — การทรมานและการท้าทาย
ตอนที่ 2 : เดิมพันแรก — การทรมานและการท้าทาย
ห้องใต้ดินเงียบสงัด
ไฟดวงเดียวสาดแสงส้มสลัวลงมาบนร่างเล็กของลูเซียที่ยังถูกมัดไว้บนเก้าอี้
คิระยืนพิงกำแพง เงียบงันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินเข้าใกล้ช้า ๆ พร้อมบางอย่างในมือ…
คิระ (Kira)
//ยื่นมีดพับปลายแหลมขึ้นมาให้ดู
คิระ (Kira)
รู้ไหมว่านี่ใช้ทำอะไรได้?
ลูเซีย (Lucia)
//เสียงแข็ง
ลูเซีย (Lucia)
ข่มขู่เหรอ? ไม่น่ากลัวเลยสักนิด
คิระ (Kira)
//ยิ้มมุมปาก แล้วไม่ตอบอะไร
คิระ (Kira)
//จากนั้นเขาก็กรีดเสื้อตัวบนของเธอออกช้า ๆ — ไม่ใช่เพราะลามก แต่เพื่อสร้างความตึงเครียด
ลูเซีย (Lucia)
//สะดุ้งเล็กน้อย แต่พยายามไม่แสดงออก
คิระ (Kira)
//กระซิบข้างหู
คิระ (Kira)
ฉันอยากรู้แค่อย่างเดียว...
คิระ (Kira)
เธอจะยอม 'สารภาพ' หรือจะให้ฉัน 'ทำลาย' ไปทีละชิ้น
ลูเซีย (Lucia)
แกไม่มีทางได้คำตอบอะไรจากฉันหรอก...ไอ้โรคจิต!!!!
คิระ (Kira)
//ยิ้มกว้างขึ้น แววตาเริ่มวิปริต
คิระ (Kira)
งั้นก็เริ่มเลย...
เขากรีดปลายมีดเบา ๆ ลงบนผิวเนื้อเหนือไหล่ สร้างรอยบาง ๆ พอให้เลือดซึม
คิระ (Kira)
บอกมาสิ ลูเซีย...เธอถูกส่งมาทำไม?
คิระ (Kira)
ใครอยู่เบื้องหลัง?
คิระ (Kira)
หรือว่าเธอกลัว...ว่าถ้าบอกออกมา จะไม่ได้ 'เป็นของฉัน' อีก?
ลูเซีย (Lucia)
//หอบหายใจเล็กน้อย แต่ยังจ้องกลับ
ลูเซีย (Lucia)
...ฉันไม่ใช่ของใครทั้งนั้น
คิระ (Kira)
//ยิ้ม...ยิ้มแบบที่ทั้งอบอุ่นและอันตรายสุดขั้ว
คิระ (Kira)
งั้นก็ต้องเปลี่ยนความคิดนั้นให้ได้
คิระ (Kira)
//โน้มลงมากระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบาแต่เยือกเย็น
คิระ (Kira)
เพราะในเกมนี้...ฉันจะทำให้เธอยอมเป็นของฉันด้วยใจ
ลูเซียเบิกตากว้าง — ไม่ใช่เพราะกลัว...แต่เพราะรู้แล้วว่าเธอกำลังเผชิญหน้ากับอะไร
ไม่ใช่แค่คนคลั่ง
...แต่เป็นปีศาจในคราบของความรัก
ตอนที่ 3 : รอยยิ้มของปีศาจ — การดูแลที่โหดร้าย
ตอนที่ 3 : รอยยิ้มของปีศาจ — การดูแลที่โหดร้าย
ผ่านไปหนึ่งวันเต็มหลังจากการทรมานครั้งแรก
ร่างของลูเซียนอนหมดแรงบนเตียงเหล็กเก่า ๆ ที่เพิ่งถูกยกมาใส่ไว้ในห้องขัง
จู่ ๆ ประตูเหล็กก็เปิดออกอีกครั้ง
เสียงฝีเท้าของเขาดังขึ้นตามจังหวะที่มั่นคง พร้อมกลิ่นกาแฟอ่อน ๆ ลอยมาก่อนตัว
คิระ (Kira)
//ถือถาดอาหาร+เดินเข้ามา
คิระ (Kira)
ลุกขึ้นได้หรือยัง
ลูเซีย (Lucia)
//ไม่ตอบ+หันหน้าหนี
คิระ (Kira)
//วางถาดลงอย่างเบาๆ+จ้องมองเธอเงียบ ๆ
คิระ (Kira)
ฉันสั่งให้หมอมาดูบาดแผลแล้ว
คิระ (Kira)
อย่าตายก่อนที่เกมจะจบนะ
ลูเซีย (Lucia)
ทำไมต้องดูแล...
ลูเซีย (Lucia)
ทั้งที่เมื่อวานยังจะฆ่าฉันอยู่เลย
คิระ (Kira)
//หัวเราะเบา ๆ
คิระ (Kira)
เพราะฉันไม่เคยคิดจะฆ่าเธอจริง ๆ
คิระ (Kira)
ฉันแค่...อยากให้เธอ 'จำ' ว่าอยู่กับฉันแล้วเป็นยังไง
เขาหยิบผ้าชุบน้ำอุ่นออกจากกระเป๋า และนั่งลงข้างเตียง ก่อนจะค่อย ๆ เช็ดแผลให้เธอทีละจุด
ลูเซีย (Lucia)
อย่ามาแสร้งเป็นคนดี
คิระ (Kira)
//ยิ้มอ่อนโยนขณะเช็ดเลือดที่ซึม
คิระ (Kira)
ฉันไม่ใช่คนดี...แต่ก็ไม่เคยเสแสร้
คิระ (Kira)
ทุกอย่างที่ทำ...ก็เพราะฉัน สนใจ เธอ
ลูเซีย (Lucia)
//เสียงแข็ง
ลูเซีย (Lucia)
คนที่บอกว่ารัก แต่ทำให้ฉันเจ็บ...เรียกว่าบ้า ไม่ใช่รัก
คิระ (Kira)
//เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงแผ่วเบา
คิระ (Kira)
งั้นก็เรียกฉันว่า 'คนบ้า' ก็ได้
คิระ (Kira)
//สบตาเธอตรง ๆ
คิระ (Kira)
แต่เธอเป็นของคนบ้าคนนี้...เข้าใจไหม ลูเซีย
ลูเซีย (Lucia)
//กลั้นหายใจ ไม่อาจบอกได้ว่าความรู้สึกในอกตอนนี้คือความโกรธ...หรือบางอย่างที่อันตรายกว่านั้น
เขาดูแลเธอ...อย่างโหดร้าย
และเธอก็เริ่มกลัว — ไม่ใช่กลัวว่าจะเจ็บ
...แต่กลัวว่าในใจลึก ๆ กำลัง "หวั่นไหว" กับเขาจริง ๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
