...บทนำ...

^^^้ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ที่จะเป็นวันของคู่รักหลายๆคนที่จะมอบของขวัญให้คนที่รัก แต่ไม่ใช่กับคู่นี้^^^

"ตลอด 4 ปี!"

"4ปี ที่พี่หลอกฉัน!"

มีผู้หญิงร่างบางตัวเล็ก กำลังตะหวาดใส่ผู้หญิงร่างหนาคนนึ่งอยู่

"นี่พี่แค่หลอกฉัน เพื่อนแก้แค้นน่ะหรอ!"

"ฉันถามจริงๆ พี่เคยรักฉันบ้างรึป่าว..."

ร่างบางได้พูดพลางน้ำตาเริ่มไหลออกมา เธอเจ็บปวดจากการถูกหลอกเอามากๆ

"ไม่....เคย แม้แต่วินาทีเดียว"

ร่างหนาได้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เย็นชาเหมือนน้ำแข็งจนทำให้ร่างบางเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้นทั้งทีที่ร่างหนาพูดจบ

"ทะ...ฮึก....ทำไมถึงได้ไร้หัวใจได้ขนาดนี้กัน"

ร่างบางได้พูดพลางร้องไห้น้ำคร่ำครวด เธอเจ็บปวดที่ถูกคนที่รักและเชื่อใจหักหลัง

"....."

"เธอติดหนี้ฉัน20ล้าน จะใช้คืนยังไง"

ร่างหนาก็ได้พูดขึ้นอีก ด้วยน้ำเสียงนิ่งเชยเหมือนเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด

"เหอะ ติดหนีหรอ.."

"พี่เป็นคนให้ฉันเองไม่ใช่รึไง"

ร่างบางได้พูดตอบกลับพลางก้มหน้าพูด เพื่อไม่อยากให้เค้าเห็นน้ำตาของเธอ

"อย่าหลงตัวเอง เฌอ"

"ฉันไม่ได้หลวตัวเองค่ะ"

"แต่ถ้าจะให้ฉันชดใช้ ฉันก็จะทำ"

เฌอเด็กสาววัย 19 สูง155 ได้พูดตอบรับที่จะขดใช้เงินทั้งหมดที่เป็นหนีด้วยความไม่เต็มใจ

"ไปทำงานที่ไร่ต่างจังหวัดซะ ทำที่นั่น 5 ปี"

"5ปี หมด เธอก็ไสหัวไปได้"

"ถ้าคิดหนี ฉันจะฆ่าน้องชายเธอ"

ปลายฟ้าผู้หญิงร่างหนา วัย29 สูง186 ได้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหมือนเธอเกลียด เฌอ เอามากๆ

"คุณปลายฟ้า"

"แต่ว่า...."

"อะไร"

"คุณไม่เคยมีใจให้ฉันจริงๆหรอคะ..."

เฌอได้พูดขึ้นทั้งที่ตัวเองก็เหมือนจะรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่เธอแค่อยากลองเสี่ยงถามอีกรอบเพื่อความแน่ใจ

"นี่จะให้ฉัน บอกอีกกี่รอบว่าฉันไม่เคยรักเธอ"

"ฉันแค่จะแก้แค้น ที่น้องชายเธอขับรถชนพ่อแม่ของฉันจนเสียชีวิต"

"ใครบอกคะ"

"ใครบอกคะ ว่าน้องชายฉันทำ"

"อ้อ อีนั่นปรางสินะคะ"

เฌอได้พูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเหมือนรู้ว่าใครพูด ใส่ร้ายว่าน้องชายเธอเป็นฆ่าตกร

"เฌอ!"

"เธอไม่มีสิทธิ์มาว่าปราง แฟนของฉัน!"

ปลายฟ้าได้ตะคอกใส่เฌอเต็มแรง ได้ความโกรธที่เฌอมาว่าแฟนของตน

"ทำไมจะว่าไม่ได้ ในเมื่อมันตอแหล"

เฌอได้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมั่นใจมาก ว่าน้องชายเธอไม่มีทางทำแน่นอนเพราะน้องชายของเธออยู่ที่ร.ร ตลอดในวันที่เกืดอุบัติเหตุ

"เฌอ!!! หุบปาก"

ปลายฟ้าได้ตะโกนปนตะคอกใส่ด้วยเสียงเกรี้ยวกราด เพราะโมโหที่เฌอใส่ร้ายแฟนของตนทั้งที่ไม่มีหลักฐาน

"พอสักทีฉันฟัง มากพอแล้ว"

ปลายฟ้าได้พูดด้วยความรำคาญเสร็จเค้าก็ได้เดินหนี เฌอไปหาปรางทั้งทีโดนไม่หันหลังกลับมามอง

...****************...

...จบบทนำ...

ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ🙇🏻🙏🏻

...ต้องย้อนกลับไป 4 ปีก่อน ตอนที่ฉันเจอพี่ฟ้าครั้งแรกตอนไปเที่ยวที่เกาหลีตอนนั้นฉันหลงจากเพื่อนของฉัน...

แต่แล้วก็ได้ไปเดินชนพี่ฟ้าจนขอโทษและเค้าก็ถามว่าหลงทางหรอ

"อ๊ะ!! "I'm sorry, I didn't mean it."

"หลงทางหรอคะ?"

ตอนนั้นฉันคิดในหัวว่าเค้ารู้ได้ว่าฉันหลงทาง แถมยังพูดภาษาไทยเหมือนรู้ฉันเป็นคนไทยอีก

"เอ๊ะ รู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นคนไทยคะ?"

"อ๋อ พอดีพูดเกาหลีไม่เป็นน่ะค่ะ"

"ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้หรอคะ?"

"ชะ ใช่ค่ะ"

ตอนนั้นที่พี่ฟ้าบอกว่าพูดเกาหลีกับอังกฤษไม่เป็นฉันพอเข้าใจได้นะ เพราะคนเราไม่ได้เก่งทุกอย่าง

"ให้ไปส่งไหมคะ"

"เอ๊ เราเป็นคนแปลกหน้านะคะ"

"ไม่เห็นเป็นอะไรนิคะ เป็นคนต้องช่วยเหลือกัน"

"ขอบคุณนะคะ..."

แต่ฉันก็ไม่ได้เอะใจ เพราะเห็นเป็นผญ.ด้วยกันเลยไว้ใจให้เค้าพาไปส่งที่โรงแรม

"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ"

"ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ แค่นี้สบาย"

"คือว่าขอ ช่องทางติดต่อได้ไหมคะ"

"ก็ได้อยู่หรอกนะคะ"

แล้วเค้าก็ได้ขอแลกช่องทางการติดต่อเพราะเห็นเค้าบอกว่าอยากมีเพื่อนคุยด้วย เพราะอยู่ที่เกาหลีไม่มีเพื่อนเลยสักคนเดียว

"งั้นพี่ไปก่อนนะคะ"

"เดินทางดีๆนะคะ"

"ค่าาา"

"เป็นคนดีจัง..."

พอผ่านไปประมาณ 2-3 สัปดาห์แรก เราเริ่มสนิทกันเพราะคุยแล้วเคมีเข้ากันได้ดีจนแปลกใจ แต่สำหรับฉันในตอนนั้นฉันคิดว่าเค้าเป็นคนดีมากไๆ

ในแชท.....

...💬 วันนี้น้องเฌอ ทำอะไรหรอคะ...

💬เฌอกำลังจะลุกไปทำอาหารน่ะค่ะ พี่ฟ้ากินข้าวรุยังคะ?

^^^💬พี่ก็ยังไม่ได้กินเลยค่ะ หิวมากๆ ฮื่อ.....^^^

💬โธ่~ สงสารคนยังไม่ได้กิน5555

^^^💬งั้นพี่ไปอ่านหนังสือค่อก่อนนะคะ^^^

💬โอเคค่ะ สู้ๆนะคะ!!!!

^^^💬 ขอบคุณนะคะ กำลังเต็มเปี่ยม💖^^^

จบแชท💬

พอนานเข้า จาก1 เดือนกลายเป็น1 ปี พอเข้าปีที่2 เค้าขอจีบฉัน แต่ฉันไม่เคยคบหญิงมาก่อน พี่เค้าเลยให้เรากลับไปคิดจน 4 วันถัดไป

ในสาย📞...

^^^📞แล้วเป็นไงบ้าง คิดว่าไงคะ^^^

📞หนูไปคิดว่าแล้วค่ะ!!

...📞แล้ว........

📞หนูก็อยากลองคบผู้หญิงดูสักครั้ง เพราะงั้นตกลงค่ะ!

...📞จริงหรอคะ!!!...

📞ค่ะ!

^^^📞แล้วอย่าเสียใจทีหลังนะคะ...^^^

📞ไม่เสียใจแน่นอนค่ะ

^^^📞งั้นพี่เตรียมไปเรียนก่อนนะคะ^^^

📞โอเคค่ะ สู้ๆ!!!

...📞ค่ะ...

ตู๊ดๆ

ฉันให้เค้าจีบเพราะฉันคิดว่าได้เปิดประสบการณ์ใหม่ คบหญิงดู พี่ฟ้าจีบอยู่ 6-7 เดือน เค้าก็ขอคบ ฉันก็ตกลงเพราะเห็นว่าพี่เค้าจริงจังจนกระทั่งผ่านไปนานเข้า

...****************...

ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ🙇🏻🙏🏻

ฉันให้เค้าจีบเพราะฉันคิดว่าได้เปิดประสบการณ์ใหม่ คบหญิงดู พี่ฟ้าจีบอยู่ 6-7 เดือน เค้าก็ขอคบ ฉันก็ตกลงเพราะเห็นว่าพี่เค้าจริงจัง

"เฌอ วันนี้พี่ไม่กลับนะนอนก่อนเลย"

"พี่ฟ้ามีงานด่วนหรอคะ"

"อื้อ..."

พอปลายฟ้าพูดเสร็จก็เดินออกจากบ้านไปทันทีโดนไม่รอให้เฌอพูดต่อ

"เป็นอะไรของเค้า"

หลังจากที่พี่ปลายฟ้าออกจากบ้านไปทำงาน เวบาผ่านไปหลายต่อหลายชม.จน จน2-3ทุ่ม ฉันนั่งรอเค้าเพราะหวังว่าเค้าจะกลับสุดท้ายก็ไร้วี่แวว

รอจนท้อฉันเลือกเดินขึ้นห้องเพื่อจะไปนอนเพราะง่วงเอามากๆ

หลังจากที่หลับไปได้สักพักใหญ่ จนตี2-3ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจสกข้างล่างเลยลงไปดูเพราะคิดว่าพี่ฟ้ากลับมาแล้ว

"พี่กลับมาแล้วหรอ?"

"คิกๆ"

"อย่านะคะคุณปลายฟ้า ตรงนี้ไม่เหมาะ"

"ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย นี่บ้านฉันกลัวอะไร"

"แฟนคุณอยู่นิคะ เดี๋ยวเค้าจับเอาได้นะ"

"ไม่หรอกมันโง่เง่าจะตาย พูดนิดพูดหน่อยก็เชื่อ"

พอได้ยินคำพูดนั้นออกมาจากปากของพี่ฟ้าแทบทรุดลงกับพื้น ฉันเลยต้องรีบกลับเข้าห้องแล้วล้มตัวลงนอนเพราะคิดว่าทั้งหมดเป็นแค่ฝันบ้าๆบอๆ

เช้าวันถัดมา

"ปวดหลังจัง...."

ร่างบางได้เดินลงบันไดมาข้างล่างพลางบ่นไป เพราะปวดหลัง

"กลับมาแล้วหรอคะ?"

ร่างบางเดินลงมาเจอ ปลายฟ้ากำลังนั่งจิบกาแฟพร้อมนั่งเล่นโทร แต่ไม่ได้มีเค้าอยู่คนเดียวยังมีผู้หญิงอยู่อีกคน

"ตื่นแล้วหรอ?"

ร่างหนาได้หันมองหลังจากได้ยินเสียงเรียก เค้าจึงหันตามเสียงก่อนจะเอ่ยปากถามร่างบาง

"ค่ะ..."

"นี่ใครหรอคะ"

ร่างบางชี้ไปที่ผญ.คนนึ่งผมยาวผิวเหลืองกำลังนั่งทานข้าวอยู่ข้างๆปลายฟ้า

"อ้อ นี่คือปราง"

"ต่อไปจะมาเป็นแม่บ้านช่วยเราดูแลบ้าน"

"สวัสดีค่ะคุณปราง"

พอร่างหนาแนะนำแม่บ้านคนใหม่เสร็จ ร่างบางก็รีบทักทายปรางแม่บ้านคนใหม่ แต่ปรางกลับเงียบใส่

"มาทานข้าวเถอะ"

"ค่ะ...''

ร่างหนาได้ชวนร่างบางมานั่งทานข้าวในมื้อเช้าด้วยกัน

โดนที่มีปรางทำหน้าตาไม่พอใจ

"อร่อยไหมคะ คุณนาย"

"อร่อยนะคะ....อึก!"

"แฮ่กๆ....แฮ่กๆ"

พอปรางถามรสชาติอาหารเสร็จ เฌอที่ตัดโจ๊กเข้าปากไม่ถึง 2 น. ก็เริ่มหายใจไม่ออก ตัวเริ่มแรง คัน

"ว๊าย! ตายแล้วคุณนาย!!!!"

พอปรางพูดจบเฌอก็ล้มลงไปนอนกับพื้น ก่อนทุกอย่างภาพจะตัดไป จนตื่นมาที่โรงพยาบาล

"ฮือ...."

"ที่นี่...คือ..."

"ฟื้นแล้วหรอ?"

"พี่ฟ้า"

"เฌอแพ้กุ้งขั้นรุนแรงน่ะ พี่ยังไม่ได้บอกปรางว่าเราแพ้"

"ขอโทษนะ"

ใช่ค่ะฉันแพ้กุ้งขั้นรุนแรงมากๆ พี่ฟ้ารู้เรื่องนี้แต่ปรางไม่รู้ฉันเลยไม่ได้โกรธเพราะเธอพึ่งมาใหม่ถือว่าให้อภัยกันไปค่ะ

"พี่ไม่ผิดสักหน่อย ปรางก็ไม่ผิด"

"ไม่ต้องขอโทษนะคะ"

"เฌออยู่ได้ไหม คือพี่ต้องรับกลับไปทำงาน"

"ไปเถอะค่ะ"

"งั้นไปนะ"

"ค่ะ"

พอตัวเล็กพูดเสร็จ ปลายฟ้าก็เดินออกจากห้องไปทันทีโดนไม่รีรอเลยทีเดียว

"เห้อออออ"

"คิดไปเอง หรือพี่ฟ้าเปลี่ยนไป...."

...****************...

ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ🙇🏻🙏🏻