ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางป่าลึกและทุ่งหญ้ากว้างไกล มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อว่า "มินตรา" อายุ 16 ปี เธอเป็นเด็กที่มีความฝันและความกล้าหาญ แม้จะเติบโตในที่ทุรกันดารและเต็มไปด้วยธรรมชาติ แต่ทุกๆ วัน เธอก็รู้สึกถึงบางสิ่งที่ยังไม่สมบูรณ์ในชีวิตของเธอ
ในหมู่บ้านของมินตรา เคยมีตำนานเล่าขานกันมาหลายชั่วอายุคนเกี่ยวกับคริสตัลวิเศษที่ซ่อนอยู่ในป่าลึก ชาวบ้านเชื่อว่าคริสตัลนี้สามารถให้พลังที่ยิ่งใหญ่ที่จะปกป้องหมู่บ้านจากภัยอันตรายต่างๆ แต่คริสตัลนี้ก็ถูกหลอกลวงไปในอดีต ไม่มีใครรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน หรือมันจะปรากฏขึ้นอีกเมื่อไหร่
วันหนึ่ง ความสงบสุขของหมู่บ้านกลับถูกรบกวนจากฝูงสัตว์ประหลาดที่ออกจากป่า พวกมันทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า และมินตรารู้ดีว่า ถ้าหมู่บ้านของเธอจะรอดพ้นจากภัยนี้ไปได้ เธอจะต้องตามหาคริสตัลวิเศษนั้นให้เจอ
มินตราตัดสินใจเดินทางไปยังป่าลึก ท่ามกลางอันตรายและความมืดมิด เธอต้องฝ่าฝันกับภูมิประเทศที่ยากลำบาก ทั้งสัตว์ป่าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน และกลุ่มคนลึกลับที่มีความรู้เกี่ยวกับคริสตัลนี้มากมาย แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้ เพราะในหัวใจของเธอมีเพียงหนึ่งความคิด—ต้องปกป้องหมู่บ้านและคนที่เธอรัก
ในระหว่างการเดินทาง มินตราได้พบกับเพื่อนร่วมทางใหม่ๆ รวมถึง "ชิริ" นักรบหนุ่มที่มีความเชี่ยวชาญในการต่อสู้ และ "ทิวา" เด็กชายผู้มีพลังพิเศษในการสื่อสารกับธรรมชาติ ทั้งสามร่วมมือกันเผชิญหน้ากับอุปสรรคและความท้าทายที่ขวางทาง พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับคริสตัลวิเศษว่าไม่ใช่แค่พลังในตัวมันเอง แต่เป็นเครื่องมือที่ต้องใช้ด้วยความรับผิดชอบ
หลังจากการเดินทางที่ยาวนาน มินตราก็พบกับคริสตัลแห่งแสงที่ซ่อนอยู่ในถ้ำลึกใต้ภูเขา เธอต้องพิสูจน์ความกล้าหาญและความเสียสละในการครอบครองมัน เมื่อเธอสัมผัสกับคริสตัลนั้น พลังของมันก็เริ่มไหลเข้าสู่ตัวเธอ ทำให้เธอสามารถควบคุมพลังธรรมชาติและสร้างเกราะป้องกันหมู่บ้านได้
มินตรากลับไปยังหมู่บ้านและใช้พลังของคริสตัลปกป้องบ้านเกิดของเธอจากการรุกรานของสัตว์ประหลาด พลังของเธอไม่เพียงแต่ทำให้หมู่บ้านปลอดภัย แต่ยังทำให้ชาวบ้านตระหนักถึงความสำคัญของการรักษาความสมดุลของธรรมชาติและพลังแห่งความรักที่มีต่อกัน
การผจญภัยครั้งนี้ไม่ได้เพียงแต่ทำให้มินตราได้พบกับคริสตัลวิเศษ แต่ยังทำให้เธอได้เรียนรู้ถึงความหมายของความกล้าหาญ ความเสียสละ และความรักที่ไม่มีวันหมดสิ้น
: เจ้าของตัวจริง
กลางป่าเร้นลับ มายาก้าวเท้าไปตามแสงจันทร์ที่สาดส่องรำไร เสียงแมลงกลางคืนคลอเคลียเหมือนบทเพลงนำทาง ขณะที่เธอลึกเข้าไปทุกที หัวใจก็ยิ่งเต้นแรง
ในที่สุด เธอก็มาถึงทุ่งโล่งแห่งหนึ่ง ท่ามกลางหมอกบางๆ
กลางทุ่งนั้น มีดอกไม้เพียงดอกเดียว — "เพชรดอกบัว" — เรืองแสงนุ่มนวลเหมือนฝันและดึงดึเธอให้เจ้าหา
มายาก้าวเข้าไปอย่างระมัดระวัง แต่แล้วจู่ ๆ เงาร่างดำทะมึนก็พุ่งออกมาจากแนวไม้ เงานั้นคือ "อากัส" นักล่าในตำนานที่เธอเคยได้ยินชื่อ เขาตามหาเพชรดอกบัวเพื่อขายแลกอำนาจและสมบัติ
"เจ้าหนูนั่นของข้า!" อากัสตะโกนก่อนพุ่งเข้าหามายา
แต่เพชรดอกบัวกลับเปล่งแสงจ้า จนอากัสต้องเซถอยหลังไปพร้อมเสียงร้องโหยหวน ราวกับพลังบางอย่างปฏิเสธเขา
มายาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเพชรดอกบัว หัวใจเธอสะท้อนเพียงความปรารถนาเดียว — ไม่ใช่เพื่อชื่อเสียง หรืออำนาจ — แต่เพื่อรักษาหมู่บ้านของเธอ เพื่อช่วยเหลือผู้คนที่เธอรัก ที่ยังรอคอยเธออยู่
เพชรดอกบัวสั่นไหว และในชั่วขณะหนึ่ง กลีบดอกใสราวคริสตัลก็เปิดออก เผยเมล็ดเล็ก ๆ สีทองเรืองแสงลอยขึ้นมา
เสียงกระซิบดังขึ้นในใจของมายา
"เจ้าคือผู้ถูกเลือก... เอื้อมมือมาเถิด..."
เธอยื่นมือออกไปอย่างอ่อนโยน เมื่อมือเธอแตะเมล็ดทอง แสงสว่างพลันแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ ทั้งทุ่งหญ้า ต้นไม้ แม่น้ำที่เหือดแห้ง ก็เริ่มฟื้นคืนชีวิต น้ำใสไหลหลั่งจากพื้นดิน กลิ่นหอมสดชื่นตลบอบอวล
อากัสยืนมองด้วยสายตาเศร้าสร้อย ก่อนที่ร่างของเขาจะเลือนหายไป ราวกับคนที่ถูกปลดปล่อยจากความโลภที่กัดกินใจมานาน
มายากอดเมล็ดทองไว้แนบอก แล้วเดินกลับหมู่บ้าน — ไม่ใช่เพียงด้วยมือที่ว่างเปล่า แต่พร้อมด้วยพลังแห่งชีวิตใหม่
หมู่บ้านของเธอกลับมาเขียวขจีอีกครั้ง ผู้คนลืมตาตื่นขึ้นจากอาการป่วย
ทุกคนต่างกล่าวขานถึงเด็กสาวผู้กล้า...
และ ณ กลางทุ่งดอกไม้ เพชรดอกบัวดอกใหม่ ก็เริ่มแย้มกลีบอีกครั้ง — เพื่อรอคอยเจ้าของคนถัดไปในอนาคต
ผู้สร้างดวงดาว
ในค่ำคืนหนึ่งที่มืดมิดเกินปกติ ดวงดาวทุกดวงหายไปจากท้องฟ้า เด็กหญิงวัยสิบห้า ชื่อ ลิน ยืนอยู่บนหลังคาบ้าน เงยหน้ามองท้องฟ้าอย่างงุนงง
"ทำไมคืนนี้ถึงไม่เห็นมีดาวเลย..." เธอพึมพำกับตัวเอง
เสียงลมหอบหนึ่งดังขึ้นเบา ๆ ตามด้วยเสียงหนึ่งที่ไม่คุ้นเคย
"เพราะผู้สร้างดวงดาว...หลับไปนานมากแล้ว
และกำลังอ่อนแอลง"
ลินหันขวับ พบชายหนุ่มในชุดคลุมสีเงินยืนอยู่ข้างเธอ ไม่มีเงา ไม่มีเสียงเท้า มีเพียงรอยยิ้มอ่อนโยน
"คุณเป็นใคร?" ลินถาม ตาเบิกกว้าง
"ข้าเคยเป็นคนเหมือนเจ้า แต่ตอนนี้ ข้าคือ ‘เงาของผู้สร้างดวงดาว’"
เขาชี้ไปยังปลายฟ้าอันเวิ้งว้าง
"มีเพียงเจ้าที่ยังมองเห็นแสงดาวแม้มันไม่อยู่ เพราะหัวใจเจ้ายังเชื่อในมัน"
ลินกะพริบตา
"ถ้าอย่างนั้น ฉันช่วยได้ไหม... ฉันอยากให้ท้องฟ้ามีดาวอีกครั้ง"
ชายหนุ่มพยักหน้า
"ตามข้ามา"
เขาชูมือขึ้น ฟากฟ้าฉีกออก กลายเป็นประตูแห่งแสง ลินก้าวเข้าไปโดยไม่ลังเล
---
ภายในห้องแห่งจักรวาล
ภายในห้องกว้างไร้ขอบเขต เต็มไปด้วยจุดแสงเล็ก ๆ ลอยละลิ่ว บางดวงสว่าง บางดวงหม่นมัว
"ทุกดวงดาว เกิดจากความหวังและความฝันของใครสักคน" เขาอธิบาย
"แต่เมื่อผู้คนเลิกฝัน...ดาวก็จะดับ"
"แล้วฉันจะสร้างดาวได้ยังไง?" ลินถาม
ชายหนุ่มยื่นขวดแก้วใสให้เธอ
"ใส่สิ่งที่เจ้าหวังที่สุดลงไป"
ลินหลับตา คิดถึงวันที่เธออยากเห็นพ่อกลับมาจากสงคราม
คิดถึงแม่ที่ร้องไห้กลางดึก
คิดถึงน้องชายที่ถามว่า “พ่อจะกลับมาดูดาวกับเราอีกไหม?”
หยดน้ำตาหยดหนึ่งร่วงหล่นลงขวด แสงสีทองพวยพุ่งจากภายใน
ชายหนุ่มรับขวดไป โยนขึ้นสู่ฟ้า
ดาวดวงแรก...กลับมาแล้ว
---
คืนต่อ ๆ มา ลินกลับมายังห้องจักรวาลอีกหลายครั้ง
สร้างดวงดาวจากรอยยิ้ม ความหวัง ความกล้า และน้ำตา
ในที่สุด...ฟ้าทั้งผืนก็สว่างไสว
ในคืนสุดท้าย เงาของผู้สร้างยิ้มให้
"ตอนนี้...เจ้าคือผู้สร้างดวงดาวแล้ว"
---
ลินลืมตาตื่นในเช้าวันใหม่
เธอไม่รู้ว่าทั้งหมดคือความฝันหรือความจริง
แต่คืนถัดมา เมื่อเธอแหงนมองฟ้า
ดวงดาว...ก็กลับมาแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
