ปมในชีวิตของฉัน
ปมในวัยเด็กเรื่องที่1
เรื่องนี้เป็นสมมุติอาจจะมีเรื่องเข้ามาเกี่ยวด้วยเพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายกับผู้ที่ถูกอ้างอิง
ขอบคุณค่ะ🫶🏻
ยายสาย
เกิดแล้วยังมาลำบากกูอีก
ตาหมาย
ฉันไปทำงานก่อนนะแม่มึง
พี่แบงค์
ยายมีไรกินมั้งครับ
ยายสาย
อยู่ในตู้กับข้าวไปดูเอาเองนะลูก
ยายสาย
เดี๋ยวยายไปค้นข้าวให้☺️
น้องข้าวหอม
ยายจ๋าหนูก็หิว
ยายสาย
หากินเองไม่เป็นรึไง
ปมในวัยเด็กของฉันคือการที่ทุกคนใส่ใจพี่ชายกับน้องสาวฉันจนลืมไปว่ามีฉันด้วยเหมือนกัน
พี่แบงค์
ผมเอาข้าวไปกินในห้องนะ
ภายในห้องของพี่ชายฉันพี่ชายของฉันเค้าได้นั่งกินข้าวพร้อมเล่นเกมส์ในโทรศัพท์
น้องข้าวหอม
พี่แบงค์หนูเล่นด้วยสิ
พี่แบงค์
เพราะมึงมันน่ารำคาญไง
พี่ชายของฉันได้ลุกขึ้นยืนพร้อมเดินมาฉันตรงกลางห้อง
ในตอนนั้นฉันคิดอะไรไม่ออกเลยนอกจากร้องไห้ขอความช่วยเหลือ
ฉันได้โดนพี่ชายของฉันเตะเข้าที่ท้องและเขาได้เตะที่หัวฉันอย่างรุนแรง
วินาทีนั้นฉันคิดอะไรไม่ออกเลยนอกจากร้องไห้ขอความช่วยเหลือต่อไปจนสติได้ดับไป
ขณะที่ฉันสลบพี่ชายของฉันก็ยังคงซ้อมฉันอยู่แบบนั้น
จนฉันหายใจไม่ออกฉันได้พยายามตะเกียกตะกายแต่เขาก็ได้ข่วนฉันเข้าที่กลางลำคอ
ก่อนที่เขาจะปล่อยฉันฉันมองเขาด้วยสายตาที่ผิดหวังและเศร้าเสียใจ
รอยแผลนั้นมันทำให้ฉันเป็นแผลเป็นจนทุกวันนี้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
