เธอเท่านั้นที่ผมเลือก
ep. 1
ต.ป.ก.
คุณอนันต์ครับ… ลองดื่มแก้วนี้สิครับ ผสมไวน์พิเศษนำเข้าจากฝรั่งเศสเลย
เสียงของผู้ช่วยคนหนึ่งกล่าวพร้อมยื่นแก้วไวน์สีแดงเข้มให้ชายหนุ่มเจ้าของบริษัท
อนันต์:พระเอก
//มองแก้วไวน์นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยกขึ้นจิบอย่างไม่ใส่ใจ
อนันต์:พระเอก
หวานเกินไป…//เย็นชา
เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ยังคงยืนสงบอยู่กลางห้องประชุมใหญ่ ในขณะที่สายตาหลายคู่ยังจับจ้องเขาเหมือนสัตว์นักล่า
เสียงกระซิบของพนักงานในงานเริ่มดังขึ้นเบา ๆ
ต.ป.ก.
คุณอนันต์เป็นอะไรไปน่ะ? หน้าแดงเชียว
ณิชาซึ่งเพิ่งเดินผ่านมาพอดีหันกลับไปมองก็เห็นเขากำลังพยายามทรงตัว
แต่ท่าทางดูแปลกไปกว่าปกติ เธอขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนที่เขาจะเดินเซมาทางเธอ
ณิชา:นางเอก
คุณอนันต์? คุณเป็นอะไรหรือเปล— อ๊ะ!
มือหนาเอื้อมคว้าแขนเธอไว้แน่นอย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงโน้มตัวเข้ามาใกล้จนลมหายใจอุ่นๆ กระทบแก้ม
อนันต์:พระเอก
เธอ… ช่วยฉันหน่อย…
ณิชา เบิกตากว้าง เมื่อจู่ ๆ เขาก็ลากเธอเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัวของห้องจัดเลี้ยง และกดชั้นบนสุดอย่างรวดเร็ว
ณิชา:นางเอก
คุณ! นี่คุณเมาเหรอ!?
อนันต์:พระเอก
ฉันไม่ได้เมา…
เสียงของเขาแหบพร่าและร้อนแรงอย่างแปลกประหลาด
อนันต์:พระเอก
แค่… ร้อน… มาก
เมื่อมาถึงห้องสวีทส่วนตัวในชั้นบนสุด เขาผลักประตูเข้าไปและแทบไม่ปล่อยให้เธอได้พูดอะไร
ณิชา:นางเอก
เดี๋ยวก่อนค่ะ! คุณจะทำอะไร ฉันไม่ได้—!
อนันต์:พระเอก
เธอ… ตัวเธอเย็นดี… อยู่ใกล้ฉันหน่อย…
เขาซุกหน้าลงที่ไหล่เธออย่างหมดแรง ขณะที่ร่างหนาทรุดลงกับโซฟา ดึงเธอลงมาด้วยกันจนเธอล้มทับเขา
ณิชา:นางเอก
//พยายามผลักเขาออก
ณิชา:นางเอก
ปล่อยนะ! อย่ามาทำแบบนี้นะคะ ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณ!
แต่แขนเขาแน่นเหลือเกิน ราวกับหมดแรงจะขยับแต่ก็ยังไม่ปล่อย มือเขากำแน่นที่หลังเธอ ราวกับเธอคือความปลอดภัยเดียวในโลกตอนนี้
ณิชาลืมตาขึ้นช้า ๆ บนเตียงกว้างหรูหรา... สภาพเธอไม่เป็นระเบียบ และร่างกายเธอรู้สึกเจ็บแปลบแปลก ๆ...
เธอหันขวับไปมองข้างๆ …และพบว่าอนันต์นอนเปลือยท่อนบนอยู่ข้างเธอ
ณิชา:นางเอก
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน… เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่…
ep. 2
ณิชานั่งนิ่งอยู่บนเตียง มือกำผ้าห่มแน่น ขณะที่ภาพเมื่อคืนมันลอยวนกลับมาในหัว
มือของเขา เสียงกระซิบแหบพร่า กลิ่นหอมจางๆจากผิวกายผู้ชายตรงหน้า...
เธอสบถเบา ๆ แล้วรีบลุกจากเตียง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อรู้สึกจุกแปลบที่ท้องน้อย เธอก้มมองตัวเองแล้วกัดปากแน่น
ณิชา:นางเอก
มันเกิดขึ้นจริงๆ...
เสียงครางต่ำของชายคนข้างกายทำให้เธอรีบคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวม และเดินหนีออกไปที่ระเบียง สูดลมหายใจลึก
ไม่นานนัก อนันต์ ก็ลืมตาตื่นขึ้น เขาขมวดคิ้ว มองไปรอบห้องอย่างงุนงง ก่อนจะเห็นหญิงสาวในชุดคลุมยืนหันหลังอยู่
เสียงเขาเรียกเบา ๆ พร้อมกับลุกขึ้นพิงหัวเตียงอย่างอ่อนแรง
ณิชา:นางเอก
คุณจำอะไรได้บ้างเมื่อคืน?
อนันต์:พระเอก
//นิ่งไปพักใหญ่ก่อนส่ายหน้า
อนันต์:พระเอก
จำได้แค่... มีคนยื่นไวน์ให้ แล้วทุกอย่างก็ดูร้อน
อนันต์:พระเอก
เหมือนจะเป็นลม... แล้วฉันเห็นหน้าเธอ
ณิชา:นางเอก
สรุปว่าคุณแค่โดนวางยาแล้วลากฉันขึ้นมาเหรอคะ? ช่วยไม่ได้เลยนะคะ คุณประธาน…
ณิชา:นางเอก
//หัวเราะในลำคออย่างเย็นชา
อนันต์:พระเอก
ฉันไม่ได้ตั้งใจ... ถ้าเธอไม่อยากให้ใครรู้ ฉันจะไม่พูดเรื่องนี้กับใคร
อนันต์:พระเอก
//พูดเสียงเรียบแต่แววตาจริงจัง
ณิชานิ่ง ก่อนจะหยิบกระเป๋าถือของเธอแล้วเดินผ่านหน้าเขา
ณิชา:นางเอก
ขอบคุณค่ะ สำหรับค่ำคืน... ที่ฉันก็ไม่ได้อยากจำเหมือนกัน
เธอหายออกไปจากห้อง ทิ้งเขาไว้กับความเงียบและความว่างเปล่าที่แผ่กระจาย
ณิชา ยืนอยู่หน้าห้องน้ำในคอนโดหรู ผลตรวจสองขีดในมือตรงหน้าสั่นไหวเล็กน้อย
ณิชา:นางเอก
ไม่จริง… ไม่จริงใช่ไหม…
เสียงในหัวเธอเงียบไปทันที ความจริงตรงหน้าค่อย ๆ โอบล้อมเธอไว้จนแทบหายใจไม่ออก
น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงบนแก้มขาว เธอกำที่ตรวจครรภ์แน่น
และในใจเริ่มมีคำถามผุดขึ้น...
ณิชา:นางเอก
แล้วถ้าเขารู้… จะทำยังไง?
ep. 3
หมอ
ตรวจแล้วพบว่าคุณกำลังตั้งครรภ์ค่ะ
ณิชา:นางเอก
//นิ่งเงียบไปสักพัก
หมอ
อายุครรภ์ประมาณ 6 สัปดาห์นะคะ
หมอ
ยังไม่เห็นรายละเอียดมาก ต้องนัดอัลตราซาวด์อีกครั้ง
ณิชา ออกจากคลินิกได้สักพัก
ณิชา:นางเอก
//เปิดแชต ‘อนันต์’ แต่ยังไม่พิมพ์อะไร
อนันต์:พระเอก
วันนี้ไม่มาถ่ายเหรอ?
ณิชา:นางเอก
ไม่สบาย ขอลางาน
อนันต์:พระเอก
ไปหาหมอหรือยัง?
อนันต์:พระเอก
หมอบอกว่าเป็นอะไร
ณิชา:นางเอก
แค่พักผ่อนไม่พอ...
อนันต์:พระเอก
ถ้าไม่สบายอีก พรุ่งนี้ฉันไปรับเอง
ณิชา:นางเอก
ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันดูแลตัวเองได้
อนันต์:พระเอก
ฉันไม่แน่ใจว่าเธอ “ดูแลตัวเองได้” จริงๆ
ณิชา:นางเอก
คุณหมายความว่าไง?
อนันต์:พระเอก
คืนวันนั้น… เธอก็ไม่ได้ขัดขืน
ณิชา:นางเอก
//อ่านข้อความค้างไว้ ไม่ตอบ
ห้องทำงาน อนันต์ - บทสนทนาโทรศัพท์กับ เพื่อนสนิท
ศิวกร:เพื่อนพระเอก
มึงแน่ใจนะว่าไม่ได้ป้องกัน?
อนันต์:พระเอก
ตอนนั้นกูจำอะไรแทบไม่ได้เลย
เคน:เพื่อนพระเอก
แล้วถ้าเขาท้องล่ะ?
อนันต์:พระเอก
เขาจะไม่บอกกูแน่ๆ
ศิวกร:เพื่อนพระเอก
มึงจะทำยังไง?
อนันต์:พระเอก
ถ้าท้องจริง… กูจะรับผิดชอบ
มีนตรา:เพื่อนนางเอก
ว่าไง!? แกเงียบไปหลายวันแล้วนะ เป็นอะไร
เจสสิก้า::เพื่อนนางเอก
หา!?!?! เดี๋ยวนะ… ท้อง? กับใคร!?
เจสสิก้า::เพื่อนนางเอก
แกแน่ใจ!? ประธานอนันต์น่ะนะ!?
ณิชา:นางเอก
ใช่... แต่ฉันยังไม่รู้จะบอกเขายังไง
ณิชา:นางเอก
แม่จะดูแลหนูเองนะ//ลูบท้องเบาๆ
ณิชา:นางเอก
//ก้มมองมือที่แตะหน้าท้องตัวเองเบาๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
