NovelToon NovelToon

อันธพาลคนนั้น ฉันรักเขา

Ep.1

เริ่มเรื่อง
ณ มหาลัยแห่งหนึ่ง
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ตายๆ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
มาเรียนวันแรก
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ตายแน่ๆ
พิมรีบวิ่งจนไปชนกับรัน
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
โอ้ยย
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ขอโทษค่ะ
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
อืม❄️
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
อืม❄️
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ไม่ทราบว่าห้อง...นี้
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
อยู่ตรงส่วนไหนของตึกหรอคะ
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
เด็กใหม่นี้เอง/พูดในใจ/
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
งั้นเดี๋ยวฉันจะพาเธอไปเอง❄️
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ขอบคุณนะคะ
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
ตามฉันมา❄️
รันก็ได้พาพิมมาถึงห้องดังกล่าว
พิมหันไปพูดกับรันอีกรอบว่า
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ขอบคุณจริงๆนะคะ
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
...
ขณะนั้นรันก็ได้เดินเข้าห้องไปนั่งที่ประจำ
และได้พบกับตินและทาย
ขณะเดียวกันพิมพ์ก็ได้แต่งง
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เอ้า นายนี้ก็อยู่ปีเดียวกับเราหรอเนี้ย
ด้านอาจารย์
อาจารย์
อาจารย์
อ้าวเด็กใหม่มาแล้วหรอ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ค่ะอาจารย์
อาจารย์
อาจารย์
มาแนะนำตัวกับเพื่อนสิ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ค่ะ
ด้านรัน
ทาย(พ.พอ)
ทาย(พ.พอ)
ไอ้รันมึงพาเด็กใหม่มาเองเลยหรอวะ
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
นั่นดิไปเจอกันได้ไงวะ
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
ก็ยัยนั่นวิ่งมาชนกูนะสิ❄️
ทาย(พ.พอ)
ทาย(พ.พอ)
โอ๊ยเพื่อนไม่ต้องเย็นชาก็ได้มั้ง
อาจารย์
อาจารย์
อ้าวนักเรียนข้างหลังหยุดคุยกันก่อน
อาจารย์
อาจารย์
ฟังเพื่อนแนะนำตัว
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เอ่อ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
สวัสดีเราพิม
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เพิ่งย้ายเข้ามาวันนี้วันแรก
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ
อาจารย์
อาจารย์
ไปหาที่นั่งเถอะ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ค่ะอาจารย์
พิมพ์ก็ได้เดินหาที่นั่งเรื่อยๆ
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
เห้ย พิม
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
หวัดดี
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
เราขวัญใจนะ
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
ส่วนนี่
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
พราวฟ้า
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
หวัดดี
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
อย่าไปถือสาพราวฟ้าเลย
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
มันพูดน้อย
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เราไม่ได้คิดมากอยู่แล้ว
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
งั้นก็มานั่งกับพวกเราสิ
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
นั่งอยู่ 2 คนเหงาอยู่พอดีเลย
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
ใช่มั้ยๆพราวฟ้า
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
อืม
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ขอบคุณนะ
โปรดติดตามตอนต่อไป

Ep.2

ด้านรันและเพื่อนๆ
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
พวกมึงว่า
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
กูว่าเด็กใหม่คนนี้
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
ท่าทางน่าจะเเสบน่าดู
ทาย(พ.พอ)
ทาย(พ.พอ)
กูก็ว่าแบบมึงนั่นแหละไอ้ติน
ทาย(พ.พอ)
ทาย(พ.พอ)
ดูหน้าก็รู้แล้วป่ะ
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
มึงว่าไงไอ้รัน
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
เออ❄️
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
กูก็คิดแบบพวกมึงนั่นแหละ❄️
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
นั่นไง
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
กูว่าแล้ว
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
ว่าคนอย่างมึงเนี่ยดูคนเป็น
ทาย(พ.พอ)
ทาย(พ.พอ)
หึ
ทาย(พ.พอ)
ทาย(พ.พอ)
คนอย่างไอ้รันนี่นะดูคนผิด
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
เออว่ะ กูลืมนึก
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
เรียนได้แล้ว❄️
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
อาจารย์จะด่าเอา❄️
ติน(พ.พอ)
ติน(พ.พอ)
คร้าบบคุณรัน(พูดพร้อมทาย)
ทาย(พ.พอ)
ทาย(พ.พอ)
คร้าบบคุณรัน(พูดพร้อมติน)
รันหันหน้าไปหาตินและทาย
พร้อมกับคำว่า
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
หึ/เสียงในคอ/
ด้านพวกนางเอกกันบ้าง
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
ว่าแต่พิมพ์ย้ายมาที่นี่เพราะอะไรหรอ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เอ่อ
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
ยัยขวัญแกจะถามเพื่อ...
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
พิม เราขอโทษ
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
ก็ไม่รู้นี่ว่าจะทำให้พิมเศร้า
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เฮ้ยไม่เป็นไร
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เรื่องแค่นี้เอง
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
/มองไปที่พิม/
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
พอดีเราย้ายบ้านมาอยู่กรุงเทพนะ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ก็เลยต้องย้ายมหาวิทยาลัยด้วย
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
อ๋ออย่างนี้นี่เอง
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
ก็ว่าแหละทำไมเข้ามากลางคัน
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
/หัวเราะอยู่ในคอ/
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
หึหึ/เสียงอยู่ในคอ/
ทางด้านน้ำอิง
น้ำอิง(นางร้าย)
น้ำอิง(นางร้าย)
โอ๊ย พูดมากอยู่ได้
น้ำอิง(นางร้าย)
น้ำอิง(นางร้าย)
เสียงดังน่ารำคาญ
ปลื้ม(พ.นร)
ปลื้ม(พ.นร)
ใช่
นาว(พ.นร)
นาว(พ.นร)
ดังส่ะน่ารำคาญ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
/มองไปที่แก็งน้ำอิง/
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
/มองไปที่แก็งน้ำอิง/
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
/มองไปที่แก็งน้ำอิง/
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
พวกมึงอยู่เงียบๆไม่เป็นหรอวะ
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
พราวฟ้าใจเย็น
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
นั่นดิ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ใจเย็นก่อน
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
ใครมันเย็นอยู่ได้
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
ตัวเองก็พูดน่ารำคาญเหมือนกันนั่นแหละ
โปรดติดตามตอนต่อไป

Ep3

อาจารย์
อาจารย์
อ้าวนักเรียน
อาจารย์
อาจารย์
วันนี้ก็พอแค่นี้นะ
อาจารย์
อาจารย์
เจอกันพรุ่งนี้
อีกด้านนึง
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
พราวฟ้า พิม
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
วันนี้ไปกินชาบูกันป่ะ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เอ่อ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เราต้องรีบกลับบ้าน
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
นั่นไม่เป็นไร
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
พราวฟ้าล่ะ
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
อืม
พราวฟ้า(พ.นอ)
พราวฟ้า(พ.นอ)
ไปก็ได้
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
เย้ๆ
ขวัญใจ(พ.นอ)
ขวัญใจ(พ.นอ)
งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะพิม
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ได้
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
เจอกันพรุ่งนี้
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
/เดินออกจากตัวมหาลัย/
ซอยเปลี่ยว
นักเลง
นักเลง
เฮ้น้องสาว
นักเลง
นักเลง
จะไปไหนจ๊ะ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
/เดินถอยหลัง/
นักเลง
นักเลง
/เข้าไปจับแขน/
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ปล่อยนะ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ฉันบอกให้ปล่อย
นักเลง
นักเลง
พูดดีๆไม่รู้เรื่องใช่ไหม
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ฉันบอกให้ปล่อยนะ
รันกับรถผ่านมาพอดี
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
มึงทำอะไรผู้หญิงวะ❄️
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
/ร้องไห้/
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
/หันไปมองรัน/
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
/มองพิม/
นักเลง
นักเลง
มึงมายุ่งอะไรด้วยวะ
นักเลง
นักเลง
กูจะคุยกับเมียกู
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
เมียมึงหรอ❄️
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ไม่ใช่นะๆ
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
ฉันไม่รู้จักเขาเลย
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
หึ
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
ไหนมึงบอกว่าเมียมึงไงวะ❄️
นักเลง
นักเลง
บอกว่าเมียกูไงวะ
นักเลง
นักเลง
มึงเสือกเห*้ยไร
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
ทำไมกูจะเสือกไม่ได้❄️
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
ก็นี่มันแฟนกู❄️
นักเลง
นักเลง
ห๊ะ
นักเลง
นักเลง
แฟนมึง
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
/เข้าไปต่อยนักเลง/
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
/ ผัวะๆ/
นักเลง
นักเลง
ปล่อยกูไปเถอะกูยอมแล้ว
นักเลง
นักเลง
/วิ่งหนีออกไป/
พิม(นอ.)
พิม(นอ.)
/นั่งร้องไห้+ตกใจ/
รัน(พอ.)
รัน(พอ.)
/เดินเข้าไปหาพิม/
โปรดติดตามตอนต่อไป
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
ฝากติดตามเยอะๆนะ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!