เสียงลมยามเช้าพัดปะทะเข้ากับหน้าต่างที่เปิดไว้ดังปังทำให้ สายหมอก สะดุ้งตื่นจากที่นอนด้วยอาการงัวเงีย
โอ้ย...กำลังหลับสบายอยู่เชียว
เสียงสีหมอกบ่นเพราะอารมณ์เสียตั้งแต่เช้า
"ลูก! ตื่นได้แล้วนะ สายแล้ว! "
"คร้าบบบ~ แม่รู้แล้วน่าาา เลิกเรียกสักทีเหอะ"
สีหมอกลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
...----------------...
"แม่ ผมไปละนะ"
"จ้ะ ดูแลตัวเองด้วยนะลูกอย่าไปถะเหลถไหลที่ไหน
ละ! "
"แล้วนี่ไม่กินอะไรหน่อยเหรอ?"
เสียงแม่ตะโกนถามด้วยความเป็นห่วง เพราะ
ตั้งแต่ยังสีหมอกเด็กพ่อได้ทิ้งเขากับแม่ไปตั้งแต่
อายุ5ขวบจนตอนนี้สีหมอกอายุ 18 ปีแล้ว นาง
จึงปล่อยเรื่องนั้นไว้เป็นอดีต
ทำให้นางดูแลและประคบประหงมสีหมอกมาก
กว่าปกติ ซึ่งบางครั้งสีหมอกจะรู้สึกอึดอัด
จึงไปหาความอิสระจากข้างนอกบางครั้งจน
ทำให้ตอนม.4สีหมอกแทบไม่เข้าเรียนเลย
ซึ่งคน. เป็นแม่นั้นก็ผิดหวังในตัวลูกชาย แต่ก็.
ให้อภัยลูกเสมอ โดยหวังว่าสีหมอกจะเลิกทำ
พฤติกรรมเช่นนั้นอีก...
แต่เมื่อขึ้นชั้นม.5 สีหมอกได้มีเรื่องชกต่อยกับ
เพื่อนในห้องเรียน และเด็กโรงเรียนข้างๆ ซ้ำยัง
ไม่เข้าเรียนเกือบทั้งเทอม
จนทางโรงเรียนได้ส่งจดหมายมาที่บ้านของแม่
พอนางได้ เปิดอ่าน นางก็แทบใจสลายเพราะ
เพิ่งรู้พฤติกรรมของลูกตนเอง และในจดหมาย
ได้เขียนแนบไว้ว่า สีหมอก กำลังจะหมดสิทธิ์
สอบ เพราะไม่เข้าเรียนและกำลังจะได้ทัณฑ์บน
ทำให้นางต้องไปคุยกับอาจารย์ใหญ่เรื่องการ
สอบของลูกชายและนางต้อง"ยื่นเงินใต้โต๊ะ"เพื่อ
ให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนได้กลับมาสอบอีกครั้ง
ด้วยเรื่องที่ราวที่สีหมอกได้ทำไว้มีมากมายนาง
จึงตัดสินใจให้สีหมอกย้ายออก
แล้วมาเรียนในโรงเรียนที่ใกล้จากตัวเมืองเช่าบ้านหลังหนึ่งไว้ใช้อาศัยอยู่ ด้วยความที่บ้านสีหมอกค่อนข้างมีตังค์ทำให้สามารถเช่าบ้านดีๆอยู่ได้ ในชนบทค่อนข้างสงบสุขแถมการเรียนการสอนก็เทียบกับในเมืองได้บ้าง นางจึงทำเรื่องขอย้ายสีหมอกออก แล้วพรุ่งนี้ก็เป็นวันที่สีหมอกจะได้ย้ายเข้าโรงเรียนใหม่...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
