ในปี 1988 ณ เมือง อิชีวอร์........

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น !!

บาควิค ได้ตื่นขึ้นในเช้าของวันนั้น

บาควิค : หนวกหูชะมัดเลยเจ้านาฬิกานี้

บาควิค : โอ้ ! จริงสิวันนี้วันเปิดเรียนวันเเรกโรงเรียนใหม่ของฉัน !

บาควิค : ผมชื่อ บาควิค ชื่อจริง บาควิค วอวิซาน

อายุ 17 ปี ผมเป็นคนที่ไม่สนไม่เเคร์ใคร

ผมโดนย้ายโรงเรียนมาเเล้ว 5 โรงเรียนเมื่อที่เเล้ว

...นำเสนอ...

เขาเป็นเด็กวัยรุ่นที่เกเรเเต่ในอตีดของเขา เขาเสียครอบครัวไปทั้งพี่สาวน้องชายเเละพ่อเเม่ เขามีเงินใช้เพราะเป็นเงินที่พ่อเเม่ของเขาเก็บไว้มหาศาล

...ณ. เวลา 08:00 น....

อาจารย์ : อรุณสวัสดิ์นักเรียนทุกคนนะวันนี้เราได้เพื่อนใหม่

บาควิค : บาควิค วอวิซาน ฝากตัวด้วยนะครับ

อาจารย์ : มีโต๊ะว่างหลังห้องไปนั่งตรงนั้น

(ในใจ ) บาควิค : คิดว่าโรงเรียนนี้จะต้อนรับดีซ่ะอีกอาจารบ์คนนี้ ไปค้นประวัติ จากโรงเรียนที่เเล้วมาเเน่เลย !

เด็กข้างโต๊ะ : สวัสดีครับผม ชื่อ ลอนเนอร์ ยินดีที่ได้รู้จัก ครับ

บาควิค : ยินดีที่ได้รู้จัก

...ณ. เวลา 12:00 น....

มีรุ่นพี่คนหนึ่งเดินมา

รุ่นพี่ : เฮ้ย ! เจ้าเด็กใหม่

บาควิค : อะไรหรอครับ

เพื่อนในห้อง : ...........

รุ่นพี่ : นายเข้ามาในโรงเรียนนี้นายมี พรสวรรค์อะไร

บาควิค : พรสวรรค์ที่ว่านี่คืออะไรหรอคับ

รุ่นพี่ : พลังวิเศษไง

บาควิค : เอ้ะ !

รุ่นพี่ : ตกใจอะไร นายไม่เห็นหรออีกด้านหนึ่งของอาคารเป็นสนามฝึกมันไม่ใช่สนามกีฬาสักหน่อย มันคือ สนามฝึก พลัง วิเศษ

...นำเสนอ...

...บาควิค ได้เดินตาม รุ่นพี่คนนั้นไปเขาได้พา บาควิค เดินดูทั่วโรงเรียน...

รุ่นพี่ : นายไม่รู้จริงด้วยเเฮะ

บาควิค : ผมคงโดนโกหกว่าที่นี้เป็นโรงเรียน สำหรับพวกไฮโซ ผมเป็นเด็กเกเร ที่โดน ไล่ออกจากโรงเรียนมาเเล้ว 5 โรงเรียนพวกเขาคงคิดว่าพวกเด็กเกเรคงต้องโดนเเบบนี้

รุ่นพี่ : โรงเรียนเก่าที่นายอยู่ชื่ออะไร ?

บาควิค : ผมจำไม่ได่เเต่จำได้เเค่ว่าเด็กๆใน โรงเรียนนั้นดูเรียบร้อยมากคล้ายกับไม่มีหัวใจเหมือนกับเด็กทั่วไป

รุ่นพี่ : ..............

( คิดในใจ ) รุ่นพี่ : โอ้พระเจ้า !

...นำเสนอ...

ในเมืองอีชีวอร์ พื้นที่มีความกว้างขวางมาก ขนาดใหญ่เทียบเท่ากับทวีป มีพื้นที่ลึกลับมากมาย ไม่ได้มีเพียงเมื่องที่มีความใหญ่โตเเละพัฒนาเเต่อย่างใดสถานที่อื่นๆ เช่น ทะเลทราย เขตเเล้ง เขตหิมะ ป่าไม้สลัม สถานที่รกร้างมากมาย ชนบทที่ห่างไกล เมืองใต้ดินที่ก่อตั้งโดยอาชญากรรม เมืองที่พัฒนาเเล้วสถานโบราณปริศนา เเละอื่น

บาควิค : ผมถูกส่งมาในโรงเรียนที่มีที่มีพลังวิเศษ

เเต่ผมดันไม่มีพลังวิเศษนี่สิ

รุ่นพี่ : ไม่จำเป็นเสมอไป

รุ่นพี่ : โรงเรียนนี้มีกลุ่มมากมาย

ที่ไม่จำเป็นต้องมีพลังวิเศษก็เข้ามาได้

...( รุ่นพี่ ) นำเสนอ...

โรงเรียนนี้มีชื่อว่า อีชีวอร์ ซึ้งอีชีวอร์มีหลากหลายมากมายเเบ่งเเยกตามลำดับ อีชีวอร์ที่1 หรือ อีชีวอร์ วัน เป็นโรงเรียนชื่อดังที่มีนักเรียนที่มีฐานะอยู่ ชีวอร์ ทรู เหมือนกับ อีชีวอร์ วันเพียงเเต่เเตกต่างกันเล็กน้อย

ส่วน โรงเรียนของเรา อีชีวอร์ ทรี เป็นโรงเรียนธรรมดาไม่ได้มีอะไรพิเศษเเละเเทบไม่ได้อยู่ในสายตา ของคนในสังคมด้วยซ้ำ คนทั่วไปไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี้รวมเด็กมีพลังวิเศษ

เเต่โรงเรียนของเรามีกลุ่มต่างที่หนุนหลังโดยองค์กรลับ ซึ่งหลังจากจบการศึกษาทุกคนสามารถทำงานในกลุ่มพวกนี้ได้

ยกตัวอย่างมา 5 กลุ่ม

1 สำรวจซากปรักหักพัก นักสำรวจ

2 สืบสวนคดีในเมือง หรือสายลับ

3 วิทยาศาสตร์ นักทดลอง มีความสำคัญมาก

4 เลือกใช้ชีวิตธรรมดา

5 ออกนอก

...นำเสนอ...

นอกจาก ทวีปอิชีวอร์ ที่ใหญ่โตเเล้ว ยังมี เขตนอกมีสถานที่ลึกลับมากมาย กลุ่ม ออกนอกเป็นกลุ่มที่ ออกไปสำรวจสถานที่ลึกลับนอกทวีป

ปัจจุบันเทคโนโลยีใน อีชีวอร์มีเครื่องบินเเละเรือสามารถเดินทางได้รวดเร็วเเต่ไม่สามารถเดินทางนอกทวิปได้

เป็นคำสาบหรือไม่ก็ไม่รู้ เพียงเเต่เครื่องบินเดิน ทางชายเเดนทวีปเครื่องยนต์ก็พังโดยไม่มีสาเหตุทำให้ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับทวีปอื่นๆเลย คนที่ออกไปได้ก็หายตัวไปเเบบไร้ร่องรอย

รุ่นพี่ : นายสนใจเข้ากลุ่มอะไร

บาควิค : เอ่อ ..

รุ่นพี่ : ฉันรอคำตอบนะ ฉันยินดีให้นายเข้ากลุ่มฉันเสมอ

รุ่นพี่ : จริงสิยังไม่เเนะนำตัวเลย

ฉันชื่อ คอนจิ เคลิออส เป็นหัวหน้ากลุ่ม

นักสำรวจซากปรักหักพัง ยินดีที่ได้รู้จักนะพ่อหนุ่ม

บาควิค : ครับผมยินดีที่ได้รู้จักครับ !

...นำเสนอ...

บาควิคได้ กลับบ้านเเล้วเขาได้พูดว่า

บาควิค : ชักจะเริ่มสนุกเเล้วล่ะชีวิตวัยรุ่นของฉัน !

ติดตามตอนต่อไป...

ขออภัยนะครับถ้ามีอะไรผิดพลาดฉันเพิ่งหัดทำครั้งเเรก

...เรื่องราวหลังจากตอนที่เเล้ว...

หลังจาก บาควิค เลิกเรียน มีผู้หญิงปริศนา เดินเข้ามาหา คอนจิ

ผู้หญิงปริศนา : นายดูสนใจเด็กคนนั้นมากเลยนะ

คอนจิ : ฉันเห็นเขาเเตกต่างจากคนอื่น

ผู้หญิงปริศนา : นายอย่าลาก เด็กหนุ่มคนนั้นมาเกี่ยวข้องจะดีกว่า

คอนจิ : นั้นสินะ ฉันเนี่ยนะชอบลืมตัวเสมอเลย

ผู้หญิงปริศนา : ทำไมนายถึงจริงจังเลยนะ

...นำเสนอ...

กลุ่มสำรวจซากปรักหักพัง เป็นกลุ่มที่มีผีมือสูงเเละทุกคนต่างได้รับการยกย่องว่าเเข็งเเกร่ง มันไม่ใช่เมืองหรือสถานที่โบราณเก่าเเละใหญ่โตลึกลับ เเต่อย่างใด คนที่เคยไปล้วนพบเจอเเต่สิ่งประหลาด ที่เกินคำบรรยาย กลุ่มของคอนจิ เป็นเพียงกลุ่มเล็กๆ

ที่สำรวจ พื่นที่อันตรายระดับต่ำเท่านั้น

คอนจิ : ฉันอยากรู้ความจริงของโลกใบนี้

ส่วนเธอไปได้เเล้วนี่คำสั่งของหัวหน้า

ผู้หญิงปริศนา : รับทราบเเล้วค่าาา

...( คอนจิ บ่นในใจคนเดียว )...

เธอ ชื่อ ลิทเว เป็นเพื่อนสนิทฉันเอง พวกเรา 2 คนเป็นเพื่อนสมัยเด็ก ถ้าถามว่ายายนั่นสวยเเละน่ารักไหม เเน่นอนว่า ดาวเด่นประจำโรงเรียน บางทีฉันก็คิดนะว่าหนุ่มหน้าตาธรรมดาที่มีทรงผมหัวฟู เเบบฉัน ทำไมถึงได้ใกล้ชิดผู้หญิงเเบบนี้

...ย้อนอดีต...

...เหตุการเก่าเมื่อ 2 ปีที่เเล้ว...

...ช่วงที่พวกเขาออกเดินทาง...

คอนจิ : ทุกคนวันนี้พวกเราจะออกเดินทางไปเขต เหนือ

ที่นั้นมีสถานโบราณลึกลับอยู่ใด้ดิน

คนในทีม : การเดินทางนี้ต้องตื่นเต้นเเน่เลย

คนในทีม : ถ้าฉันได้สมบัติกลับมาฉันรวยเเน่เลย !

...สลับฉาก...

ลิทเว : นี่นายคิดจะเขาเด็กใหม่ไปด้วยหรอ

คอนจิ : พวกเขาเป็นตัดสินใจเอง

ลิทเว : นายก็รู้ดีนี่ถ้านำพวกเขาไปพวกเขาทำอะไรเเทบไม่ได้เลย

ให้พวกเขาฝึกซ้อมจนกว่าพวกเรากลับมาก่อนไม่ดีกว่าหรอ

คอนจิ : เธอดูจริงจังนะ

ลิทเว : ฉันเเค่เป็นห่วงรุ่นน้องที่ไม่มีประสบการณ์

คอนจิ : เขตที่ฉันไปไม่มีตัวประหลาดโผล่มาหรอก

( บอกว่าห่วงรุ่นน้องที่จริงห่วงฉัน )

...นำเสนอ...

ตอนนี้ เป็นเพียงจุดเชื่อมต่อสำหรับ เรื่องอื่นที่อยู่จักรวาลเดียวกัน

...เรื่องนี้ เรื่องราวของกลุ่มนักสำรวจโบราณ ซากปรักพัง...

ภายในเรื่องจะเล่าเกี่ยวกับ ผู้คนที่เป็นนักสำรวจ ออกเดินทาง

สำรวจสถานโบราณลึกลับมากมาย

คอนจิ : ฉันอยากรู้ความจริงของทุกสิ่งทุกอย่างว่าทำไมโบราณ

...สถานที่ปรักหักพังพวกนี้ ความเป็นมามันเป็นยังไง...

คอนจิ : ราวกับทุกคนโดนล้างความทรงจําไม่มีบันทึกของ

ประวัติศาสตร์ก่อนที่จะเกิดทวีป อีชีวอร์

...เพื่อหาความจริงไปเปิดเผยให้กับผู้คนทุกคน.....

^^^ติดตามตอนต่อไป....^^^

...บาควิคมาโรงเรียนวันที่ 2...

บาควิค : ฉันคิดว่าโรงเรียนนี้จะเป็นโรงเรียนธรรมดาซ่ะอีก

ฉันรู้สึกเบื่อค่านิยมในโรงเรียนธรรมดามาก

ทั้งเพื่อนร่วมฉัน อาจารย์ คนรอบข้าง เเต่ที่นี้เเตกต่าง

บาควิค : ฉันเข้าโรงเรียนมาฉันยังไม่มีเพื่อนสักคนเลย

ลอนเนอร์ : ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย !

...บาควิควิ่งตามเสียงของลอนเนอร์ไป...

บาควิค : เกิดอะไรขึ้นเสียงจากตรงไหน

ลอนเนอร์ : ด้านบนครับ ช่วยผมด้วย !

บาควิค : เอ่อ นายขึ้นไปบนนั้นได้ยังไง

บาควิค : ช่วยผมก่อนเดี๋ยวจะอธิบาย

...บาควิคได้ปีนไปช่วยลอนเนอร์บนต้นไม้ใหญ่...

ลอนเนอร์ : ขอบคุณมากครับๆ

ลอนเนอร์ : เอ๊ะ ! ใช้คุณบาควิค ไหมคับ

บาควิค : คนเพี้ยนๆที่ทักฉันเนี่ยเอง

ลอนเนอร์ : ใช่คับ ( โหดร้าย )

บาควิค : เร็วเข้าสายเเล้ว !

...เวลาพักเที่ยงของวันนั้น...

บาควิคเเละลอนเนอร์ ได้เดินเดินทางไปพบใครบางคนในห้องหนึ่งเเล้วเขาเดินผ่านผู้ชายปริศนา สายตาของชายคนนั้นมอง มาด้วยสายตาเหยียดหยาม พวกเขาทั้ง 2 คน

ผู้ชายปริศนา : .........

...ลอนเนอร์จีบหัวบาควิคก้มล้ม ลงเขาก็ก้มลงด้วย...

ลอนเนอร์ : ขออนุญาตนะ

บาควิค : เอ้ะ !

ผู้ชายปริศนา : ไอ้หนู หัวขาวคนนั้น เป็นเด็กใหม่ใช่ไหมลอนเนอร์

ลอนเนอร์ : ใช่คับ

บาควิค : บาควิค วอวิซาน คับผม

ผู้ชายปริศนา : .........

...หลังจากผู้ชายปริศนาได้เดินไปโดยไม่ได้พูดอะไร...

...ลอนเนอร์ได้ขอโทษบาควิคเเละอธิบายให้บาควิคฟัง...

ลอนเนอร์ : ผมขอโทษๆ

บาควิค : ขอบใจนายนะ เขาเป็นใคร

ลอนเนอร์ : ท่าน เนสวอน

เป็นว่าที่ผู้นำเมืองนี้ในอนาคตค

...ปัจจุบันเขาเป็นประธานโรงเรียนนี้ด้วย ...

บาควิค : ..........

...พวกเขาได้เดินไปที่ห้องหนึ่งเพื่อไปพบชายคนหนึ่ง...

...ผู้ชายปริศนา : ฉันคือ ศาสตราจารย์ คลาส เป็นนักวิทยาศาสตร์ เเละนักเเปรธาตุ อื่นๆอีกมากมาย...

ยินดีที่ได้พบพวกนาย2คน

ู้ับาควิค : ผมชื่อ บาควิค วอวิซาน

คลาส : ฉันรู้จักนาย

คลาส : ดูนี่

... คลาวได้เปิดโน้ตบันทึกให้ 2 คนดู...

บาควิค ลอนเนอร์ : คืออะไรหรอคับ ?

คลาส : มันคือรายชื่อของเด็กรุ่นเดียวกันกับนายซึ่ง

...พวกเขาเป็นคนมีและมีประสบการณ์...

...คลาส อธิบายให้ 2 คนนั้น...

นักเรียนปี 2 ผู้ที่มีประสบการณ์ ไม่ต่างจากปี 3 เเละ กลุ่มพิเศษ รายชื่อประมาณนี้

อัสมัน วอรอเรส

หนุ่มหล่อเป็นเป้าสายตาของสาวๆทั้งโรงเรียน

เขาไม่รู้ว่าตัวเองมาจากไหน เขาไม่มีความทรงจำในอดีต

ความสามารถพิเศษของเขา พละกำลังเหนือกว่าคนทั่วไปถึง 4 เท่า

เเต่ข้อมูลไม่ได้มีการเปิดเผย หลายๆคนรู้เพียง 2 เท่าเเต่จริงๆอาจจะมากกว่านั่น เขาตัดสินใจเข้าร่วมกลุ่มออกนอก

อลิส

เด็กสาวรูปงาม ตกเป็นเป้าของหนุ่มในโรงเรียน

เธอเป็นคนที่มีนิสัย น่ารักเเละเป็นกันเองสุดๆ

ความสามารถพิเศษของเธอ คือ เวทน้ำเเข็ง

ข้อมูลไม่ได้เปิดเผย ให้คนอื่นรับรู้

เธอเข้าร่วมกลุ่ม ออกนอก

ศาตราจารย์ เรสเวย์

คนเพี้ยนคนหนึ่งที่อายุ 35 เท่าฉัน เเต่หมอนี่อยู่ปี2เป็นเวลา 19 ปี

ฉันไม่รู้ว่ามันต้องการอะไร กันเเน่

ไม่มีใครรู้พลังวิเศษของเขารวมถึงฉันที่เป็นเพื่อนสนิท

เขาเองเป็นหัวหน้ากลุ่มออกนอก ที่ยังอยู่เพราะกลัวโดนยุบ

คลาส : ที่ฉันเรียกพวกนายมาวันนี้ ฉันอยากให้พวกนาย

...ไปเป็นเพื่อนกับ อลิส เเละ อัสมัน 2 คนนี้จะออกเดินทางในปีหน้า...

บาควิค : พวกผมหรอเนี่ย !

คลาส : เป็นคนเลือก พวกเขาเเละฉันต้องการพวกนาย

ลอนเนอร์ : เอาน่า บาควิค ถือว่าได้เพื่อนใหม่อีกคนนะ

คลาส : ขอบคุณพวกนายทั้ง 2 คนนะ

...บาควิคนั่งอยู่ข้างเเม่น้ำคนเดียว...

บาควิค : ( เรื่องราวในอนาคตคตของฉันจะเป็นยังไงนะ )

...ความทรงจำในอตีด เมื่อ 5 ปีก่อน...

พ่อ : เเกโตไปอยากเป็นอะไร

บาควิค : ผมอยากเป็นฮีโร่คับ !

...พ่อได้นำหนังสือภาพวาดฮีโร่ของเขาไปเผาทิ้ง...

พ่อ : ฮีโร่บ้าบออะไรกันถ้าอยากเป็นนักไปเป็น

คนรักษาความปลอดภัยไป !

...สลับฉากปัจจุบัน...

บาควิค : บ้าบอชะมัดฮีโร่อะไรกัน !

บาควิค : ผมคิดถึงทุกคน

...บาควิคได้หลับไป ข้างเเม่น้ำตรงนั้น...

...พอเขาตื่นขึ้นก็ได้ดูท้องฟ้ายามค่ำคืนด้วยความโศรกเศร้า...

...เขาได้พูดกับ เเมวจรจัด ตัวหนึ่ง...

เเมว : เมี้ยว !!

บาควิค : เเกมีครอบครัวไหม

เเมว : เมี้ยว !!

...บาควิค : เวลาฉันเห็นคนทีพร้อมทุกอย่างฉันรู้สึกอิจฉามากเลยโดยเฉพาะ เจ้า เนสวอน คนนั้น ...

บาควิค : พวกนั้นดูใช้ชีวิตคุ้มค่าดีนะ ออกสำรวจ ออกเดินทาง

สถานที่ไม่รู้จัก ฉันก็ได้เเต่คิด ฉันมีบางอย่างที่อยากจะทำ

...เเมวตัวนั้นได้เดินหนีไปขณะที่บาควิคพูดไม่ทันจบ...

บาควิค : ...........

^^^ติตตามตอนต่อไป...^^^