สตาร์: "อ๊ากกกกกกก"

สตาร์: "สายแล้ววววว"

ฉันรีบวิ่งลงบรรไดลงจากบ้านไปยังห้องครัวเพื่อไปกินข้าวเช้า

สตาร์: "แม่คะทำไมวันนี้ไม่ปลุกหนูละคะ?"

แม่: "ก็แหม~แม่เห็นลูกหลับเป็นตายเลยนิ"

สตาร์: "ไม่จริงค่ะ"

แม่: "หรอจ๊ะ"

ฉันรีบกินข้าวทันทีเมื่อคุยกับแม่เสร็จ

แม่: " ค่อยๆกินก็ได้จะรีบไปใหน "

สตาร์: "ก็รีบไปโรงเรียนสิคะถามได้ "

แม่: "อ๊ะ! จริงด้วย แม่มีเรื่องจะบอก"

สตาร์:"คะ?"

แม่:"คือว่านะวันนี้พ่อแม่พี่ชายและน้องสาวไม่อยู่บ้านสองเดือนนะ"

สตาร์:"ห๊ะ!!!"

สตาร์:"อ้าวแม่!!!"

สตาร์:"ไหงถิ้งหนูกับน้องชายไว้บ้านงี้อ่ะ"

แม่:"ก็นะโรงเรียนลูกกับโรงเรียนน้องเปิดเทอมก่อนใครนิ"

สตาร์:"มันก็จริงอยู่หรอกว่ามันเปิดก่อนใคร"

สตาร์:"แต่....."

แล้วแม่ฉันก็พูดดักฉันไว้

แม่:"เอาน่าก็พาน้องไปอยู่กับตายาย"

แล้วแม่ฉันก็ออกจากบ้านทันทีแถมพูดถิ้งท้ายไว้

แม่:"แม่ไปก่อนนะรักนะ♥️"

แล้วน้องชายฉันก็ลงมาจากห้อง

ลอย: "พี่เมื่อไหร่พี่จะไปโรงเรียนอ่ะ"

ลอย: "สายแล้วนะ"

สตาร์: "ห๊ะ"

พอน้องชายฉันพูดเสร็จฉันเลยเหลือบไปมองนาฬิกา

สตาร์:"อ๊าาาาา!!!"

สตาร์:"สายแล้วนิ!!!"

ฉันเลยรีบไปเอารถมอเตอร์ไซค์ออกจากโลงรถแล้งรีบขับไปโรงเรียนทันที แต่พอไปถึงก็ยังเหลือสิ่งที่น่ารำคราญอยู่

นักเรียนหญิง: "สวัสดีค่ะคุณสตาร์"

นักเรียนชาย: "สวัสดีคับคุณสตาร์"

สตาร์:"อืม"

นักเรียนหญิง/นักเรียนชาย:"กรี้ดดด"

เพราะฉันดันเป็นสาวฮ็อตของโรงเรียน

นักเรียนหญิง:"เมื่อปีที่แล้วคุณสตาร์ก็สอบได้ที่1ของโรงเรียนใช่มั้ยคะ"

สตาร์:"ใช่"

นักเรียนชาย:"ปีนี้ไว้ผมยาวหรอคับ"

สตาร์:"อืม"

สตาร์:(น่านำคราญชะมัด)

พอเที่ยงฉันก็ขึ้นไปบนดาดฟ้านั่งรับลมเหมือนทุกๆปีที่ฉัน และเป็นจุดเดียวที่ฉันมาอยู่โดยไม่มีใครรู้

จู่ๆก็มีผู้หญิงสองคนเข้ามาทักฉัน

ผู้หญิงคนที่1:"เธอๆมาทำอะไรที่นี้อ่ะ"

ผู้หญิงคนที่2:"นั้นสิ มาทำอะไรที่นี้"

สตาร์:"อยากมาอ่ะ"

ผู้หญิงคนที่1:"เอ๊ะ! เธอเป็นสาวฮ็อตในห้องเรานิ"

ผู้หญิงคนที่2:"อ้อ แล้วเพื่อนเธอล่ะ"

สตาร์:"ไม่มี!"

ผู้หญิงคนที่2:"จริงง่ะดังขนาดนั้นไม่มีเพื่อนจริงง่ะ"

สตาร์:"แล้วเห็นเพื่อนดิฉันมั้ยล่ะคะ"

ผู้หญิงคนที่1:"งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันมั้ย"

ผู้หญิงคนที่2/สตาร์:"งัยก็ได้"

แอน:"ฉันชื่อแอน"

จูน:"ส่วนฉันจูน"

สตาร์:"ฉันสตาร์"

ผ่านไปไม่นานพวกเราสามคนก็สนิทกันขึ้นมาทันทีเพราะมีหลายๆอย่างที่เหมือนกัน

สตาร์:"ฉันว่าเราไปห้องกันเถอะ"

จูน:"นั้นสิไปกันเถอะ"

แอน:"จ๊ะ"

แอน:"อ๊ะ!เดียวๆคอยก่อน"

สตาร์:"อะไรหรอ"

แอน:"เรามาแลกเฟสกันมั้ย"

จูน:"ก็เข้าท่าแหะ"

พอพวกฉันแลกเฟสกันเสร็จก็กลับห้องเรียน

[ตอนกลับบ้าน]

แอน:"เอ่อ....สตาร์กลับบ้านด้วยกันมั้ยอ่ะ"

สตาร์:"อ้าวจูนล่ะ"

แอน:"กลับคนล่ะทางอ่ะ"

สตาร์:"แย่ละวันนี้ฉันขับรถมา"

แอน:"อ่าไม่เป็นไรฉันกลับคนเดียวก็ได้"

สตาร์:"ตามมา ฉันจะขับรถไปส่ง"

แอน:"จะดีหรอ"

สตาร์:"ดีสิ หน่อมแน้มอย่างเธอเดินกลับบ้านคนเดียวอันตราย"

สตาร์:"เดียวฉันไปส่งเธอเอง"

แอน:"ขอบใจจ๊ะ"

พอไปส่งแอนเสร็จฉันก็กลับบ้าน

[พอมาถึงบ้าน]

สตาร์:"ลอย"

ลอย:"คับพี่?มีไร?"

สตาร์:"เราจะอยู่บ้านตายาย"

สตาร์:"หรืออยู่ที่นี้"

ลอย:"อยู่นี้แหละ"

ลอย:"ขี้เกรียจเก็บของ"

สตาร์:"อ้อตามนั้น"

สตาร์:"งั้นเดียวพี่ทำกับข้าวนะ"

สตาร์:"ส่วนลอยก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะ"

ลอย:"คับ"

พอพวกเราทำธุระทุกอย่างเสร็จ

ลอย:"พี่ผมไปหาเพื่อนได้มั้ย"

สตาร์:"ได้สิ...แต่ห้ามบอกแม่นะ"

ลอย:"โอเคคราบบบ"

พอลอยออกไปหาเพื่อน ส่วนฉันก็เลยออกมาเดินเล่นแต่แล้วจู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมาชนฉัน

ผู้ชาย/สตาร์:"อ๊ะ"

สตาร์:"วิ่งประสาอะไรไม่มีตาม้าตาเรือรึงัย

|จบตอนที่1|

|คอยตอนที่2เอาเด้อ|

|ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยค่ะ|

ผู้ชาย: ขอโทษ

สตาร์: ขอโทษแล้วฉันหายเจ็บมั้ยห๊ะ!

ผู้ชาย: อ๊ะ!มันมาเเล้ว

สตาร์: ห๊ะ!เอ๊!!!!

อยู่ๆผู้ชายคนนั้นก็จูงมือฉันวิ่งไปสวนสาธารณะแล้วหลบหลังต้นไม่ใหญ่

ผู้ชาย: เงียบหน่อย

สตาร์: .........

ผ่านไปสักพัก

สตาร์: นี่

ผู้ชาย: อะไร

สตาร์: รู้จักคำว่าแตะอั๋งมั้ย

ผู้ชาย: เฮ้ย! ขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจจะแตะอั๋งเธอ

สตาร์: หรอย่ะ!

สตาร์: ช่างเหอะ! ฉันเบื่อที่จะต้องมายุ่งกับคนแบบนาย

ผู้ชาย: ห๊ะ!นี้เธอเข้าใจอะไรผิดรึป่าว

สตาร์: ฉันว่าฉันไม่เข้าใจอะไรผิดหรอก

ผู้ชาย: งั้นเธอเข้าใจว่าอะไร

สตาร์: ......

ผู้ชาย: ดูเหมือนว่าจะไม่ยอมบอกสินะ

สตาร์: งั้นนายก็บอกฉันมาสิว่านายหนีอะไร

ผู้ชาย: คนในบ้านหน่ะ

สตาร์: อ้อหนีการดูตัวงั้นหรอ

ผู้ชาย: ใช่ อ๊ะ!

สตาร์: อื้อ

อยู่ๆเขาก็รีบดึงฉันเข้าไปกอดพร้อมปิดปากฉัน

ผ่านไปไม่นาน

ผู้ชาย: ดูท่าพวกนั้นจะไปแล้ว อ๊ากกกกกกกกก

ผู้ชาย: เธอกัดฉันทำไมเนี่ย!!!

สตาร์: ก็นายกอดฉันอยู่นิ!!!

ผู้ชาย: เฮ้ย!!!

แล้วเขาก็รีบปล่อยตัวฉันทันที

สตาร์: งั้นฉันไปล่ะอย่าได้เจอกันอีกล่ะบ๊ายบาย

ผู้ชาย: ยังงัยเธอก็ต้องเจอฉันอีก

สตาร์: ห๊าาา!!!ไอ้คนโรคจิต

พอฉันด่าเขาเสร็จก็รีบหนีทันที แต่เขาก็ตามมาไม่หยุด เพราะเนื่องจากเขาร่างสูงใหญ่กว่าจึงตามฉันทัน แล้วคว้าแขนฉัน

สตาร์: ปล่อยนะ!!!

ผู้ชาย: ไม่ปล่อย

สตาร์: จะปล่อยไม่ปล่อย

ผู้ชาย: ไม่ปล่อย

สตาร์: นายรู้จักฉันน้อยไป

เพราะเนื่องจากฉันเคยเรียนคาราเต้จึงสามารถโจมตีได้สบายแต่ว่า.....ผู้ชายคนนั้นดันหลบหมัดได้หมด

สตาร์: แฮ่กๆๆปล่อยฉัน นายต้องการอะไร

ผู้ชาย: ไม่มี

สตาร์: งั้นก็ปล่อยเส้!!!

ผู้ชาย: เธอชื่ออะไร

สตาร์: งั้นนายก็บอกชื่อนายมาก่อนสิ

ผู้ชาย: ฉันชื่อเฟรม

สตาร์: ฉันชื่อสตาร์ ปล่อยฉันได้แล้ว

เฟรม: เค

สตาร์: ฉันไปล่ะ

เฟรม: เดียว

สตาร์: อ๊ะ!

แล้วเขาก็หอมแก้มแล้วหนีไปทันที

สตาร์: หน่อยแน่ไอ้บ้า!!!!

[พอกลับไปถึงบ้าน]

ลอย: กลับมาแล้วคราบบบ

สตาร์: กลับมาแล้วหรอ

ลอย: อ้าวเป็นไข้หรอพี่ ทำไมหน้าแดงจัง

สตาร์: ไม่นะ

ลอย: หรือว่าไปเจอคนที่ชอบมาหรอ

สตาร์: จะบ้าหรออออ

แล้วเสียงอ๊อดบ้านก็ดัง

ลอย: คาบจะไปเปิดเเล้วคาบบบ

ตา/ยาย: ไงหลานรัก

สตาร์/ลอย: ตายาย!!! มาได้งัยเนี่ยยยยย

ยาย: พวกยายเป็นห่วงพวกหลานเลยมาหา

ลอย: อ้อ

สตาร์: งั้นเข้ามาในบ้านนะคะ

พอเข้ามาในบ้าน

[ตอน 20:00]

ตา:อ้าวสตาร์จะไปใหน

สตาร์: ค...คือ

ลอย: อ้อเวลาไปเดินเล่นพี่เขานะคับ

ตา: อ้อไปสิ

สตาร์:ค่ะ

พอฉันออกมาเดินเล่นได้สักพักก็ได้ยินเสียงแปลกๆฉันเลยตัดสินใจตามไป จนเจอใครบางคน

คนปริศนา: งัยสาวน้อย

สตาร์: คุณเป็นใครน่ะ

จอน: ฉันชื่อตอน ฉันหน่ะตามหาตัวเธอมานานเลยล่ะ

สตาร์: ห๊ะ! หมายความว่างัย

สตาร์:ตามหาฉันทำไม

จอน: เอาเป็นว่าไว้ค่อยคุยกันทีหลัง

แล้วจู่ๆฉันก็สลบไป

แอน/จูน: สตาร์! สตาร์!

สตาร์: โอ้ยยยย ปวดหัวชะมัด

แอน:เป็นงัยบ้าง

สตาร์:ยังมึนๆ หัวอยู่เลย

จูน: เธอรู้มั้ยที่นี้ที่ใหน

|จบตอนที่2|

|คอยตอนต่อไป|

สตาร์:ไม่รู้

สตาร์: เท่าที่ฉันจำได้ก็มีเสียงแปลกๆเลยตามไป

สตาร์: และก็เจอคนชื่อจอนนี้แหละ

จูน/แอน: เหมือนกัน

อยู่ๆก็มีผู้ชายเข้ามาสามคนแต่มีคนที่ฉันรู้จักแค่คนเดียวเท่านั้นคือเฟรม

เฟรม: อ้าวัยยัยตัวแสบ

แล้วเขาก็เอามือมาขยี้ผมฉัน

สตาร์: โอ้ย!!!พอได้เเล้วผมฉันยุ่งหมดแล้วเนี่ย!!!

จูน: เธอรู้จักพวกนี้หรอ

สตาร์: ป่าวแค่ตานี้คนเดียว

เฟรม: งั้นฉันขอเเนะนำให้รู้จักนี้ แบต กับ ฟรอย

แบต: หวัดดี

ฟรอย: งัย

แอน: หวัดดีจ๊ะฉันชื่อ แอน นะ

จูน: ส่วนฉัน จูน

สตาร์: ฉัน สตาร์ ยินดีที่ได้รู้จัก

เฟรม: ส่วนฉัน เฟรม

สตาร์: จริงด้วย! พวกนายรู้มั้ยว่าที่นี้ที่ใหน

เฟรม: ที่นี้หรอ ละ

แล้วจู่ๆก็มีคนมาพูดแทรกเฟรม

จอน: แหล็บฉันเองงัยล่ะ

แอน: คุณเอาพวกเรามาที่นี้ทำไม

จอน: เอาคำถามใหญ่ จะตอบงัยดี

เฟรม: คุณคิดถูกแล้วนะ ถ้าเกิดยัยพวกนี้เป็นไรจะทำไง

สตาร์:(เฟรมต้องรู้อะไรแน่ๆ)

จอน: รู้เเล้วน่า

สตาร์: รีบตอบคำถามพวกฉันมาซะ

ฉันเผลอตะคอกใส่เขาจนเขากลัวฉันในทันที

จอน: ใจเย็นๆก่อน

แอน/สตาร์/จูน: จะให้เย็นได้ยังงัย!!!!

จอน: โอเคงั้นฉันขอเข้าเรื่องนะ

จอน: พวกเธอถูกเลือกให้เป็นสมาชิคในทีมหลัก

สตาร์: ทีมอะไรคะ?

จอน: ทีมที่จะมาปราบปรามพวกปีศาจเเละเหล่าคนชั่วงัย

แบต: จะดีหรอ แค่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเนี่ยนะ

จอน: ดีสิอย่าประเมินพวกเธอผิดสิ

สตาร์: แต่พวกเราจะทำอะไรได้ ใช่มั้ยพวกเรา

แอน/จูน: ใช่

จอน: พวกเธอโกหกไม่เนียนหรอก

แล้วจอนก็โยนสมุดข้อมูลพวกฉันลงบนโต๊ะ

จอน: ฉันรู้เรื่องพวกเธอหมดเเล้ว

สตาร์: หมั่นหน้าขนาดนั้นเชียว

จอน: สมัย ม.1 เธอหน่ะเคยเป็นนักเลงมาก่อน

สตาร์: หยุดพูดเดียวนี้นะ!!!

จอน: หึหึ...เธอคงยอมรับความจริงไม่ได้สินะ

สตาร์: มันไม่ใช่อย่างงั้นเลย ทุกคนเข่าใจผิดกันหมด

แอน: ฉันเข้าใจเธอ

จูน: ใช่เธอไม่ใช่คนแบบนั้น

อยู่ๆก็มีคนเข้ามาซึ่งนั้นไม่ใช่ใครเลยนั้นคือท่านนายกฯและเลขาของเขากับผู้หญิง1คน

[นายกฯคือปู่ของสตาร์]

นายกฯ: สามัคคีกันดีจริงๆ ดีใจด้วยนะหลานรัก

นายกฯ: ที่หลานมีเพื่อนที่ดีเเบบนี้

แอน/จูน: หลานรัก?

นายกฯ: เอาหล่ะเข้าเรื่องก่อน

นายกฯ: ยังงัยซะพวกเธอในตอนนี้คือคนสำคัญของเมืองนี้เเล้วห้ามปฏิเสทเด็ดขาด

สตาร์:(เกรียดจริงๆคนที่เผด็จการเนี่ย)

แอน: ว่างัยนะ

จูน: เอ๊ะ!!!!

เลขา: ขอโทษด้วยนะพวกเธอต้องยอมรับความจริง

จอน: โอเค...ตามนี้

นายกฯ: โอเคถือว่าเราตกลงกันเเล้ว

นายกฯ: ถ้าวันใหนว่างก็มาหาปู่ก็ได้ ไปล่ะ

แล้วเขาก็ออกจากห้องไป

จอน: งั้นฉันไปของให้พวกเธอดีกว่า

แล้วจอนก็ออกจากห้องไป

เฟรม: ยินดีด้วยนะ5555

สตาร์: ไม่ตลกย่ะ!!!

เฟรม: ไม่เอาน่า....เธอเกลียดฉันขนาดนั้นเชียว

สตาร์: ยังไม่ได้บอกว่าเกลียดสักหน่อย

เฟรม: งั้นก็ดี5555

แล้วฟรอยก็พูดขึ้นว่า

ฟรอย: เฮ้ยดูดิ ไอ้เฟรมมันจีบสาวว่ะ

แบต: จริงอ่ะ

แบต: ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นมันจีบใครเลยนิ555

เฟรม: แล้วมันผิดตรงไหนว่ะ

แล้วเฟรมก็กระโดดถีบแบตกับฟรอย

จูน: จะว่าไปเธอไปเจอตานั้นได้งัย

แอน: ใช่ เล่าให้ฟังเดียวนี้นะ

สตาร์: ค่อยเล่าล่ะกัน แต่.....ห้ามพวกนั้นดีมั้ย

แอน/จูน: เธอดุพวกมันเลย

สตาร์: เอางั้นสินะ

แอน/จูน: ใช่

สตาร์: เฮ้ย!!!!เงียบดิ!!!อยากตายรึงัย!!!!

พอฉันพูดจบทั้งสามคนก็เลิกทะเลาะกันทันทีแถมตัวสั่นจนน่าหัวเราะที่สุดแต่ฉันพึ่งสังเกตว่ามีคนยืนมองพวกเราอยู่

สตาร์: นั้นใครอ่ะ พวกนายรู้จักมั้ย

เฟรม/แบต/ฟรอย: ไม่

แอน: เธอน่ากลัวจัง

จูน: ฉันก็ว่างั้นแหละ

เซร่า: เอาหล้ะฉันขอแนะนำตัวนะ ฉันชื่อเซร่า

เซร่า: เป็นครูฝึกพวกเธอเพราะงั้นเลิดส่งสันสักที

ทั้งทีม: ใครถาม?

เซร่า: เดียวเถอะ!!!

แล้วจอนก็เข้ามาในห้องพร้อมกล่องบางอย่าง

|จบตอนที่3|

|คอยตอนต่อไป|