ความรัก/การแก้แค้น/แย่งชิง/จีนโบราณ
1
เสียงประท้วงของเหล่าขุนนาง : มันคือนางปีศาจ!
พวกเราขอฝ่าบาททรงพิจารณาด้วยพะยะค่ะ!
ภายใต้เสียงการประท้วงของเหล่าขุนนางนางก็ได้เดินเข้ามาปรากฎตัวต่อหน้าทุกคน..
หรงอี้
พวกเจ้าบังอาจนักนะ!กล้ากล่าวหาว่าที่พระชายาเลยรึ?
ลู่หลิน
หม่อมฉันลู่หลินถวายบังคมฝ่าบาทเพคะ(ถวายความคำนับกับพื้น)
หรงอี้
ลุกขึ้นเถอะ!ลุกขึ้น!ข้าบอกแล้วไงว่าอยู่ต่อหน้าข้าไม่ต้องมากพิธี
ลู่หลิน
ขอบคุณเพคะฝ่าบาท(ลุกขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์ข้างๆกับหรงอี้)
ขุนนางเซี่ย : กระหม่อมเซี่ยจวีอันขอกล่าวค้านพะยะค่ะ! เรื่องที่จะทรงแต่งตั้งหญิงแพศยานางนี้เป็นพระชายา
หรงอี้
ไหนเจ้ามีเหตุผลอะไรจะมาคัดค้านเราเรื่องพระชายา!
ขุนนางเซี่ย : เนื่องด้วยการจะแต่งตั้งพระชายา นางจะต้องใสสะอาดบริสุทธิ์ ปราศจากคำครหาต่างๆทุกประการพะยะค่ะ!
ขุนนางจ้าว : ที่ขุนนางเซี่ยกล่าวมีเหตุผลพะยะค่ะ ถ้านางพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้เหล่าขุนนางย่อมไร้ข้อโต้แย้งพะยะค่ะฝ่าบาท
หรงอี้
ก็ได้ๆเรื่องนี้ข้าจะยอมปล่อยไปก่อน ยังไงข้าก็เชื่อว่านางบริสุทธิ์ทั้งกายและใจไม่มีข้อกังขาอย่างแน่นอน!
หรงอี้
ถ้าหมดเรื่องแล้วก็เลิกประชุม!(น้ำเสียงขุนเคือง)
เหล่าขุนนาง : เกล้ากระหม่อมขอทูลลาพะยะค่ะ
ลู่หลิน
หม่อมฉันไม่เข้าใจเลยเหตุใดจึงต้องบีบคั้นหม่อมฉันถึงเพียงนี้
หรงอี้
(เข้าไปโอบกอดลู่หลินจากด้านหลัง)
หรงอี้
เจ้าวางใจ! ไม่ว่าจะยังไงข้าจะจัดการทุกคนที่ปล่อยข่าวลือบ้าๆนี่ซะ!
ลู่หลิน
หม่อมฉันกลัวเหลือเกินเพคะ พวกที่เกลียดหม่มฉันก็เยอะ
ลู่หลิน
พระองค์จะทรงแต่งตั้งหม่อมฉันเป็นพระชายาแล้วองค์ฮองเฮาหล่ะเพคะ
ซูเหลียน
ข้าไม่คิดว่าเมียน้อยเช่นเจ้าจะมีกระใจคิดถึงข้าด้วยนะ!ลู่หลิน
ลู่หลิน
หม่อมฉันคำนับซูฮองเฮาเพคะ
หรงอี้
เจ้านับวันจะยิ่งเหิมเกริมขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ!
หรงอี้
ข้าก็อยู่ในตำหนักไม่เห็นหัวข้าแล้วกระมัง
ซูเหลียน
อ๋อ!ซูเหลียนถวายบังคม..ฝ่า..
หรงอี้
(ตบหน้าซูเหลียนเข้าอย่างจัง)กล้านักนะ!
ซูเหลียน
ฝะ!ฝ่าบาท..เหตุใดพระองค์...(วิ่งหนีออกไป)
ลู่หลิน
(เห็นเหตุการตรงหน้าก็เผยยิ้มที่มุมปาก)
หรงอี้
ลู่ลู่!เจ้าคงจะเสียขวัญแย่
หรงอี้
กงกง!วันนี้ห้ามใครเข้าเฝ้า ข้าจะพักผ่อน!
ลู่หลิน
(เข้าไปจับมือหรงอี้)ฝ่าบาท..เหตุใดพระองค์ทรงทำเช่นนั้นเพคะ
หรงอี้
ข้าเหลืออดกับนางมาหลายครั้งแล้วหล่ะที่ข้าจำใจจะต้องอภิเษกกับนางก็เพื่อให้ได้เป็นฮ่องเต้เท่านั้น
หรงอี้
ระหว่างข้ากับสกุลซูก็ไม่ข้องเกี่ยวกันอีก!
ลู่หลิน
ฝ่าบาทตรัสเช่นนี้ก็ไม่ถูกนะเพคะยังไงคุณหนูใหญ่สกุลซูก็มีหน้ามีตาไม่ใช่น้อย
หรงอี้
เอาเถอะๆไม่พูดเรื่งเครียดๆแล้ว
หรงอี้
เจ้าอยากจะไปเดินชมดอกเหมยกับข้าที่สวนชิงมี่หรือไม่ลู่ลู่..
ลู่หลิน
(ถอยหายใจเบาๆ)ถ้าฝ่าบาททรงอยากไปหม่อมฉันมีหรือจะกล้าขัดพระทัย
ขณะนั้นทั้งหรงอี้และลู่หลินก็เดินชมดอกเหมยกันพร่างจิบชาเล่นหมากล้อมกันอย่างผ่อนคลายสบายใจ...
ลู่หลิน
ฝ่าบาททรงลังเลพระทัยหรอเพคะ
ลู่หลิน
หมากตัวนั้นถ้าฝ่าบาททรงลงก็จะสกัดทางหม่อมฉันได้ กระดานหมากก็ตะเปลี่ยน
หรงอี้
ข้ารู้คนฉลาดอย่างเจ้าถึงข้าจะแก้เกทได้ก็จะหันกลับมาชนะได้อยู่ดี มิสู้เล่นเกมยาวกันจนรู้นิสัยกันจะดีกว่า
ลู่หลิน
จริงๆแล้วพระองค์ทรงยังคิดไม่ตกเรื่องในท้องพระโรงวันนี้ใช่ไหมเพคะ
หรงอี้
(มองขึ้นมาสบตาลู่หลิน)ข้าปิดอะไรเจ้าไม่ได้จริงๆ
จู่ๆก็ได้มีคนยิงธนูหมายจะลอบปลงลู่หลิน
หรงอี้
(เห็นก็เลยรีบกระโจนเข้าใส่ลู่หลินทันที)
หรงอี้
เจ้าไม่เป็นอะไรนะ!(มองดูก็ได้มีจดหมายลับฝากมาพร้อมลูกธนู)
ลู่หลิน
(หยิบจดหมายขึ้นมาดู)
จดหมาย : เกี่ยวกับแผนการลอบปลงพระชนม์ฝ่าบาท...ลงชื่อ ลู่หลิน
ลู่หลิน
(ตกใจ รีบโยนจดหมายในมือทิ้ง)
ลู่หลิน
(รีบก้มลงกับพื้น)ฝ่าบาท!เรื่องนี้มีเงื่อนงำ หม่อมฉันจะทรงทำเช่นนั้นไปทำไมเพคะ
ลู่หลิน
พระองค์ทรงเชื่อหม่อมฉัน..ใช่ไหมเพคะ
หรงอี้
ทหาร!จับตัวนางแพศยานี่ไปขังคุกรอการไต่สวน!
ลู่หลิน
ฝ่าบาท!ทรงฟังหม่อมฉันก่อนเพคะ ฝ่าบาท! หม่อมฉันถูกใส่ร้ายเพคะ!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
