NovelToon NovelToon

จากคู่อริขอเป็นคู่รักได้ป่ะ

เปิดเทอมวันแรก

แดดเช้าสาดลงบนระเบียงยาวหน้าห้องเรียน เสียงจอแจของนักเรียนชายจากทั่วสารทิศกำลังเดินเข้าตึกใหม่ เสียงรองเท้าหนัง เสียงหัวเราะ เสียงล้อกัน…ปะปนกันจนกลายเป็นแบ็คกราวด์วุ่นวายของวันแรกเปิดเทอม
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
*(วิ่งเหยาะๆ มาที่หน้าบอร์ดประกาศห้องเรียน หยิบหูฟังออกข้างหนึ่งแล้วเหลือบมองชื่อบนกระดาษ)*
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ม.5/2...ชื่อกูติดอยู่นี่! เย้! พวกมึง ห้องนี้ว่ะ ห้องนี้ๆๆ!!”
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
ห๊ะ
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
แล้วกูละ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มึงก็อยู่5/2
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มึงด้วยบีน
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
เย้
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
ไปห้องกันป่ะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เออๆ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไป
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
แล้วก็พาไปซื้อชายมาด้วยนะกูหิวและ
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
ได้จร้า
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
คนสวย
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ยังนะมึงกู เป็นผู้ชายเว้ยยน
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
5555
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
เถียงกันอยู่ได้
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
ไปได้แล้ว
ทั้ง3 ได้เดินขึ้นห้อง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
“โอ้โห ห้องนี้แม่งเหมือนเดจาวูเลยว่ะ โต๊ะก็เดิม บรรยากาศก็เหมือนตอน ม.2 ยังกับฝันร้าย”
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
เหี้ยละ ฝันร้ายเหรอ?” *(หันขวับมามองทันที)* มึงจะบอกว่าเคยนั่งข้างกูแล้วเหมือนอยู่ในฝันร้ายเหรอ เซน มึงใจร้ายว่ะ
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
เฮ้ย ใจเย็นๆ มึงอย่าดราม่า
ทอมปรามเบาๆ พลางวางกระเป๋าลงบนโต๊ะเดิม
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
กูว่าเซนมันหมายถึงตอนที่ครูณรงค์เอารายชื่อไปให้ ผ.อ. เพราะมีคนแอบเอาหมากฝรั่งแปะใต้โต๊ะ แล้วชื่อใครอยู่บนสุดวะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
โห มึงยังจำได้อีก ทอมนี่แม่งคลังความทรงจำอัปยศแห่งชั้นเรียนจริง *(หัวเราะเบาๆ แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะเก่าของตัวเอง ฝุ่นยังจับตามมุมโต๊ะเหมือนไม่มีใครแตะมานาน)*
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
พอ!!พวกมึง ไปโรงอาหารกันปะวะ กูเลี้ยง
บีนพูดขึ้นหลังจากพากันเดินออกจากห้องเรียนเก่าที่เพิ่งไปเก็บกระเป๋ามา
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไปๆ พวกมึง กูอยากแดก
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
+1
ณ.โรงอาหาร
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
รับอะไรกันดีจ๊ะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ผมเอาขานมไข่มุกหวานน้อยที่1 ครับ
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
หนูเอา โกโก้คะ
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
ผมเอา ชาเขียวไข่มุก
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
รอสักครู่นะคะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ได้ครับ *( ยิ้มให้ป้าเบาๆ)*
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
พวกมึงวันนี้ครูน่าจะปล่อยว่างทั้งวันนะเพราะว่าเปิดเทอมวันแรก
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
ใช่
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อาจจะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูอยากไปห้างมากถ้าครูปล่อยว่างเราไปเดินเล่นห้างกันไหมพวกมรึง
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
ได้
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
ได้
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
อัาวๆ น้ำมาเสิร์ฟแล้วจ้า
NovelToon
NovelToon
NovelToon
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
น่ากินม๊ากเลยอะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
พวกมึงว่าไง
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
จริงๆ
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
หิวๆ
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
แดกกัน
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ได้สิ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
*(ดิ่มชานม)*
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
+1
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
+1
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
อร่อย
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
ใช่
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อร่อยเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
แอดขอต้ดแปปน้า

“ชานมแก้วแรก

ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
*(เดินเข้ามาหานายเอก)*
ในจังหวะที่นายเอกกำลังจิ้มไข่มุกในชานมเล่นโดยไม่รู้ตัว แสงแดดอ่อนๆ ส่องเข้ามาทางหน้าต่าง สะท้อนเงาของใครบางคนลงบนโต๊ะ
เซนเงยหน้าขึ้น และก็เป็นเขา
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไอภัทร
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
นั่งได้ไหม *(ถามเสียงเรียบ)*
เซนเบือนสายตากลับไปมองชานมแทบจะในวินาทีเดียวกัน เขาไม่รู้ว่าภัทรจะพูดอะไร แต่เขาแน่ใจว่าเขาไม่อยากฟัง
เซนไม่ได้ตอบ ไม่พยักหน้า ไม่ส่ายหัว แค่ยังคงจิ้มไข่มุกในแก้วโดยไม่สนใจสายตาที่อีกฝ่ายมองมา
เซนเบนหน้ามองไปทางอื่น ปล่อยให้ความเงียบกลืนทุกอย่างไป เขาไม่รู้ว่าภัทรจะพูดอะไร แต่เขาไม่อยากย้อนกลับไปตรงนั้นอีก ไม่ว่าจะเคยเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นก็ตาม
ภัทรนั่งลงโดยไม่ได้รอคำตอบ โต๊ะมีที่ว่างอยู่แล้ว และเซนก็ไม่ได้ลุกหนี
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
มีไอจีป่ะมึงอะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เอาไปทำไม
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
*(หัวเราะในลำคอ มันออกมาเหมือนเสียงเยาะ)*
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
zen.zn
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เอาไป
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ขอบคุณนะมึง
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
เดียวกูทักไปหา
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
รับฟอลด้วย
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อืม
พูดจบก็วางมือถือลงบนโต๊ะ เหมือนไม่ได้แคร์ว่าอีกฝ่ายจะจำได้ไหม หรือจะฟอลมาหรือเปล่า
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
พวกมึงขึ้นห้อง
ณ. ห้องเรียน
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
มึงเป็นไรป่ะเนี่ย
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
เงีบบไปเลย
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูรำคาญ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มันตามจีบกู แค่นี้กูก็ดูออกแล้วอะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
แม่ง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ทำเหี้ยไรกับกูไว้
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไอสัส
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
ใจเย็นๆมึง
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
ใช่
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
กูว่าม้นอาจจะจริงจังกับมึงก็ได้มันอาจจะรู้สึกผิดก็เป็นได้นะมึง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไม่ต้องมาเข้าข้างมันเลยมึง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มันนอกใจกู
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูเกลียดมัน
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
เอาน่ามึง
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
ไม่ต้องคิดมาก
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อือ
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
เอาเถอะพวกกูอยู่นี่แล้ว
ทอม(เพื่อนนอ.)
ทอม(เพื่อนนอ.)
เข้าใจไหม
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เข้าใจ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
*(เดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมเดินไปตรงโต๊ะเซน)*
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มึงมาทำไม
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มึงอย่ามาไกลกู
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ออกไป
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
อืม..
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
มึงคงเกลียดกูมากสินะ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
กูขอโทษได้ไหม
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ให้โอกาสกูกลับมาจีบมึงได้ไหมกูอยากพิสูจน์ว่ากูดูแลมึงได้
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
นะเซน
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไม่มีทางอะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มึงมันไอ้สารเลว
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไอ้ชาติชั่ว
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
นอกใจกูมากี่คนแล้วอ่ะเอาไปกี่คนแล้วล่ะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
หึ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มึงออหไปจากโต๊ะกู
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
เซนมึงใจเย็นๆ
บีน (เพื่อนนอ.)
บีน (เพื่อนนอ.)
กูว่ามันอาจจะจริงใจก็ได้นะดูจากสายตามันสิมันดูเศร้านะมึง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ตอแหลอะสิ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
กูไปก็ได้กูซื้อขนมมาฝากมึง
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
เป็นของที่มึงชอบทั้งนั้นเลยนะเดี๋ยวกูบอกไว้บนโต๊ะแล้วมึงมาเอาไปกินเองแล้วกันกูจะพยายามจีบมึงอีกรอบมึงต้องใหัโอกาสกูแน่
ขนมที่พอ.ซื้อให้
NovelToon
NovelToon
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อืมขอบคุณ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ไม่เป็นไร
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
*(คิดในใจน่ารักเหมือนกันนะ)*
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไปได้แล้ว
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ครับ
ตัดก่อนนัา

ไลค์แรกจากธอ

“@pattttt_ เริ่มติดตามคุณ
เสียงแจ้งเตือนสั้น ๆ จากโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในช่วงหัวค่ำ เซนที่กำลังนั่งเอนหลังอยู่บนเตียง สะบัดผ้าห่มออกจากตัวแล้วหยิบมือถือขึ้นมาดู
เซนบ่นพึมพำกับตัวเองในลำคอ แต่ก็ยอมกดเข้าไปดูหน้าแอคเคานต์นั้นอยู่ดี
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มีธุระอะไรกับฉันนักหนาวะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เห้อ
เซนไม่ได้กดรับฟอลกลับในทันที แค่กดเข้าไปดูโปรไฟล์ของอีกฝ่ายอย่างนิ่ง ๆ
แอคเงียบ ๆ มีแต่รูปวัตถุ ของกิน มุมท้องฟ้า กำแพง โรงอาหาร ไม่มีแม้แต่รูปเจ้าของแอคสักใบ แต่ทุกภาพกลับมีความรู้สึกบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้
เซนหลุดยิ้มมุมปากเบา ๆ แล้วปัดหน้าจอกลับ แต่ไม่ถึงห้านาทีต่อมา แจ้งเตือนใหม่ก็ดังขึ้น
@pattttt_ กดถูกใจรูปภาพของคุณ”
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ห๊ะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มันบ้ารึเปล่าวะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
พึ่งลงไปไม่กี่นาที
รูปที่นายเอกลง
NovelToon
♥️10000 💬 น่ารักจัง 💬โอเมก้าในชีวิตป่ะคะ 💬 คนสวยขามีแฟนยัง
ข้อความ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
มึงนี้สวยจริงๆ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เสือก
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
แอดมาทำไม
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูไม่เช้าใจ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
กูแค่อยากกลับมาจีบมึง
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ให้โอกาสกูได้ยัง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อืม
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ถ้าคิดว่าทำได้ก็ทำ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ขอบคุณนะมึง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อืม
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ว่าแต่มึงทำไรอยู่ทำไมไม่หลับไม่นอน
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
พรุ่งนี้มึเรียน
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
นอนเล่นเกมส์อยู่แล้วมึงก็แอดมาแล้วทักมาหากูเนี่ย
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ออนอนได้แล้วเดียวพรุ่งนี้กูไปรับมาโรงเรียนแล้วกันนะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ห๊ะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มึงถามกูรึยัง
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ก็ถามแล้วนึ้ไง
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ไม่ถามแล้วจะ มาบอกว่าจะไปรับมาโรงเรียนออ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูยังไม่ได้ตอบตกลงหรือตอบอะไรเลยมึงอะบังคับจิตใจกู
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
เห้อ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
จะไปไม่ไป
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไปก็ได้เห็นว่าตอนเช้าแถวโรงเรียนรถมันติดนะไม่งั้นกูไม่ไปกับมึงแน่
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ขอบคุณนะมึง
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
กูรักมึงนะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูเกลียดมึงอะ55555
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
เห้อ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
นอนได้แล้วไม่งั้นกูจะหยุมหัวมึง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เออๆ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
นอนๆ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ฝันดี
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ฝันดีเหมือนกันนะ
นอกแชท
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูควรให้โอกาสมันไหมวะเห้อ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
รู้สึกแปลกๅ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เหมือนมันจะชอบกู
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ไม่หรอกมั้ง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
คิดไปเอง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
นอนดีกว่าเรา
เข้าวันต่อมา
07:00
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อาบน้ำแต่งตัวเสร็จละ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เห้อ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
มาช้าจังเลยวะเดียวถัากูไปสายนะกูจะฆ่ามึงแน่ไอภัทร
หน้าคอนโดพร้อมในแชท
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
มึงอยู่ไหนเนึ่ย
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
ห้อง
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ลงมา
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
กูอยู่หน้าคอนโด
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
อืม
หน้าคอนโด
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
*(มอง)*
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
มาแล้วหรอ
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
รึบไปกัน
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
เดียวจะไปสานเอานะมึง
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เออกูรู้แล้ว
NovelToon
รถพระเอก
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ป่ะขึ้นมา
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
สูงจังวะ
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
กูกลัว
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ไม่ต้องกลัว
ภัทร(พอ.)
ภัทร(พอ.)
ขึ้นมา
เซน (นอ.)
เซน (นอ.)
เออๆ
ตัดดด

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!