ในยามเช้าอันสดใส

“เฮ้ออเช้าแล้วหรอยังนอนไม่อิ่มเลย!”ผมพูดอย่างเสียงดังจนพี่ชายมาบอกผม“เฮ้ย!นายอะอย่าเสียงดังสิ”จากนั้นเขาก็เดินออกไปจากห้องของผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรหรอกนะ{ในเวลา6:30 น.}

“แม่ค้าบบ วันนี้ทานข้าวกับอะไรครับ!”ผมพูดอย่างตื่นเต้น“วันนี้ไม่ทานข้าวน่า แม่ลืมทำอะ”ผมได้ยินคำนั้นแล้วคือ..ผมนิ่งเลยอ่ะ*555*อ่อ!ผมลืมบอกผมชื่อ มายนะครับอายุเอ่อ..16ครับ!ส่วนพี่ชายผมอ่ะหรอมันอายุ18ครับชื่อบอล “แต่สรุปแล้วผมก็ไม่ได้ทานข้าวอ่ะ”“พูดไปพูดมาขอแวะซื้อขนมปั--”

มีใครบางคนมาดึงเสื้อผม!“มายนายจะทำอะไรนะ”

ผมตอบด้วยความโมโห“อ่าว!ซื้อขนมปังอะดิ!”

ผมคิดว่าพี่ชายของผมจะบอกว่า“อ่อ”แต่สุดท้ายมันกลับขอกินขนมปังของผม!!“เฮ้ย!ไปซื้อเองดิ!ท้องใครท้องมันดิ!”ในตอนนั้นผมโกรธมากๆพี่ชายผมตอบกลับว่า“หือก็แกเป็นน้องไงให้พี่ชายคนหล่อกินด้วยไม่ได้หรือไง!!”“ถุ้ย”ผมขำทันที*555*“พี่!อย่าหลงตัวเองดิ55”[พวกเราคุยไปเรื่อยๆจนถึงเวลาเข้าเรียน]“เฮ้ยมึงง!”“อะไรวะ~”“นั้นไงรุ่นพี่ที่กูชอบอ่า!!”ผมหันมองทันทีสรุปแล้วว่า"เพื่อนผมแอบชอบพี่ของผม!!!!!"เพื่อนผมพูดต่อไม่หยุดว่า“กูชอบเขา”“กูชอบเขา”“กูชอบเขา”“กูชอบเขา”“กูชอบเขา”

ผมละชักจะเบื่อแล้วสิ!ผมพูดกลับผมพูดในใจ*ทำไมผมต้องรู้สึกหึงด้วยเนี้ย!!!*(ผ่านไปหลายปี)“แม่ค้าบบ”“หืม”“ผมขอไปนอนโรงแรมได้ไหม”

“แต่ลูกยังเด็กอยู่นะ?”“โหแม่!!”ผมอายุ18แล้วนะ!

แต่คุณแม่ของผมก็ตามใจผมจนได้แต่...ผมกลับต้องให้พี่ชายของผมไปด้วยนะสิ!โอ๊ยยผมละปวดหัวจริงๆแต่สุดท้าย..ผมก็ต้องยอมใน วันที่12กันยายนปีxxxxผมจะต้องลาครอบครัวและต้องไปสร้างครอบครัวพูดจะพูดยังไงดีแหละ0.0

แต่ชั้งเถอะผมนอนละ[ในยามที่มายเข้านอนมีเสียงแปลกๆขึ้น]แฮร่!พี่ชายผมมาแกล้งผมอีกแล้ววผมเลยตบหัวมันไปอีกหนึ่งที“โอ๊ย!มันเจ็บนะพี่อย่ามาแกล้งกันดิ”ผมพูดไปเหมือนพี่เขาจะรู้ว่าผมจะร้องไห้“เห้ย!พี่ขอโทษๆพี่แค่อยากให้น้องยิ้มเท่านั้นเอง”พี่ชายของผมหงอยไปเลย“อืมไม่เป็นไรๆคราวหลังอย่าทำอีกละไม่งั้นผมจะฟ้องแม่!” “ครับๆ”พี่ชายมากอดผมแบบสำนึกผิด

[EP.1#จบแล้ววรอEP.2#นะจ้ะ]

วันที่สองแล้วสินะวันวันนี้ผมต้องเก็บของย้ายไปห้องพักแล้วสิ“โอ๊ย!และทำไมต้องเอาพี่ชายไปด้วยว่ะ”ผมพูดไปเหนื่อยไป“นายบ่นอะไรนะ!มาย”พี่ชายผมได้ยินสิ่งที่ผมพูด“ปล่าวๆ”ชิไอ้พวกหูดี!“เด็กๆมาใส่ของไว้ในรถกันเร็ว!”“ค้าบ”“ครับ”[ณ ห้องพัก]

(หูววว ห้องใหญ่เกินน)“เห้ย!”ผมเรียกพี่ชายพี่ชายเมินผมอ่ะทุกคนนนน!“เห้ยยอย่าเมินกันดิ!”<ความคิดของพี่ชาย>(น่ารักโว้ยย!!)

“พี่ๆพี่จะกินอะไรป่ะ” “ไม่อ่ะ..กูบ่กินมึงได้ป่ะ😏”ผมใช้หมอนปิดหน้าเลย!“บ้าป่ะ!คนนะเว้ยไม่ใช้ของกิน”พี่ชายผมหัวเราะ555“พี่ๆ”“ห้ะ!”“มาเล่นคำคมกันป่าววถ้าพี่แพ้”พี่ชายผมพูดตัดหน้า“ถ้าพี่แพ้พี่จะจูบแก้มน้องหนึ่งที”“โอ้ยยย!!!”ผมเขิลมากเลยคับตอนนั้น55“ไ...ได้”ผมพูดไปเขิลไป"มาเริ่ม!"

ผม:นํ้าลดปลากินมด

พี่ชาย:นํ้าลดมดกินปลา

พี่ชาย:ตาพี่ละ

พี่ชาย:คนงานเพราะขน

ผม:คนงามเพราะ....ลืม!

พี่ชาย:แน่ๆๆงั้นพี่ก็ได้แล้ว1คะแนนจริงป่ะ

ผม:...ครับๆตาผม

ผม:ทำดีได้ดี

พี่ชาย:ทำชั่วได้จุ๊บ

ผม:บ้าหรอ!!😳ผมได้แล้ว1คะแนน

พี่ชาย:ค้าบบตาพี่ละ

พี่ชาย:ทำดีได้ดี

ผม:ทำชั่วได้ส้นตีน\=.\=

พี่ชาย:เห้ย!กวนตีนนะเราอ่ะ😠

ผม:555*หัวเราะ*

พี่ชาย:งั้นพี่ก็ได้แล้วอีก1คะแนน//ยิ้ม

|จบเกม|

“แสดงว่าใครแพ้หืมม”พี่ชายผมพูดพรางเอาหน้ามาใกล้ๆ“ผมแพ้ๆๆผมจะหลับตาละกัน”

|จุ๊บ!|

“😳😳😳”พี่ชายผมยิ้มอย่างผู้ชนะ“ไม่เล่นละ!เกมอะไรก็ไม่รู้”ผมเดินออกจากห้องอย่างโมโหแต่พี่ชายผมกลับยิ้ม[ณ เวลา17:22]

“พี่ๆ”เรียกไม่ตอบ“พี่!!!”“ห้ะ!”“พี่จะนอนไห-”ผมพูดยังไม่จบพี่ชายของผมก็พูดตัดหน้าอีกแล้ว“แต่มันมีเตียงเดียวนะ”“เออว่ะ..”“งั้นพี่นอนบนเตียงละกันเดียวผมนอนด้านล้าง”พี่เขาใช้มือฟาดหัวผม

|ปั้ง!|

“พูดบ้าอะไรแกก็นอนกับพี่นี้แหละจะไปนอนด้านล้างทำไม” “เออๆนอนก็นอนว่ะ”

|เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น|

“ใครอ่ะ!”พี่ชายถาม“แม่มั้ง”ผมรีบรับโทรศัพท์

“สวัสดีครับ”สรุปก็คือคุณแม่ของผมนั้นเองง!

“เป็นยังไงบ้างจ้ะ” “ก็ดีครับแม่” “เดียวแม่เอาเงินค่าเรียนให้น่า” “อะครับขอบคุณครับ^^”

“เป็นไงบ้าง”พี่ชายผมรีบวิ่งมาหา“แม่บอกว่าแม่จะส่งค่าเรียนให้ครับ” “อ่อๆเครๆ”

[ณ เวลา19:20นาที]

“เห้อเหนื่อยย//นอนบนเตียง”ผมพูดไปเล่นเกมไป

“แฮร่!” “เห้ย”พี่ชายของผมแกล้งผมอีกแล้ว!ผมจะร้องไห้ผมพยายามบีบนํ้าตา“โอ๋ๆพี่ขอโตดดมาม่ะกอดๆ”ผมเข้าไปกอดพี่

[จบEP.2#รอEP.3นะจ้ะ!]

💗

“อย่าร้องไห้ดิพี่ขอโทษ”พี่ชายเช็ดนํ้าตาให้ผม“อืมมม”ผมตอบกลับอย่างพอใจ“เอาละถึงเวลานอนแล้วว”ผมกระโดดลงเตียงอย่างแรง“เห้ย!อย่ากระโดดเดียวเตียงหัก”พี่ชายผมตบหัวผมไปหนึ่งดอก“โอ้ยย! รู้แล้วๆขอโทษๆ”จากนั้นพี่ชายของผมก็มานอนข้างๆผม “ม..ไม่ต้องใกล้ขนาดนี้ก็ได้มั้งง”

อยู่ดีๆพี่ชายก็เข้ามานอนกอดผม“ตัวนายหอมดีนะ”

“พี่พูดเหี้*ไรเนี้ยย”ผมปาหมอนไปที่หน้าพี่เขา

|ปั้ง|

“โอ๊ยไอ้เด็กนี้”พี่ชายผมปาหมอนกลับ

[พวกผมปาหมอนเล่นกันจนได้]

“อะๆดึกแล้วนอนๆ” “ค้าบ”รีบนอนกลัวพี่เขาจะแกล้งผมอีก<ความคิดของพี่ชาย>“น่ารักจังเลยน้องใครเนี้ย😳”

[ณ เวลา05:20นาที]

“อืม..กี่โมงเนี้ย”ผมมองดูนาฬิกา“05:20แล้วต้องรีบๆ”ผมปลุกพี่บอล“หึ้ย!ตื่นเด้!!”เย้!พี่ชายผมตื่นแล้ว“กี่โมงละยังนอนไม่อิ่มเล๊ยย!” “05:20แล้วสายละเนี้ย!”พี่ชายผมรีบวิ่งไปแปรงฟันและลงไปด้านล้าง“วันนี้กินนมกับขนมปังน่าา!!”พี่ชายผมตะโกนลั่น“เออออ!!”ผมไปล้างหน้าล้างตาดีกว่า

[ตัดไปตอนเข้าโรงเรียน]

คุณครู:“สวัสดีนักเรียนทุกคนด้วยนะคะวันนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามา อะเชิญ”ผมไปหน้าเสาธงอย่างเขินๆ“สวัสดีครับผมชื่อมายนะผมอายุ18ค้าบ”เออ่..พี่ชายผมก็เรียนที่นี้นะ“สวัสดีครับผมชื่อบอลนะอายุ20อยู่ปี1ครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”นักเรียนหญิง(บางคน):“เด็กใหม่น่ารักอยู่น่าาว่าป่ะๆ”

[ห้องเรียน]

คุณครู:“เด็กชายมายไปนั้งใกล้เด็กชายติม”

“ครับ ขอบคุณครับ”

“สวัสดีๆนายชื่ออะไรอ่ะ”เพื่อนที่นั้งข้างๆของผมถามขึ้น“เราชื่อมายแล้วนายอ่ะ?” “อ่อเราชื่อติมยินดีที่ได้รู้จักน่า”ติมยิ้มอย่างน่ารัก

[ณ เวลา12:02 นาที]

“มาย!!!”ติมตะโกนเรียกผม“ว่าไงนายไม่ต้องตะโกนก็ได้นะ..”ติมรีบวิ่งมาหา“นายไปกินข้าวกับเราไหม”

“เอ่อ...”จากนั้นพี่ชายผมก็เข้ามา“อ่าวนายได้เพื่อนแล้วหรอเนี้ยย”พี่ชายผมพูดแบบไม่พอใจนิดๆ“อ่า..ครับ”ติมมองหน้าผมอย่างหึงหวง“เอ่อ..ขอโทษนะครับคุณคุณเป็นใครไม่ทราบมาพูดกับเพื่อนผมแบบนี้ได้ยังไง”ผมคิดในใจว่า<ห้ะ!เกิดอะไรขึ้นฟ่ะ!>พี่ชายผมตอบกลับแบบชิวๆ“อ่าว..ก็ผมเป็นพี่ชายของมายนิทำไมงั้นหรออ?”เพื่อนผมนิ่งไปสักพัก“งั้นต้องขอโทษด้วยครับ!!”

“อะๆไม่เป็นไรๆๆ”พี่ชายผมพูดอย่างเป็นมิตร<ทีคนอื่นละทำตัวดี๊ดีนะชิ!!>“เอ่อ..มายถ้านายจะไปกินข้าวกับพี่ชายนายก็ได้นะเราไปละ”ติมพูดอย่างเศร้าๆ

[จบEP.3# รอEP.4#น่าา]

🔱_บ๊ายย_🔱