ละลายหัวใจนายขี้เก๊ก
นี่คือเพื่อนของพี่เองนะ
"วันนี้เป็นวันที่ฉันรอคอยมาแสนนานที่จะได้พบเจอกับคนที่ฉันรอคอยมาตลอดเขาคือคนรักของฉันเองพวกเราไม่ได้เจอกัน4ปี"
"เพราะเขาได้ไปเรียนที่ต่างประเทศและเขาได้กลับมาพร้อมใบปริญญาจากเมืองนอก"
"เขาเป็นความภูมิใจของคนในครอบครัวและเป็นคนสำคัญในชีวิตของฉัน"
"พวกเราคบกันได้5ปีแล้วคบกันก่อนที่เขาจะไปเรียนต่างประเทศ1ปีพวกเรารักกันมาก"
เมล่อน.
มินนั้นใช่แฟนของแกป่ะ//ชี้
มินตรา.
พี่ธีร์ พี่ธีร์//รีบตะโกนเรียก
ธีร์.
เห้ยมิน🙋🏻//รีบเดินมาหา
มินตรา.
นานแค่ไหนแล้วที่พวกเราไม่ได้เจอกันมินคิดถึงพี่ทุกวันเลย
ธีร์.
อืม พี่เองก็คิดถึงมินเหมือนกันรอคอยวันที่จะได้พบกันมาตลอด
ธีร์.
ตอนนี้พี่กลับมาแล้วนะมิน
มินตรา.
กอดพี่ยังคงอุ่นใจเหมือนเดิม
อันชียอง.
เอ่อ..อันยองฮาเซโย😊
ธีร์.
ออ พี่ลืมไปเลยนี่เพื่อนของพี่เองพวกเราเรียนด้วยกันเขาเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลี
อันชียอง.
สวัสดีค่ะฉันชื่ออันชียองค่ะ
มินตรา.
ค่ะฉันมินตราหรือจะเรียกมินก็ได้ค่ะและก็นี่เพื่อนของฉันชื่อเมล่อน
อันชียอง.
เธอคือแฟนของธีร์ใช่ไหมคะ
อันชียอง.
ธีร์เขาชอบพูดถึงเธออยู่บ่อยๆ
อันชียอง.
ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะคะ
มินตรา.
ขอบคุณค่ะคุณเองก็สวยค่ะ
ธีร์.
ถ้างั้นพวกเรารีบกลับกันเถอะ
อันชียอง.
หว่า~มาชี โชอาโย~
มินตรา.
อร่อยใช้ได้ค่ะนี่เป็นขนมาจากร้านของเพื่อนฉันเองค่ะ
อันชียอง.
จริงเหรอ..สุดยอดมากค่ะ
เมล่อน.
มาอุดหนุนกันได้นะคะ😄
ธีร์.
มินพี่มีของฝากมาให้มินด้วยนะ
มินตรา.
โฮ้~อะไรคะเนี่ยแพงน่าดูเลย
มินตรา.
ขอบคุณนะคะพี่ธีร์ที่ซื้อให้มิน
ธีร์.
อืม จริงๆชียองต่างหากที่เป็นคนเลือกให้หน่ะต้องขอบคุณเขา
มินตรา.
ขอบคุณนะคะถูกใจมากค่ะ
อันชียอง.
ไม่เป็นไรเรื่องเล็กๆเองค่ะ
มินตรา.
พี่ธีร์กินเค้กไหมคะ//กำลังจะป้อน
อันชียอง.
ธีร์ชอบกินเค้กช็อกโกแลตนิ
อันชียอง.
ทุกครั้งที่ซื้อเค้กต้องเป็นรสช็อกโกแลตถ้าซื้อรสอื่นเขาจะไม่กิน
ธีร์.
ไม่เป็นไร กินได้ยิ่งมีคนป้อนยิ่งจะกินชอบไม่ชอบไม่ใช่ปัญหา
ธีร์.
ขอแค่คนตรงหน้าคือเธอก็พอ
มินตรา.
พูดอะไรคะเนี่ยเขินนะคะ
ธีร์.
น่าทานจังเลยนะครับเนี้ย
อันชียอง.
มาชีซ่อโย~อร่อยค่ะ
อันชียอง.
อันนี้อร่อยนะ//ตักใส่จานธีร์
ธีร์.
ขอบคุณครับเธอชอบกินเผ็ดนิเดี๋ยวผมได้แกงอันนี้นะ//ตักให้อันชียอง
ทำอะไรในห้องของพี่
เมล่อน.
มินแกไม่สงสัยหน่อยเหรอ
เมล่อน.
ดูพวกเขาสองคนสนิทกันแปลกๆจนฉันอดคิดไม่ได้เลย
มินตรา.
พวกเขาสองคนเป็นเพื่อนกันมา4ปีเรียนเมืองนอกด้วยกัน
มินตรา.
ถ้าจะสนิทกันคงไม่แปลกหรอก
เมล่อน.
ฉันรู้แต่ว่าแกอย่าไว้ใจมากเกินไปนะเว้ยมันอาจจะมีอะไรซ่อนอยู่ก็ได้
เมล่อน.
ที่ฉันพูดไม่ใช่ว่าจะทำให้แกกับพี่ธีร์ต้องทะเลาะกันหรอกนะ
เมล่อน.
ฉันแค่เตือนในฐานะที่พวกเราเป็นเพื่อนกันแค่นั้นแหละ
มินตรา.
อืม ขอบคุณนะไม่มีไรหรอก
มินตรา.
แกไม่ต้องกังวนไม่มีอะไรหรอก
อันชียอง.
มันจะดีเหรอที่จะทำกันที่นี่ถ้าเผลอเสียงดังจะทำไงละคะ
อันชียอง.
ถ้ามินรู้เข้าจะแย่เอานะคะธีร์
ธีร์.
ไม่หรอกมินคงจะหลับไปแล้วเพราะผมให้เธอกินยานอนหลับไป
ธีร์.
ตอนนี้พวกเรามาทำกันเหมือนที่เคยทำตอนอยู่เมืองนอกดีกว่า
อันชียอง.
(ธีร์ต้องเป็นของฉันคนเดียว)
มินตรา.
เห้อ..ตื่นสายซะได้ตั้งนาฬิกาปลุกแล้วแท้ๆทำไมไม่ตื่นนะ
เห็นอันชียองออกจากห้องของธีร์
*ธีร์เขาอยากนอนคนละห้องกับมินตราอยากนอนคนเดียวอ้างว่าจะพักผ่อนคนเดียว
*และมินตราก็ยอมให้ธีร์นอนคนเดียวเพราะธีร์เห็นว่าธีร์เดินทางมาเหนื่อยๆคงอยากจะพักผ่อนนอนคนเดียวเดิมทีก่อนหน้านี้
*ธีร์ก็ชอบขอเวลาอยู่คนเดียวอยู่บ่อยๆ
มินตรา.
(เข้าไปทำอะไรในห้องพี่ธีร์)
นางเอกเริ่มนึกถึงเรื่องที่เพื่อนเตือน
นางเอกไม่อยากจะคิดในแง่ลบเลยปลอบใจตัวเองว่าไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ
นางเอกทำอาหารเช้าเสร็จก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานโดยทิ้งโน๊ตไว้ให้กินอาหารเช้าที่เธอทำด้วยตอนนี้เธอออกไปทำงานแล้ว
มินตรา.
(ทำไมฉันต้องคิดมากด้วยเนี่ย)
มินตรา.
(ไม่มีสมาธิในการทำงานเลย)
มินตรา.
(แล้วจะทำยังไงดีละเนี่ย)เห้อ..
ซังโฮ.
เห้อ..ผมเห้อตามแล้วนะครับ
มินตรา.
ขอโทษทีพอดีฉันคิดอะไรนิดหน่อย
ซังโฮ.
มันหนักในขนาดนั้นเลยเหรอครับผมเห็นคุณมินตราถอนหายใจหลายเยอะมากเลยครับ
*ซังโฮ เป็นพนักงานของบริษัท
และเป็นเลขาของพี่ชายนางเอก
*นางเอกเป็นลูกของท่านประธาน
มินตรา.
มันก็..เป็นความรู้สึกที่อธิบายยากยิ่งไม่อยากคิดมันยิ่งคิดมาก
ซังโฮ.
สามารถเล่าหรือระบายกับผมได้นะครับผมยินดีรับฟังทุกเรื่องครับ
มินตรา.
อืม ขอบใจนะพี่ซังโฮ
มินตรา.
เดี๋ยวงานชิ้นนี้ฉันไปทำต่อที่บ้านแล้วกันนะเพราะมันจะต้องอ่านรายละเอียดอีกเยอะ
มินตรา.
ฝากบอกพี่ธามด้วยนะว่าฉันจะเอาไปให้เขาพรุ่งนี้แล้วกันนะ
พยายามอดทนแล้วนะ
ได้ไปเฉียดรถของผู้เสียหาย
เลยรีบออกไปดูรถผู้เสียหาย
มินตรา.
เดี๋ยวฉันจะรับผิดชอบเองค่ะ
เขตแดน.
ไม่เป็นไรพอดีผมรีบหน่ะครับ
เอเรน.
ยัยเจ๊นี้หรอที่ทำให้รถมีรอย
มินตรา.
(ห๊า!!!เรียกอะไรนะคะ😩)
มินตรา.
ขอโทษค่ะพอดีฉันไม่เห็นค่ะ
มินตรา.
ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้รถของคุณเป็นรอยนะคะเดี๋ยวฉันจะชดใช้ให้ค่ะ
เอเรน.
มีปัญญาชดใช้เหรอครับ?
มินตรา.
มีค่ะ(นี่เขาดูถูกอยู่งั้นเหรอ)
เอเรน.
ดูสภาพของคุณแล้วเนี่ยผมไม่เอาค่าเสียหายดีกว่า
มินตรา.
ไม่ต้องห่วงฉันมีเงินนะค่ะ
เอเรน.
รถของผมนำเข้ามาจากเมืองนอกราคาเป็นล้านค่าซ่อมรถคุณคิดว่าอยู่ที่ประมาณเท่าไหร่?
มินตรา.
(ก็บอกไปแล้วไงว่ามีตังค์)!!!
เอเรน.
คุณทำให้ผมต้องมาเสียเวลา
เอเรน.
ผมไม่เอาเงินแต่ขอทำรอยที่รถของคุณด้วยได้ไหมครับ?
เอเรน.
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
เอเรน.
ตกใจอะไรขนาดนั้นคิดว่าผมจะทำจริงหรอผมไม่ทำแบบนั้นหรอก
มินตรา.
(ยิ่งคุยเหมือนจะยิ่งแย่เลยแหะ)
มินตรา.
ในเมื่อไม่มีอะไรแล้วงั้นฉันขอตัวก่อนนะเชิญคุณไปตามทางของคุณเลยค่ะ
มินตรา.
เห็นว่ารีบหนิคะเชิญเลยค่ะ
เอเรน.
เดี๋ยวก่อนยัยปลาหมึก
มินตรา.
ไม่ไหวแล้วว้อยยยยย!
เขตแดน.
//รีบไปสกัดนางเอกไว้
มินตรา.
นี่ฉันอุตส่าห์พูดดีๆแต่นายพูดจาไม่ให้เกียรติฉันเลยฉันพยายามอดทนแล้ว
มินตรา.
แต่คุณทำให้ความใจเย็นก่อนฉันถึงขีดจำกัดเพราะฉะนั้นถึงเวลาที่ฉันจะทำมั้ง
เอเรน.
ผมไม่เคยเจอคนแบบคุณน่ะครับก็เลยอดใจกลั้นขำไม่ไหวอะครับ
มินตรา.
ปล่อยฉันนะปล่อยฉัน
เขตแดน.
คุณเรนขึ้นรถเถอะครับ
เขตแดน.
//พยายามห้ามนางเอก
เอเรน.
ขอดูยัยปลาหมึกอาละวาดแปป
มินตรา.
อ๊ากกก!ไอ้ปากหอยไอ้..ไอ้..
เอเรน.
จริงๆแล้วคุณจะบอกว่าผมหล่อใช่ไหมละครับเลยพูดอ้อมๆ
เอเรน.
ครับ ผมหล่อต้องเก๊กนิดหนึ่ง
เอเรน.
ไอ่เเดนรีบไปเถอะเดี๋ยวเธอจะแปรงร่างพวกเราได้ซวยแน่
มินตรา.
อย่าให้เจอครั้งหน้านะเว้ย
มินตรา.
เดี๋ยวจะด่าให้ควันออกหูเลย
เขตแดน.
คุณชายไม่น่าไปแหย่เธอเลยนะครับแรงกายก็เยอะด้วยนะครับ
เขตแดน.
ผมต้านทานแรงของเธอไม่ไหว
เอเรน.
ยัยปลาหมึกยักษ์นั้นใช่ไหม
เอเรน.
ผู้หญิงอะไรแหกปากโดยไม่อายคนอื่นคิดแล้วน่าขำดีนะ
เขตแดน.
คุณชายไปสะกิดให้เธอโมโหจนได้ไม่แปลกถ้าเธอจะร้องลั่น
เขตแดน.
จะกลับไปที่บ้านเลยไหมครับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
