...ผมไม่ใช่เกย์...

ทิว

"ทิว….เมื่อไหร่มึงจะเอาเมียวะ?"

"คนไม่มีตำแหน่งอย่างผม ผู้หญิงที่ใหนเขาจะเอาครับนายหัว ลำพังตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอด"

"เฮ้ย….!มันต้องมีสักคนบ้างละวะ" หนุ่มใหญ่วัย40กลางๆ ยกมวนบุหรี่ขึ้นดูด "ตามึงก็มาล้มป่วยแบบนี้ กรีดยางคนเดียวมันจะไหวเหร๋อ…?"

"ไม่ไหวก็ต้องไหวแหละครับ…"

ชายหนุ่มตอบอย่างมั่นใจในพละกำลังของเขา

  ทิวเป็นเด็กหนุ่มชาวพัทลุง หลังจากเรียนจบมอปลายก็ไม่ได้เรียนต่อ เขายึดอาชีพกรีดยางรับจ้าง อาศัยอยู่กับตาและยาย พ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่เด็ก แม่ไปมีผัวใหม่เป็นฝรั่งต่างชาติ ส่วนพ่อไม่รู้เป็นตายร้ายดี เพราะไม่ได้เจอหน้ามา15ปีแล้ว

ทิวเป็นเด็กหนุ่มที่ขยันมาก หุ่นล่ำสันหน้าตาคมเข้มในแบบฉบับของหนุ่มใต้ หลังจากคุณตามีอาการปวดเจ็บที่หัวเข่า เขาก็กรีดยางคนเดียว มากกว่า3000ต้นให้กับนายหัว เจ้าของสวนยางซึ่งมีดีกรีเป็นถึงนายกอบต สองคนนั่งพูดคุยกันที่แคร่หน้าบ้าน รอคนซื้อน้ำยางมาชั่งกิโล

"ไอ้ทิวมันเป็นเกย์น่ะพ่อ ทำไมไม่ถามว่ามันจะเอาผัวเมื่อไหร่ ฮ่าฮ่าฮ่า"

สาวมหาลัยปี2พูดจาหัวเราะขึ้น พลางนั่งเปลี่ยนกระถางให้ต้นดอกไม้ของเธอ

"อ้าว…จริงรึไอ้ทิว…?" ท่านนายกถามอย่างตกใจ

"ไม่จริงครับ!นายหัวจะไปฟังไอ้เนยมันพูดทำไม? ลูกสาวนายหัว ล่อว่าผมเป็นเกย์มาตั้งแต่เรียนประถมแล้ว ตัวมันนั่นแหละที่เป็นเกย์"

ท่านนายกหันขวับไปมองลูกสาว "อีเนย นี้มึงเป็นเกย์จริงเหรอ?"

"โถ…พ่อ หูเบาไปได้เป็นถึงนายกอบต เกย์เกออะไรกันหนูชอบผู้ชาย…ค่ะ ไอ้ทิวนั่นแหละเป็นเกย์ พ่อก็ดูรูปร่างหน้าตามันดิ สเปคเกย์ชัดๆ"

"หุ่นมึงมันก็ได้จริงๆนะไอ้ทิว" ท่านนายกเพ่งมองหน้าตาเจ้าทิว

"เกย์ร้อยเปอร์เซ็นต์ หนูฟันธง"

นิลมล

"เห้ยๆๆ …!"สาวใหญ่เอ็ดเสียงดัง เธอถือถาดขนมเดินออกมาจากบ้าน"สองพ่อลูกคู่นี้มันเป็นยังไง ล่อไอ้ทิวมากๆ เดี๋ยวมันก็งอลไม่มากรีดยางให้ จะเดือดร้อนหาคนงานใหม่กันอีก" เธอกล่าวพลางยื่นถาดขนมให้กับเจ้าทิว "ทิว…ลองชิมขนมหวานสูตรใหม่ของน้าซิ มันอร่อยหรือเปล่า?"

ทิวมองดูขนมก้อนดำปี๋ในถาดก็ถึงกับสะดุ้ง ส่วนท่านนายกรีบเดินหนีออกไปจากแคร่ทันที ขณะที่เนยทำมือเชือดคอตัวเองให้เจ้าทิวมันดู

เจ้าทิวกลืนน้ำลายแห้งๆลงคอ มองดูขนมก้อนดำในถาด มันยิ้มแห้งๆให้เมียท่านนายก 

"ขี้แตก…!"

เสียงนายกดังแผ่วๆมาตามสายลม แต่ก็ดังเพียงพอให้ผู้เป็นเมียรีบหันหน้าไปขึงตาใส่ ก่อนจะหันกลับมาเผยยิ้มหวานๆให้เจ้าทิว

"ลองกินดูสิทิว…ถ้าอร่อยน้าจะห่อให้เอากลับไปกินที่บ้านฝากตากับยายด้วย"

"ตายยกบ้าน…"เนยก้มหน้าพูดพึมพำ

"เอะ….สองพ่อลูกคู่นี้ ชอบดูแคลนขนมที่แม่ทำจริงๆ"

ว่าแล้วเธอก็หยิบเอาขนมยัดใส่ให้กลับเจ้าทิว เพราะเกรงใจนายจ้าง ไม่กล้าจะบ่ายเบี่ยงนายทิวก็ได้แต่อมขนมไว้ในปาก ดูเหมือนเป็นการข่มขืนให้กินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นายทิวเคี้ยวขนมเหนียวๆจนเต็มปาก สีหน้าแหยบอกบุญไม่รับ จะกลืนก็ไม่กล้ากลืน

"เอ๊า…กลืนสิทิว กลืนลงท้องสิ เคี้ยวเล่นเป็นเด็กไปได้…"เธอขมวดคิ้วสั่งหน้าตาจริงจัง

นายทิวโก่งคอกลืนเอือกลงท้อง ความรู้สึกเหมือนมันจุกอยู่ที่ต้นคอ จะอวกก็ไม่กล้าอวก

"เป็นไง…?"เธอถาม

นายทิวมองไปที่ท่านนายก

"อะ...อร่อยครับ ผมว่านายหัวกับไอ้เนยถ้าได้ชิมคงต้องชอบแน่"

"พ่อมึงตายสิไอ้ทิว! มึงจะฆ่ากูทางอ้อมหรือไง?"

ท่านนายกโวยขึ้นอย่างลืมตัว จนเมียหันไปมองตาเขียวใส่

เกือบ3ปีแล้วที่นายทิวเป็นคนกรีดยางให้กับนายหัวสวนนี้ นายก อบต เป็นคนใจดีมาก นับว่าเป็นที่เคารพรักของชาวบ้านในเขตตำบลนี้ แกมีลูกสาวอยู่คนเดียวชื่อเนย มีภรรยาที่สวยและใจดี จึงทำให้ผลคะแนนการเลือกตั้งที่ผ่านมา ท่านเป็นฝ่ายชนะไปอย่างขาดลอย แต่ก็อย่างที่รู้มีคนรักก็ย่อมมีคนเกลียดมันเป็นของคู่กัน หลายครั้งที่ท่านนายกถูกคนปองร้าย แต่ท่านก็รอดจากภัยอันตรายมาได้เสมอ ถึงลูกเมียจะบอกให้เลิกเล่นการเมืองเพราะเป็นห่วงในความปลอดภัย แต่ท่านก็ไม่เคยสนใจจะฟัง

เพราะเป็นคนกว้างขวางรู้จักผู้คนเยอะ เหล่านักการเมืองระดับ สส ก็มักจะมาแวะเวียนมาทาบทามให้ท่านเป็นหัวคะแนนให้ แต่ท่านก็ปฏิเสธไปเสียทุกครั้ง

ด้วยที่เป็นคนนิสัยซื่อตรง ขยัน และโปร่งใส นับวันคะแนนนิยมของท่านนายกอบต ก็เพิ่มมากขึ้น และนั่นมันทำให้ สส นักการเมืองในท้องที่ไม่ถูกใจนัก

   แล้วเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นจนได้ ท่านนายกอบต โดนมือปืนลอบยิงในขณะที่กำลังเดินทางไปประชุมที่สภา ได้รับบาดเจ็บสาหัส แพทย์พยายามช่วยเต็มที่ แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถยื้อชีวิตเอาไว้ได้ สร้างความอาลัยเศร้าให้กับประชาชนในท้องถิ่นเป็นอันมาก และที่โศกเศร้าเสียใจที่สุด ก็คงไม่พ้นลูกเมีย เนยร้องไห้ฟูมฟายแทบจะเสียสติ ส่วนนิรมลผู้เป็นภรรยานั้น เธอสลบจนต้องนอนโรงพยาบาลไปหลายคืน…..

หลังจากงานศพเสร็จสิ้นคดีความก็ปล่อยให้ตำรวจจัดการ บ้านที่เคยอบอวลด้วยความสุขและเสียงหัวเราะ บัดนี้กลับถูกปกคลุมด้วยกลิ่นไอของความเงียบเหงา เนยเปิดประตูบ้านเดินเข้ามาหาแม่ที่กำลังนั่งดูทีวีเงียบๆ อยู่คนเดียว

"แม่..."

"อะไรลูก?"เธอเงยหน้ามองลูกสาว

"คือวันนี้…หนูพาแฟนมาสวัสดีแม่ค่ะ"เนยก้มหน้าพูดแผ่วๆ

นิรมลเผยยิ้ม "ฮั่นแน่ะ…แอบมีแฟนไม่บอกแม่ด้วย"

"หนูกลัวแม่จะด่าเลยไม่กล้าบอก"

"จะด่าเรื่องอะไร…มีแฟนมีคนรักมันเรื่องธรรมดาของมนุษย์ ว่าแต่เอาแฟนซ่อนไว้ใหน เอาออกมาให้แม่ดูซิ"

เนยยิ้มเขินๆก่อนจะรีบพาแฟนที่ยืนรออยู่นอกบ้านมาให้แม่ดูตัว

"คนนี้ค่ะแฟนหนู เราคบกันมาสองปีแล้ว"

หญิงสาวผมยาวหน้าตาสะสวยยกมือขึ้นไหว้นิรมล

"อ้าว…!นี้มันหนูแอนหลานสาวยายสี ข้างบ้านเราไม่ใช่เหรอลูก" นิรมลยืนขึ้นจากโซฟาอย่างมึนงง

"แม่…คือหนูกับแอนเราสองคนเป็นเลสเบี้ยนค่ะ "เนยก้มหน้าตอบ น้ำตาเธอไหลเอ่อออกมา “เนยขอโทษค่ะแม่…เนยเป็นเกย์เนยชอบผู้หญิง” น้ำตาของเนยไหลอาบนองทั้งสองแก้ม

นิรมลยืนเกาศรีษะไม่รู้จะงุนงงหรือตกใจดี แต่แล้วเธอก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

"โอย….ตาย! ฮ่าฮ่าฮ่า…"นี้เป็นเสียงหัวเราะที่ดังที่สุดเป็นครั้งแรก หลังจากสามีเสียชีวิต "ไม่อยากจะเชื่อเลย! แล้วยังมีหน้าไปล่อเจ้าทิวว่ามันเป็นเกย์ โถ….ไอ้ที่เป็นเกย์กลับตาลปัตรเป็นตัวเราเองซะงั้น ฮ่าฮ่าฮ่า…"

เนยกับแอนเห็นแม่หัวเราะออกมาแบบนั้น ความกังวลว่าแม่จะลับไม่ได้ก็หายไป สองสาวจับมือกันแน่นพลางยิ้มเขินบางๆมองหน้ากัน

"แม่…นู๋กับแอนรักกันมาก แม่ห้ามกีดกันพวกเราสองคนนะ"

นิรมลพยักหน้าขำ ก่อนจะนั่งลงบนโซฟา "แล้วยายสีแกรู้หรือเปล่าว่านู๋แอนเป็นเกย์?"

"รู้ค่ะ...แอนรักผู้หญิงด้วยกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ทุกคนในบ้านรู้กันหมดและไม่ได้ขัดขวางใดๆ"

"เวรกรรมจริงๆ พอจะรู้แล้วว่าทำไมหมู่บ้านเรามันถึงได้แห้งแล้งก็คราวนี้แหละ ฮ่าฮ่าฮ่า"

เนยและแอนนั่งลงกราบที่เท้าของนิรมล เธอลูบศรีษะของสาวทั้งสองคนอย่างเอ็นดู

"นี้…"นิรมลกล่าวเบาๆ"เวลาจะมีอะไรกันอย่าลืมบอกแม่ด้วยล่ะ…จะไปแอบดูว่าทำกันยังไง"

"โถ่แม่…" สองสาวโพล่งเสียงออกมาพร้อมกันขณะที่นิรมลหัวเราะชอบใจ

เคยเห็นแต่ในละคร ใครจะไปคาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะมาเกิดกับครอบครัวของตัวเอง

จนเวลาผ่านไป2ปี เนยเรียนจบแล้วเธอกับแอนได้พากันย้ายไปทำงานที่กรุงเทพ ถึงลูกสาวจะโทรมาหาเช้าเย็น แต่ก็ไม่ทำให้ความรู้สึกเหงาของนิรมลลดน้อยลงเลย ภายในใจอยากให้ลูกกลับมาอยู่บ้านด้วย แต่ทุกคนต่างก็มีเป้าหมายของชีวิต และเธอก็ไม่อยากเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัว ที่พรากการใช้ชีวิตในแบบที่ลูกต้องการไป หลายครั้งที่นุ้ย แนะนำให้แม่หาแฟนใหม่ เปิดใจคบกับผู้ชายดีๆสักคน แต่นิรมลก็ไม่สนใจกับคำแนะนำเหล่านั้น สิ่งที่ทำให้เธอพอหายเหงาได้บ้าง ก็คงเป็นการเก็บน้ำยางช่วยเจ้าทิว เวลานี้คงมีแค่การแกล้งเจ้าทิวไปวันๆ เท่านั้นที่ทำให้เธอหัวเราะได้

เช้านี้เป็นวันกรีดยางวันสุดท้ายก่อนจะปิดพักหน้ายางยาวตลอด1เดือน นิรมลขับมอเตอร์ไซค์มาเก็บน้ำยางช่วยเจ้าทิวตั้งแต่เช้า

"น้ามลไม่น่ามาลำบากเก็บน้ำยางช่วยผมเลย วิญญาณนายหัวรู้คงด่าผมเปิง ทุกวันนี้เดินกรีดยางคนเดียว ยิ่งเสียวสันหลังอยู่ด้วย"

“บ่นอะไรทิว…? นี้มันสวนยางฉันนะ!”นิรมลเอ็ดขึ้นเสียงดัว “ใครว่าฉันมาเก็บน้ำยางช่วยเธอ ฉันมาเก็บน้ำยางรับจ้างเธอต่างหาก ขายแล้วเธอต้องจ่ายค่าแรงส่วนนี้ให้ฉันด้วย ฮ่าฮ่าฮ่า"

เจ้าทิวหันไปมองสาวม่าย “งกจริงๆ” เขาบ่นเบาๆ พลางเทน้ำยางออกจากถ้วย อยู่กันคนละแถวกับนิรมล

“ฉันพูดเล่น! นายนั่นแหละไอ้ขี้งก”นิรมลตะคอกเสียงดังพร้อมเขวี้ยงกิ่งยางแห้งไปโดนศรีษะเจ้าทิวซะแม่นยำ เธอหัวเราะเสียงดังอย่างถูกใจ

"นี้ทิว…ยางตั้งสามพันต้นเธอกรีดคนเดียวเสร็จได้ยังไง…?"

"ก็กรีดตั้งแต่หกทุ่มนี้ครับ เดินไม่ได้หยุดพัก ไม่เสร็จก็ให้มันรู้ไปสิ"

"เธอสูบยาบ้า มากรีดยางให้ฉันหรือเปล่า?"

นิรมลถามตรงๆพลางหิ้วถังน้ำยางมาเทใส่ถังของเจ้าทิว

เจ้าทิวรู้สึกขำขันกับคำถามนั้น" โถ่…!น้ามลเหล้าบุหรี่ผมยังไม่แตะเลย ใครจะไปสูบยาบ้า ถูกตำรวจจับขึ้นมาตายายผมจะอยู่ยังไง"

นิรมลพยักหน้าสนใจ เธอเลิกเก็บน้ำยางแล้วหันมาเดินตามเซ้าซี้เจ้าทิวแทน

"เหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบ ผู้ชายแบบนี้มันหายากนะ ผู้หญิงบ้านเรานี้ช่างตาไม่ถึงกันจริงๆ ปล่อยให้ผู้ชายดีๆแบบนี้อยู่เป็นโสดยังไง? "

"คงเพราะมันหายากมั้งครับ เลยไม่มีใครเขามองเห็น ฮ่าฮ่าฮ่า"

"เออ….เข้าใจพูดดีนะ"

"น้ามลครับ…ผมกรีดยางตั้งแต่หกทุ่มกว่าจะเสร็จก็เช้าใหนจะมาเก็บอีก ก็ปาไปเกือบเที่ยง เวลาที่เหลือก็ต้องนอนพักผ่อน จะเอาเวลาที่ใหนไปโผล่หน้าให้สาวๆเขาเห็นละครับ คนในหมู่บ้านบางคนแทบจำผมไม่ได้ด้วยซ้ำ คงมีแต่น้ามลนี้แหละที่เจอผมทุกวัน สนใจจะเป็นแฟนกับผมไหมล่ะฮ่าฮ่าฮ่า"

นิรมลหัวเราะ"อย่านะไอ้ทิว…น้าเอาจริงนะเว้ย!"

ทั้งสองคนต่างหัวเราะขบขันอยู่กลางป่าสวนยาง

"ขอสารภาพเลยนะ น้ามีสวนยางแต่ไม่เคยกรีดยางเลย ว่างๆ ทิวสอนน้ากรีดหน่อยสิ เผื่อน้ากรีดเป็นจะได้แบ่งสวนยางไว้กรีดแก้เหงาบ้าง"

"ได้ครับน้ามล คนฉลาดอย่างน้าหัดกรีดแป๊บเดียวก็น่าจะเป็น"

นิรมลพยักหน้า"งั้นดีเลย เอาเป็นพรุ่งนี้กรีดที่สวนติดบ้านของน้าก็แล้วกัน ขี้เกียจจะขับรถมาไกล น้าไม่ให้สอนฟรีหรอก ใหนๆทิวก็ยังโสดน้าจะสอนการจีบสาวให้"

เจ้าทิวหัวเราะ “น้ามลจีบสาวเป็นด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่าจะเปลี่ยนรสนิยมไปคบกับผู้จะหญิงด้วยกัน เหมือนกับไอ้เนยมัน ฮ่าฮ่าฮ่า”

นิรมลยกมะเหงกตีลงที่กลางกระบานของเจ้าทิว "ทะลึ่ง…อุตส่าห์จะสอนวิธีเข้าหาผู้หญิงให้"

"ได้ครับน้ามลแลกวิชากันก็ได้…"เจ้าทิวตอบรับพลางลูบศรีษะเพราะโดนมะเหงกนิรมลไปโป็กหนึ่ง

นิรมลเผยยิ้ม"งั้นเริ่มพรุ่งนี้เช้าเลยนะ"

"ได้ครับ…เอ่อจริงสิ ว่าแต่ไอ้เนยมันไม่คิดกลับมาเยี่ยมบ้านบ้างเหรอครับ?"

นิรมลถอนใจยาว" เหมือนม้าป่าที่หลุดขาดจากเชือกนั่นแหละทิว คงกลายเป็นคนกรุงเทพไปแล้ว"

"แล้วน้ามลอยู่บ้านคนเดียวไม่กลัวเหรอครับ"

นิรมลส่ายหน้า"ปีนี้น้าอายุ38แล้วนะทิว คงไม่มีใครคิดจะทำอะไรน้าหรอก และที่สำคัญน้ามี 9มม อยู่เป็นเพื่อนด้วย"

เก็บน้ำยางช่วยเจ้าทิวได้สักพัก นิรมลก็รู้สึกเหนื่อยเกิดความขี้เกียจจึงได้ปลีกตัวกลับบ้านไปก่อน