จากนักเลงสู่เลขา(เมีย)ประธาน
ตอนที่1
เนม(นอ.)
เอาให้ตายก่อนดิว่ะ!
เนม(นอ.)
มึงก็หัดเรียกกูว่าลูกพี่บ้างเหอะ
พัท(เพื่อนเนม)
เห้ยล้อเล่นๆ
พัท(เพื่อนเนม)
เออว่าแต่ลูกน้องมึงเยอะเนอะ
เนม(นอ.)
มึงรู้ไว้เหอะกูเก่งสุดในย่านนี้
เนม(นอ.)
เห้ยหลบตรงนั้นเร็ว
เนม(นอ.)
ไอพัท.....มึงนะมึง....
พัท(เพื่อนเนม)
มัวแต่วิ่งลืมฟังมันพูด
พัท(เพื่อนเนม)
หายไปไหนแล้ววะ
พัท(เพื่อนเนม)
หยุดก็บ้าแล้ว***
พัท(เพื่อนเนม)
ไปทางไหนดีวะ....
เนม(นอ.)
เห้อ....สบายแล้วกู
เนม(นอ.)
กะอีแค่แก้วกาแฟหกแค่นี้จะเป็นไรวะ
เฮีย(พอ.)
นายรู้ไหมว่ามันเท่าไหร่
เนม(นอ.)
แก้วแค่นั้นไม่เกิน40มั้ง
เฮีย(พอ.)
ค่าแก้ว5,000ค่ากาแฟ9,500
เนม(นอ.)
เอาราคาจริงๆดิว๊ะ!
เนม(นอ.)
กาแฟเหี้ยไรแพงขนาดนี้!
เนม(นอ.)
อย่ามาล้อกันเล่นนะเว้ย!
เฮีย(พอ.)
ฉันชักจะหมดอารมณ์กับนายแล้วนะ
เนม(นอ.)
:ยื่นหน้าเข้าไปใกล้
เฮีย(พอ.)
แรงแค่นี้กล้ามามีเรื่องกับฉัน
เนม(นอ.)
(ไหลไม่หยุดเลย...)
เฮีย(พอ.)
ไปซื้ออะไรมาห้ามเลือดซะ
เฮีย(พอ.)
นายติดหนี้ฉันไว้ด้วยหมื่นห้า
เนม(นอ.)
ดอลลาร์งั้นหรอ.....
เนม(นอ.)
ขอซื้อกระดาษเช็ดชู่หน่อย
เนม(นอ.)
ขอจ่ายเป็นดอลลาร์นะ
เนม(นอ.)
หมอนั่นทำยังไงให้เลือดไหลไม่หยุดแบบนี้นะ....
เนม(นอ.)
แถมหนี้ตั้งหมื่นห้า...
เนม(นอ.)
ชีวิตนี้กูไม่รู้จะหาที่ไหนแล้ว...
พัท(เพื่อนเนม)
ทิ้งกูให้หนีคนเดียว
พัท(เพื่อนเนม)
เอ้า!ทำไมมึงน้ำเดาไหลแบบนี้อ่ะ
เนม(นอ.)
มีเรื่องนิดหน่อย....
มี้น(น้องเนม)
ไปมีเรื่องมาอีกแล้วหรอ!
มี้น(น้องเนม)
จะไม่ห่วงได้ยังไง
มี้น(น้องเนม)
ถ้าไม่มีพี่หนูก็จะไม่มีที่พึ่งแล้วนะ
มี้น(น้องเนม)
พี่เปลี่ยนอาชีพเถอะ
มี้น(น้องเนม)
ถ้าพี่ยอมเปลี่ยนก็ถามหนูนะ
มี้น(น้องเนม)
หนูรู้จักหลายที่เลย
เนม(นอ.)
หนี้ตั้งหมื่นห้า....
เนม(นอ.)
กับค่าโรงบาลแม่....
เนม(นอ.)
ไหนจะค่าเรียนน้องอีก....
เนม(นอ.)
ต้องเป็นนักเลงยังไงให้มันมีเงินเยอะๆวะ....
เนม(นอ.)
หรือเราควรเปลี่ยนอาชีพดี....
พิน(เลขาเฮีย)
ประธานจากอินมูฟเทียร์จากอเมริกาอยากขอร่วมงานด้วยครับ
พิน(เลขาเฮีย)
คะ....ครับ..
เฮีย(พอ.)
ฝากนายตามหาผู้ชายคนนึงที
ตอนที่2
มี้น(น้องเนม)
เร็วๆหนูจะไปโรงเรียน
เนม(นอ.)
พี่ควรทำที่ไหนดีอ่ะ
มี้น(น้องเนม)
เดี๋ยวมิ้นบอกเพื่อนให้
มี้น(น้องเนม)
พี่เพื่อนหนูทำงานอยู่ที่นั่นด้วย
มี้น(น้องเนม)
เดี๋ยวก็จะได้รู้จักกันเอง
เนม(นอ.)
ยังไม่ได้รับปากเลยว่าจะทำ....
เนม(นอ.)
รู้จักเบอร์กูได้ยังไง!
เฮีย(พอ.)
จะให้ลูกหนี้หนีไปโดยไม่พูดไม่กล่าวอะไรก็เเปลกๆ
เนม(นอ.)
ก็นายเล่นมึงไปเองหนิ!
เนม(นอ.)
กูไม่ได้ผิดสักหน่อย!
เฮีย(พอ.)
ยังไงก็รีบเอามาคืนภายใน3เดือนนี้ด้วย
เนม(นอ.)
มันจะทันได้ไงวะ...
เนม(นอ.)
อาทิตย์หน้าก็ต้องจ่ายค่าเทอมมิ้นอีก.....
เนม(นอ.)
ค้างมาเป็นเดือนกว่าเเละ....
เนม(นอ.)
ทำไงดีวะเนี่ย....
เนม(นอ.)
ถ้า3เดือนนี้ไม่มีเงินจ่ายจะเป็นยังไงวะ....
พัท(เพื่อนเนม)
รับไวนะมึงอ่ะ
พัท(เพื่อนเนม)
ก็เห็นน้องมึงมาบอกน้องกูว่าให้ชวนมึงไปทำงานด้วย
เนม(นอ.)
น้องกูบอกน้องมึงหรอวะ
เนม(นอ.)
ค่อยดีหน่อย:พึมพำ
พัท(เพื่อนเนม)
ค่อยดีอะไรวะ
เนม(นอ.)
กูแค่ถามเฉยๆไม่คิดจะทำหรอก
เฮีย(พอ.)
นายจะเข้ามาเป็นพนักงานบริษัทฉันงั้นหรอ
เฮีย(พอ.)
ต้องลงทุนมาเป็นพนักงานเลยหรอเนี่ย
เนม(นอ.)
เรื่องพนักงานนั่นชั่งมันก่อน!
เนม(นอ.)
กูมีเรื่องจะขอร้อง......
เฮีย(พอ.)
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
เนม(นอ.)
คือ....นายพอมีฐานะใช่ไหมอ่ะ...
เฮีย(พอ.)
แน่นอนอยู่แล้วสิ
เนม(นอ.)
ฉันอยากจะขอยืมเงินนายสักหน่อยอ่ะ....
เฮีย(พอ.)
หนี้หมื่นห้ามันยังไม่พอใจนายรึไง
เฮีย(พอ.)
งั้นก็มาที่บริษัทซะสิ
เนม(นอ.)
มึงเอากูเข้าบริษัทใช่ไหม!
พัท(เพื่อนเนม)
มึงรู้ได้ไง!
เนม(นอ.)
มึงเอากูเข้าทำไมวะ
พัท(เพื่อนเนม)
ก็น้องมึงอยากให้มึงทำงานดีๆอ่ะ
เนม(นอ.)
บอกที่อยู่บริษัทมาให้กูหน่อย
เนม(นอ.)
(มันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอวะ....)
พิน(เลขาเฮีย)
มาแล้วสินะครับ
พิน(เลขาเฮีย)
เชิญข้างในเลยครับประธานกำลังรออยู่
เนม(นอ.)
(มันใหญ่ไปไหนวะเนี่ย)
พิน(เลขาเฮีย)
รอสักครู่นะครับ
พิน(เลขาเฮีย)
ประธานครับมาแล้วครับ
เนม(นอ.)
(ถึงจะรู้ว่ามีฐานะก็เถอะ)
เนม(นอ.)
(แต่ก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้)
เฮีย(พอ.)
นายจะยืมเท่าไหร่ล่ะ
เนม(นอ.)
จะให้คนอื่นยืมง่ายๆแบบนี้นี่....
เฮีย(พอ.)
เดี๋ยวฉันโอนไปให้
เฮีย(พอ.)
ไม่นึกว่านายจะขอบคุณเป็นนะเนี่ย
เนม(นอ.)
ทำไมนายถึงให้ยืมกันง่ายๆแบบนี้ล่ะ......
เนม(นอ.)
ถึงจะรู้ก็เถอะแต่ตั้งแสนนึงเลยนะ
เนม(นอ.)
ถึงจะเป็นแบบนั้นถ้าฉันหามาทั้งชาติคงหามาไม่ได้....
เนม(นอ.)
แล้วนายคิดว่าฉันจะคืนนายได้งั้นหรอ...
เฮีย(พอ.)
จะคืนตอนไหนก็ได้
เนม(นอ.)
นายเอาความไว้วางใจฉันมาจากไหน!
เนม(นอ.)
นายก็รู้ว่าฉันเป็นนักเลง....
เนม(นอ.)
แต่ขอตอบแทนนายบ้างเถอะ..
เนม(นอ.)
นายทั้งให้ฉันยืมเงินเอาเงินให้ฉันซื้อทิชชู่อีก....
เฮีย(พอ.)
เงินซื้อกระดาษชั่งมันเถอะ
เนม(นอ.)
แต่รวมๆแล้วฉันเป็นหนี้นายตั้งแสนกว่าบาทเลยนะ!
เนม(นอ.)
อย่าพึ่งมาคิดตอนนี้ดิเว้ย!
เฮีย(พอ.)
งั้นนายก็มาเป็นเลขาคนที่สองฉันสิ
เฮีย(พอ.)
(ชักหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ)
เฮีย(พอ.)
แล้วนายจะเอายังไง
เนม(นอ.)
ให้ตายก็ไม่ขายหรอกเว้ย!
เฮีย(พอ.)
ก็มีแต่คอยรับใช้ฉันแค่นั้นสินะ
เฮีย(พอ.)
ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปนายเป็นเลขาฉัน
เนม(นอ.)
เห้ย!อย่าคิดเองเออเองดิ
เฮีย(พอ.)
ถ้าจบเรื่องแล้วก็เชิญ
เนม(นอ.)
(ไอบ้าคิดเองเออเองนี่....)
ตอนที่3
เฮีย(พอ.)
มาพบฉันที่บริษัทด่วน
เนม(นอ.)
ยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไป
เนม(นอ.)
ถ้าไม่ไปจะเป็นไงวะ
พิน(เลขาเฮีย)
นายเป็นเด็กใหม่สินะ
พิน(เลขาเฮีย)
เดี๋ยวฉันจะคอยจัดตารางงานของประธานไว้ให้
เฮีย(พอ.)
ก่อนจะเข้ามาต้องเคาะประตูก่อนดิ
เนม(นอ.)
ยังไงนายก็เรียกฉันมาอยู่แล้วจะอนุญาติทำไม
เนม(นอ.)
เออๆ.....ขอโทษละกัน
เนม(นอ.)
แล้วเรียกมามีอะไร
เนม(นอ.)
(ถึงจะขับชนไปแล้วหลายรอบก็เถอะ)
เฮีย(พอ.)
นายขับรถไปส่งฉันที่สนามบินหน่อย
เฮีย(พอ.)
แล้วก็เก็บของไปอเมริกากับฉันด้วย
เนม(นอ.)
ไหงกูมาอยู่นี่ได้เนี่ย...
เนม(นอ.)
เห้ย.....เอ่อนาย.....
เนม(นอ.)
ว่าแต่นายจะเอาฉันไปจริงอ๋อ....
เฮีย(พอ.)
เอานายไปหาเรื่องที่อเมริกาออกจะดี
เฮีย(พอ.)
รู้ไว้แค่เรื่องชกต่อยก็พอ
เฮีย(พอ.)
เห็นอย่างนี้ฉันก็มีศัตรูคู่แค้นเยอะเหมือนกัน
เฮีย(พอ.)
ถึงให้นายมาเป็นเลขาไง
เนม(นอ.)
นี่มันไม่ใช่ประเด็นนะ!
เนม(นอ.)
แล้วน้องฉันจะทำยังไงถ้าฉันไม่อยู่จะกลับเมื่อไหร่อาทิตย์หน้าฉันจะต้องไปจ่ายค่าเทอมน้องเเล้วนะ!
มี้น(น้องเนม)
คุณเป็นใครคะ
พิน(เลขาเฮีย)
จากนี้ผมจะมาทำหน้าที่ดูแลคุณแทนเลขาเนมครับ
มี้น(น้องเนม)
พี่เนี่ยนะ!เลขา
พิน(เลขาเฮีย)
ตอนนี้คุณเนมไปต่างประเทศกับประธานอยู่
พิน(เลขาเฮีย)
ผมเลยได้รับหน้าที่มาดูคุณเองครับ
มี้น(น้องเนม)
(พี่ไปต่างประเทศ!!!)
เนม(นอ.)
(ขึ้นเครื่องครั้งแรกแฮะ)
เนม(นอ.)
(หมอนี่รู้สึกหงุดหงิดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ)
เนม(นอ.)
(รำคาญฉันงั้นหรอ.....)
เนม(นอ.)
(คิดไปก็เท่านั้น)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
