NovelToon NovelToon

ไอ้ลูกเลี้ยง!

จุดเริ่มต้น ของจุดจบ

2ปีก่อน
กลางถนนเลียบทางรถไฟ
เสียงฝนตกหนัก
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
//นั่งคุกเข่า
//-การกระทำ
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
//เสื้อผ้าชุ่มไปด้วยนํ้าฝน
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
//ดวงตาแดงก่ำแต่ฝืนไม่ร้องไห้
เสียงเครื่องยนต์ของรถหรูสีดำคันหนึ่งหยุดลงข้างทาง
ไฟหน้ารถส่องให้เห็นเด็กคนนั้นได้ชัดเจนขึ้น
คนที่ลงมาจากรถคือ “อีธาน เทวิน”
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
//ลงรถ
ชายวัยกลางคนผู้มีชื่อเสียงในวงการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์
ผู้เป็นเจ้าของอาณาจักรที่ใครๆ ก็ยำเกรง
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
หนูอยู่คนเดียวหรอ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
//เป็นห่วง
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
//เงยหน้าขึ้นมอง
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
ครับ…
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
พ่อแม่ละ..
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
ไม่อยู่แล้วครับ…
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
//ถอนหายใจ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
ไปกับฉันมั้ย
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
ฉันไม่มีลูกเล็กๆมานานแล้ว
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
//ยิ้มบางๆ
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
//พยักหน้าเบาๆ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
ชื่ออะไรละ เราอะ
นอ.ตอนเด็ก
นอ.ตอนเด็ก
“ซัน”ครับ…
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
หรอ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
//ยื่นมือให้
ณ คฤหาสน์เทวิน
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
นี่อะไรครับพ่อ?
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
//ยิ้มเบาๆ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เขาชื่อซัน
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เด็กคนนี้จะอยู่กับเราต่อจากนี้
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
//ขำ
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
พ่อไปรับขอทานข้างถนนมาเลี้ยงเหรอครับ?
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
นี่!
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
พูดจาให้มันดีๆหน่อย
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เขาไม่ใช่ขอทาน
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เขาเป็นแค่เด็กที่น่าสงสาร
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
//มองหัวจรดเท้า
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
ชิ..!
พอ.ตอนเด็ก
พอ.ตอนเด็ก
//เดินออกไป
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อย่าไปสนใจเลยนะ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
//ยิ้มให้ซัน
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
ต้องใช้เวลาหน่อยนะ

เด็กกำพร้าไม่ควรฝันสูง

สองปีผ่านไป
โรงเรียน
ณ ห้องเรียนพิเศษ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//นั่งทำการบ้าน
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ขยันจังเลยนะ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//เสียงเรียบ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//เงยหน้าขึ้นมอง
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
อรุนสวัสดิ์ครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
พี่คีอาน
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//มองการบ้าน
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ข้อนี้ผิดนะ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
นายก็ไม่ได้โง่นี่
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
เอ่อ…
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ผมอาจรีบไปหน่อย
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
เดี๋ยวชื่อบ้านจะเสื่อมเสีย
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
เพราะเด็กเก็บ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ซันจะพยายามไม่ทำให้พี่คีอานอายครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ขอบคุณที่ช่วยดูนะครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
เดี๋ยวผมจะแก้
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//ยิ้มเย็นชา
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
อย่าเข้าใจผิด
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
….
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ฉันไม่ได้ช่วย
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ฉันแค่รำคาญ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
เวลานายทำตัวเหมือนจะเก่ง
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ขอโทษครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ถ้าผมทำให้พี่คีอานไม่พอใจ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
เด็กเก็บอย่างนาย
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ไม่ต้องพยายามมากหรอก
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ยังไงก็ไม่มีวันเทียบฉันได้
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
จำไว้
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//ก้มหน้าลง
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//นํ้าตาคลอ

อยู่ในบ้านเดียวกัน แต่ไม่เคยเป็นครอบครัวเดียวกัน

3ปีผ่านไป
เช้าวันหนึ่ง
ณ ห้องรับแขก
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//ทำการบ้านอังกฤษ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ขยันผิดปกตินะ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
กลัวคนจะลืมหรือไงว่านายอยู่ที่นี่
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//เงยหน้ามอง
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//ยืนพิงกรอบประตู
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//มือหนึ่งถือแก้วกาแฟ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//อีกมือล้วงกระเป๋า
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
อรุณสวัสดิ์ครับพี่คีอาน
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//ยิ้มบาง
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//เดินเข้ามา
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//มองเหยียด
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ข้อสามนายตอบผิดนะ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
แต่ฉันไม่แปลกใจหรอก
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
หรอครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//รีบแก้
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
นี่~
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ไม่ต้องพยายามหรอก
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ยังไงนาย
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ก็เทียบฉัน “ไม่-ติด”
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//ขำเบาๆ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
…….
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//เดินออกไป
เย็นวันนั้น มีงานเลี้ยงเล็กๆ ในบ้าน
แขกคนสำคัญจากแวดวงธุรกิจมาเยือน
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อ่าว มาแล้วหรอครับ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เชิญนั่งเลยครับ
แขก
แขก
ครับ ขอบคุณครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//เดินเข้างาน
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//+
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เอ้ามาพอดีเลย ทั้งสองคน
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
มานั่งนี่สิ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//นั่ง
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//+
แขก
แขก
เด็กคนนี้คือ…
แขก
แขก
ซันใช่มั้ย
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//ยิ้มตอบ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เด็กคนนี้ผมเก็บมาจากข้างถนน
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
แต่ดูตอนนี้สิครับ
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
อีธาน(พ่อ พ.อ.)
เก่งจนผมยังแปลกใจ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//ยิ้มเขินๆ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ชิ…!
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
พ่อชมแบบนี้
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
เดี๋ยวเขาก็คิดว่า
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ตัวเองเป็นคนสำคัญหรอก
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
….
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ถ้าพี่คีอานชม
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ผมจะถือว่าเป็นวันดีเลยครับ
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
ถึงจะประชดก็เถอะ
แขกบางคนหัวเราะเบาๆ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//ถอนหายใจ
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
//ลุกเดินออกไป
ณ สวนด้านหลังคฤหาสน์
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
//นั่งอยู่
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
เลิกพยายามได้แล้วซัน
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ถึงนายจะทำตัวน่ารักแค่ไหน
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
ฉันก็ไม่มีวันมองนายดีขึ้น
คีอาน(พอ.)
คีอาน(พอ.)
เข้าใจไหม
ซัน(น.อ.)
ซัน(น.อ.)
…เข้าใจครับ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!