หิมะพันธนาการใจ
1
โรงน้ำชายามเย็นในย่านการค้าเสียงดังจอแจ กลิ่นชาอวลไปทั่ว บนชั้นสองที่เต็มไปด้วยนักเดินทางและยอดฝีมือหน้าใหม่ เด็กหญิงผู้หนึ่งสวมชุดนักเดินทางสีเรียบแต่เต็มไปด้วยรอยเปื้อนฝุ่นและรอยเย็บซ่อม ชันเข่าขึ้นวางโต๊ะ มือหนึ่งถือจอกชา อีกมือล้วงของทอดจากจาน
ตปก.ชาย
เห้ย เจ้าเด็กเมื่อวานซืน! เจ้าใช้เพลงดาบท่าที่สองผิดนะ!
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ถ้าข้าเป็นเจ้าตอนนี้ ข้าคงถูกฟันร่วงไปแล้วสามครั้ง!
เสียงหัวเราะของบรรดายอดฝีมือรุ่นเยาว์ดังขึ้นอย่างเอ็นดู ใครเล่าจะไม่รู้จักชื่อเสียง
ตปก.ชาย
คุณหนูจอมป่วนแห่งตระกูลไป๋
ผู้ไม่สนใจมารยาทสตรี แต่กลับลือกันว่าเป็นหลานสาวของแม่ทัพใหญ่ผู้เก่งกาจที่สุดในยุทธภพ
ไม่ทันขาดคำ หนึ่งในองครักษ์ชราก็ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหลังเธอ
.
คุณหนู..ท่านแม่ทัพเรียกกลับโดยทันที
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
หาาาา!? ข้ากำลังจะดูโชว์รำดาบของพรรคเหยียนเชียนอยู่เลยนะ!
ก่อนจะโดนลากออกจากโรงน้ำชาด้วยท่าทางดิ้นขลุกขลัก
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ชิ ท่านตา
ค่ำวันนั้น เมฆครึ้มลอยเหนือยอดไม้สูง ลมเย็นพัดผ่านสนามฝึกอันกว้างใหญ่ เสียงฝึกวรยุทธแว่วอยู่ไกล ๆ
ไป๋ซินอวี่ในสภาพรุงรังยังไม่ทันได้พักก็ถูกพาเข้าพบชายชราผู้หนึ่ง นั่งหลังตรงบนม้านั่งไม้ ดวงตาเฉียบคมราวกับมองทะลุคนได้ทั้งตัว
ไป๋จิ้งเทียน แม่ทัพเก่าผู้ล่วงวัยแต่ยังดูหนักแน่นดั่งหินผา เงยหน้าขึ้นสบตาหลานสาว
ไป๋จิ้งเทียน
เจ้าโตมาปีนเขา กระโดดตีกับคนพรรคอื่น
ไป๋จิ้งเทียน
เอะอะก็เรียกข้าว่าตาแก่ ข้าทนมานานพอแล้ว
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ท่านตาดูสิร่างกายข้าออกจะแข็งแรง
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ข้าสามารถสู้ได้กับพวกนั้นแม้จะมีสักอีก20คน
เสียงกระแทกไม้ทวนลงพื้นดังปัง!
ไป๋จิ้งเทียน
ถึงเวลาที่เจ้าต้องเรียนรู้แบบคนจริงๆแล้ว
ไป๋จิ้งเทียน
ไม่ใช่เอาแต่เที่ยวเล่นไปวันๆ
เขาหยิบตราสำนักขึ้นมาวางบนโต๊ะ
ไป๋จิ้งเทียน
นี่คือตรารับเข้า สำนักหมอกไผ่
ไป๋จิ้งเทียน
ข้าจะส่งเจ้าเข้าเรียนพรุ่งนี้ เจ้าไม่มีสิทธิ์ขัดคำสั่ง
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
จริงหรือท่านตา!!ข้าจะได้เรียนเหมือนคนอื่นแล้วรึ?!
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
แล้วพวกเขาจะเก่งสักแค่ไหนกันนะ ข้าอยากเข้าเรียนเร็วๆจังเลยท่านตา
เสียงถอนหายใจไป๋จิ้งเทียน
ไป๋จิ้งเทียน
ข้าคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่?
เช้าตรู่ หน้าค่ายทหารตระกูลไป๋
แสงแดดยามเช้าทอประกายอ่อนผ่านม่านหมอกบาง ๆ เหนือเนินเขา เสียงนกป่าขับขานคล้ายบอกสัญญาณวันใหม่ ทว่าบรรยากาศหน้าค่ายกลับไม่สงบอย่างที่ควร
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ท่านตา! ให้ข้าขี่ม้าเถอะ!
ไป๋จิ้งเทียน
เจ้าจะบ้าหรือ! จะให้ศิษย์ใหม่ขี่ม้าเข้าไปในสำนักรึ?
ไป๋จิ้งเทียน
ศักดิ์ศรีสำนักเขาจะคิดอย่างไร?
ไป๋จิ้งเทียนตอบกลับพลางชี้ไปยังรถม้าที่จัดเตรียมไว้ แถมยังมีผ้าม่านประณีตปักลายเมฆไผ่อ่อนละมุน
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ข้านั่งรถม้าไม่ได้! ท่านก็รู้ว่าข้าทนไม่ไหวกับอะไรที่มันเขย่าแบบนั้น!
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ยังไม่ถึงสำนักข้าคงอาเจียนจนตายก่อน!
ชายชราเริ่มตึงเครียดขึ้นแต่ก็พ่นลมหายใจออก
ไป๋จิ้งเทียน
หึ เอาเถอะตามใจเจ้า
ไป๋จิ้งเทียน
แต่อย่าทำให้สำนักอับอาย
ไป๋จิ้งเทียน
พอถึงประตูต้องลงมาเดินเข้าพร้อมขบวน เข้าใจหรือไม่?
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ท่านตานี่ล่ะยอดเยี่ยมที่สุดในใต้หล้า
ไป๋ซินอวี่กระโดดขึ้นหลังม้าทันที แล้วควบม้าไปข้างหน้าอย่างร่าเริงราวกับจะไปเที่ยว ไม่ใช่ไปเข้าเรียน
ประตูไม้ใหญ่แกะลายไผ่บานสูงตระหง่านเปิดออกช้า ๆ กลิ่นหอมของต้นไม้ในหุบเขาโชยมากับสายลมสดชื่น ขบวนรถม้าเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ เสียงกงล้อหยุดพร้อม ๆ กันตามคำสั่ง
ไป๋ซินอวี่หยุดม้าของตนไว้ริมทางสายหิน นั่งอยู่บนหลังม้าด้วยท่าทางสบาย ๆ ขณะมองไปรอบตัวด้วยความสนใจอย่างเปิดเผย
ปึง!
ประตูไม้เบื้องหน้าถูกผลักออกอย่างมั่นคง ก่อนจะปรากฏร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งในชุดศิษย์สำนัก สีขาวลายเมฆเงินปักที่ชายเสื้อ สายตาเรียบสงบแต่แฝงอำนาจบางอย่าง
ตปก.ชาย
ขอให้ทุกท่านลงจากรถม้า
ไป๋ซินอวี่กระโดดลงจากหลังม้าอย่างคล่องแคล่วจนฝุ่นปลิว ตบมือสองทีแล้วหันไปพูดกับม้าของตน
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
รออยู่นี่นะเจ้าดำ ข้าจะรีบกลับมาเล่าเรื่องสนุกให้ฟัง!
เมื่อทุกคนลงมายืนเรียงหน้าประตู ศิษย์ภายในสำนักต่างทยอยออกมาต้อนรับ แยกยืนสองฝั่งอย่างมีระเบียบ
บางคนในชุดประจำสำนักยืนสง่า ดวงตาดูสุขุมและนิ่งเฉียบ บางคนแม้ใบหน้าอ่อนวัยแต่แววตาเย็นชาจนน่าขนลุก บ้างมีลักษณะเหมือนเซียน บ้างแต่งกายเรียบแต่มีรังสีดุดันจนยากเข้าใกล้
ไป๋ซินอวี่มองรอบตัวอย่างตื่นตาตื่นใจ
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ว้าวคนพวกนี้ดูเท่กว่าข้าที่โรงน้ำชาตั้งหลายเท่า!
ตปก.ชาย
นั่นใครน่ะ มาขี่ม้าเองด้วยเหรอ?
ตปก.ชาย
3:ดูเหมือนจะเป็นหลานสาวแม่ทัพไป๋
ตปก.ชาย
ศิษย์ที่กลับมาจากบ้านทางด้านขวา ศิษย์ใหม่ทางซ้าย
ตปก.ชาย
ข้าจะอ่านชื่อเรียกเข้าแถวเตรียมเข้าพิธีเรียนแรกในหอเมฆา!
ตปก.ชาย
เสียงเรียกชื่อของศิษย์ที่ “กลับมาจากบ้าน” ดังขึ้นเป็นระยะ โดยมีศิษย์ผู้ดูแลพิธีออกมาอ่านชื่ออย่างชัดถ้อยชัดคำ
“หลิงอวี่เฉิง—องค์ชายใหญ่แห่งแคว้นหลิง”
ร่างสูงในชุดคลุมมังกรเงียบขรึมก้าวออกมาด้วยท่วงท่าสงบสง่า ใบหน้าคมคายราวรูปสลักหิน ดวงตาเย็นชาที่ทอดมองทุกคนด้วยสายตาเหนือกว่า ทำเอาหลายคนเผลอกลั้นหายใจ
“องค์หญิงหยางเยี่ยน”
หญิงสาวในอาภรณ์งดงาม ก้าวเดินราวกับดอกบัวลอยน้ำ ใบหน้าแต่งแต้มพองาม หากแต่แววตาเต็มไปด้วยอำนาจและการวางตัวที่เฉียบขาดแต่เยือกเย็น
“องค์ชายหยวนอี้หลง”
เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นจากชายหนุ่มในชุดสีน้ำทะเล ดูผ่อนคลายกว่าผู้อื่น แต่บรรยากาศรอบตัวกลับทำให้ผู้คนไม่กล้าเข้าใกล้ ความมั่นใจและพลังภายในของเขารุนแรงเกินกว่าจะเมินเฉยได้
“ซูเหมยหลิง แห่งตระกูลซู”
หญิงสาวผู้มีดวงตาเฉียบคมในชุดสีทองเข้ม แววตาดูทะเยอทะยานและไม่ยอมใคร
“ลู่เหยียน แห่งตระกูลลู่”
หญิงสาวสวมผ้าคลุมที่ปักลายอักขระโบราณ เดินอย่างเงียบเชียบแต่กลับมีแรงกดดันแผ่ซ่านไปทั่ว
“ฮวาเซียน แห่งสกุลฮวา”
ร่างของนางอ่อนช้อยงามสง่า ผมดำยาวสยายราวสายน้ำ ดอกไม้รอบกายดูเหมือนจะไหวเอนตามจังหวะลมหายใจของนางอย่างน่าอัศจรรย์
ตปก.ชาย
3:ทั้งหมดนี้มาจากตระกูลใหญ่…และ
ตปก.ชาย
4:ยังมีองค์หญิง องค์ชายอีก
ตปก.ชาย
3:ดูสิ…แม้แต่นางจากตระกูลฮวายัง
ตปก.ชาย
5: ควบคุมพลังธรรมชาติได้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเรียน!
ไป๋ซินอวี่ยืนอยู่แถวหลังสุด ขมวดคิ้วมองผู้คนเหล่านั้นอย่างเงียบ ๆ
ก่อนจะยกมุมปากขึ้นนิดหนึ่ง
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
มีแต่คนเก่งๆ
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ข้าละอิจฉา-
เซิ่งอวี่เฉิน /อาจารย์
เจ้าจะพูดคนเดียวไปถึงเมื่อใด?
เซิ่งอวี่เฉิน — อาจารย์ประจำหอเมฆาผู้ขึ้นชื่อเรื่องความโหดในชั้นเรียน และความเคร่งครัดจนน่าหวาดหวั่น
เซิ่งอวี่เฉินไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงหมุนตัวเดินจากไป ราวกับจบเรื่องทุกอย่างในคำถามเดียว แต่ทันทีที่แผ่นหลังของเขาหายไปในกลุ่มศิษย์…
ดวงตาของไป๋ซินอวี่กลับหรี่ลงนิดหนึ่ง
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
เดี๋ยวก่อน
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
นั้นมันหยกหงส์นั่น?
หยกหงส์ลวดลายประณีตชิ้นหนึ่ง ห้อยอยู่ที่ข้อมือของเซิ่งอวี่เฉินอย่างแนบเนียน เธอแน่ใจว่าเคยเห็นมันมาก่อน…ไม่สิ ไม่ใช่แค่เคยเห็น แต่เคยจับมันกับมือ
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ของท่านตา
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ตอนข้าขึ้นเขา ท่านตายังวางไว้บนหิ้งในห้องบูชา
เธอยืนนิ่ง ขณะสายตาจับจ้องแผ่นหลังของอาจารย์เซิ่งอวี่เฉินที่เดินห่างออกไปเรื่อย ๆ ในใจเต็มไปด้วยคำถาม
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
หยกชิ้นนั้น…มันเป็นของที่แม่เคยฝากไว้ให้ท่านตาโดยเฉพาะ…
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
แล้วเหตุใดเขาถึงมีมัน?
ริมฝีปากของเธอขยับนิดหนึ่ง รอยยิ้มแววตาซุกซนเมื่อครู่หายไป กลายเป็นสีหน้าขึงขังจริงจังอย่างหายากในตัวไป๋ซินอวี่
ตปก.ชาย
เอาละพวกเจ้าแยกย้าย วันพรุ่งนี้อย่าสาย!!!
แต่ยังเหลือศิษย์เก่าและ ไป๋ซินอวี่ที่ยังอยู่
แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้หมุนตัวเดินตามทาง…
เสียงหวีดแหลมของอากาศแหวกผ่านใบหูเธอไปในเสี้ยววินาที
ฟิ้วววว—!!
เคร้ง!!!
เสียงกระทบกันของโลหะดังขึ้น พร้อมกับแสงสะท้อนวาบอยู่ห่างจากใบหน้าของไป๋ซินอวี่ไม่ถึงหนึ่งฉื่อ
กระบี่เล่มหนึ่งปักพื้นอยู่ข้างเท้าเธอ ด้ามสั่นไหว บ่งบอกถึงแรงและความเร็วมหาศาล
ปลายกระบี่ยังสั่นสะเทือนอยู่ราวกับอาฆาต
ไป๋ซินอวี่ชะงัก ก่อนจะพลิกตัวถอยหลังอย่างรวดเร็ว ดวงตาลุกวาบราวนักล่า
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ไม่ใช่ดาบหลุดมือแน่
เสียงฝีเท้าสงบนิ่งดังขึ้นจากอีกด้านของลาน
ลู่เหยียน ศิษย์จากตระกูลอำนาจในเมืองหลวง เดินอ้อมมาด้วยท่วงท่าเชิดหน้าราวหงส์ในหิมะ
นางก้มลงหยิบกระบี่เล่มนั้นขึ้นมาพลิกดูเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ
ลู่เหยียน
หึ…กระบี่เล่มนี้ไม่ได้มาจากสำนักเมฆาขาวของพวกเรา
นางเหลือบมองไป๋ซินอวี่ แล้วเอ่ยต่อด้วยเสียงเย็นชาแต่แฝงแววขำขัน
ลู่เหยียน
ดูท่าแล้ว เจ้าโดนเล็งไว้ก่อนแล้วล่ะ…คนของ สำนักสุริยันมืด
ลู่เหยียน
คงอยากทดสอบ ‘เด็กจากตระกูลต่ำ’ อย่างเจ้าว่าไหวแค่ไหน
ศิษย์รอบข้างต่างก็หันมามองพวกนางทันที สีหน้าแตกต่างกันไป บางคนขำ บางคนเงียบ บ้างเริ่มจับจ้องอย่างสนใจราวกับได้กลิ่นเลือดจากล่าแรกของฤดู
เป็นสำนักคู่แข่งเก่าแก่ของ “เมฆาขาว” มักขึ้นชื่อเรื่องวิชาลับและความไม่เปิดเผย ศิษย์ของพวกเขามีแนวทางรุกแบบจู่โจมฉับไว และนิยมใช้วิชาเงา, พิษ และการลอบโจมตีเป็นหลัก
ไป๋ซินอวี่หัวเราะเบา ๆ อย่างไม่ทุกข์ร้อน ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปใกล้ลู่เหยียนที่ยังถือกระบี่อยู่ในมือ
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ข้าโดนเล็งเหรอ? ดีเลย ข้ากำลังเบื่อ ๆ อยู่พอดี
นางพูดพลาง โอบไหล่ลู่เหยียน อย่างสนิทสนมจนน่าตกใจ ท่าทางราวกับสนิทกันมานาน ทั้งที่เพิ่งเจอกัน
ตปก.ชาย
นี่นางกล้าจับลู่เหยียน?
ตปก.ชาย
2:บ้าไปแล้วเป็นคนแค่เด็กใหม่
ลู่เหยียน
เจ้าทำอะไรของเจ้า!
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
ก็ข้าไม่มีสหายอีกอย่างเจ้าอุสาเตือนข้า
ไป๋ซินอวี่/นางเอก
แสดงว่าเจ้านะเป็นคนใจดีสินะ
ลู่เหยียนมองเหล่ละสะบัดแขนไป๋ซินอวี่
ลู่เหยียน
ไม่สนิทกันอย่ามาแตะตัว ข้าปากร้ายแต่มือข้าเร็วนะ
ไป๋ซินอวี่ยิ้มกว้าง รอยยิ้มของนางไม่ใช่แบบหยามเหยียด แต่กลับเต็มไปด้วยความจริงใจแบบไร้พิษภัย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
